Dul çocuklu bir bayanla, bekar bir erkek beraberliği olabilir mi?

Mutlu olunur zannedilsede çevre deki laflar sözler mutsuz eder insanı....
Ancak Bunlara kulak asmayan sadece kendi mutluluklarını düşünen bir çift olursa ...

ortada gerçek bir sevgi varsa niye olmasın ?iki tarafta bekar sayılıyo zaten acayip bişey değil bana göre ...

Bu şartları taşıyan bir arkadaşım vardı 8-9 yaşlarındaki kızı olduğu halde bekar bir erkekle evlenmişti..Kızıyla gayet iyi anlaştılar....Kız baba demedi tabii oda ona abilikten öte bence babalık yaptı...kızı evlendirdiler 1 yıl geçindi bazı olaylar neticesi boşanıp tekrar onların yanına geldi....O kişi ona babası gibi abisi gibi sahiplendi....Arkadaşımın yeni eşindende bir kızı oldu...15-16 yıldır mutlu mesut yaşıyorlar.Tabii karar aşamasında arkadaşımda çok zorlanmıştı...Bence iyice tanıyın acele etmeden karar verin...Allah hepimizi hayırlı insanlarla karşılaştırsın inş...

olanı gördüm gayet mutlulardı...

tabiki olur.. ama aileler ikna edilmeli cocuk alistirilmali.. zor olur biraz ama olursa da gayet guzel olur..

Olur tabi neden olmasın ama müthiş bir özveri gerektiren bir ilişki olur bu sanırım.
Kesinlikle sağlam karakterli insanlar olmalısınız, sadece karşındaki değil sende öyle.... Sevgiyle kal arkadaşım...

ilk evliliğim 5 ay içerisinde bitti.bir alt kattaki komşumla kendi evimde kendi yatağımda yakaladım o insanı 3 aylık oğluma hamileydim kadınlık gururum ne karnımdaki çocuğu nede tutcu bir ailenin kızı olduğumu sildi gözümden.terk ettim bir daha arkama bile dönüp bakmaksızın onu.oğlumu doğurdum ve birşeyleri anlayacağı yaşa kadar sabrettim ondan boşanmadım.nezaman oğlum artık beni anlar oldu ona tüm gerçekleri anlattım.babasını seçerken oğlumdan izin alamamıştım ama ayrılmak için izin istedim.gözel gözleri yaşla doldu boynuma sarılıp beni çok sevdiğini söyledi ve ne olursa olsun yanımda olacağını.yastık değişir kader değişmez diyenlere,ön teker nereye gider arka teker onunla gider diyenlere boşanmaya karşı olanlara inat boşandım.ve............boşandıktan 3 sene sonra tanıştım şimdiki eşimle bekardı hiç evlenmemişti kariyeride maddi durumuda çok iyiydi. evlenme teklif ettiğini aileme ve çevreme söylediğimde herkez karşı çıktı o sapsız üzüm senin çocuğun var olamz dediler.boşanmam karşı olan herkez bu dafa evlenmeme karşı oldu.oğlumla tanıştırdım oğlum onay verdi.evlendik olamaz diyenlere inat 7 yıldır allah nazardan esirgesin çevremizdeki herkezin imrenerek baktığı bir evlilik yaşıyoruz.ailesinin baştacıyım,eşimde benim ailemin. oğlum ona baba dedi.birbirlerini okadar çok seviyorlarki bazen ben bile kıskanıyorum.okadar mutluyumki kelimeler mutluluğumu anlatmaya tarif etmeye yetmez.şimdi 4 aylık hamileyim ve bir kızım olacak inşallah.ve ranbbime ne oğlum ne eşim beni yere göğe sığdıramıyorlar.şükürler olsunki rabbime bana böyle eşi benzeri olmayan dünyanın en mükemmel erkeğini eş olarak verdiği için..................oluyor arkadaşım geröçekten seviliyorsan ve seviyorsan oluyor.herşeyin başı saygı ve sevgi gerisi boş.

