Çok mutsuzum .. Evliliğim..

Ya biriniz de, eşimin ailesinin maddi durumu iyi, boşanırsam ailemin yanına gidemem standartlarımız düşer deyin ben de dürüstlüğünüze saygı duyayım. Adam çocuğunuzu da dövse, başında iyi kötü babası var dersiniz. Aynen çocuğunuz babasına çok düşkün, hangimizin değil? Bir ay boyunca başka birini görsün ona da şirinlikler yapar bebekler.

Sırf yapmış olmak için böyle bir adamdan çocuk yapılır mı? Kendiniz yanmışsınız niye bir de masum getiriyorsunuz dünyaya? Evet kesin sevgiliyken hatta nikah defterine imza atılana kadar dünyanın en mükemmel erkeğiydi, bir günde böyle oldu.

O kadar ağdalı sevgi cümleleri kurmuşsunuz üstüne dayak küfür hakaret sevgisizlik... Babanıza küfretmiş adam daha ötesi var mı? Ben hıçkıra hıçkıra kocam beni sevmiyor diye değil babama hakaret küfür ettiği için ağlardım. Babanıza hakaret ederken yerin dibine girmediniz mi utancınızdan? Bu ne ya, adam ne eş biliyor ne bebek ne aile... Elle tutulur tek bir iyi yönü karakteri yok. Tam bir maganda.

Çocuğunuz bebeklikten çıkıp bağımsız olmaya başlayacak, daha fazla ilgi isteyecek. Şimdi kucak bebeği şirinlik abidesi. Elinden tutup parka mı götürecek, hastalandığında başında mı bekleyecek? Aklı ermeye başlayınca yapma vurma anneme git diyecek. Bir posta dayağı da o yiyecek. Neyse siz hala çocuğum babasına çok düşkün, ne olmuş bir iki kez vurduysa babası o der dramaya devam edersiniz.
 
Ailen arkandaymis niye çekiyorsun bu adamı def et gitsin maalesef bağımlı olmuşsun
Merak ettim ne dedi babana nasıl bir küfür etti baban ne yaptı .eşin çok terbiyesiz Allah ıslah etsin
 
Yarısını okudum,boşanmak için gayet yeterli.
Sizce bu adam oğluna rol model olmalı? O gülen çocuk büyüyecek yeri gelecek ona da saldıracak alkollüyken ya da dinlediğimde dövüp sövecek.
Henüz küçükken koparın bağı.
Çocuk bu işin bahanesi,siz böyle susup oturdukça o evde her gün herşeyin dozu artacak.
Yapmayın şunu tek anne babası ayrılan tek çocuk sizinki olmayacak.
 
eşine hiç bir şekilde kaybetme korkusu bırakmamışsın o da her şeyi yapar olmuş eğer boşanamıyorsan bile bir süre git ailemde kal
 
E devam edin böyle. Bir sorun göremedim ben.
Nasılsa her yaptığına bir bahane bulmuşsunuz, böyle böyle yaşayın gitsin
 
Madem boşanmaya cesaretiniz yok o zaman psikolojik destek alın. Terapi görün içinizde ne varsa anlatın zamanla daha sağlıklı düşünüp kendiniz ve çocuğunuz için daha sağlıklı kararlar verirsiniz.
 
Öff seviyorum yazmışsınız bir de ıyy bunun neresi sevgi yaaa
Geçim derdi olmayınca adamların tutar yanı oluyor demek ki. Ailesinin maddi durumu iyi olup, evlerini alınca az çok yardım yapınca kendi aileleri gibi benimseyiveriyorlar. Babam kahvenin yanına çikolata yok mu diye espri yapacak ve kocam ağzına gelen küfrü hakareti edecek, ben de ya sarhoşken yapıyor ayıkken yapmaz diye teselli edicem kendimi.

Hadi karı koca kavga ettiler hakaretler havada uçuştu ama barışıldı affedilidi. Herkes kendinden sorumlu, hakaret şiddet sana edilmiştir, affedersin veya affetmezsin. Baba ya, daha ötesi var mı bunun? Biri elin oğlu diğeri babam. Malesef sadece kendilerini ezdirip çiğnetmiyorlar. Ne çocuklarını görüyor gözleri ne de anne babalarını. Koca olsun da hepsini sıradan geçirsin önemli değil. Önemli olan kocaları.

