- Konu Sahibi Gxuxlsxuxm Sultan
-
- #21
ben asla hazmetemem hazmetmedimde böle bişeyi ne haksızlığa gelirim ne hakkımı yediririm nede başkasının hakkını yedirtiririm zaten bunların aksii yapan insanlara ASLINDA İNSAN DEMEK BİLE ÇOK YANLIŞŞŞŞ
Bu yaşıma kadar burnumu sokmadığım olay kalmadı. Arkadaşlarımın ve ailemin beni neden manyak diye çağırdığını anlıyorum aslında. Yolda giderken hiç tanımadığım birine yapılan bir haksızlıkta bile pat diye olaya dalan biriyim. Haksızlığa normal tahammül gösteremediğimden ortalığı karıştırıyorum. Ama ne olursa olsun susmuyorum. Hatta tehdit bile aldım. "biz ..... yız adamı gelir işyerinde hacamat ederiz" diye haber bile yollandı. Babam çok korkmuştu ama ben mahallenin ortasına çıkıp tüm mahalleyi başıma toplayıp ortalığı inletmiştim.
Ailem tanımadıklarıma bile neden müdahale ettiğimi anlamıyorlar ama içim dayanmıyor işte.
Mesela ben çalıştığım için apartmanda oturanları fazla tanımam, geçenlerde bir kaç gün raporluydum. Öğlen saatlerinde bir çocuk ağlaması duyuyordum. Ama nasıl ağlamak. Dedim çocuğun annesine Allah sabır versin. Ne şımarık bir çocuk bu böyle diye düşünürken, yan komşum bir gün kapımı çaldı. Bana "üst kattaki kadının her gün bu saatlerde çocuğunu dövdüğünü" söyledi. "Neden müdahale etmiyorsunuz" dediğimde, "bize ne onun çocuğu" dedi, hemen diafondan kapıcıyı çağırdım ve duyduklarımın doğru olup olmadığını sordum. Doğru dedi. Kapıcıyı kolundan tuttuğum gibi üst kata çıktım. Kapıyı vurdum kadın çıktı ki kendini hiç tanımam "Çocuğu neden dövüyorsun" dedim. "Sana ne, çocuk benim çocuğum" dedi. İtip içeri girdim çocuk koltuğun kenarına sinmişti, 5-6 yaşlarındaydı. Kucaklayıp aldım engel olmaya kalkınca ittim ve hemen evime gidip kapıyı kapattım. Polisi aradım. Sağolsun geldiler, kadında kocasını aramış, kocasıda benim eşimi. Tabi ortalık karıştı. Sonuçta bir daha yapmamak üzere çocuğu geri verdiler. Olayın peşini bırakmadım artık apartman sakinleri ağlama sesi duymadıklarını söylediler. Bir kaç ay öncede okula (ana sınıfında okuyormuş çocuk) babasıyla giderken gördüm ve çocuğa "annen sana vuruyor mu?" diye sordum. Kadının kocasına da "her daim sizi gözetliyorum bir daha birinden bir şikayet duyarsam bu sefer sosyal hizmetleri arıcam bilesiniz" dedim. Meğer kadının psikolojik problemleri varmış, bu olaydan sonra tedavi görüyormuş. Yani anlıcanız hala tetikteyim. Varsa bir sorun arayın gelsin burbuk dağıtsın ortalığı delikafadulden
Bu yaşıma kadar burnumu sokmadığım olay kalmadı. Arkadaşlarımın ve ailemin beni neden manyak diye çağırdığını anlıyorum aslında. Yolda giderken hiç tanımadığım birine yapılan bir haksızlıkta bile pat diye olaya dalan biriyim. Haksızlığa normal tahammül gösteremediğimden ortalığı karıştırıyorum. Ama ne olursa olsun susmuyorum. Hatta tehdit bile aldım. "biz ..... yız adamı gelir işyerinde hacamat ederiz" diye haber bile yollandı. Babam çok korkmuştu ama ben mahallenin ortasına çıkıp tüm mahalleyi başıma toplayıp ortalığı inletmiştim.
Ailem tanımadıklarıma bile neden müdahale ettiğimi anlamıyorlar ama içim dayanmıyor işte.
