Evlilik nasıl olmalı sizce?

Arkadaşlar merhaba, öncelikle şunu söylemek istiyorum, iyi ki varsınız, ne zaman moralim çok bozuk olsa buraya giriyorum ben senelerdir. Başka insanların da benimle benzer problemler yaşadığını görmek iyi geliyor galiba, bu da geçecek diyorum hep, eminim bir çoğunuz benimle aynı sebepten giriyorsunuz. Size bir şey sormak istiyorum. Ben 39 yaşında iki çocuk annesiyim. 14 yıllık evliyim. Eşim kötü bir adam diyemem. Asosyal bi insandır, gezmeyi çok sevmez, televizyonun karşısına geçip günlerce otursa, sabah akşam aynı filmleri izlese, evden çıkalım demez. ev işlerine yardımcıdır, çocukların ödevleri hep ondadır, o derslerine yardımcı olur, başlarında durup ödevlerini yaptırır falan. Ben onun arkadaşlarıyla takılmasına müdahale etmem ki zaten bu haftada en fazla bir kaç kez olur, o da benim arkadaşlarımla gezmeme müdahale etmez, bu da aynı şekilde ayda bir iki kez olur. Parayla ilgili hiç sorun çıkarmaz, ben de çalışıyorum zaten ama şimdiye kadar parasal meselelerden dolayı hiç tartışmadık galiba.

Gel gelelim eşim çok sinirlidir. Herhangi bir şeye kızdığı zaman o meseleyle ilgili saatlerce söylenir, bazen söylene söylene apartmandan iner, arabaya binene kadar söylenmeye devam eder. Bir konuda onunla aynı fikirde olmamamı asla kabul edemez, sinirlenir mesela. Cinsellik haftada bir kere olur en fazla. Fazlasını istemez. Sadece birlikte olmak istediği günler sarılır, onun dışındaki günler kanka modunda takılırız. Sohbet etmek için oturduğumuzda konuşacak bir şeyler bulamıyorum artık. O da bulamıyor galiba ki, o da konuşmaz. Zaten genel olarak konuşkan ve neşeli biri değil. Bireysel ve yalnız takılmayı çok sever. Haftada bir birlikte film izlemeyi teklif ederim, hep bi bahane bulur, çocuklar uyusun izleriz falan filan. Yani yok izlemeyelim de demez ama en son birlikte hangi filmi izlemiştik hatırlamıyorum bile düşünün.
Ha bi de beni hiç kıskanmaz, bu iyi bi şey mi kötü bişey mi bilmiyorum, “ben çıkıyorum” desem “ nereye gidiyorsun, kiminle gidiyorsun, ne zaman geleceksin” demez, tamam görüşürüz der. Aynı şekilde o dışarıya çıkarken de onun nereye gittiğinin sorulmasını istemez, “sanki kaç arkadaşım var nereye ve kimle gidebilirim bunu sormana ne gerek var?” Der ve sorsam sinirlenir. Alış veriş yapmama hiç karışmaz, ne istersem almaya çalışır hatta çoğunlukla alır ama doğrusu ben çok talepkar bi insan değilim, sürekli bi şeyler istesem de böyle olur muydu bilmiyorum.
Ben sigara içen biri değildim, o içer, sohbet ortamı oluşturmak için bi kaç aydır akşamları onunla balkonda sigara içip sohbet ediyorduk, sohbet dediğim kısaca gün içinde olanlardan falan bahsediyorduk, dün çok saçma bir şey için kızdı, “bizim göbek bağımız mı var ne diye her sigara içişimde benimle birlikte sigara içmeye çalışıyorsun kendi başıma bi sigara keyfim bile kalmadı” dedi. Ben şok tabii. Yani benimle gün içinde konuştuğu 5 dakika bile fazla geldi galiba. Biz çok severek evlenmiştik. Evlenmeden önce sabahlara kadar telefonda konuşur, her hafta sonu bi yerlere gezmeye giderdik. Beni tanıyan herkes çok neşeli olduğumu, ortamı eğlenceli hale getirdiğimi söyler, girdiğim her ortamda eğlenceli olabiliyorken kendi evimde mutlu değilim. Bu gerginliklerimizi çocuklara çok yansıtmıyoruz, babalarının öfkesinden ikisi de çok şikayetçi olsalar da bunlar ikisinin de hayatına şu anda etki etmiyor. Tabii ki ileride etkileyecektir ama şu an görünürde onlarda bir problem yok. Kocamı seviyor muyum? İnanın emin değilim. Onun beni sevdiğinden de emin değilim, şöyle ki onun sevgi anlayışıyla benimki birbirinden farklı zaten. Kocam evliliğinden şikayetçi de değil bence. Ona göre her evlilik böyle. Ben ise evliliğin böyle olmaması gerektiğini düşünüyorum. Sizce de evlilik “kocanın karısını aldatmaması, ev işlerine yardımcı olması, karıya kıza bakmaması, çocuklarıyla ilgilenmesi” midir sadece? Benim beklentilerim mi fazla?