Adamda olabilecek bütün pislikler var; alkolik, şiddet uyguluyor, aldatıyor, eşinin ailesine dümdüz küfür ediyor... Ama sonuç; kocam... kocamı çok seviyorum... Bakmayın geçmiş zaman kullandığına, adam biraz düzelsin yine şimdiki zamana döner hitaplar.
 
Merhaba.. Nasıl başlamalıyım bilmiyorum sizden ne istiyorum onu da bilmiyorum sadece içimi dökmek istiyorum kimseye derdimi anlatamıyorum kimsenin bana acımasını istemiyorum , o rezil olsun istemiyorum ya da seviyorum geri dönüşü olmamasından korkuyorum bilmiyorum.3 yıllık evliyim eşimle çok ama çok severek evlendim oda benimle.Ya da öyle sandı bilmiyorum. Eşimmm.. Bir zamanlar gözlerine baktığımda saatlerce öylece kalmak isterdim şimdi ise gözlerimi kaçırıyorum bir boşluğa baktığımı görmemesi için. Bazen dokunmamasını hatta aynı yerde nefes almamayı diliyorum.o ise bunların hiç birinin farkında değil çünkü her hatasında her yanlışında ben kızdım bağırdım çağırdım ağladım ve sustum kapattım üzerini ben her hatanın üzerini kapattıkça o yaptığı hataların aslında ne kadar basit olduğunu düşündü ben ara ara yaptığı hataları söyledikçe sadece dırdırcı sürekli söylenen bir insan oldum . Halbuki üzüldüğüm hiç bir şeyin dibine kadar acısını çekemedim hep üzerini kapadım hamileydim beni aldattı bir süre ağladım bağırdım , sustum , gittim ama bebeğime bişey olcak korkusuyla ağlamaktan bile korktum affettim affetmeklede kalmadım ertesi gün oturup onunla kahvaltı ettim hiç bişey olmamış gibi . Hamileydim içip içip üzerime saldırdı kızdım ama affettim çünkü çocuğum babasız büyümemeli çünkü seviyorum . . Arkadaşlarıyla bir çıkar gece saat ikilere üçlere kadar gelmez Geç geldiğini söylerim kızarım o sağı solu yumruklar sonra affederim çünkü çocuğum var evde gürültü patırtı olmamalı çünkü sarhoşken yapıyor ayıkken yapmaz. Ailesinin durumu iyi ev aldılar sağ olsunlar .Ailesini hep ailem gibi benimsedim o ise ailemi hep küçük gördü annem babam bir kez olsun tek bir kötü söz söylemediler uzaktalar zaten ne arar ne sorar muhatap olmaz ona rağmen sevmez
İçip içip küfretmişliği var babama kahvenin yanına espirisine çikolata istedi diye ki ben ne hakaretleri ne sözleri sineye çektim çünkü .. bunun çünküsü yok yüz yüze gelmiyorlar zaten çok fazla muhatap olmazlar olur biter diye düşündüm sanırım aptal olunca bahaneler tükenmiyor insanda oysa ben kendimi hep güçlü sanırdım çocuğum olsa bile yanlışı kabul etmez silerdim diyordum … O kadar öfkeli kızgın ve kırgınım ki bana yaptıklarına değil benim içimde ki o en güzel duyguları öldürdüğü için . Dokuz aylık bir oğlum var o kadar neşeli o kadar sevimli ki babasını görünce sevinçten çıldırıyor onun o masumluğuna kıyıp çekip gidemiyorum hep öyle gülsün mutlu olsun istiyorum. Ben ise içimde biriktirdiğim her şeyden nefret ediyorum sanki binlerce sene patlamayı bekleten bir volkan var içimde her an her yeri yakacak gibi .Önceden hep geleceği düşünürdüm yaşlılığımızı; hayaller kurardım artık yarının hayalini bile kuramıyorum o ise bunun farkında bile değil.
Bu ne ya.. Esiniz ne kotu bir insan eve sokmam boyle birini. Ben asla boşanma taraftari değilim ama bununla da olmaz yani. Atin gitsin bunu asalak
 
