zorunlu olmadıkça sevmediğim ortamlarda bulunamıyorum

selly64

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
20 Mart 2021
527
276
53
başlıkta da anlattığım gibi zorunluluğum olmadıkça sevmediğim ortamlarda bulunmak istemiyorum. şimdi diyeceksiniz ki ee bunda sorun ne?

örnek vereyim haftaya lise buluşması yapılacak(şuan üniversitede okuyorum). lisedekilerden nefret ediyorum diyemem ama sınıftakiler benden daha yakınlardı ben bir tık daha kendimi geri planda hissettim hep.(çok kalabalık bir sınıf değiliz 14-15 kişi var). gitme zorunluluğum yok diye gitmiyorum, şimdiye kadarki hiçbir lise buluşmasına da gitmedim. birkaç lise değiştirdim ordakilerle buluşuyorum ama bu son gittiğim lisedeki sınıf buluşmalarına hiç gitmedim açıkçası.
biraz kendimi kötü hissetmeye başladım. orda çok da mutlu hissetmeyeceksem, zorunlu da değilsem neden gideyim mantığıyla düşünüyorum. hatta bende uzun süredir bu düşünce var rehberimi temizledim sosyal medya hesaplarımdan yapmacık samimiyet kurmak istemediğim kişileri çıkardım. daha mutlu hissettiğim daha rahat hissettiğim insanlarla takılıyorum burası doğru, ama çevremdeki insan sayısı da çok azalmış gibi geliyor. acaba kendimi biraz zorlamam mı gerek, çok sevmesem de geri kalmamak adına benim de dahil olmam mı gerek? diye düşünüyorum zaman zaman.

şunu da fark ettim. ben ne yaparsam yapayım zaten insanların benim hakkımdaki fikirleri pek değişmiyor. o yüzden kimseyi memnun etmek için ortamlarda bulunmak zorunda değilim açıkçası. kendimi aşmaya çalışsam, istemesem de o ortama, o buluşmaya gitsem de ne değişecek ki? sırf gitmiş olmak için, sosyal medyaya atılacak olan o fotoğrafta bulunmak için gitmiş olacağım yani. en azından mutlu olduğum şekilde, mutlu olduğum kişilerle olacaksam olayım diyorum.

sizin de fikrinizi merak ettim. sizce bu konuda biraz daha kendimi zorlayıp seçici davranmamak mı daha iyi yoksa kafamın rahatlığını düşünmek mi?
 
E ne güzel, ben de uzun yıllardır sevmediğim ortmlara zorunlu olmadıkça gitmiyorum. Mesela bayilmadigim akrabalarimin evine bayram seyranda vs gitmem hayatta. Sevmediğim insanlarin olduğu toplu buluşmalara gitmem. Hatta iş arkadaslarim iş çıkışı güzel mekanlara giderler bazen, beni de davet ederlerdi. Zaten Allah'ın günü 9-6 beraberiz. Konuşacağım her şeyi konuşuyorum diye onlarla da gitmezdim, bir eksik benle buluşurlardi😅 ne bileyim,biri kulube,dansa falan cagirirsa gençlikte,gitmezdim 'ay kafam sisiyor oralarda' diye... Sonuçta neden sevmediğim yerde bulunayım ki?
Çok da mutluyum bu halimden
Sen de aynen böyle devam etEn Büyük KK
 
Arkadaş sayiniz çok olunca ne olacak ki? Sosyal medyama her selam verdiğimi ya da tanidigimi eklesem yuzlerce "arkadasim" var gibi gorunurdu. Herkes biliyor o arkadaş sayisinin aslinda arkadaş olmadiğini. Ben gereksiz kimseyi eklemiyorum aileden olsa bile. Mumkunse de gorusmemeye calisirim.
 