Eşiniz ne düşünüyor bu siniri konusunda ? Ben çocukluktan kaldığını düşünüyorum

Öfkeli olmaktan o da memnun değil,evet babası çok sinirli bir adammış,bu konuda ona benziyor olmaktan hiç memnun değil, bununla ilgili psikoloğa da gitti, bir miktar azaldı siniri ama uzatma huyu azalmadı maalesef

bence diğerleri neyse de halolor sizinle bi sigara kahve yapmaması sinir bozucu ben olsam bende kırılırdım biz hep tartışmalarımızı sigara içerken balkonda yapmışızdır eşim hatta tartışmadan sonra der bi daha seninle sigara içmeyeceğim ama ertesi gün yine içeriz,yani bunu istememesi saçma ve kıskanmak iyi bi şey değil ama sizinki merak da etmiyor nereye gideceksinşz ne yapacaksınız diye karışılmasın ama en azından sorulmasını isterdim bende,yılların verdiği rahatlık ve bıkkınlık mı bilemiyorum

Buffybuffybuffy .!.:

Arkadaşlar merhaba, öncelikle şunu söylemek istiyorum, iyi ki varsınız, ne zaman moralim çok bozuk olsa buraya giriyorum ben senelerdir. Başka insanların da benimle benzer problemler yaşadığını görmek iyi geliyor galiba, bu da geçecek diyorum hep, eminim bir çoğunuz benimle aynı sebepten giriyorsunuz. Size bir şey sormak istiyorum. Ben 39 yaşında iki çocuk annesiyim. 14 yıllık evliyim. Eşim kötü bir adam diyemem. Asosyal bi insandır, gezmeyi çok sevmez, televizyonun karşısına geçip günlerce otursa, sabah akşam aynı filmleri izlese, evden çıkalım demez. ev işlerine yardımcıdır, çocukların ödevleri hep ondadır, o derslerine yardımcı olur, başlarında durup ödevlerini yaptırır falan. Ben onun arkadaşlarıyla takılmasına müdahale etmem ki zaten bu haftada en fazla bir kaç kez olur, o da benim arkadaşlarımla gezmeme müdahale etmez, bu da aynı şekilde ayda bir iki kez olur. Parayla ilgili hiç sorun çıkarmaz, ben de çalışıyorum zaten ama şimdiye kadar parasal meselelerden dolayı hiç tartışmadık galiba.

