Çocuğum büyüdükçe gelen boşluk hissi ve ikinci çocuk fikri

Bence ikinci çocuğu istemek normal. Fakat şöyle bir durum var bazen insanlar baştan düşünür iki cocugum olsun, üç olsun yada tek olsun gibi. Siz iki cocugum olsun diye isteyen biriyseniz şuan bu duyguları hissetmeniz bu yüzden olabilir ama sadece bebek özlemi adı altında çocuk yapilmasi ileride sıkıntı yaratır. Çünkü oda buyuyecek. Mesela cocugum buyudu simdi kardesi olsun istiyorum tarzi konussaydiniz bu kadar garipsenmezdi. İkinci cocuktan ziyade cocuk isteme sebebiniz biraz garip oldu belkide yanlis ifade ettiniz.
Ben hastaliikli bulmuyorum dusuncenizi cunku bebegimi buyuturken banada hep dedikleri şu "bugünlerin tadini çıkar sonra bebeklik zamanı çok özleniyor" 😊
 
Bence direkt bu rezil ülkeye çocuk yapmak hastalıklı bir düşünce.ne adam gibi âşık olabilecek, ne adam gibi bir ilişki yaşayabilecek, ne kaliteli insanlarla muhattap olabilecek. ne adam gibi imkanlara sahip bir hayat yaşayabilecek.siz ne sanıyorsunuz burayı? Bir tane koca buldum, ailem var diye güllik gülistanlık mı sanki herşey.bir de bizim gibi hayattan beklentisi daha farklı olan insanları anlamaya çalışın.sizin beklentiniz karşılandı diye herkesin beklentisi karşılanmak zorunda değil.30 sene aynı kocayla ömür tületmek istemiyorum mesela ben.farklı farklı ortamlarda,farklı farklı erkeklerle güzel deneyimler yaşamak istiyorum.ama maalesef ne maddiyatımız yetiyor ne de güzide ülkemin erkek kalitesi.insan sefaleti içinde kıvarnıyoruz resmen.resmen hayalimdeki gerçekler ve asıl gerçekler arasında işkence çekiyorum.asıl sizin gibiler hiç acımıyor o insanlara.birileri anneyim diye heveslenecek, evcilik oyununa birini katacak diye ben burada 70,80 sene saçma sapan bir mücadele vermek zorunda kalayım.
Ne kadar sacmalamissiniz! Ne yani kimse ask yasayamiyor mu ulkede? Hangi ulkede ask yasanabiliyor peki? Hadi zamandan dem vursaniz anlayacagim da ulke ve ask yasayamamayi nasil bagdastirdiniz hic anlayamadim.
 
Ferhancım sorunun sebebi bizim yapacağımız 2. Çocuk değil tavşan misali üreyen mülteciler, git onlara çemkir. Biz 2 tane yapsak da kaliteli yetiştirmeye çalışan grubuz.
O kaliteli olsa bile çevresi kaliteli olacak mı ? Kendisi gibi kaliteli kişilerle yaşayabilecek mi onu diyorum aslında.baksana kadıncağızlar eğitimliyim, güzelim, kültürlüyüm erkek bulamıyorum diye ağlaşıp duruyor.
 
Bence direkt bu rezil ülkeye çocuk yapmak hastalıklı bir düşünce.ne adam gibi âşık olabilecek, ne adam gibi bir ilişki yaşayabilecek, ne kaliteli insanlarla muhattap olabilecek. ne adam gibi imkanlara sahip bir hayat yaşayabilecek.siz ne sanıyorsunuz burayı? Bir tane koca buldum, ailem var diye güllik gülistanlık mı sanki herşey.bir de bizim gibi hayattan beklentisi daha farklı olan insanları anlamaya çalışın.sizin beklentiniz karşılandı diye herkesin beklentisi karşılanmak zorunda değil.30 sene aynı kocayla ömür tületmek istemiyorum mesela ben.farklı farklı ortamlarda,farklı farklı erkeklerle güzel deneyimler yaşamak istiyorum.ama maalesef ne maddiyatımız yetiyor ne de güzide ülkemin erkek kalitesi.insan sefaleti içinde kıvarnıyoruz resmen.resmen hayalimdeki gerçekler ve asıl gerçekler arasında işkence çekiyorum.asıl sizin gibiler hiç acımıyor o insanlara.birileri anneyim diye heveslenecek, evcilik oyununa birini katacak diye ben burada 70,80 sene saçma sapan bir mücadele vermek zorunda kalayım.
Kız bu ülkede ekonomik sebepler mükemmel olsa da sen aradığın yasantiyi bulamazsin 😄
 
