Eşimi artık sevmiyorum

Hap kullaniyodum. Ama alerjim yuzunden uzun vadede devam edemedim. Hormon ignesi veya spiral istedim ama vermediler. Hormon ignesi mahveder seni dedi ebe. Spiral da dogum yapmayan kadina vermiyolarmismis. Esim korunuyodu. Pek de sevmeyerek. Oyle oldu
geri çekildi sanırım oda korunma yöntemi değil
neyse Allah ım bağışlasın kuzucuğu :KK36:

yukarıda okudum çok şeyler yaşamışsınız
ya çocuk büyüyene kadar sabredeceksiniz ya da imkan varsa çift terapisine gideceksiniz
 
Madem şu an durum bu bazen de mantıkla hareket etmek lazim. Ben çocuk büyütürken dil öğrendim . Işin ve mesleğin varmış . Inan oluyor. Podcastler dinle mesela yabancı kanallardan gramer öğren . Isinle ilgili kendini gelistir . Bir yıldan sonra da annen baksin sende çalışırsın
 
Eşimle hiç mutlu bir evliliğimiz olmamişti. Sevgime ve degerime layik biri olmadi hicbir zaman. Cok yalan soyledi, iş cevirdi, ikimizi de ciddi sıkıntılara soktu, ailesi çok hadsiz insanlardi vs vs. Ta ki kizimizi kucagimiza alana kadar. Her sey süt liman ve eşim etrafimda dört dönüyor aylardir. Bi sozumu ikiletmez. Sesini dahi yukseltmez. Gizlisi saklisi kalmadi. Ama ben esimi artik ne seviyorum ne de ona guveniyorum. Artik evde varligi ve yoklugu beni cok alakadar etmiyor. Yesin icsin kendi halinde takilsin istiyorum. O da bunun farkinda ve ona artik ilgisiz oldugumu, onu sevmedigimi soyluyor. Surekli yakinlasmaya, iyi davranarak beni kazanmaya calisiyor. Asagilamalari cok olmustu onceden. Simdi beni övdüğünde mutlu olmak yerine kes palavrayi diyesim geliyor. Boyle nereye kadar gidecek bilmiyorum. Disardan mukemmel bir evliligim var gibi gorunuyor belki ama ben artik esimi istemiyorum. Bu ayrilmak icin tek basina bir bahane mi onu da bilmiyorum. Mutsuzum. Ve kendimi cirkin, guvensiz, basarisiz bir kadin olarak goruyorum.

Aranız bozukmuş ama çocuk yapmaktanda vazgeçmemişsin.
 
Anladım, deri altı implant veya spiral deneyebilirdiniz spiral doğum yapmayan bir kadın da kullanabilir. Eşinize güvenmekle hata yapmışsınız bu konuda. Bu konuda kararlı olsaydınız bence her yolu denemeye razı olurdunuz gibi geliyor bana. Ertelenecek veya ciddiye alınmayacak bir konu değil siz de çocuk istediniz diye düşünüyorum olursa olur olmazsa olmaz düşüncesindeydiniz galiba
Kadının büyük ihtimalle dışarıdan alınan o hormonlara alerjisi var. Takmışsınız, yok iğne, yok deri altı implant. Hepsi hormon. Ve biliyor musunuz ERKEKLER de KORUNABİLİR. Ve kondomun hiçbir zararı yok erkeğe. Adam neden korunmadı demek yerine, neden hormon almıyorsun yazıp duruyorsunuz sitece. Korunmak asıl erkeğin görevi olmalı. Hormonlar birçok kadında kan pıhtılaşmasi yapıp kalp krizi, inme, akciğer embolisi gibi hastalıklara sebep oluyor. Oyuncak değil hormonlar.
 
Eşimle hiç mutlu bir evliliğimiz olmamişti. Sevgime ve degerime layik biri olmadi hicbir zaman. Cok yalan soyledi, iş cevirdi, ikimizi de ciddi sıkıntılara soktu, ailesi çok hadsiz insanlardi vs vs. Ta ki kizimizi kucagimiza alana kadar. Her sey süt liman ve eşim etrafimda dört dönüyor aylardir. Bi sozumu ikiletmez. Sesini dahi yukseltmez. Gizlisi saklisi kalmadi. Ama ben esimi artik ne seviyorum ne de ona guveniyorum. Artik evde varligi ve yoklugu beni cok alakadar etmiyor. Yesin icsin kendi halinde takilsin istiyorum. O da bunun farkinda ve ona artik ilgisiz oldugumu, onu sevmedigimi soyluyor. Surekli yakinlasmaya, iyi davranarak beni kazanmaya calisiyor. Asagilamalari cok olmustu onceden. Simdi beni övdüğünde mutlu olmak yerine kes palavrayi diyesim geliyor. Boyle nereye kadar gidecek bilmiyorum. Disardan mukemmel bir evliligim var gibi gorunuyor belki ama ben artik esimi istemiyorum. Bu ayrilmak icin tek basina bir bahane mi onu da bilmiyorum. Mutsuzum. Ve kendimi cirkin, guvensiz, basarisiz bir kadin olarak goruyorum.
Peki neden çocuk ? Yazık değil mi o çocuğa ? Şimdi mecbursun o çocuk için zaten mutsuzken dünyaya gelen bir çocuğa bunu borclusun
 
