Bana Babanzı anlatn.....

hayalili .!.:

Tek tek okudum kimisi ne kadar nefretle anlatmış babasını,
kimisi ne kadar çok mutlu şekilde şükrederek anlatmış babasını.. Her bir satırı okurken ağladım o kadar hassasımki bu konuda zaten.. Ne olursa olsun aslında BABAnın gölgesi yeter yokluğu ve kaybı o kadar ağırki çünkü..Ben daha 3yaşına girmeden beyin kanaması geçirerek vefat etmiş benim babam.. Daha 23 yaşındayken ne mutlu yuvaları varken bir anda dünyası kararmış annemin.. Çok uzun yıllar geçmesine rağmen annem öylece ahirette kavuşmayı bekliyor her nefeste.. Annem anlattı hep bana babamı.. Resimlerden gördüm yüzünü sadece.. Annem hem anne hem baba oldu bana ama babasızlık öyle büyük bir eksiklikki hala nerde baba-kız görsem içim sızlar hiç belli edemesemde.. Küçükken okulun ilk günlerini ve yeni bir öğretmen gelmesini hiç sevmezdim o tanışma faslı adı altında ''Anne baban kaç yaşında ne iş yapıyor'' sorusu yüzünden.. Öyle boynum bükülürdüki babam ben bebekken vefat etmiş diyecek olduğum için.. Sanki bir suçmuş bir ayıpmış gibi saçma çocuksu bir hisle.. Küçük yaştan beri canımdan çok sevdiğim adam olan nişanlım, yeri gelince bir baba benim için öyle bir şefkat varki içimde ona karşı.. Şükürler olsun onu çıkardı Allahım karşıma..Hiç yaşayamadığım babamın yokluğunu hissettirmemek için elinden geleni yapıyor herşeyde.. Arkamda kocaman bir dağ benim için..

Annemle birlikte babama kavuşmak ise ahirete kaldı..

Genişletmek için tıkla...

Canim iyiler cabuk oluyor malesef..kotulerse kazik cakiyor dunyaya bende olecegi gunu olum haberinin gelecegi gunu ozlemle bekliyorum

zanaaa .!.:

Canim iyiler cabuk oluyor malesef..kotulerse kazik cakiyor dunyaya bende olecegi gunu olum haberinin gelecegi gunu ozlemle bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

sağol canım iyilerin çabuk öldüğü konusunda haklısın Allahım sevdiklerini çabuk alıyor yanına, ve dediğin gibi bazende kötüler inadına çok uzun yıllar yaşıyor gibi geliyor.. Ne yaşadın bilemem canım çok yıprandığın üzüldüğün belli ama yinede şöyle şeyler deyipte daha fazla yıpratma kendini vardır herşeyde bir hayır belki birgün öleceği günü özlemle beklemek yerine gün gelir birgün babanın yokluğunu hissettiğin anda, var olduğu günleri özlemeye başlarsın kimbilir

Bu dünyaya gelmeseymiş de olurmuş.. Bir insan Nasıl bu kadar karaktersiz işe yaramaz ve boş bomboş olabilir.. Bırak baba olmayı Hakkı ile eş olmayı ya da düzgün bir insan dahi olamamış ki.. Şu an yakın ailesi olarak yanında yokuz ve görüşmüyoruz.. 2 senedir onunla konuşmuyorum. Daha da konuşmayı düşünmüyorum..

bende kaybetmeden kaybetmiş gibi olanlardanım evlat sahibi olucam ama yanımda olamıcak kendi yaptı hatalardan dolayı ufaklığımda benim kahramanımdı şimdi ise hayal kırıklığı sadece kötü anılar keşke yanımda olsaydı arkamda dursaydı ama şanssız olanlardanım ne yazıkki bende

Laale .!.:

Babam..
İlk aşkım..:1hug:
Yıllarca ona platonik bir aşkım olduğunu düşündüm..
Ona ulaşamadıkça,onunla konuşamadıkça,sorunlarımızı halledemedikçe hep onun yıldızlar kadar uzak ama onu her gördüğümde kalbimi pır pır ettiren adamdı..
Ne zaman büyüdüm,beraber çalışmaya başladık..
Ben onu,o beni gördü..
İçimizdekileri gördük..sengözlerimebaksanab
Hayatı,insan olmayı,adam olmanın ne demek olduğunu ondan öğrendim..
Çok defa eteğimizdeki taşları masaya koymuşuzdur hayata dair ne varsa.
Bekarken sevgilimden ayrılınca yanında ağladığımı bilirim. Onun teselli edecek sözü olmadığı anda sadece beni dinlemesi bile bana yeterdi. Asla eleştirmedi beni. İyi ya da kötü verdiğim tüm kararların arkasında en çok babam vardı..Kendisine ters gelen ne varsa hep güzellikle bazen sertlikle anlattı..
Babam biraz benim gibidir,sesi kolay kolay yükselmez.. Söyleyeceği cümleleri özenle seçer..Önce saygı der...:1rolleyes:
Boşandıktan sonra döktüğüm gözyaşlarında yine bir kelime bulamadı acımı dindirmek için.."Söyle,ne istiyorsan onu yapayım,onu getireyim" dedi..:çok üzgünüm:
Allahım eksik etmesin başımızdan inşallah..:Saruboceq:
Onun varlığı huzur veriyor bana.. Anlaşılıyor olmak,güzel bir şey..

Genişletmek için tıkla...

ne kadar özendim sana imrendim resmen 7 sene önce yazmışşsın baba kavramı bnm hayatımdada yok konu sahibi gbi bu hayatteki en büyük kötülüğü ondan gördük babam bile bize zarar vermiş insanlara hiç bi zaman tam güvenemiyorum

Baba tutulan daldır, kayıp edinçe evlat sanki boşluğa düşmüş gibi hisseder..
Ben Babamı 13 yaşıma kadar tatdım, sevdim, okşadım. Türkiye'ye tatile gitmeden evvelsi annem ile arasındaki konuşmaya şahit olduğumda ''gidişimi görüyor fakat dönüşümden emin değilim'' demesine rağmen bizim hatrımıza yola koyulduk ve Tatilin ikinci Haftasında bir kaza nedeniyle kendisini kayıp ettik.

Onunla Arkadaş, yoldaş ve ahbap gibiydik. Bana Erkekfatma derdi, çünkü ona deli bir hayranıymış gibi herşeyine hevesliydim, musluk mu bozuldu? Hemen yardıma koşardım. Okul çıkışından sonra eski oturduğumuz Apartmanın karşısında büyük bir Park alanı vardı, beraber ya yürüyüş yada Bisikletleri alıp turlardık.
Her istediğimi ilk başta ''kırmızı kar geldiğinde alırım kızım'' demesiyle aslında avucunu yalarsın manasına getirerek beni kızdırma havasında olmasına rağmen elinden geldği kadar isteğimi yerine getirme peşindeydi.

Kendi ailesinde kız evladın değeri oğlan çocuğu kadar kıymetli olmamasına rağmen ben onun için bir ayrıcalıktım, birisi bana ''şunu bunu yap'' demeye niyetlendiğinde Babam yeri gelir abisine yani amcama bile ''kendi kızların ne güne duruyor?'' demesiyle karşı geleceğini bile beklemezdim.

Ömrümün yarısından fazlası babasızlık ile geçti, ve halende zorlanıyorum aslında ama buna da şükür. Çevreme baktığım zaman en azından pek fazla hafızada birşey kalmasa bile güzel anılara şahit oldum..

Sözlüm mesela Kayınbaba ile bu şekil bir Çocukluk yaşayamamış, kıskanırım seni dediğinde başında bir Erkek olduğuna şükür et derim. Çünkü kadın başına kalıp evlat yetiştirmek zordur. İster babalar ile güzel anılar olsun veya baba ile hiç bir bağ olmasın, her evlat için onun yokluğu çok koyar, yaşadığın sürece zorluklara karşı savaşmak zorunda kalırsın. Onun yokluğunda kan bağı olan akrabaların bile onun varlığında cesaret edemeyecek haraketlerine bile şahit olursun.

Cokkkk ozledim gulusunu keyifli keyifli sarki soylemesini gorkem kizim keklik kizim demesini sesini.......