Hisleriniz normal geldi bana, gayet insancıl duygular bunlar. Konunuzu okurken bir yandan bebeğimi sallıyorum bir yandan da telefonumdan nilüferin e bebeğim e şarkısı çalıyor. Konunuzla alakalı bebegimin buyudugunu hayal edince gözlerim doldu, duygulandım istemsiz bir şekilde 🥲 benim henüz ilk bebeğim, büyüyünce hislerim neye ne şekilde evrilir bilmiyorum ama şuanki o bebekliğinin hissettirdiği duyguları çok seviyorum, ilerde bu duyguları özlemem kadar da normal bir şey olamaz heralde. Ama sırf bu sebeple de ikinci çocuk yapılmamalı tabiki.

Desteksiz bebek büyütmek gerçekten çok zor. Uykusuz kalmak, tüm ilgini onun üzerinde yogunlastirmak, bitmek bilmeyen ihtiyaclari... Çoçuğunuz şuan kaç yaşında bilmiyorum ama şuanki hissettiginiz duygusal bosluk hissinden ziyade fiziksel, zihinsel, maddi ve manevi olarak kendinizi hazır hissediyor musunuz onu bir tartın önce. Buna hazırsanız bile öncesinde kendinize biraz zaman ayırın, misal bu sene tatile çıkın ve tatilinizin tadını çıkarın, bugüne dek cocuk yuzunden yapamadığınız seyleri yapın. Kendinize yogunlastikca ikinci bir cocuk fikrinden de uzaklasacaksiniz belki de.
 
Bence direkt bu rezil ülkeye çocuk yapmak hastalıklı bir düşünce.ne adam gibi âşık olabilecek, ne adam gibi bir ilişki yaşayabilecek, ne kaliteli insanlarla muhattap olabilecek. ne adam gibi imkanlara sahip bir hayat yaşayabilecek.siz ne sanıyorsunuz burayı? Bir tane koca buldum, ailem var diye güllik gülistanlık mı sanki herşey.bir de bizim gibi hayattan beklentisi daha farklı olan insanları anlamaya çalışın.sizin beklentiniz karşılandı diye herkesin beklentisi karşılanmak zorunda değil.30 sene aynı kocayla ömür tületmek istemiyorum mesela ben.farklı farklı ortamlarda,farklı farklı erkeklerle güzel deneyimler yaşamak istiyorum.ama maalesef ne maddiyatımız yetiyor ne de güzide ülkemin erkek kalitesi.insan sefaleti içinde kıvarnıyoruz resmen.resmen hayalimdeki gerçekler ve asıl gerçekler arasında işkence çekiyorum.asıl sizin gibiler hiç acımıyor o insanlara.birileri anneyim diye heveslenecek, evcilik oyununa birini katacak diye ben burada 70,80 sene saçma sapan bir mücadele vermek zorunda kalayım.
1686119007880.jpeg
 
Ne kadar sacmalamissiniz! Ne yani kimse ask yasayamiyor mu ulkede? Hangi ulkede ask yasanabiliyor peki? Hadi zamandan dem vursaniz anlayacagim da ulke ve ask yasayamamayi nasil bagdastirdiniz hic anlayamadim.
Eee sürekli konu açıp duruyor kadıncağzılar eğitimliyim, güzelim, yaşamayı seviyorum kimseyi bulamıyorum diye.kendi adıma da düşünüyorum gerçekten erkek kalitesi yerlerde.istediği gibi bir ilişki yaşayamadan hatta hiç ilişki bile yaşayamadan ölen bir sürü insan var.sadece ben demiyorum ki.kendim de istediğim gibi birini bulamıyorum. Oysaki içimde ne fırtınalar kopuyor.
 
