- 18 Kasım 2014
- 3.775
- 4.693
Bir gün eşinize bırakıp gezin bence. Bir baksın bakalım nasılmış bebeyle uğraşmak.Selamlar hanımlar, biraz uzun olacak baştan söyleyeyim Sabrı olan okur ve fikir verirse çok memnun olurum, öncelikle biz eşimle 4 yıl flört döneminden sonra evlendik şuan 9 yıllık evliyiz, 2 tane erkek çocuğumuz var ve ailelerimizden iş nedeniyle uzak bir şehirde yaşıyoruz. Eşim çalışıyor ben ev hanımıyım çocukları büyütene kadar böyle olmasını tercih ettim diyebiliriz. Burda kendime göre büyük oğlumun okul çevresinden tanıştığım arkadaşlarım komşularım vs derken belli bir çevre edindik aşırı yalnızlık çekiyorum diyemem, ama aileden kimse olmadığı için oğlumu okula getir götür küçük olan 2 yaşında onunla ilgilen herşeyi onunla yapmaya çalış okulla alakalı bir durum olduğunda birakack kimsen olmaması, ne bileyim bi arkadaşınla kahve içmeye bile yalnız gidememek zaman zaman yoruyor beni henüz 30 yaşındaym ve bütün sorumluluğun bende olması nefes almam için kimsem olmamasi illaki bazen yoruyor. Gelelim eşime ilgisiz bir baba diyemem çocuklarla ilgilenir evde olduğu zaman vakit ayırır ama bana karşı hep suçlayıcı bir tavrı var yani özetlemeye çalışıyorm ama fikir vermeniz açısından detaya giriyorum kusura bakmayn. Mesela küçük oğlum telefon istiyor yetişemedigm zamanale telefin tablet veriyorum işte elinde telefon çocuk bağımlı olacak diye kızıyor büyüğü okuldan gelir hava buz gibi işte.sapka takmamissin diye kızar sürekli bir eleştirel tavır icersinde yani farkında değil ama hep suçlayıcı konuşmaları var ve beni çok yoruyor. Maddi olarak pek sıkıntımız yok gelirimiz fena değil eşime bu tarz bunaldığımi anlattığmda işte herkes çocuğu birine bırakıp geziyor mu çocuğu da al git nolmski gibi anlayışsız cevaplar veriyor buda beni daha çok üzüyor. Küçük oğlum biraz huysuz mesela geçen arkadaşıma gittim kahve içmeye uyku saatiydi uyumadı eve geldik geç uyudu haliyle çok huysuzdu kafası şişti ağlayınca hemen yine suçlama moduna girdi uyutamadigin yere niye gittin orda boş oda yokmuydu falaj saçma sapan cümlelerle geriyor zaten çocukla uğraşan benim sen niye üstüne bı destek olmayıp eleştiriyosn diyorum doğruları söylediğimde hep suçlu oluyorum sen eleştiri kabul edemeuen birisin hep mukemmelsin dememi bekliyorsun diyor. Aslında mükemmelsin demesini değil de her ufak tefek şeyde suçlamasını istemiyorum herşeye çok karisiyo çocuk bakımı vs farkında değil saldırgan bi yapısı var çözemedim ne yapacağımı şaşırıyorum bazen tabiki her günümüz böyle gecmiyor sohbet muhabbet gırgır şamata halimiz de var ama bu tarz olaylr beni çok yıprattı fikir verin Allah aşkına..
Ben ailemle aynı şehir de yaşıyorum annem çocuklarıma çok iyi bakar ama hatırladığım 8 yılda sadece 2 kere bırakıp bir yere gittim. oğlum 2 yaşındayken eşim işten saat 6 buçuk da bile çıkamadı ve ben dişçiye gidip kanal tedavisi yaptırdım.Danışmada ki bayandan rica ettim kapıdan çıkıp gitmesin yeter dedim. kızımla kadın doğuma girdim doktor dışarıda kalsın dedi kimse yok dışarıda bırakacağım dedim oturdu sandalye de bekledi. Diyeceğim o ki yalnız değilsin. Artık maaile birarada yaşamıyoruz. aynı şehir de bile olsan olmuyor işte bazen. Bu zamanlar geçici etrafıma bakıyorum küçücük bebeklerle çocuğunu okuldan almaya gelen bir sürü anne var.Kabullenelim, geliştirelimm 
Bunlar örneklemeler kardeşim inşallah siz de birşeyleri geliştirirsiniz.