Kadının büyük ihtimalle dışarıdan alınan o hormonlara alerjisi var. Takmışsınız, yok iğne, yok deri altı implant. Hepsi hormon. Ve biliyor musunuz ERKEKLER de KORUNABİLİR. Ve kondomun hiçbir zararı yok erkeğe. Adam neden korunmadı demek yerine, neden hormon almıyorsun yazıp duruyorsunuz sitece. Korunmak asıl erkeğin görevi olmalı. Hormonlar birçok kadında kan pıhtılaşmasi yapıp kalp krizi, inme, akciğer embolisi gibi hastalıklara sebep oluyor. Oyuncak değil hormonlar.
O zaman eşi korunacak eşi korunmuyorsa ilişkiye girmeyecek. Çocuk istemiş diyorum istemese sizce risk alır mı Allah aşkına boş boş çemkirmeyin
 
Eşimle hiç mutlu bir evliliğimiz olmamişti. Sevgime ve degerime layik biri olmadi hicbir zaman. Cok yalan soyledi, iş cevirdi, ikimizi de ciddi sıkıntılara soktu, ailesi çok hadsiz insanlardi vs vs. Ta ki kizimizi kucagimiza alana kadar. Her sey süt liman ve eşim etrafimda dört dönüyor aylardir. Bi sozumu ikiletmez. Sesini dahi yukseltmez. Gizlisi saklisi kalmadi. Ama ben esimi artik ne seviyorum ne de ona guveniyorum. Artik evde varligi ve yoklugu beni cok alakadar etmiyor. Yesin icsin kendi halinde takilsin istiyorum. O da bunun farkinda ve ona artik ilgisiz oldugumu, onu sevmedigimi soyluyor. Surekli yakinlasmaya, iyi davranarak beni kazanmaya calisiyor. Asagilamalari cok olmustu onceden. Simdi beni övdüğünde mutlu olmak yerine kes palavrayi diyesim geliyor. Boyle nereye kadar gidecek bilmiyorum. Disardan mukemmel bir evliligim var gibi gorunuyor belki ama ben artik esimi istemiyorum. Bu ayrilmak icin tek basina bir bahane mi onu da bilmiyorum. Mutsuzum. Ve kendimi cirkin, guvensiz, basarisiz bir kadin olarak goruyorum.
Bahane değil en temel sebep bu , boşanman için illa dayak yemen aldatılman kan kusman gerekmiyor hayatta en önemli şey mutlu olmaktır kendisin en önemi olan eğer sen mutlu değilsen bitmiştir zaten
 
Eşimle hiç mutlu bir evliliğimiz olmamişti. Sevgime ve degerime layik biri olmadi hicbir zaman. Cok yalan soyledi, iş cevirdi, ikimizi de ciddi sıkıntılara soktu, ailesi çok hadsiz insanlardi vs vs. Ta ki kizimizi kucagimiza alana kadar. Her sey süt liman ve eşim etrafimda dört dönüyor aylardir. Bi sozumu ikiletmez. Sesini dahi yukseltmez. Gizlisi saklisi kalmadi. Ama ben esimi artik ne seviyorum ne de ona guveniyorum. Artik evde varligi ve yoklugu beni cok alakadar etmiyor. Yesin icsin kendi halinde takilsin istiyorum. O da bunun farkinda ve ona artik ilgisiz oldugumu, onu sevmedigimi soyluyor. Surekli yakinlasmaya, iyi davranarak beni kazanmaya calisiyor. Asagilamalari cok olmustu onceden. Simdi beni övdüğünde mutlu olmak yerine kes palavrayi diyesim geliyor. Boyle nereye kadar gidecek bilmiyorum. Disardan mukemmel bir evliligim var gibi gorunuyor belki ama ben artik esimi istemiyorum. Bu ayrilmak icin tek basina bir bahane mi onu da bilmiyorum. Mutsuzum. Ve kendimi cirkin, guvensiz, basarisiz bir kadin olarak goruyorum.
Ne yasadiginizi biz bilemeyiz ama ne yazikki güven kirildimi aradaki o saygi yok oldumu malesef geriye koca bir hic kaliyor yinede siz daha iyi bilirsiniz eyer ki ciddi anlamda düzelmisse biseyleri aşmişsa sizde duvarlarinizi yikin derim birde cocuk var sonucta yok iklemdeyseniz birakin bu evliligi
 
Ee sorunlu ve mutsuz bir ilişkide niye sevişiyorsun o zaman.eee demek ki o kadar da sorunlu değil.🤣🤣 yaa ayrılırsın ya da buralarda korunurken oldu falan filan demezsin.samimi olmuyor.
Neden kahkaha attigini anlamaya calisiyorum. Tuhaf davranislar. Neyse tesekkurler...
 
Evet. Vazgecti. Kizima ve bana bagli bi eş artık. Eski huylari yok. Ama benim tahammulum de sevgim de kalmadi.
Belki sizin yaşadığınız duygular geçicidir. Biraz zaman verebilirsiniz.

Genç ruhlar bazı şeyleri deneyim yaşadıkça daha iyi öğreniyor, bilinçleri yükseliyor. Eşiniz de bu yoldan geçmiş olabilir.
 
Belki sizin yaşadığınız duygular geçicidir. Biraz zaman verebilirsiniz.

Genç ruhlar bazı şeyleri deneyim yaşadıkça daha iyi öğreniyor, bilinçleri yükseliyor. Eşiniz de bu yoldan geçmiş olabilir.
Bizi, ilişkimizi çok yipratti. En ufak biseyde dikleniyorum. Yakinlasmak istemiyorum. Anlasamiyoruz da zaten bircok konuda. Bilmiyorum belki gecicidir. İnsallah gecicidir.
 
X