Benim annelik güdüm eksik galiba ya, hiç kucağım boş kokusu eksik diye düşünemedim. İlkine tuvalet eğitimi verirken ikinciye hamileydim ama bu hamilelik tamamen mantıksal sebeplerdendi. Araları çok olmasın çocuk kardeş istediği yaşta (ki bu genelde 4 yaş) kardeşi olsun diye belirledim aralığı.
Ay bilemiyorum nasıl bi his, çocuğum falan yok su an zaten bana kalsa bakamıcağın cocuğu yapmıcaksın ben sadece böyle tepkileri anlamaya çalışıyorum tamam kadının da değişik yazma şekli var ama bu forumda kim ne yazsa tersleniyoe😂
 
Bilemiyorum birkaç kelime değil sorunun tamamı bu minvalde. Bağımsızlaştıkça kendimi garip hissediyorum demek bana çok anlatış sıkıntısı gibi gelmedi 🤷🏿‍♀️
Bu bence yapacak cocugu buralardan fikr almak istiyor belki kendisi gbi birileri vardır diye bence . Çocuğu bağımsızlaştıkça böyle olan biri daha var...kayınvalidem üstelik onun çocuğu 27 yaşında😂
 
İlk çocuğunuz yaramaz olmadığı için. Muhtemelen ikinci çocuk burnunuzdan getirecek.

Oğlum zor bir çocuk olduğu için. 2.ye tövbe ettik. Ki tüp bebeğe başladığımızda arka arkaya yaparız diyip embriyo dondurduk. Emriboyolar duruyo ama biz düşünmüyoruz...
 
Eee sürekli konu açıp duruyor kadıncağzılar eğitimliyim, güzelim, yaşamayı seviyorum kimseyi bulamıyorum diye.kendi adıma da düşünüyorum gerçekten erkek kalitesi yerlerde.istediği gibi bir ilişki yaşayamadan hatta hiç ilişki bile yaşayamadan ölen bir sürü insan var.sadece ben demiyorum ki.kendim de istediğim gibi birini bulamıyorum. Oysaki içimde ne fırtınalar kopuyor.
O metalardan tabulardan kaynaklaniyor. Malesef ulkenin kulturu boyle. Iki taraf da iliskiye baslamak, karsi cins ile iletisime gecmek konusunda cekingen. Oyle olunca yurtdisindaki gibi rahatca diyaloga girip, bir sure takilip, taniyip, sonra devam edip etmemeye karar verilemiyor :KK43:
 
Kız bu ülkede ekonomik sebepler mükemmel olsa da sen aradığın yasantiyi bulamazsin 😄
Maalesef bence de bulamam.hatta o ülkelerde utangaçlık ve asosyallik daha fazlaymış.allah da maşallah bir cinsel istek vermiş bana, aklım başka yere çalışmıyor.eskiden en azından dolu dolu bir günden sonra 1 gün idare ederdi.şimdi o da yok.bütün gün yataktan çıkmasam bana mısın demem.bir kaşıntı tutuyor, yere göğe sığamıyorum.benim gibi olan var mı acaba ?.ömrüm şu isteğin peşinde mücadele etmekle geçiyor.
 
O koyduğun adama sor bakalım zırva diyecek mi 😀
Der. Modern, bilimsel, entelektüel düşündüğünü falan mı sanıyorsun, bunlar dümdüz zırvalık. Bu ülke şartlarında takılacak o kadar şey varken gidip nelere takılıyorsun. Sen mutsuzsun diye herkes mutsuz değil artık anla bunu. 🤦🏻‍♀️
 
Mesele ikinci çocuk istemeniz değil de onu ifade ediş tarzınız olmuş biraz. İlki bağımsızlaşmaya başladi hemen bana muhtaç bir bebeğim daha olsun gibi yazmışsınız,belki anlatmak istediğiniz bu değil ama anlaşılan bu.