olmadığını gördüm...
ilk örnek liseden arkadaşım...arkadaşım bir yaşındayken ve abisi 2 yaşındayken annesi dul kalıyor ve yıllar sonra bekar birisiyle evleniyor...ilk başta herşey çok güzel gidiyor , ama arkadaşım lise yıllarında çok üzülmüştü...üvey babası okuma evlen de bizde masraftan kurtulalım diye söyleniyordu sürekli...çok şükür arkadaşım üniversiteden mezun oldu çok güzel iş sahibi oldu ve kendi imkanlarıyla evlendi...
annesinin evliliği devam etti ve ediyor da...ama artık ayrılmayı cesaret edemediklerinden değil iyi geçindiklerinden...
ikinci örnek başka bir arkadaşımdan:
arkadaşım oğlu 5 yaşındayken boşandı ve oğlu 7 yaşındayken çok güzel bir evlilik yaptı bekar ve hiç evlenmemiş birisiyle...oğluyla üvey babası arasındaki ilişkiyi gördükçe imreniyordum ve çok hoşuma gidiyordu...öz baba ve oğul ancak bu kadar birbirlerine düşkün ve bu kadar iyi anlaşabilirlerdi...ama oğlu 10 yaşındayken kızı doğdu...hiç baba olmamış adam BABA olunca ilk babalık yaptığı çocuğu unuttu( iteledi , hiç ilgilenmedi...o çocuğun hayal kırıklığını üzüntüsünü anlatamam aklıma geldikçe ağlamak geliyor içimden...hala evliler...ama arkadaşım oğlu için çok üzülüyor...

başka bir arkadaş da ikinci evliliğini yapmadan önce oğlunu öz babasına bıraktı...ve ikinci oğlu oldu...evliliği sürüyor ama şimdiki eşi ilk oğlunu istemiyor(...


evlilikler bir şekilde sürüyor...ama ilk başladıkları gibi değil...sanki zoraki sanki mecburiyetten(

olmadığını gördüm...
ilk örnek liseden arkadaşım...arkadaşım bir yaşındayken ve abisi 2 yaşındayken annesi dul kalıyor ve yıllar sonra bekar birisiyle evleniyor...ilk başta herşey çok güzel gidiyor , ama arkadaşım lise yıllarında çok üzülmüştü...üvey babası okuma evlen de bizde masraftan kurtulalım diye söyleniyordu sürekli...çok şükür arkadaşım üniversiteden mezun oldu çok güzel iş sahibi oldu ve kendi imkanlarıyla evlendi...
annesinin evliliği devam etti ve ediyor da...ama artık ayrılmayı cesaret edemediklerinden değil iyi geçindiklerinden...
ikinci örnek başka bir arkadaşımdan:
arkadaşım oğlu 5 yaşındayken boşandı ve oğlu 7 yaşındayken çok güzel bir evlilik yaptı bekar ve hiç evlenmemiş birisiyle...oğluyla üvey babası arasındaki ilişkiyi gördükçe imreniyordum ve çok hoşuma gidiyordu...öz baba ve oğul ancak bu kadar birbirlerine düşkün ve bu kadar iyi anlaşabilirlerdi...ama oğlu 10 yaşındayken kızı doğdu...hiç baba olmamış adam BABA olunca ilk babalık yaptığı çocuğu unuttu( iteledi , hiç ilgilenmedi...o çocuğun hayal kırıklığını üzüntüsünü anlatamam aklıma geldikçe ağlamak geliyor içimden...hala evliler...ama arkadaşım oğlu için çok üzülüyor...

başka bir arkadaş da ikinci evliliğini yapmadan önce oğlunu öz babasına bıraktı...ve ikinci oğlu oldu...evliliği sürüyor ama şimdiki eşi ilk oğlunu istemiyor(...


