Merhaba arkadaslar,
Daha önce de konu acmıstım ve lohusa depresyonuna yakalandım demistim. Hala deprrsyondan cıkamadım hatta biraz iyiye giderken eşimin iki gün yurt dışına çıkması gerektiğini öğrendim ve sanki başımdan aşağı kaynar sular döküldü bütün gün ağlıyorum iki çocukla nasıl yaparım diye… eşimle biz 7 senelik evliyiz ve hiç kavga etmedik yani tartışırdık ama seslerimiz bile yükselmedi birbirine. Ama ikinci çouktan sonra sonra tartısmalarımız arttı ben sesimi bazen istemeden de olsa yükseltiyorum çünkü benim korkularımı anlayamıyor. İki çocukla yanlız kaldığında ne olacak ki sen çok güçlüsün bir çok şeyi aynı anda halledebilen kafasını aynı anda bir çok yere verem bi insansın diyor.. ama depresyondan mıdır bilmiyorum hiç motive olamıyorum.. İkinci oğlum 2 aylık oldu ama hala bu depresyonu atlatamadım. Tartışmalarımızın çoğu benden kaynaklı sürekli sinirli gergin biri oldum. Yani o an anlayamıyorum ama sonrada tabiri caizse dank ediyor. Günlerdir ağlıyorum eşim de çok çaresiz işini çok seviyor maaşı çok güzel ama arada sehir disina cıkması getekiyor bir gece veya iki geceligine. Ben artık 4 senedir bıktım bu iş seyahatlerinden dün de söyledim kendisine istemiyorum gitmeni yanlız kalmaktan cok korkuyorum ruhum cok yorgun çok acı çekiyorum dedim o da çaresiz bende.. ozmn ben istifa edeyim evde durayım yaşayıp gidelim sende yanlız kalma dedi dün sinirden. bebeğimde kücük belki onun etkisi bilmiyorum ama o gidip gelene kadar aglayacagım hergün. Büyük oğlumda da iki yasına girene kadar ağlamıştım eşim gelene kadar. Şimdi o seneleri düşündükçe çok korkuyorum arkadaşlar. Nolur bunu kapris olarak görmeyin ben normalde de evde yanlız kalmayı çok seven bunun tadını çıkaran bi insanım eşim şehir dışındayken oğlumu yatırır bana iyi gelen şeylerin tadını çıkarırdım ama doğumdan sonra bana bişyler oldu ve yanlız kalmaktan çok korkar oldum.. Terapiye gitmeye karar verdim randevum haftaya. Cünkü bi an önce iyileşmem gerek hem evlatlarım hem eşim için. Eşin işteyken napıyosun dersiniz belki eşim homeoffice yapıyor evden çalışması büyük nimet evet ama odadan hiç çıkmadığı için kendimi yine yanlz hissediyordum ama bu sehir dısı meselesi farklı.. lütfen bana yardım edin eşi sehir dısına gitmiş olan var mı? Bu süreci nasıl atlatıyosunuz?
Daha önce de konu acmıstım ve lohusa depresyonuna yakalandım demistim. Hala deprrsyondan cıkamadım hatta biraz iyiye giderken eşimin iki gün yurt dışına çıkması gerektiğini öğrendim ve sanki başımdan aşağı kaynar sular döküldü bütün gün ağlıyorum iki çocukla nasıl yaparım diye… eşimle biz 7 senelik evliyiz ve hiç kavga etmedik yani tartışırdık ama seslerimiz bile yükselmedi birbirine. Ama ikinci çouktan sonra sonra tartısmalarımız arttı ben sesimi bazen istemeden de olsa yükseltiyorum çünkü benim korkularımı anlayamıyor. İki çocukla yanlız kaldığında ne olacak ki sen çok güçlüsün bir çok şeyi aynı anda halledebilen kafasını aynı anda bir çok yere verem bi insansın diyor.. ama depresyondan mıdır bilmiyorum hiç motive olamıyorum.. İkinci oğlum 2 aylık oldu ama hala bu depresyonu atlatamadım. Tartışmalarımızın çoğu benden kaynaklı sürekli sinirli gergin biri oldum. Yani o an anlayamıyorum ama sonrada tabiri caizse dank ediyor. Günlerdir ağlıyorum eşim de çok çaresiz işini çok seviyor maaşı çok güzel ama arada sehir disina cıkması getekiyor bir gece veya iki geceligine. Ben artık 4 senedir bıktım bu iş seyahatlerinden dün de söyledim kendisine istemiyorum gitmeni yanlız kalmaktan cok korkuyorum ruhum cok yorgun çok acı çekiyorum dedim o da çaresiz bende.. ozmn ben istifa edeyim evde durayım yaşayıp gidelim sende yanlız kalma dedi dün sinirden. bebeğimde kücük belki onun etkisi bilmiyorum ama o gidip gelene kadar aglayacagım hergün. Büyük oğlumda da iki yasına girene kadar ağlamıştım eşim gelene kadar. Şimdi o seneleri düşündükçe çok korkuyorum arkadaşlar. Nolur bunu kapris olarak görmeyin ben normalde de evde yanlız kalmayı çok seven bunun tadını çıkaran bi insanım eşim şehir dışındayken oğlumu yatırır bana iyi gelen şeylerin tadını çıkarırdım ama doğumdan sonra bana bişyler oldu ve yanlız kalmaktan çok korkar oldum.. Terapiye gitmeye karar verdim randevum haftaya. Cünkü bi an önce iyileşmem gerek hem evlatlarım hem eşim için. Eşin işteyken napıyosun dersiniz belki eşim homeoffice yapıyor evden çalışması büyük nimet evet ama odadan hiç çıkmadığı için kendimi yine yanlz hissediyordum ama bu sehir dısı meselesi farklı.. lütfen bana yardım edin eşi sehir dısına gitmiş olan var mı? Bu süreci nasıl atlatıyosunuz?
Beni anladığınız tavsiyeleriniz icin de 