Benimde annem yok artık. Biliyorum baba başlığı bu ama benim de annem yok artık. Annem babam oldu benim. bi tane daha mı üniversite okusam dediğimde bu seferde ben gelirim yanına kalırım sana yemek pişiririm dedi.
Babam annemden yadigardır bize.
Bende, abimde ya da ablamda kalmak istemedi. Kendi evinde yaşar. Haftada bir kaç kez gelir önüne yemeğini bırakırım. Fazla yaparım ki evinde de yesin. Babam çok sinirlidir. Babam kendi babasından çok dayak yemiş ama yine de babam der. Ölünce bile onu ve annesini çok döven babasının üzerine gömülmek ister.
Hayat herkese aynı değil. Ama eşit. Herkesin anne ve babası bir gün olmayacak. Ben evin en küçüğüyüm. o nedenle ablam ve abime göre daha az yaşadım onlarla.
Babanız ne kadar kötü olsada affedin. Allah için affedin. Biz anne ve babamıza karşı şefkatli olursak Rabbim de bize karşı şefkatli olur. Hz. Musa'nın cenneti komşu yaşlı hasta anasına bakan kasap değil mi?
Onlar öldükten sonra keşke demek istemiyorum.
Allah sizi sevdiklerinizden evlatlarınızdan ayırmasın. Annesizlik, babasızlık yaralı bir kuş misali yaşamakmış.
Bütün babaları, anneleri seviyorum. Yaşlıları çok seviyorum...

Cok sey söylemek istedim ona ama o hep kaçtı. Hiçbir zaman bana kulak vermedi. Hiç bir zaman destekçim olmadı.
Kendi hatalarını bana devretti.
Okudum ama o istemedi
sevdim karşı çıktı
çalıştım elimdekine baktı
Beni yakma dedim defalarca, beni yakmaki seni kurtaran olayım.
Ama o küçük hesaplar yaptı. Hırsına yenik düştü. Beni değil önce kendini düşündü.
Yıllarca üstümde benden ağır yükü taşıttı bana
nerden bilecektim dedi. Nerden bilecektim babalar da hata yapar...
Sen Hep yaptın bunu baba. Hiç görmedin beni. Uyku girmezdi gözüme sabahlara kadar ağlarken sen beni görmedin.
Borçlarını odemek için çalışırken neler cektigimi kimlerle ugrastigimi görmedin. Kimin için çektim bunları hiç dönüp bakamadin. Ben senden bekleyemedim ki bir şey sen hep benden bekledin. Bana huzur ver baba dedim güven ver .. bana sktr çektin. Annemi alıp giderken onu senden kurtarmak isterken, içimdeki yılanı buldum dedin.
Umursamadın ne şekilde hayatımı idame ettirdigimi.
4 ay sonra aradın ne yaptığımı sormak için .. 4 ay hiç mi merak etmedin.
Hani sarı papatyan vardı ne oldu ona? Ya da sana ne oldu baba? Büyüdüm diye mi sevmez oldun beni?
Aklım başıma geldi seni tanıdım artık diye mi kactin benden?
Yine de sevmek istedim seni.. kayirmak istedim. Taraf tutmak istedim o tarafta sen ol istedim. . Ama tutacak yerin yok
Sevmek istiyorum baba seni çok sevmek istiyorum. Yanilmisim babam böyle biri değil demwk istiyorum. Sana kendimi bu.yüzden affettirmek için ugrasayim sen iyi ol . İyi bir insan ol. Beni sev baba, sevmek bedava. .

Babam öldüğünde 8 yaşındaydım o da 36 yaşında gencecik göçüp gitti bu dünyadan güzel anıları hatırlayamıyorum pek pazar günleri arkadaşının arabasını alır gezdirirdi bizi işten gelirken hep abur cubur alırdı geldiğini gördüğümüzde koşar karşılardık sokağın başından ama kötü anılar daha fazla hastaneye gittiklerini kemoterapi gördüğünü saçları döküldüğünde ne kadar üzüldüğünü gelen selasını ve yüzünü unutmayalım diye taputunu açıp göstermelerini hatırlatıklarım bunlar onsuz geçen 20 sene bazen düşünüyorum yaşasaydı neler yapardık hayatımız nasıl olurdu diye ama işte sadece düşünüyorum kalbimdeki en büyük acı ve sevdiğim ilk adam onu çok özlüyorum