Merhaba.. Nasıl başlamalıyım bilmiyorum sizden ne istiyorum onu da bilmiyorum sadece içimi dökmek istiyorum kimseye derdimi anlatamıyorum kimsenin bana acımasını istemiyorum , o rezil olsun istemiyorum ya da seviyorum geri dönüşü olmamasından korkuyorum bilmiyorum.3 yıllık evliyim eşimle çok ama çok severek evlendim oda benimle.Ya da öyle sandı bilmiyorum. Eşimmm.. Bir zamanlar gözlerine baktığımda saatlerce öylece kalmak isterdim şimdi ise gözlerimi kaçırıyorum bir boşluğa baktığımı görmemesi için. Bazen dokunmamasını hatta aynı yerde nefes almamayı diliyorum.o ise bunların hiç birinin farkında değil çünkü her hatasında her yanlışında ben kızdım bağırdım çağırdım ağladım ve sustum kapattım üzerini ben her hatanın üzerini kapattıkça o yaptığı hataların aslında ne kadar basit olduğunu düşündü ben ara ara yaptığı hataları söyledikçe sadece dırdırcı sürekli söylenen bir insan oldum . Halbuki üzüldüğüm hiç bir şeyin dibine kadar acısını çekemedim hep üzerini kapadım hamileydim beni aldattı bir süre ağladım bağırdım , sustum , gittim ama bebeğime bişey olcak korkusuyla ağlamaktan bile korktum affettim affetmeklede kalmadım ertesi gün oturup onunla kahvaltı ettim hiç bişey olmamış gibi . Hamileydim içip içip üzerime saldırdı kızdım ama affettim çünkü çocuğum babasız büyümemeli çünkü seviyorum . . Arkadaşlarıyla bir çıkar gece saat ikilere üçlere kadar gelmez Geç geldiğini söylerim kızarım o sağı solu yumruklar sonra affederim çünkü çocuğum var evde gürültü patırtı olmamalı çünkü sarhoşken yapıyor ayıkken yapmaz. Ailesinin durumu iyi ev aldılar sağ olsunlar .Ailesini hep ailem gibi benimsedim o ise ailemi hep küçük gördü annem babam bir kez olsun tek bir kötü söz söylemediler uzaktalar zaten ne arar ne sorar muhatap olmaz ona rağmen sevmez
İçip içip küfretmişliği var babama kahvenin yanına espirisine çikolata istedi diye ki ben ne hakaretleri ne sözleri sineye çektim çünkü .. bunun çünküsü yok yüz yüze gelmiyorlar zaten çok fazla muhatap olmazlar olur biter diye düşündüm sanırım aptal olunca bahaneler tükenmiyor insanda oysa ben kendimi hep güçlü sanırdım çocuğum olsa bile yanlışı kabul etmez silerdim diyordum … O kadar öfkeli kızgın ve kırgınım ki bana yaptıklarına değil benim içimde ki o en güzel duyguları öldürdüğü için . Dokuz aylık bir oğlum var o kadar neşeli o kadar sevimli ki babasını görünce sevinçten çıldırıyor onun o masumluğuna kıyıp çekip gidemiyorum hep öyle gülsün mutlu olsun istiyorum. Ben ise içimde biriktirdiğim her şeyden nefret ediyorum sanki binlerce sene patlamayı bekleten bir volkan var içimde her an her yeri yakacak gibi .Önceden hep geleceği düşünürdüm yaşlılığımızı; hayaller kurardım artık yarının hayalini bile kuramıyorum o ise bunun farkında bile değil.
Çocuğunuz hep 9 aylık kalmayacak, eşiniz de hiçbir zaman duzekmeyecek. Yarın bir gün çocuğunuz tüm bu olanlara şahit olucak. Şimdi babasını görünce gülen gözleri siz kavga ederken korkuyla bakıp ağlayacak. Çocuğum var gidemiyorum güzellemelerini bir kenara bırakın artık ya. Yarın bir gün onun önünde sizi dövdüğü zaman ne olucak hiç düşünüyor musunuz? Ben kocam beni ittirdi diye bile şiddet sayıyorum, boşanmak için zamanını bekliyorum,millet hamileyken dayak yiyor seviyorum diyor. Cidden hayret ediyorum.
 
