- 13 Eylül 2018
- 1.710
- 2.691
- Konu Sahibi Maariftakvimi
- #1
Iyi aksamlar kizlar
Yıllar oncesinde siteyi ilk kullanmaya basladigimdan bu yana hep baba problemimle geldim buraya belki 10 yılı gecmistir site degisti burdaki insanların sorunları hayatları degisti ben bircok yönde degistim ama baba korkum ne geçti nede değişti.
Şöyle anlatayım yaşım 35 bekarim calisan ailesiyle yaşayan biriyim anne baba problemli bir ailede buyudum çocuklugumdan beri her türlü baba korkusuyla şiddet görerek büyüdüm babam aileye maddi manevi destegi minimumken korkuya dayali maximum bi otoritesi vardi egitim is , hayatin kendisinde en ufak bir alanda baba destegini gordugum hatirladigim bi alan yok ama ben ise girdikten sonra maddi anlamda beklentileri hic eksik yapılandan hiç tatmin olmadi
Yani ozetle yıllardir eve calismaktan kenarda 100 lira param yok simdiye kadar 3 kere sıkısip kredi cektim bi bankadan cekip digerini kapattim ve bundan evdekilerin haberi bile yok bilseler sanki keyfi harcamalarimdan yapmisim muamelesi gorecegim (bu ayri bi konu)
Babamin zaten baskici ve kisitlayici bi yapisi vardi ama sosyal cevrem falan olmadigi icin cok bu konulardan dolayı karsi karsiya gelmedik o zamanlar.
Ama calismaya basladigimdan beri aksam bi arkadasima gitsem biraz gec kalsam hep bi gerginlik kaos benim yuzumden aileye yansiyan bi huzursuzluk ama hicbir zaman beni muhattap almayip beni yuzumden anneme kardesime kizmalari vs vardi onlarda bi sure biz neden senin yuzunden sıkıntı yasiyoruz falan demeye basladilar haksiz sayilmazlar ama babamin beni muhattap aldigi yok neden bilmiyorum ama boyle bir stratejisi var hatta bir gun benim kendimle ilgili aldigim bi karar ile ilgili evde ofke saciyor ama odaya girip konusmama kendimi anlatmama izin vermiyor yani oyle biri dusunun karsinizda konusup kendinizi savunamiyorsunuz.
Soyle bi durum var ki kardesim her yere gidebilir gec kalabilir yurt ici yurt disi tatiller hani hosnut olmasa bile olumsuz bi tepki verdigi yok.
Gecen yil birgun aksam eve geldigimde bir daha dis kapinin otesine benden habersiz gidersen bak bakayim neler yapiyorum diye tehdit edip ustume
yurudu bende ben konusmak istiyorum dedim ama agzindan gozunden ates saciyor resmen hicbirsey konusamazsin falan dedi kovmasina ragmen oldugu odaya gittim gecmisten o gune tabiki hesey olmasada kavga halinde konustuk karsisinda agliyorum kendimi anlatmaya calisiyorum yani yolda birini o halde gorseniz ne derdi var ne anlayiyor diye bakarsiniz ama yok sanki duvara anlatiyorum once beni evi terk etnekle tehdit etti sonrada bundan sonra ne yaoarsan yap karismiy8rum zaten ben kimimki tripleri atti (bu konu cok uzun anca bu kadar ozetleyebildim)
Neyse konunun asil meselesine giris yapiyorum 1 yıldir psikologa gidiyorun terapi aliyorum yakin bi kac arkadasim ailem disinda kimse bimiyor ama cevremde olumlu yonde degistigimi ozguvenimin arttigini soyleyen o kadar cok insan var ki ben bir cok seyi asabildim ama babam konusuna gelince ilk gunku gibiyim sanki hic destek almamis gibi korkukarim kaygilarim var bundan bir kac yil once babam kizacak diye arkadas ortamlarinda masadan yemekten kalkip apar topar evine giden kendi dogum gununde pastasmı ufleyip kendi dogum gunu kutlamasina katilmayip eve giden disardayken cabucak eve gideyim kaygisi yasayan biriydim bu durumu biraz asmistim ki babamin gerginlikleriyle beraber benim korkularim kaygilarim tekrar nüks etti.
Pskologumla konuyu konustugumda bu kadar zamandir deri ustu calistik eger bazi sorunlarimiza yanit alamiyorsak deri alti yani bilincalti calismaliyiz diye emdr oneriyorum dedi daha once bir kere denedin ben emdr de konsantrasyon saglayamiyorum sanki olmasi gereken birsey var ve olmuyor gibi geliyor.