evlilikler bir şekilde sürüyor...ama ilk başladıkları gibi değil...sanki zoraki sanki mecburiyetten(



insanlar mecburiyeti kendi hayatlarına kendileri koyuyorlar.gerçekten yürümüyorsa bir evlilikte saygı sevgi bitmişse ne çocuk ne çevre bu sona engel olamaz.tek mecburiyet tek başına ayakta kalamama kaygısı.ama ayaklarının üzereinde durabilen kendine tek başınada yetibilen bir kadın kendini mutsuz bir evlilik hayatına kurban etmiyor.bir arkadaşımızında yazdığı gibi hayatınızı başkaları için yaşamıyorsunuz.hayat insana hep kötü süprizler yapmıyor bazende insanı çok mutlu edecek,çok güzel süprizler olabiliyor.yaşamadan ne yaşayacağınızı bilemessiniz.,,,,,,,,,,,,,bu toplum neleri kaldırmıyorki,bekarken evli kişilerle çıkan hertürlü ortamı yaşayanlarımı,evliyken kocasının gözünün içine bakarak çatır çatır aldatanlarımı,9 ay karnında taşıyıp doğurup atnlarımı bunca rezaleti pisliği kaldıran bu toplum bırakında namusuyla, onuruyla, birtane masum yavrusuyla yeni bir hayata başlamak isteyen bu değerli arkadaşımızı eleştirmek yerine ayakta alkışlasın.........yeterki karşısına çıkan kişi adam gibi adam olsun

Evet önemli olan bu adam gibi adam olması karşısındaki kadını çocuğuyla birlikte kabul etmesi ve bunun altında ezilmemesi önemli olan Çevremde buna benzer bir olay var hatta erkek kadından 3 yaş küçük kadının bir çocuğu var herkese karşı gelerek evlenmişler şu an gerçektende çok mutlular 10 yıllık bir evlilik ve kadın kocası için hayatımın en büyük şansı diyebiliyor gerçektende şans önemli olan doğru insanı bulabilmek

MUTLUYUM .!.:

arkadaşlar size soruyorum dul çocuklu bi bayanla bekar bi erkek olabilirmi evlilik olurmu kaldıra bilirmi bi erkek cevaplarınızı bekliyorummm

Genişletmek için tıkla...

Her erkek bu durumu kabul etmeye bilir fakat çok yakın bir arkadaşımın şuan 18 yaşında ilk eşinden bir kızı var yaklaşık 3 sene önde daha önce hiç evlenmemiş biriyle evlendi ve ondan da bir oğlu oldu. Çok mutlular. Neden olmasın kısmet:lepi:

sibel60 .!.:

ilk evliliğim 5 ay içerisinde bitti.bir alt kattaki komşumla kendi evimde kendi yatağımda yakaladım o insanı 3 aylık oğluma hamileydim kadınlık gururum ne karnımdaki çocuğu nede tutcu bir ailenin kızı olduğumu sildi gözümden.terk ettim bir daha arkama bile dönüp bakmaksızın onu.oğlumu doğurdum ve birşeyleri anlayacağı yaşa kadar sabrettim ondan boşanmadım.nezaman oğlum artık beni anlar oldu ona tüm gerçekleri anlattım.babasını seçerken oğlumdan izin alamamıştım ama ayrılmak için izin istedim.gözel gözleri yaşla doldu boynuma sarılıp beni çok sevdiğini söyledi ve ne olursa olsun yanımda olacağını.yastık değişir kader değişmez diyenlere,ön teker nereye gider arka teker onunla gider diyenlere boşanmaya karşı olanlara inat boşandım.ve............boşandıktan 3 sene sonra tanıştım şimdiki eşimle bekardı hiç evlenmemişti kariyeride maddi durumuda çok iyiydi. evlenme teklif ettiğini aileme ve çevreme söylediğimde herkez karşı çıktı o sapsız üzüm senin çocuğun var olamz dediler.boşanmam karşı olan herkez bu dafa evlenmeme karşı oldu.oğlumla tanıştırdım oğlum onay verdi.evlendik olamaz diyenlere inat 7 yıldır allah nazardan esirgesin çevremizdeki herkezin imrenerek baktığı bir evlilik yaşıyoruz.ailesinin baştacıyım,eşimde benim ailemin. oğlum ona baba dedi.birbirlerini okadar çok seviyorlarki bazen ben bile kıskanıyorum.okadar mutluyumki kelimeler mutluluğumu anlatmaya tarif etmeye yetmez.şimdi 4 aylık hamileyim ve bir kızım olacak inşallah.ve ranbbime ne oğlum ne eşim beni yere göğe sığdıramıyorlar.şükürler olsunki rabbime bana böyle eşi benzeri olmayan dünyanın en mükemmel erkeğini eş olarak verdiği için..................oluyor arkadaşım geröçekten seviliyorsan ve seviyorsan oluyor.herşeyin başı saygı ve sevgi gerisi boş.