Babam, annemi sürekli babanneme ezdiren, karısının ve yuvasının kıymetini bilmeyen, hep kendi kafasının dikine giden bir adam. Sonunda (28 yıl sonra) terkedildi ama biz (kardeşim ve ben ) hala babamla ve aldığı abuk subuk kararlarla uğraşıyoruz.. Babamla alakalı süslü ve sevgi dolu sözler sarfetmek isterdim, o benim ilk aşkım olsun ve babam gibi biriyle evleneyim çok isterdim. Ama eşimi babamın tam tersi bir karakterde seçmek için özenle didikledim. Durum bu, neyse babadır işte ne yapalım...

Babam...





Öyle işte...

Kocaman bir sevgiyi, aşkı, hayranlığı, onun gibi olma arzusunu yine kocaman olan bir hayal kırıklığına dönüştürmüş insan. Yine de baba. Babam işte...

babam... colde acan zambagim diye severdi beni colde acan zambagi o gitti gideli hic bi yerde acmaz oldu... en sevdigim can senligimdi... tek yumurta ikizim derdi bana yuzumuzde huyumuzda nesemizde benzerdi... simdi o yok annem onu bende ariyo bende onu aynadaki yansimamda..

Bana yönetilecek olsa bu soru tam adamına sordunuz derdim.huysuz sinirli kinci sevgisiz.enerji vampiri gibi bir seydi.kardesimde onun özeti sagolsun babam vefat ettikten sonra onun negatif neyi varsa bize hep hatırlatıyor.babamin bana kızım diye sarıldığını hiç bilmem ama kpederimi bile baba yerine koyamadim nasıl soğuduysam.annemle de hiç anlaşmazlar kavga etmeselerde birbirlerine stres atarlardi.babam polis annem ev hanimi idi herkes kendi işinin derdinden muzdaripdi.babam baskiyi evini sahiplenmek olarak görürdü.ona vicdan kalp kırıklığı gibi hisler onda sanki ati daha huysuzlandiran kırbaç gibiydi.sevgi ve koruma hissini hiç bilmiyorum.sahi varmiydi öyle şeyleri.kızının elinden tutan babaları hep kıskanarak baktım.kızım filan olursa göreceğiz bakalım kocamın kiz babası halini.belki de bu eksiklik beni daha güçlü yaptı çünkü ne kadar bagliysan o kadar tutsaksin.

ben 9 yaşımdaydım, annem bizi başka bir adam için terk etti
ilk 3 yıl annemle yaşadım. Üvey babam sonra beni istemedi
babam psikiyatristti, annem de akademisyendi..
babamın yanına taşındım sonra
ortaokuldan üniversite bitene bitene kadar yanında çalıştım babamın.
Sekreterliğini yaptım. çalıştım derken.
Bana anne oldu, baba oldu, patron oldu. Beni hiç sıkmadı. zorlamadı. Ama çok zorlandı
ilk regl günümü onunla atlattım, adam kalp krizi geçirecekti.
Sevgilileri oldu ama hiç bizim evimize getirmedi. Burası kutsal dedi.
Sonra annecim kanser oldu. Akciğer kanseri. Üvey babam olmasına rağmen babam bütün masraflarını karşıladı annemin
Ama yaşatamadık. İki sene içinde çok çöktü vefat etti.
Terzi kendi söküğünü dikemez sanırım,
annemin ölümü onu çok etkiledi, intihar etti babacığım 3 sene önce.
beni bu dünyada yapayalnız bıraktı. Kimsesiz kaldım.
kimsesiz hem de. öyle ki mezarını bile tek başıma yaptırdım.
cenazede kimi arayacağımı bilemedim. Babamdan başka kimsem yoktu çünkü.
sadece 2 tane halam vardı, onlar da avusturalyada yaşıyordu.
çok kızdım babama çoooook.
hala her gece uyumadan önce, 'neden bana bunu yaptın, sana güvenmiştim' diye konuşurum onunla

Babam , dediğim dedik bi insan ama hep doğru der , doğru düşünür , ileriyi gören bi baba , bam yaaa , canım babam benim .

Adı var kendi yok bi baba...