- 5 Ocak 2011
- 14.500
- 23.155
Merhabalar,
Bilenler bilir, ben 7 yaşındaki kızımla yalnız yaşıyorum. İlk evliliğimden çocuğum yok ve ikinci evliliğimi de çocuklu ve mutlu bir hayatımız olsun diye yapmıştım, biz sevgili iken mükemmel baba profili çizen eski eşim, ben 37 yaşında hamile kaldıktan sonra aldıralım filan demeye başlamıştı. Neyse bir şekilde kızımız doğdu ve yedi yıl evli kaldık.
Konuyu fazla uzatmamaya çalışacağım, ite kaka 7 yıl süren evliliğim 3 yıl önce aile üyelerimden her zaman arkamda duran tek kişi olan, annem saydığım ( anne-babamla görüşmüyorum ) canpare ablamın uzun süre yoğun bakım mücadelelerinden sonra tam iyileşti derken covid-19 dan vefat etmesi ve eşimin bir şekilde buna sevindiğini ?! hissetmiş olmam ve devamında gelen acı olaylar sonucunda boşanma kararı almamla bitti. Çünkü ona göre bana destek olacak, arkamda duracak kimsem kalmamıştı, baskıları iyice arttı. Zaten ilk günden beri gizli aldatmaları, beni ortada hiç bir sebep yokken sadakatsizlikle itham etmesi, fakat kendisinin sürekli, sosyal medyada birtakım kadınlarla yazışarak olsun, markette manavda bile kadınlarla flörtleşerek olsun sürekli aldatması gibi bir takım sebeplerden bitti. Daha erken bitiremedim, aile desteğim yoktu, minik bebeğim vardı ve ben çalışamıyordum.
Boşanma kararı aldıktan sonra da çok ama çok pisleşti işler, tek kuruş nafaka alamadan, ( taktığı tek bir ince bilezik ve kızımın altınlarımı bile ben boşanma davası açmadan benden çalmıştı ) ve evden ayrılıp eşyalarımı alarak başka bir daireye yerleştim, başka bir hayat kurdum. Eh kızım da artık ilkokul çağına gelmişti.
Arada başka üyelerin konularına da yorum yapıyorum, eh kendim çok mu akıllı, ferasetliyim? Tabi ki değilim, ama bol bol kazık ve tokat yedim ikili ilişkilerimden, bunun sebebinin kök ailemde bana karşı olan sahiplenilmeme durumundan kaynaklandığını, aldığım terapilerden, okuduğum kitaplardan elde etttiğim farkındalık sayesinde öğrendim. Dedim ki kendi konumu açmamın zamanı geldi, milletin konularını sabote etmeyeyim ve toplu bir şekilde sizden fikir alayım, çünkü buradan çok şey öğrendim bunca yılda, çok canciğer kızkardeşim dediğim üyelerle arkadaşlıklarım oldu, biri 10 yıldır görüştügüm can kardeşim, kendisi tüm detaylara zaten hakim
Neyse konu şu ki, boşanalı 1,5 yıl geçti, eski eşime geçen yıl nisanda kızım için nafaka davası ve kızımın kimsenin yanında kalmayışı sebebiyle o dönemde ( ve hatta şimdi bile ) işsiz olduğum için hem iştirak hem yoksulluk nafakası davası açtım, avukatım yok, el yordamı ile davamı kendim takip etmeye çalışıyorum, avukat arkadaşlar lütfen linçlemeyin
kendime göre sebeplerim var.
Nafaka davasına karşılık eski eş kişisi, kendisine bundan sonra kod adı V. diyeceğim, kızımı 3 kuruş nafaka vermemek için benden almaya karar verdi ve karşı velayet davası açtı. Bu adam bana göre benim düşmanım, lakin ben ittikçe benden ilgi bekliyor, kızımı kullanarak eve kendini davet ettiriyor, eve girince de sanki hala kocammış gibi davranıyor.
Uzaklaştırma alıyorum, bi kaç ay duruluyor ama sonra hopp yine aynı.
Demin kızımı bıraktı, kek yaptım kızım gel dedim, V diyor ki bana da kek ver?! Ya hu ne alaka.. Sen kimsin?!
Bu adamdan bıktım, muhtemelen yeni kurduğum hayatta bu kadar zorlanmama rağmen tam olarak sürünmüyor olmamdan çok rahatsız oluyor, kızım için görüntülü arama yapıyoruz sürekli bana laf sokuyor, paranı harca, paranı harca diye. Ben ondan daha yüksek kira veriyorum, onun gibi yarı kamu bir işim yok hatta şu an da çok sevinmesin diye söylemedim ama bir işim de yok, geçen konu açmıştım işten attılar beni 4 aylık çalışmam sonrasında.
Haydi ben bir şekilde idare ediyorum, yeniden ışığımı, hayat enerjimi topladım, intihar moduna bile sokmuştu beni, hepsini atlattım, ailemle görüşmüyorum ama çok güzel dostlarım var çevremde, dertleşiriz.
Kendisinin gizli narsist olduğuna eminim ama tabi ki adı konmuş bir teşhisim yok. Nasıl edeceğim de bu adam dibimden düşsün artık, hem çok şaşırdım hem de bıktım. Kızım da babasına çok düşkün, onu da incitmek istemiyorum. Anlatmaya çalışıyorum ama işte daha çok küçük, babasını da seviyor.
Öyle işte..
Değerli yorumlarınızı bekliyorum, incitici olmazsa ekstra memnun olurum, zira hayatın tokatını yemedim, resmen tekme tokat daldı bana...
