- 3 Ağustos 2014
- 628
- 169
Kızlar merhaba uzun zaman sonra tekrar bir konuyla karşınızdayım. Zor günlerimden kurtuldum, ihanet yaşadığımı önceki konulardan bilenler bilir, ben o travmayı atlattım. Zaten 3 sene oldu artık unutmalıydım da. Şimdi size farklı bir sorunumdan söz edeceğim, kime anlatsam hep aynı tepkileri alıyorum, kocaman bir aptalmışım gibi bakıyorlar yüzüme bir de sizlerle konuşmak istedim, belki umut olursunuz. 1 yıldır bir ilişkim var, sevgilim Türk ama Amerika'da doğup büyüdüğü için ailesi de kendisi de Türk kültürünü pek bilmiyorlar, hatta sevgilim nerdeyse hiç Türkçe bile konuşamıyor. 1 yıldır ilişkimiz var fakat o kadar zor süreçlerden geçtik ki halen ne yapacağımı bilmez durumdayım. Kendisi Amerika'dan geleli 3 yıl olmuş, Burada öğretmenlik yapıyor. Esrar bağımlısı, ne yazık ki bu zıkkım Amerika'da serbest olduğu için benim erkek arkadaşımda bunu kullanıyor, buraya geldiğinden beri de hiç bırakmadı. Orada kimlerden alıyordu bilmiyorum ama burda gerçekten kötü satıcılardan alıyor ve içinde sadece esrar olmadığına çok eminim. 1 senenin neredeyse 7 ayında ben bununla mücadele ettim tam bıraktırdım dedim xanax kullanmaya başladı, saçma sapan şeylere bulaştı. Ciddi problemleri olduğunu düşünerek doktora götürdüm fakat doktorun verdiği ilaçları kullanmak istemediğini esrarı da ilacı da bırakacağına dair bana söz verdi. Tamam dedim xanaxı gerçekten bıraktı, fakat esrarı kullanmaya devam ediyor, ne yaparsam yapayım bırakmıyor. İyice içine kapandı konuşmuyor, uyumuyor işe gitmiyor evden dışarı bile çıkmıyor. Tuttum zorla doktora götürdüm doktor depresyonda olduğunu söyledi terapiye başladık. Fakat terapiye de sadece 1 kez gitti ve bıraktı. Vatandaş olmadığı için ciddi paralar harcadım, işini kaybetti elimde avucumda ne varsa destek oldum. Annesi kalktı geldi konuştuk denedik, tam düzeldi dedik ''kafama koydum bırakacağım'' dedi 3 ay kullanmadı hiç bişey. Bu süreçte kullandığı zamanlarda bana hiç bi zararı olmuyor ama onu böyle görünce çok üzülüyorum. 1 hafta önce yine bu yüzden kopma noktasına geldik. Ayrıldım, ama çok özlüyorum ve aklım hep onda kalıyor, doktor ileri derece depresyon ve anksiyete var dediği için kendine bişey yapmasından çok korkuyorum ben de onsuz acı çekiyorum. Şimdi yeni girdiği işinden de atılacak çünkü derslerine gitmiyor. Bu süreçte her şey ciddiye binecek mantığıyla bizim ailelerimiz de tanıştı. Sene sonuna nişan düşünüyoruz, ailem onu çok seviyor onun ailesi de beni benim için dinini bile değiştirdi. Fakat bu durumdan kurtulamıyoruz. Onunla çok mutluyum hayatımda tanıdığım en kibar adam, o kadar bana değer veriyor ki, babamdan bile böyle ilgi görmüyorum, ama o kullandığı şeyler onu bambaşka bir adam yapıyor. Bugün beraber İstanbul turuna çıkalım dedim her hafta ona İstanbul'da bir yeri gezdiriyorum fakat evden çıkmak istemediği için çok zorlanıyorum artık. Bugün yanına gittim, 3 gündür görüşmüyorduk beni hiç aramadı sormadı yazmadı diye çok kızgındım ona yapmazdı böyle çünkü. Bi gittim kollarında açık açık yaralar vücudunun her yerinde sedef hastası gibi izler. Görür görmez ağlamaya başladım, korktum anladım bişey kullandığını,''1 haftadır cipralex'' içiyorum dedi. Cipralex böyle etkiler yapmaz diyeceksiniz biliyorum ama benim sevgilim ilaç bağımlısı xanax,tranko buskas, lustral, cipralex bunların hepsini kafasına göre kullandığından vücudu artık böyle tepkiler veriyor. ''neden yaptın'' dedim ''kendimi iyi hissetmiyorum uyuyamıyorum işim yok ben seni haketmiyorum'' diyor. Doktora gidelim diyorum kabul etmiyor. O kadar sinirlendim ki bağırdım çağırdım ağlaya ağlaya çıktım evden koşa koşa arkamdan geldi. Bıraktım orda döndüm geldim evime. Aradı açmadım mesaj atmış ''Beni böyle bırakmasaydın keşke sana çok ihtiyacım var '' diye. Her seferinde bunu yapıyor ve biz hep başa dönüyoruz. Esrarı bıraktırıyorum ilaca başlıyor onu bırakıyor başka bişeye başlıyor tedaviye kesinlikle ikna edemiyorum artık işe yaramıyor diyor. Onu çok seviyorum ne yapacağımı bilmiyorum. Herkes ''ayrıl artık 1 senedir o kadar çok uğraştın ki yeter aptal mısın sen bırakmayacak bu adam hep böyle olacak ilerde çocuklarına bunu yapacak mısın'' diyor, çok zoruma gidiyor, bu problemimiz dışında hiç bi sorunumuz yok ama bırakamıyor. Ne yapacağım bilmiyorum. Ben bıraksam kendine bişey yapar diye çok korkuyorum. Ben de onsuz kalmak istemiyorum. Biliyorum daha çok gencim (23 yaşındayım- o 26 yaşında) Siz olsanız ne yapardınız? Lütfen bana bi yol gösterin.