Acil psikolojik destek alin. Siz cocugum icin katlaniyorum diyorsunuz da. Ama cocuklar hep herseyin farkinda oluyor biz ne kadar inkar etsek de. Ben kötü olsam oglum hemen yanima gelip "senin neyin var" diyor. Daha yedi yasinda. Kücük olan bakti moralim düsük "gel anne bir sariliyim" der. Bunlar her gün olan durumlar degil tabi, ama cocugunuz sizin yasadiklarinizi anladigi anda kendine "sizin kurtarici" görevi kendine yükleyecek ve asıl bu onun cocuklugunu mahveder. O yüzden acil psikolojik destek alin cünkü bu toksik evlilikten kurtulmaniz lazim
 
Babada baba olsa anlattığınıza göre. Bugün babasına gülen çocuğunuz biraz büyüdüğünde korkuyla bakacak maalesef. Bir an önce boşanın. Bende bir anneyim demek istediğinizi anlıyorum sanki o an boşanırsan evladın mutsuz olacak babasız kalacak gibi geliyor ama öyle değil aslında. O yine sorumluluklarını yerine getirip babası olmaya devam edecek etmek zorunda a. Siz ayrılacaksınız sadece çocuk değil
 
ben yapılan hataların farkındayım hiç bir zaman kocam da kocam diyen bir insan olmadım her şey hamileliğimden itibaren başladı ve hamilelik psikolojisi lohusalık bebeğimin psikolojisi derken doğru düşünememeye başladım.boşandıktan sonra ailemin yanıma da gidebilirim oğlumla ayrı eve de çıkabilirim boşanmalımıyım boşanmamalımıyım bunun cevabını aramıyorum. ben mutsuzum benim içim acıyor . Hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum . Bunun yeri burası değil belki
Kardeşim bunlar hata değil, eziyet zulüm canilik..
Önce bu noktada bir algın açılmalı.
Hata dediğin bir kez olur ve daha basit konularda yaşanır.
Ağlamak iyi gelecekse tabi ki ağla
Ama senin artık o gözyaşlarını silip aksiyon alma zamanın gelmiş
İleride çoluk çocuk birlikte ağlamaya devam etmemek için hızlıca gerekeni yapmalısın
 
Geçim derdi olmayınca adamların tutar yanı oluyor demek ki. Ailesinin maddi durumu iyi olup, evlerini alınca az çok yardım yapınca kendi aileleri gibi benimseyiveriyorlar. Babam kahvenin yanına çikolata yok mu diye espri yapacak ve kocam ağzına gelen küfrü hakareti edecek, ben de ya sarhoşken yapıyor ayıkken yapmaz diye teselli edicem kendimi.

Hadi karı koca kavga ettiler hakaretler havada uçuştu ama barışıldı affedilidi. Herkes kendinden sorumlu, hakaret şiddet sana edilmiştir, affedersin veya affetmezsin. Baba ya, daha ötesi var mı bunun? Biri elin oğlu diğeri babam. Malesef sadece kendilerini ezdirip çiğnetmiyorlar. Ne çocuklarını görüyor gözleri ne de anne babalarını. Koca olsun da hepsini sıradan geçirsin önemli değil. Önemli olan kocaları.

Adamda olabilecek bütün pislikler var; alkolik, şiddet uyguluyor, aldatıyor, eşinin ailesine dümdüz küfür ediyor... Ama sonuç; kocam... kocamı çok seviyorum... Bakmayın geçmiş zaman kullandığına, adam biraz düzelsin yine şimdiki zamana döner hitaplar.
Kesinlikle size katılıyorum çok doğru
 
Oğlunla ayrı eve çıkabilirmişsin, ailen de destek olurmuş, ee, böyle bi pisliği çekecek kadar değersiz mi hayatın? Bence herif sana eziyet ede ede alıştırmış; özgüvenini kaybetmişsin ve kendini değersiz görüyorsun, bu yüzden cesaretin kalmamış. Buradaki yorumları iyi oku lütfen, oku da silkelenip kendine gel, seni ne hâle getirdiğini gör, böyle bi hayatı layık görme kendine ve oğluna.
 