Bilenler bilir, ben 7 yaşındaki kızımla yalnız yaşıyorum. İlk evliliğimden çocuğum yok ve ikinci evliliğimi de çocuklu ve mutlu bir hayatımız olsun diye yapmıştım, biz sevgili iken mükemmel baba profili çizen eski eşim, ben 37 yaşında hamile kaldıktan sonra aldıralım filan demeye başlamıştı. Neyse bir şekilde kızımız doğdu ve yedi yıl evli kaldık.
Konuyu fazla uzatmamaya çalışacağım, ite kaka 7 yıl süren evliliğim 3 yıl önce aile üyelerimden her zaman arkamda duran tek kişi olan, annem saydığım ( anne-babamla görüşmüyorum ) canpare ablamın uzun süre yoğun bakım mücadelelerinden sonra tam iyileşti derken covid-19 dan vefat etmesi ve eşimin bir şekilde buna sevindiğini ?! hissetmiş olmam ve devamında gelen acı olaylar sonucunda boşanma kararı almamla bitti. Çünkü ona göre bana destek olacak, arkamda duracak kimsem kalmamıştı, baskıları iyice arttı. Zaten ilk günden beri gizli aldatmaları, beni ortada hiç bir sebep yokken sadakatsizlikle itham etmesi, fakat kendisinin sürekli, sosyal medyada birtakım kadınlarla yazışarak olsun, markette manavda bile kadınlarla flörtleşerek olsun sürekli aldatması gibi bir takım sebeplerden bitti. Daha erken bitiremedim, aile desteğim yoktu, minik bebeğim vardı ve ben çalışamıyordum.
Boşanma kararı aldıktan sonra da çok ama çok pisleşti işler, tek kuruş nafaka alamadan, ( taktığı tek bir ince bilezik ve kızımın altınlarımı bile ben boşanma davası açmadan benden çalmıştı ) ve evden ayrılıp eşyalarımı alarak başka bir daireye yerleştim, başka bir hayat kurdum. Eh kızım da artık ilkokul çağına gelmişti.
Arada başka üyelerin konularına da yorum yapıyorum, eh kendim çok mu akıllı, ferasetliyim? Tabi ki değilim, ama bol bol kazık ve tokat yedim ikili ilişkilerimden, bunun sebebinin kök ailemde bana karşı olan sahiplenilmeme durumundan kaynaklandığını, aldığım terapilerden, okuduğum kitaplardan elde etttiğim farkındalık sayesinde öğrendim. Dedim ki kendi konumu açmamın zamanı geldi, milletin konularını sabote etmeyeyim ve toplu bir şekilde sizden fikir alayım, çünkü buradan çok şey öğrendim bunca yılda, çok canciğer kızkardeşim dediğim üyelerle arkadaşlıklarım oldu, biri 10 yıldır görüştügüm can kardeşim, kendisi tüm detaylara zaten hakim
Neyse konu şu ki, boşanalı 1,5 yıl geçti, eski eşime geçen yıl nisanda kızım için nafaka davası ve kızımın kimsenin yanında kalmayışı sebebiyle o dönemde ( ve hatta şimdi bile ) işsiz olduğum için hem iştirak hem yoksulluk nafakası davası açtım, avukatım yok, el yordamı ile davamı kendim takip etmeye çalışıyorum, avukat arkadaşlar lütfen linçlemeyin
kendime göre sebeplerim var.Nafaka davasına karşılık eski eş kişisi, kendisine bundan sonra kod adı V. diyeceğim, kızımı 3 kuruş nafaka vermemek için benden almaya karar verdi ve karşı velayet davası açtı. Bu adam bana göre benim düşmanım, lakin ben ittikçe benden ilgi bekliyor, kızımı kullanarak eve kendini davet ettiriyor, eve girince de sanki hala kocammış gibi davranıyor.
Uzaklaştırma alıyorum, bi kaç ay duruluyor ama sonra hopp yine aynı.
Demin kızımı bıraktı, kek yaptım kızım gel dedim, V diyor ki bana da kek ver?! Ya hu ne alaka.. Sen kimsin?!
Bu adamdan bıktım, muhtemelen yeni kurduğum hayatta bu kadar zorlanmama rağmen tam olarak sürünmüyor olmamdan çok rahatsız oluyor, kızım için görüntülü arama yapıyoruz sürekli bana laf sokuyor, paranı harca, paranı harca diye. Ben ondan daha yüksek kira veriyorum, onun gibi yarı kamu bir işim yok hatta şu an da çok sevinmesin diye söylemedim ama bir işim de yok, geçen konu açmıştım işten attılar beni 4 aylık çalışmam sonrasında.
Haydi ben bir şekilde idare ediyorum, yeniden ışığımı, hayat enerjimi topladım, intihar moduna bile sokmuştu beni, hepsini atlattım, ailemle görüşmüyorum ama çok güzel dostlarım var çevremde, dertleşiriz.
Kendisinin gizli narsist olduğuna eminim ama tabi ki adı konmuş bir teşhisim yok. Nasıl edeceğim de bu adam dibimden düşsün artık, hem çok şaşırdım hem de bıktım. Kızım da babasına çok düşkün, onu da incitmek istemiyorum. Anlatmaya çalışıyorum ama işte daha çok küçük, babasını da seviyor.
Öyle işte..
Değerli yorumlarınızı bekliyorum, incitici olmazsa ekstra memnun olurum, zira hayatın tokatını yemedim, resmen tekme tokat daldı bana...
Son düzenleme:
