Boşanalı 2 yıl oldu, boşandığımızda kızım 4 yaşındaydı ,memurum işimde var çok şükür bosandiktan sonra aile evime döndüm.Babamlarla aynı binada oturuyorum ilk altı yedi ay boşanmış olmamın zorluğunu yaşamamıştım, aylar geçtikçe yavaş yavaş çıkmaz bi sokağa girdiğimi farkettim kendimle başbaşa kalmaya başladım kızım okula başladı hiçbirşey düşündüğüm gibi olmadı oysaki ,ailem her konuda yanımda oluyor fakat huzursuzluğum başka bişeydi sırf ailem beni üzgün görmesin diye ağlamak için evime gidiyorum,huzurlu mutlu olmayı beklerken dahada mutsuz bi insan oldum eskisi gibi rahat edemiyorum. Sanki kendimi yabanci gibi hissediyorum artık , sahsi odamda bile.sosyal hayatımdaysa istemesemde farkında olmadan insanlar hayatıma girmeye çalışıyorlardı ilk başta belli etmeselerde erkeklerin bosanmis kadina bakis acisi cogunlukla hoş degil sadece fiziksel anlamda ihtiyaç giderme olarak görüyorlar,herseyi söyleyebilme, önerilme rahatliklari oluyor nasilsa yasamiş, etmis diye. En modern gecinen erkek bile kafasinda bu düşünceyle yaklasabiliyor.Bu su götürmez bir gercek. Toplumun dayattigi baskici yapidan ayni yerde yasayarak da kurtulunmuyor maalesef.Çalıştığım kurumda olsun sosyal yaşantımda olsun hiç beklemediğim insanların bana bakış açıları hakkımda dul diye konuşmalarını duydukça hergün azap oluyor günler.içime atıncada olmuyor bana destek olacagini, iyi hissettireceğini bilecegim kişiylede paylaşırdım duygularımı malesef oda hüsranla sonuçlandı.çok şey var aslında içimi dökmek istediğim günlerce yazıp anlatabileceğim size tek bişey söylemek isterim hiçbirşey artık eskisi gibi olmuyor bunun adı pişmanlık değil yıkım hemde ağır bi yıkım ,şurda hayatım son bulsa gram acımam kendime sadece kızımı düşünürüm.dönüp arkama baktığımda nede boş şeyleri sorun etmişim diyorum gerçi ben eşimin baskısından dolayı boşanmaya zorlandım olsun belki kurtarabilme bi şansım olurdu acele etmeseydim fevri davranmasaydım bende.mum gibi aramak değimi vardırya işte öyle arıyorum eski eşimi.kızımın bu yaşataki duygularını anlatmıyorum bile üzülmeyin diye.hayatı bilmeyen evlilik nedir bilincinde olmayan insanlar birçok yorum yapmış gerçek hayattan hiçbirinin haberi yok sandığınız gibi gitmiyor işler burdan yazan soran arkadaşları görünce bi yandan seviyorum çünkü benim soracak kimsem bile olmadı sakın evliliğinizi kurtarabiliyorsanız kurtarın ufak tefek şeyleri sorun etmeyin yapıcı olmaya çalışın ,tartışın kavga edin ama kimseyle paylaşmayın ailenizle bile çünkü sen üzülme diye kimse sana gerçeği söylemeyecek dahada güzel olacagını söyleyecek o umutla girdiğiniz yola hüsrana uğrayacaksınız.herkes hata yapar ama bazı hataların faturası ağır olur ne sizden nede cocuklarınızdan çıkmasın
Tencere kapak... öyle bi adamdan 2 çocuk yapmamayı da akıl edebilmek gerekir biraz.