E ne güzel, ben de uzun yıllardır sevmediğim ortmlara zorunlu olmadıkça gitmiyorum. Mesela bayilmadigim akrabalarimin evine bayram seyranda vs gitmem hayatta. Sevmediğim insanlarin olduğu toplu buluşmalara gitmem. Hatta iş arkadaslarim iş çıkışı güzel mekanlara giderler bazen, beni de davet ederlerdi. Zaten Allah'ın günü 9-6 beraberiz. Konuşacağım her şeyi konuşuyorum diye onlarla da gitmezdim, bir eksik benle buluşurlardi😅 ne bileyim,biri kulube,dansa falan cagirirsa gençlikte,gitmezdim 'ay kafam sisiyor oralarda' diye... Sonuçta neden sevmediğim yerde bulunayım ki?
Çok da mutluyum bu halimden
Sen de aynen böyle devam etEn Büyük KK
ya şeyi hiç sevmiyorum, böyle yapınca asosyal üşengeç vs. diye nitelendiriliyoruz, sorsak çoğu lise arkadaşım öyle der kesin. ama orda kasıntı, yapmacık durmaktansa hiç gelmemeyi tercih ediyorum sadece
 
Arkadaş sayiniz çok olunca ne olacak ki? Sosyal medyama her selam verdiğimi ya da tanidigimi eklesem yuzlerce "arkadasim" var gibi gorunurdu. Herkes biliyor o arkadaş sayisinin aslinda arkadaş olmadiğini. Ben gereksiz kimseyi eklemiyorum aileden olsa bile. Mumkunse de gorusmemeye calisirim.
evet ve bir gönderi atarkan çok da düşünmek istemediğim için sadece yakın gördüklerimi eklemeye çalışıyorum
 
son kısımda yazdım
Gördüm ona cevaben yazdım zaten gitmek istemiyorsan sıkılıyorsan gitmezsin zaten bir süre sonra gelmiyor diye o arkadaşlar da çağırmaz sonra da bak bak beni çagırmadılar dışlanıyorum deyip sorun etmiyeceksen gitme
 
Olması gereken bu değil mi zaten :KK64:
belki de çok seçici davranıyo olabilirim, sonuçta onlar da problemimin olmadığı insanlar, gidilebilir belki de yani. bilmiyorum ya üzerine bu kadar konuşulacak bir şey değil aslında küçük bir durum ama, her buluşma öncesi kendimi yalnızlaştırıyo mu iyice gibi triplere giriyorum☹
 
ya şeyi hiç sevmiyorum, böyle yapınca asosyal üşengeç vs. diye nitelendiriliyoruz, sorsak çoğu lise arkadaşım öyle der kesin. ama orda kasıntı, yapmacık durmaktansa hiç gelmemeyi tercih ediyorum sadece
Yani ben on yılı aşkındır böyleyim, bir insanin bile beni asosyal diye ya da üşengeç diye yaftalamadigina eminim. Çünkü hiç üşengeç değilimdir, Fink Fink tek başıma gezerim diyar diyar. Asosyal değilimdir,sevdiklerime çok zaman ayiririm.
Ha ama velev ki asosyal,üşengeç dediler .
Eeee desinler.
Suratsız , Mendebur dediler.
Onu da desinler
Ezik vs dediler
Yani bunda ne sorun var ki? İsteyen benim hakkımda istediği olumsuz yargilari düşünebilir. Onun problemidir, neden ben üzüleyim ki?
Nasıl ben herkesi sevmiyorsam herkes de beni sevmeyebilir, bana tatsız yakıştırmalarda bulunabilir
Kulağıma gelmesin yeter, inan bir gram umrumda olmaz
 
belki de çok seçici davranıyo olabilirim, sonuçta onlar da problemimin olmadığı insanlar, gidilebilir belki de yani. bilmiyorum ya üzerine bu kadar konuşulacak bir şey değil aslında küçük bir durum ama, her buluşma öncesi kendimi yalnızlaştırıyo mu iyice gibi triplere giriyorum☹
Onlarla daha önce aynı sınıfta okumuşsunuz aranızda samimiyet olmamış ki tekrar görmek içinizden gelmiyor. Ben kolejde çalışırken organizasyonlara katılmazdım hiçte yalnızlık hissetmedim onların dışında da hayat var ayrıca insan kalabalığından hayır göreni görmedim. Ne çokluk orda 💩
 
Ben de böyleyim.
Mecburi bile olsa onu zorlar, yine de sevmediğim bir ortamda bulunmam.
Ha ola ki bulundum, ortamın en özgüvenli insanı gibi baş dimdik, konuşmalar şakalar ilerler, çıkınca ertesi güne kadar suratımın o yapmacık kaslarını çözmeye çalışırım.

Şikayetçi olduğunuz şey hayatın sırrı yalnız.
Sizi üzen, geren, iyi hissettirmeyen her türlü insan ortam vb farketmeksizin kaçınabilmek.
 