Bu konuda bilgisi olan var mi yada korkularimi yenmek icin butun onerilere acigim psikolojik olur sipirutuel olur manevi dualar olur valla baba korkumu yeneyimde bilimsel manevi beni kurtarcak her turlu oneriye acigim
Yıllar oncesinde siteyi ilk kullanmaya basladigimdan bu yana hep baba problemimle geldim buraya belki 10 yılı gecmistir site degisti burdaki insanların sorunları hayatları degisti ben bircok yönde degistim ama baba korkum ne geçti nede değişti.
Şöyle anlatayım yaşım 35 bekarim calisan ailesiyle yaşayan biriyim anne baba problemli bir ailede buyudum çocuklugumdan beri her türlü baba korkusuyla şiddet görerek büyüdüm babam aileye maddi manevi destegi minimumken korkuya dayali maximum bi otoritesi vardi egitim is , hayatin kendisinde en ufak bir alanda baba destegini gordugum hatirladigim bi alan yok ama ben ise girdikten sonra maddi anlamda beklentileri hic eksik yapılandan hiç tatmin olmadi
Yani ozetle yıllardir eve calismaktan kenarda 100 lira param yok simdiye kadar 3 kere sıkısip kredi cektim bi bankadan cekip digerini kapattim ve bundan evdekilerin haberi bile yok bilseler sanki keyfi harcamalarimdan yapmisim muamelesi gorecegim (bu ayri bi konu)
Babamin zaten baskici ve kisitlayici bi yapisi vardi ama sosyal cevrem falan olmadigi icin cok bu konulardan dolayı karsi karsiya gelmedik o zamanlar.
Ama calismaya basladigimdan beri aksam bi arkadasima gitsem biraz gec kalsam hep bi gerginlik kaos benim yuzumden aileye yansiyan bi huzursuzluk ama hicbir zaman beni muhattap almayip beni yuzumden anneme kardesime kizmalari vs vardi onlarda bi sure biz neden senin yuzunden sıkıntı yasiyoruz falan demeye basladilar haksiz sayilmazlar ama babamin beni muhattap aldigi yok neden bilmiyorum ama boyle bir stratejisi var hatta bir gun benim kendimle ilgili aldigim bi karar ile ilgili evde ofke saciyor ama odaya girip konusmama kendimi anlatmama izin vermiyor yani oyle biri dusunun karsinizda konusup kendinizi savunamiyorsunuz.
Soyle bi durum var ki kardesim her yere gidebilir gec kalabilir yurt ici yurt disi tatiller hani hosnut olmasa bile olumsuz bi tepki verdigi yok.
Gecen yil birgun aksam eve geldigimde bir daha dis kapinin otesine benden habersiz gidersen bak bakayim neler yapiyorum diye tehdit edip ustume
yurudu bende ben konusmak istiyorum dedim ama agzindan gozunden ates saciyor resmen hicbirsey konusamazsin falan dedi kovmasina ragmen oldugu odaya gittim gecmisten o gune tabiki hesey olmasada kavga halinde konustuk karsisinda agliyorum kendimi anlatmaya calisiyorum yani yolda birini o halde gorseniz ne derdi var ne anlayiyor diye bakarsiniz ama yok sanki duvara anlatiyorum once beni evi terk etnekle tehdit etti sonrada bundan sonra ne yaoarsan yap karismiy8rum zaten ben kimimki tripleri atti (bu konu cok uzun anca bu kadar ozetleyebildim)
Neyse konunun asil meselesine giris yapiyorum 1 yıldir psikologa gidiyorun terapi aliyorum yakin bi kac arkadasim ailem disinda kimse bimiyor ama cevremde olumlu yonde degistigimi ozguvenimin arttigini soyleyen o kadar cok insan var ki ben bir cok seyi asabildim ama babam konusuna gelince ilk gunku gibiyim sanki hic destek almamis gibi korkukarim kaygilarim var bundan bir kac yil once babam kizacak diye arkadas ortamlarinda masadan yemekten kalkip apar topar evine giden kendi dogum gununde pastasmı ufleyip kendi dogum gunu kutlamasina katilmayip eve giden disardayken cabucak eve gideyim kaygisi yasayan biriydim bu durumu biraz asmistim ki babamin gerginlikleriyle beraber benim korkularim kaygilarim tekrar nüks etti.
Pskologumla konuyu konustugumda bu kadar zamandir deri ustu calistik eger bazi sorunlarimiza yanit alamiyorsak deri alti yani bilincalti calismaliyiz diye emdr oneriyorum dedi daha once bir kere denedin ben emdr de konsantrasyon saglayamiyorum sanki olmasi gereken birsey var ve olmuyor gibi geliyor.
Bu konuda bilgisi olan var mi yada korkularimi yenmek icin butun onerilere acigim psikolojik olur sipirutuel olur manevi dualar olur valla baba korkumu yeneyimde bilimsel manevi beni kurtarcak her turlu oneriye acigim