Gel gelelim eşim çok sinirlidir. Herhangi bir şeye kızdığı zaman o meseleyle ilgili saatlerce söylenir, bazen söylene söylene apartmandan iner, arabaya binene kadar söylenmeye devam eder. Bir konuda onunla aynı fikirde olmamamı asla kabul edemez, sinirlenir mesela. Cinsellik haftada bir kere olur en fazla. Fazlasını istemez. Sadece birlikte olmak istediği günler sarılır, onun dışındaki günler kanka modunda takılırız. Sohbet etmek için oturduğumuzda konuşacak bir şeyler bulamıyorum artık. O da bulamıyor galiba ki, o da konuşmaz. Zaten genel olarak konuşkan ve neşeli biri değil. Bireysel ve yalnız takılmayı çok sever. Haftada bir birlikte film izlemeyi teklif ederim, hep bi bahane bulur, çocuklar uyusun izleriz falan filan. Yani yok izlemeyelim de demez ama en son birlikte hangi filmi izlemiştik hatırlamıyorum bile düşünün.
Ha bi de beni hiç kıskanmaz, bu iyi bi şey mi kötü bişey mi bilmiyorum, “ben çıkıyorum” desem “ nereye gidiyorsun, kiminle gidiyorsun, ne zaman geleceksin” demez, tamam görüşürüz der. Aynı şekilde o dışarıya çıkarken de onun nereye gittiğinin sorulmasını istemez, “sanki kaç arkadaşım var nereye ve kimle gidebilirim bunu sormana ne gerek var?” Der ve sorsam sinirlenir. Alış veriş yapmama hiç karışmaz, ne istersem almaya çalışır hatta çoğunlukla alır ama doğrusu ben çok talepkar bi insan değilim, sürekli bi şeyler istesem de böyle olur muydu bilmiyorum.
Ben sigara içen biri değildim, o içer, sohbet ortamı oluşturmak için bi kaç aydır akşamları onunla balkonda sigara içip sohbet ediyorduk, sohbet dediğim kısaca gün içinde olanlardan falan bahsediyorduk, dün çok saçma bir şey için kızdı, “bizim göbek bağımız mı var ne diye her sigara içişimde benimle birlikte sigara içmeye çalışıyorsun kendi başıma bi sigara keyfim bile kalmadı” dedi. Ben şok tabii. Yani benimle gün içinde konuştuğu 5 dakika bile fazla geldi galiba. Biz çok severek evlenmiştik. Evlenmeden önce sabahlara kadar telefonda konuşur, her hafta sonu bi yerlere gezmeye giderdik. Beni tanıyan herkes çok neşeli olduğumu, ortamı eğlenceli hale getirdiğimi söyler, girdiğim her ortamda eğlenceli olabiliyorken kendi evimde mutlu değilim. Bu gerginliklerimizi çocuklara çok yansıtmıyoruz, babalarının öfkesinden ikisi de çok şikayetçi olsalar da bunlar ikisinin de hayatına şu anda etki etmiyor. Tabii ki ileride etkileyecektir ama şu an görünürde onlarda bir problem yok. Kocamı seviyor muyum? İnanın emin değilim. Onun beni sevdiğinden de emin değilim, şöyle ki onun sevgi anlayışıyla benimki birbirinden farklı zaten. Kocam evliliğinden şikayetçi de değil bence. Ona göre her evlilik böyle. Ben ise evliliğin böyle olmaması gerektiğini düşünüyorum. Sizce de evlilik “kocanın karısını aldatmaması, ev işlerine yardımcı olması, karıya kıza bakmaması, çocuklarıyla ilgilenmesi” midir sadece? Benim beklentilerim mi fazla?

Genişletmek için tıkla...

siz bunları sorguladığınıza göre demek ki sizin için evliliğin böyle olmaması gerekiyor ve eşiniz için sorun yok o devam ediyor diye mutsuz olduğunuz yada mutsuz olmanıza bile gerek yok mutlu olamadığınız bi şekilde devam etmeniz kendinize haksızlık bence eşinizi karşınıza alıp konuşun biz çok severek evlendik neden böyle oldu eskiden böyle değildik gibi gerçi belki siz çoktan konuşmuşsunuzdur ama aklıma başka bi öneri gelemiyor boşanın diyebileceğim bi sebep göremiyorum dert etmeyin normal de diyemiyorum

Öfkesi size psikolojik ya da fiziksel şiddet boyutunda değilse üstünde durmamak gerekir. Mizaç meselesi bazılarında. Yaradılıştan gelen şeylerin değişmesi mümkün değildir ancak geri kalan ilgisizlik ve sizin büyük çabalarınıza rağmen tepkisizlik çok daha yıpratıcı göründü gözüme. Cabalamaktan vazgeçin. Anlatmaktan, kendisinin bu halini siz de taklit edin. Asla gözüne sokar gibi, misilleme yapar gibi değil. Sanki kendiliğinden sizde onun gibi olmuşsunuz gibi.