Ben de böyleyim.
Mecburi bile olsa onu zorlar, yine de sevmediğim bir ortamda bulunmam.
Ha ola ki bulundum, ortamın en özgüvenli insanı gibi baş dimdik, konuşmalar şakalar ilerler, çıkınca ertesi güne kadar suratımın o yapmacık kaslarını çözmeye çalışırım.

Şikayetçi olduğunuz şey hayatın sırrı yalnız.
Sizi üzen, geren, iyi hissettirmeyen her türlü insan ortam vb farketmeksizin kaçınabilmek.
Suratın yapmacık kaslarını çözmeye çalışmak, daha güzel ifade edilemezdi 😂
 
Az ve öz sosyal çevreyi tercih ediyorsunuz demek ki. Ben de öyleyim, özellikle pandemide çoğu insan böyle oldu bence. Orta okuldan liseden kalma arkadaşlıklarımı bitirdim, mesleğim icabı ne zaman işleri düşse beleş çözüm amaçlı yazıyolardı. Üniversiteden de 3 arkadaşım vardı, geçenlerde biriyle daha koptum kaldı 2 arkadaş, şu an onlar var bir de sevgilim, bir de ailem. İş yerindeyken samimi olduğum insanlar vardı ama işten çıkınca o da bitiyor haliyle ortak alan kalmadığı için. Şimdi tekrar işe girince yeni insanlar olacak mesela.

Bilmiyorum çok rahat hissediyorum böyle, sosyal medyamda da az insan vardır. Gereksiz samimiyetler insanı yoruyor, herkesle anlaşmak için insanın karakterinin maddenin sıvı hali gibi girdiği kabı alması lazım bence, duruşu olan insan herkesle geçinemiyor. Mesela işi düşünce yazan, buluşmaları eken, tavır olarak kırıcı ve haset olan, dedikodu yapıp yüze gülen, saçma sapan burçlarla fallarla uğraşan, story atmaktan başka bildiği bir şey olmayan insan derken etrafta düzgün çok az kişi kalıyor. Gayet normalsiniz bence.
 
Ben de böyleyim.
Mecburi bile olsa onu zorlar, yine de sevmediğim bir ortamda bulunmam.
Ha ola ki bulundum, ortamın en özgüvenli insanı gibi baş dimdik, konuşmalar şakalar ilerler, çıkınca ertesi güne kadar suratımın o yapmacık kaslarını çözmeye çalışırım.

Şikayetçi olduğunuz şey hayatın sırrı yalnız.
Sizi üzen, geren, iyi hissettirmeyen her türlü insan ortam vb farketmeksizin kaçınabilmek.
evet ben de ayynı böyleyim, sadece geriye dönüp baktığımda çok fazla anı birikterememekten korkuyorum. herkes bu yaşlarda yaptıklarından bahsederken belki de sırf kendimi o ortama çok da yakın hissedemedim diye olabilecek güzel anıları engellemişim gibi geliyor.
 
evet ben de ayynı böyleyim, sadece geriye dönüp baktığımda çok fazla anı birikterememekten korkuyorum. herkes bu yaşlarda yaptıklarından bahsederken belki de sırf kendimi o ortama çok da yakın hissedemedim diye olabilecek güzel anıları engellemişim gibi geliyor.
Anılar illa kalabalıkla mi gerceklesilir? Benim geriye dönüp baktığımda en kıymetli anılarımin çoğunda kendimle basbasayim.
19 yaşındasın, ben senin yaşındayken palyacoluk falan yapardım parttime, turlara katılırdim, kulüplerle- stk'larla gezerdim, başka sehirde okuyan sevdiğin arkadaşlarımı ziyaret eder beraber çevre illeri gezerdik...böyle böyle yirmi şehir gezmistim sırf okurken. Bak üstünden on sene geçti, hala hepsi hafızamda mutlu anı olarak sıralı... Ya da ilk yurtdışı tatilim, kamplarim...neredeyse hepsinde yalnızdım (çünkü kendimle keyifli zaman geçiriyorum) ve çok eglendim.
Hayatını sevmediğin, bir daha belki de hiç karşına çıkmayacak insanlarla takılarak harcama. İnsanin kendinden başka kimi var :) kendini mutlu edecek şeyler yap,mutlu anılar topla, paşa gönlün ne istiyorsa onu yap.
 
Back
X