Genişletmek için tıkla...

senin adına çok sevindim kuzum benim korkumda ailesi karşı çıkarsa diye ben 23 yaşındayım 2 yaşında oğlum var. biriyle tanıştım oda bende çok seviyoruz ama kısmet işte evlilik hakkında konuşmadım ben seninim diyor söz veriyorum dedi ama ne manada bunu diyor soramıyorum çekiniyorum.

sibel60 .!.:

ilk evliliğim 5 ay içerisinde bitti.bir alt kattaki komşumla kendi evimde kendi yatağımda yakaladım o insanı 3 aylık oğluma hamileydim kadınlık gururum ne karnımdaki çocuğu nede tutcu bir ailenin kızı olduğumu sildi gözümden.terk ettim bir daha arkama bile dönüp bakmaksızın onu.oğlumu doğurdum ve birşeyleri anlayacağı yaşa kadar sabrettim ondan boşanmadım.nezaman oğlum artık beni anlar oldu ona tüm gerçekleri anlattım.babasını seçerken oğlumdan izin alamamıştım ama ayrılmak için izin istedim.gözel gözleri yaşla doldu boynuma sarılıp beni çok sevdiğini söyledi ve ne olursa olsun yanımda olacağını.yastık değişir kader değişmez diyenlere,ön teker nereye gider arka teker onunla gider diyenlere boşanmaya karşı olanlara inat boşandım.ve............boşandıktan 3 sene sonra tanıştım şimdiki eşimle bekardı hiç evlenmemişti kariyeride maddi durumuda çok iyiydi. evlenme teklif ettiğini aileme ve çevreme söylediğimde herkez karşı çıktı o sapsız üzüm senin çocuğun var olamz dediler.boşanmam karşı olan herkez bu dafa evlenmeme karşı oldu.oğlumla tanıştırdım oğlum onay verdi.evlendik olamaz diyenlere inat 7 yıldır allah nazardan esirgesin çevremizdeki herkezin imrenerek baktığı bir evlilik yaşıyoruz.ailesinin baştacıyım,eşimde benim ailemin. oğlum ona baba dedi.birbirlerini okadar çok seviyorlarki bazen ben bile kıskanıyorum.okadar mutluyumki kelimeler mutluluğumu anlatmaya tarif etmeye yetmez.şimdi 4 aylık hamileyim ve bir kızım olacak inşallah.ve ranbbime ne oğlum ne eşim beni yere göğe sığdıramıyorlar.şükürler olsunki rabbime bana böyle eşi benzeri olmayan dünyanın en mükemmel erkeğini eş olarak verdiği için..................oluyor arkadaşım geröçekten seviliyorsan ve seviyorsan oluyor.herşeyin başı saygı ve sevgi gerisi boş.

Genişletmek için tıkla...

maşallah çok sevindim senin adına
inşallah hep öyle devam eder.
inşallah hep mutlu olursunuz.
darısı bekarların başına :Saruboceq:

MUTLUYUM .!.:

arkadaşlar size soruyorum dul çocuklu bi bayanla bekar bi erkek olabilirmi evlilik olurmu kaldıra bilirmi bi erkek cevaplarınızı bekliyorummm

Genişletmek için tıkla...

Bana sorarsan neden olmasin. Bir insanin namusu iki bacak arasinda degildir ki! Ne bekar kizlar biliyorum kizlik zarrini korumus ama ondan haric hertürlü cinselligi yasamis. Sonucta onlarda evleniyor ve kocalarinin hicbirseyden haberi olmuyor. Insanin kaderinde varsa bosanmak onun sucu mudur? Hepimizin basina gelebilecek birsey degil midir?

Gelgörelim ki büyüklerimiz böyle düsünmüyorlar. Cok bencil ve cahiller.