Merhaba.. Nasıl başlamalıyım bilmiyorum sizden ne istiyorum onu da bilmiyorum sadece içimi dökmek istiyorum kimseye derdimi anlatamıyorum kimsenin bana acımasını istemiyorum , o rezil olsun istemiyorum ya da seviyorum geri dönüşü olmamasından korkuyorum bilmiyorum.3 yıllık evliyim eşimle çok ama çok severek evlendim oda benimle.Ya da öyle sandı bilmiyorum. Eşimmm.. Bir zamanlar gözlerine baktığımda saatlerce öylece kalmak isterdim şimdi ise gözlerimi kaçırıyorum bir boşluğa baktığımı görmemesi için. Bazen dokunmamasını hatta aynı yerde nefes almamayı diliyorum.o ise bunların hiç birinin farkında değil çünkü her hatasında her yanlışında ben kızdım bağırdım çağırdım ağladım ve sustum kapattım üzerini ben her hatanın üzerini kapattıkça o yaptığı hataların aslında ne kadar basit olduğunu düşündü ben ara ara yaptığı hataları söyledikçe sadece dırdırcı sürekli söylenen bir insan oldum . Halbuki üzüldüğüm hiç bir şeyin dibine kadar acısını çekemedim hep üzerini kapadım hamileydim beni aldattı bir süre ağladım bağırdım , sustum , gittim ama bebeğime bişey olcak korkusuyla ağlamaktan bile korktum affettim affetmeklede kalmadım ertesi gün oturup onunla kahvaltı ettim hiç bişey olmamış gibi . Hamileydim içip içip üzerime saldırdı kızdım ama affettim çünkü çocuğum babasız büyümemeli çünkü seviyorum . . Arkadaşlarıyla bir çıkar gece saat ikilere üçlere kadar gelmez Geç geldiğini söylerim kızarım o sağı solu yumruklar sonra affederim çünkü çocuğum var evde gürültü patırtı olmamalı çünkü sarhoşken yapıyor ayıkken yapmaz. Ailesinin durumu iyi ev aldılar sağ olsunlar .Ailesini hep ailem gibi benimsedim o ise ailemi hep küçük gördü annem babam bir kez olsun tek bir kötü söz söylemediler uzaktalar zaten ne arar ne sorar muhatap olmaz ona rağmen sevmez
İçip içip küfretmişliği var babama kahvenin yanına espirisine çikolata istedi diye ki ben ne hakaretleri ne sözleri sineye çektim çünkü .. bunun çünküsü yok yüz yüze gelmiyorlar zaten çok fazla muhatap olmazlar olur biter diye düşündüm sanırım aptal olunca bahaneler tükenmiyor insanda oysa ben kendimi hep güçlü sanırdım çocuğum olsa bile yanlışı kabul etmez silerdim diyordum … O kadar öfkeli kızgın ve kırgınım ki bana yaptıklarına değil benim içimde ki o en güzel duyguları öldürdüğü için . Dokuz aylık bir oğlum var o kadar neşeli o kadar sevimli ki babasını görünce sevinçten çıldırıyor onun o masumluğuna kıyıp çekip gidemiyorum hep öyle gülsün mutlu olsun istiyorum. Ben ise içimde biriktirdiğim her şeyden nefret ediyorum sanki binlerce sene patlamayı bekleten bir volkan var içimde her an her yeri yakacak gibi .Önceden hep geleceği düşünürdüm yaşlılığımızı; hayaller kurardım artık yarının hayalini bile kuramıyorum o ise bunun farkında bile değil.
Anlamıyorum ben ya...
Bir insanı "Sen bana bunu yapamazsın" diyip terk etmeniz için o insanın daha ne yapması gerekiyor? Bir evlilikte yapılabilecek her boktan şeyi yapmış, aldatması, şiddeti, küfrü.. Bir insan kendini nasıl böyle bir işkenceye layık görür, kafam basmıyor ayağınızı yere vurup "Yeter be!" demeniz için daha ne olması gerekiyor?