Mesela ben çalıştığım için apartmanda oturanları fazla tanımam, geçenlerde bir kaç gün raporluydum. Öğlen saatlerinde bir çocuk ağlaması duyuyordum. Ama nasıl ağlamak. Dedim çocuğun annesine Allah sabır versin. Ne şımarık bir çocuk bu böyle diye düşünürken, yan komşum bir gün kapımı çaldı. Bana "üst kattaki kadının her gün bu saatlerde çocuğunu dövdüğünü" söyledi. "Neden müdahale etmiyorsunuz" dediğimde, "bize ne onun çocuğu" dedi, hemen diafondan kapıcıyı çağırdım ve duyduklarımın doğru olup olmadığını sordum. Doğru dedi. Kapıcıyı kolundan tuttuğum gibi üst kata çıktım. Kapıyı vurdum kadın çıktı ki kendini hiç tanımam "Çocuğu neden dövüyorsun" dedim. "Sana ne, çocuk benim çocuğum" dedi. İtip içeri girdim çocuk koltuğun kenarına sinmişti, 5-6 yaşlarındaydı. Kucaklayıp aldım engel olmaya kalkınca ittim ve hemen evime gidip kapıyı kapattım. Polisi aradım. Sağolsun geldiler, kadında kocasını aramış, kocasıda benim eşimi. Tabi ortalık karıştı. Sonuçta bir daha yapmamak üzere çocuğu geri verdiler. Olayın peşini bırakmadım artık apartman sakinleri ağlama sesi duymadıklarını söylediler. Bir kaç ay öncede okula (ana sınıfında okuyormuş çocuk) babasıyla giderken gördüm ve çocuğa "annen sana vuruyor mu?" diye sordum. Kadının kocasına da "her daim sizi gözetliyorum bir daha birinden bir şikayet duyarsam bu sefer sosyal hizmetleri arıcam bilesiniz" dedim. Meğer kadının psikolojik problemleri varmış, bu olaydan sonra tedavi görüyormuş. Yani anlıcanız hala tetikteyim. Varsa bir sorun arayın gelsin burbuk dağıtsın ortalığı delikafadulden
Bu yaşıma kadar burnumu sokmadığım olay kalmadı. Arkadaşlarımın ve ailemin beni neden manyak diye çağırdığını anlıyorum aslında. Yolda giderken hiç tanımadığım birine yapılan bir haksızlıkta bile pat diye olaya dalan biriyim. Haksızlığa normal tahammül gösteremediğimden ortalığı karıştırıyorum. Ama ne olursa olsun susmuyorum. Hatta tehdit bile aldım. "biz ..... yız adamı gelir işyerinde hacamat ederiz" diye haber bile yollandı. Babam çok korkmuştu ama ben mahallenin ortasına çıkıp tüm mahalleyi başıma toplayıp ortalığı inletmiştim.
Ailem tanımadıklarıma bile neden müdahale ettiğimi anlamıyorlar ama içim dayanmıyor işte.
Mesela ben çalıştığım için apartmanda oturanları fazla tanımam, geçenlerde bir kaç gün raporluydum. Öğlen saatlerinde bir çocuk ağlaması duyuyordum. Ama nasıl ağlamak. Dedim çocuğun annesine Allah sabır versin. Ne şımarık bir çocuk bu böyle diye düşünürken, yan komşum bir gün kapımı çaldı. Bana "üst kattaki kadının her gün bu saatlerde çocuğunu dövdüğünü" söyledi. "Neden müdahale etmiyorsunuz" dediğimde, "bize ne onun çocuğu" dedi, hemen diafondan kapıcıyı çağırdım ve duyduklarımın doğru olup olmadığını sordum. Doğru dedi. Kapıcıyı kolundan tuttuğum gibi üst kata çıktım. Kapıyı vurdum kadın çıktı ki kendini hiç tanımam "Çocuğu neden dövüyorsun" dedim. "Sana ne, çocuk benim çocuğum" dedi. İtip içeri girdim çocuk koltuğun kenarına sinmişti, 5-6 yaşlarındaydı. Kucaklayıp aldım engel olmaya kalkınca ittim ve hemen evime gidip kapıyı kapattım. Polisi aradım. Sağolsun geldiler, kadında kocasını aramış, kocasıda benim eşimi. Tabi ortalık karıştı. Sonuçta bir daha yapmamak üzere çocuğu geri verdiler. Olayın peşini bırakmadım artık apartman sakinleri ağlama sesi duymadıklarını söylediler. Bir kaç ay öncede okula (ana sınıfında okuyormuş çocuk) babasıyla giderken gördüm ve çocuğa "annen sana vuruyor mu?" diye sordum. Kadının kocasına da "her daim sizi gözetliyorum bir daha birinden bir şikayet duyarsam bu sefer sosyal hizmetleri arıcam bilesiniz" dedim. Meğer kadının psikolojik problemleri varmış, bu olaydan sonra tedavi görüyormuş. Yani anlıcanız hala tetikteyim. Varsa bir sorun arayın gelsin burbuk dağıtsın ortalığı delikafadulden
o yavrucağın duası size iki cihan yeter..
keşke bizim komşularımız da sizin gibi hassas olsalarmış..
kardeşimle beraber sindirilmişliğimizi hatırladım..
kollarımızda ki bacaklarımızda ki zihnimizde ki morlukları..
daha acısı hala etkisini katmer katmer yaşıyor olmamızı..
canım benim çok üzüldüm...inş bundan sonra herşey çok güzel olur....o yavrucağın duası size iki cihan yeter..
keşke bizim komşularımız da sizin gibi hassas olsalarmış..
kardeşimle beraber sindirilmişliğimizi hatırladım..
kollarımızda ki bacaklarımızda ki zihnimizde ki morlukları..
daha acısı hala etkisini katmer katmer yaşıyor olmamızı..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?