Yoksa isteyen ikinciyi yapar isteyen üçüncüyü. İkinci çocuğa verilen bazi tepkileri de gereksiz görüyorum sizin ifade ediş seklinizden bağımsız.
 
Bu bir dert mi bilmiyorum ama buradan aldığım fikirler bende hep farklı bir bakış açısı uyandırdığı için paylaşmak istedim.

3 yaşına girmek üzere olan bir kızım var. O doğduğunda işime ara verip tam zamanlı annelik yapmaya karar verdim. Daha çok ben olmak üzere eşimle birlikte büyüttük. Desteksiz bir şekilde süreci yürüttük. Çoğu ebeveyn gibi çok emek harcadık. Şimdi yavaş yavaş bağımsızlaşmaya başladı. Hatta arkadaş isteğini de sürekli dile getiren bir çocuk. Tabi bu sırada o bağımsızlaştıkça ben kendimi garip hissediyorum. Kollarım boş kalmış gibi, minik bir parçam uzaklaşmış gibi. Bilmiyorum doğru tanımlayabildim mi ama kendimi anlayamıyorum. Cilt bakımı yapmak için aradığım zamanları bulmaya başlayacakken şimdi bu his nedir? Akşamları bebeklik fotoğraflarına bakmak? Uyuduğunda zaten özlerdim, şimdi nedensiz daha çok özlemek? Acaba aranızda böyle hisseden oldu mu?
Annelerin neden ikinci çocuğu yaptığını çok iyi anlıyorum. Bu hislerle ikinci çocuğu yapmaya karar vermek doğru olur mu? Desteksiz bir şekilde bir çocuk büyütmek bizim için çok zor geçti, iki çocuk daha zor olacak. Kendime vakit ayıramamaktan hayıflanırken ikinci çocuk fikri hiç mantıklı gelmiyor ama sonra o kollarımdaki, hayatımdaki boşluk hissi…
Bu karmaşık ruh halime yorum yapabilecek beni bu anlamda farklı bakış açılarına yönlendirecek herkese şimdiden teşekkür ederim.
Evet benim şuan en büyük çocuklarım 21 yaşında ikiz oğlanlar var 19 yaşında oğlan 17 yaşında da kız var zor oluyor ama değer kendinize güvenebiliyorsanız bakabilirim diyorsanız sorun olmuyor çalışmak zorunda olan anne değilseniz büyütürsünüz
 
Maalesef bence de bulamam.hatta o ülkelerde utangaçlık ve asosyallik daha fazlaymış.allah da maşallah bir cinsel istek vermiş bana, aklım başka yere çalışmıyor.eskiden en azından dolu dolu bir günden sonra 1 gün idare ederdi.şimdi o da yok.bütün gün yataktan çıkmasam bana mısın demem.bir kaşıntı tutuyor, yere göğe sığamıyorum.benim gibi olan var mı acaba ?.ömrüm şu isteğin peşinde mücadele etmekle geçiyor.
Ulan ferhans😂😂 hormonlarına baktr belki bseyler fazladır yahu bu kadarıda normal değil bence
 
Maalesef bence de bulamam.hatta o ülkelerde utangaçlık ve asosyallik daha fazlaymış.allah da maşallah bir cinsel istek vermiş bana, aklım başka yere çalışmıyor.eskiden en azından dolu dolu bir günden sonra 1 gün idare ederdi.şimdi o da yok.bütün gün yataktan çıkmasam bana mısın demem.bir kaşıntı tutuyor, yere göğe sığamıyorum.benim gibi olan var mı acaba ?.ömrüm şu isteğin peşinde mücadele etmekle geçiyor.
Ferhans'tan masallar vaktine hoş geldiniz....
 
X