Başlık bile "Mutsuzum".
Eee? Mutsuzluktan çıkmak sizin elinizde olduğu halde kılınızı bile kıpırdatmıyorsunuz?
Ay içime fenalıklar geldi yeminle.
 
Merhaba.. Nasıl başlamalıyım bilmiyorum sizden ne istiyorum onu da bilmiyorum sadece içimi dökmek istiyorum kimseye derdimi anlatamıyorum kimsenin bana acımasını istemiyorum , o rezil olsun istemiyorum ya da seviyorum geri dönüşü olmamasından korkuyorum bilmiyorum.3 yıllık evliyim eşimle çok ama çok severek evlendim oda benimle.Ya da öyle sandı bilmiyorum. Eşimmm.. Bir zamanlar gözlerine baktığımda saatlerce öylece kalmak isterdim şimdi ise gözlerimi kaçırıyorum bir boşluğa baktığımı görmemesi için. Bazen dokunmamasını hatta aynı yerde nefes almamayı diliyorum.o ise bunların hiç birinin farkında değil çünkü her hatasında her yanlışında ben kızdım bağırdım çağırdım ağladım ve sustum kapattım üzerini ben her hatanın üzerini kapattıkça o yaptığı hataların aslında ne kadar basit olduğunu düşündü ben ara ara yaptığı hataları söyledikçe sadece dırdırcı sürekli söylenen bir insan oldum . Halbuki üzüldüğüm hiç bir şeyin dibine kadar acısını çekemedim hep üzerini kapadım hamileydim beni aldattı bir süre ağladım bağırdım , sustum , gittim ama bebeğime bişey olcak korkusuyla ağlamaktan bile korktum affettim affetmeklede kalmadım ertesi gün oturup onunla kahvaltı ettim hiç bişey olmamış gibi . Hamileydim içip içip üzerime saldırdı kızdım ama affettim çünkü çocuğum babasız büyümemeli çünkü seviyorum . . Arkadaşlarıyla bir çıkar gece saat ikilere üçlere kadar gelmez Geç geldiğini söylerim kızarım o sağı solu yumruklar sonra affederim çünkü çocuğum var evde gürültü patırtı olmamalı çünkü sarhoşken yapıyor ayıkken yapmaz. Ailesinin durumu iyi ev aldılar sağ olsunlar .Ailesini hep ailem gibi benimsedim o ise ailemi hep küçük gördü annem babam bir kez olsun tek bir kötü söz söylemediler uzaktalar zaten ne arar ne sorar muhatap olmaz ona rağmen sevmez
İçip içip küfretmişliği var babama kahvenin yanına espirisine çikolata istedi diye ki ben ne hakaretleri ne sözleri sineye çektim çünkü .. bunun çünküsü yok yüz yüze gelmiyorlar zaten çok fazla muhatap olmazlar olur biter diye düşündüm sanırım aptal olunca bahaneler tükenmiyor insanda oysa ben kendimi hep güçlü sanırdım çocuğum olsa bile yanlışı kabul etmez silerdim diyordum … O kadar öfkeli kızgın ve kırgınım ki bana yaptıklarına değil benim içimde ki o en güzel duyguları öldürdüğü için . Dokuz aylık bir oğlum var o kadar neşeli o kadar sevimli ki babasını görünce sevinçten çıldırıyor onun o masumluğuna kıyıp çekip gidemiyorum hep öyle gülsün mutlu olsun istiyorum. Ben ise içimde biriktirdiğim her şeyden nefret ediyorum sanki binlerce sene patlamayı bekleten bir volkan var içimde her an her yeri yakacak gibi .Önceden hep geleceği düşünürdüm yaşlılığımızı; hayaller kurardım artık yarının hayalini bile kuramıyorum o ise bunun farkında bile değil.
Boşa
 
X