Buffybuffybuffy .!.:

Arkadaşlar merhaba, öncelikle şunu söylemek istiyorum, iyi ki varsınız, ne zaman moralim çok bozuk olsa buraya giriyorum ben senelerdir. Başka insanların da benimle benzer problemler yaşadığını görmek iyi geliyor galiba, bu da geçecek diyorum hep, eminim bir çoğunuz benimle aynı sebepten giriyorsunuz. Size bir şey sormak istiyorum. Ben 39 yaşında iki çocuk annesiyim. 14 yıllık evliyim. Eşim kötü bir adam diyemem. Asosyal bi insandır, gezmeyi çok sevmez, televizyonun karşısına geçip günlerce otursa, sabah akşam aynı filmleri izlese, evden çıkalım demez. ev işlerine yardımcıdır, çocukların ödevleri hep ondadır, o derslerine yardımcı olur, başlarında durup ödevlerini yaptırır falan. Ben onun arkadaşlarıyla takılmasına müdahale etmem ki zaten bu haftada en fazla bir kaç kez olur, o da benim arkadaşlarımla gezmeme müdahale etmez, bu da aynı şekilde ayda bir iki kez olur. Parayla ilgili hiç sorun çıkarmaz, ben de çalışıyorum zaten ama şimdiye kadar parasal meselelerden dolayı hiç tartışmadık galiba.

Gel gelelim eşim çok sinirlidir. Herhangi bir şeye kızdığı zaman o meseleyle ilgili saatlerce söylenir, bazen söylene söylene apartmandan iner, arabaya binene kadar söylenmeye devam eder. Bir konuda onunla aynı fikirde olmamamı asla kabul edemez, sinirlenir mesela. Cinsellik haftada bir kere olur en fazla. Fazlasını istemez. Sadece birlikte olmak istediği günler sarılır, onun dışındaki günler kanka modunda takılırız. Sohbet etmek için oturduğumuzda konuşacak bir şeyler bulamıyorum artık. O da bulamıyor galiba ki, o da konuşmaz. Zaten genel olarak konuşkan ve neşeli biri değil. Bireysel ve yalnız takılmayı çok sever. Haftada bir birlikte film izlemeyi teklif ederim, hep bi bahane bulur, çocuklar uyusun izleriz falan filan. Yani yok izlemeyelim de demez ama en son birlikte hangi filmi izlemiştik hatırlamıyorum bile düşünün.
Ha bi de beni hiç kıskanmaz, bu iyi bi şey mi kötü bişey mi bilmiyorum, “ben çıkıyorum” desem “ nereye gidiyorsun, kiminle gidiyorsun, ne zaman geleceksin” demez, tamam görüşürüz der. Aynı şekilde o dışarıya çıkarken de onun nereye gittiğinin sorulmasını istemez, “sanki kaç arkadaşım var nereye ve kimle gidebilirim bunu sormana ne gerek var?” Der ve sorsam sinirlenir. Alış veriş yapmama hiç karışmaz, ne istersem almaya çalışır hatta çoğunlukla alır ama doğrusu ben çok talepkar bi insan değilim, sürekli bi şeyler istesem de böyle olur muydu bilmiyorum.
Ben sigara içen biri değildim, o içer, sohbet ortamı oluşturmak için bi kaç aydır akşamları onunla balkonda sigara içip sohbet ediyorduk, sohbet dediğim kısaca gün içinde olanlardan falan bahsediyorduk, dün çok saçma bir şey için kızdı, “bizim göbek bağımız mı var ne diye her sigara içişimde benimle birlikte sigara içmeye çalışıyorsun kendi başıma bi sigara keyfim bile kalmadı” dedi. Ben şok tabii. Yani benimle gün içinde konuştuğu 5 dakika bile fazla geldi galiba. Biz çok severek evlenmiştik. Evlenmeden önce sabahlara kadar telefonda konuşur, her hafta sonu bi yerlere gezmeye giderdik. Beni tanıyan herkes çok neşeli olduğumu, ortamı eğlenceli hale getirdiğimi söyler, girdiğim her ortamda eğlenceli olabiliyorken kendi evimde mutlu değilim. Bu gerginliklerimizi çocuklara çok yansıtmıyoruz, babalarının öfkesinden ikisi de çok şikayetçi olsalar da bunlar ikisinin de hayatına şu anda etki etmiyor. Tabii ki ileride etkileyecektir ama şu an görünürde onlarda bir problem yok. Kocamı seviyor muyum? İnanın emin değilim. Onun beni sevdiğinden de emin değilim, şöyle ki onun sevgi anlayışıyla benimki birbirinden farklı zaten. Kocam evliliğinden şikayetçi de değil bence. Ona göre her evlilik böyle. Ben ise evliliğin böyle olmaması gerektiğini düşünüyorum. Sizce de evlilik “kocanın karısını aldatmaması, ev işlerine yardımcı olması, karıya kıza bakmaması, çocuklarıyla ilgilenmesi” midir sadece? Benim beklentilerim mi fazla?

Genişletmek için tıkla...

Eskiler iki iyilik bir yerde bulunmaz derlerdi. Tam olarak bunu yaşamışsınız. Evliliğinize biraz dinamizm yani heyecan eklense çok çok güzel olur. Beklentileriniz aslında olması gereken şeyler. Fazladan bir şey değil. İyi bir eş becerisi her erkekte yok. Eşinize göre her evlilik böyle düşüncesi doğru değil. Onun karakteri böyle olduğu için monotonlaşmış. Bunu kabul edip hayatınıza devam edersiniz ya da tamam artık bu insanla yaşlanmak istemiyorum deyip bitirirsiniz.

Buffybuffybuffy .!.:

Asosyal bi insandır, gezmeyi çok sevmez,

Genişletmek için tıkla...

Buffybuffybuffy .!.:

müdahale etmem ki zaten bu haftada en fazla bir kaç kez olur, o

Genişletmek için tıkla...

Eşiniz gayet sosyal zaten sadece sizinle sosyaleşmiyor. Haftada bir kaç kez çıkan insanın neresi asosyal her gün mü disarda arkadaşlarıyla olacaktı sosyal olması için ki siz eşinize göre çok çok az çıkıyorsunuz.
Adamin sizinle duygusal evliliği bitmiş bu açıkça belli oluyor.
O evde coluk çocuk ve düzeni için kaliyor.

Merak etmeme sebebi de biraz benim galiba. Yapacağım her şeyi o sormadan söylüyorum. “Biz yarın şununla şuraya gideceğiz şu saatte gelirim, size şu yemekleri ayarladım” vs ama dediğim gibi müdahaleci bi tip de değil ben ona söylemesem o sormaz, ben başıma bi şey gelirse haberi olsun diye anlatıyorum çoğunlukla

Haftada bir kaç kez arkadaşlarıyla buluşan biri nasıl asosyal oluyor?
İsteyince gayet sosyal oluyor belli ki.
Ama size gelince beraber bir sigara içmek bile rahatsız ediyor kendisini.
Eşinizin sizinle duygusal bir bağı kalmamış gibi geldi bana.
Cocuklar, var olan düzenin devamı evliliği devam ettirmesi için yeterli demek ki.

tam da düşüncelerime tercüman olmuşsunuz aslında, bir evliliği bitirmek için neden değil bunlar ama dert etmemek için de saf olmak lazım sanki

Haftada bir iki kez çıktığı sadece okuldan arkadaşlarıyla gittiği halı saha maçı, o da maç süresi kadar sürer, maç biter bitmez gelir bu nedenle asosyal demiştim ama yazdıklarınız da bana mantıklı geldi belki gerçekten asosyallliği sadece benimle ilgili

Sodyumsitrat .!.:

Sodyumsitrat .!.:

bence diğerleri neyse de halolor sizinle bi sigara kahve yapmaması sinir bozucu ben olsam bende kırılırdım biz hep tartışmalarımızı sigara içerken balkonda yapmışızdır eşim hatta tartışmadan sonra der bi daha seninle sigara içmeyeceğim ama ertesi gün yine içeriz,yani bunu istememesi saçma ve kıskanmak iyi bi şey değil ama sizinki merak da etmiyor nereye gideceksinşz ne yapacaksınız diye karışılmasın ama en azından sorulmasını isterdim bende,yılların verdiği rahatlık ve bıkkınlık mı bilemiyorum

Genişletmek için tıkla...

bence diğerleri neyse de halolor sizinle bi sigara kahve yapmaması sinir bozucu ben olsam bende kırılırdım biz hep tartışmalarımızı sigara içerken balkonda yapmışızdır eşim hatta tartışmadan sonra der bi daha seninle sigara içmeyeceğim ama ertesi gün yine içeriz,yani bunu istememesi saçma ve kıskanmak iyi bi şey değil ama sizinki merak da etmiyor nereye gideceksinşz ne yapacaksınız diye karışılmasın ama en azından sorulmasını isterdim bende,yılların verdiği rahatlık ve bıkkınlık mı bilemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Merak etmeme sebebi de biraz benim galiba. Yapacağım her şeyi o sormadan söylüyorum. “Biz yarın şununla şuraya gideceğiz şu saatte gelirim, size şu yemekleri ayarladım” vs ama dediğim gibi müdahaleci bi tip de değil ben ona söylemesem o sormaz, ben başıma bi şey gelirse haberi olsun diye anlatıyorum çoğunlukla

moshi moshi .!.:

Öfkesi size psikolojik ya da fiziksel şiddet boyutunda değilse üstünde durmamak gerekir. Mizaç meselesi bazılarında. Yaradılıştan gelen şeylerin değişmesi mümkün değildir ancak geri kalan ilgisizlik ve sizin büyük çabalarınıza rağmen tepkisizlik çok daha yıpratıcı göründü gözüme. Cabalamaktan vazgeçin. Anlatmaktan, kendisinin bu halini siz de taklit edin. Asla gözüne sokar gibi, misilleme yapar gibi değil. Sanki kendiliğinden sizde onun gibi olmuşsunuz gibi.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim bunu deneyeceğim

CiRiLLA .!.:

Eşiniz gayet sosyal zaten sadece sizinle sosyaleşmiyor. Haftada bir kaç kez çıkan insanın neresi asosyal her gün mü disarda arkadaşlarıyla olacaktı sosyal olması için ki siz eşinize göre çok çok az çıkıyorsunuz.
Adamin sizinle duygusal evliliği bitmiş bu açıkça belli oluyor.
O evde coluk çocuk ve düzeni için kaliyor.

Genişletmek için tıkla...

Haftada bir iki kez çıktığı sadece okuldan arkadaşlarıyla gittiği halı saha maçı, o da maç süresi kadar sürer, maç biter bitmez gelir bu nedenle asosyal demiştim ama yazdıklarınız da bana mantıklı geldi belki gerçekten asosyallliği sadece benimle ilgili

Tahin Helva .!.:

Haftada bir kaç kez arkadaşlarıyla buluşan biri nasıl asosyal oluyor?
İsteyince gayet sosyal oluyor belli ki.
Ama size gelince beraber bir sigara içmek bile rahatsız ediyor kendisini.
Eşinizin sizinle duygusal bir bağı kalmamış gibi geldi bana.
Cocuklar, var olan düzenin devamı evliliği devam ettirmesi için yeterli demek ki.

Genişletmek için tıkla...

Dediğim gibi dışarıya çıktığı günler sadece halı saha maçı için çıkar ve maç bitince de eve döner, o yüzden asosyal olduğunu düşünüyordum ama belki de asosyalliği sadece bana

Hadi bugün gencsiniz , çocuklarınız var , işleriniz var. Yarın kapılar kapanıp Beşir - Ayvaz başbaşa kaldığınızda ne olacak?
Benim çevremde mutlu evliler birbiriyle sohbet eder, güler , beraber yürürken bile konuşurlar.
Ananemle dedem öyleydi mesela. Onları beraber bostana inip konuşa konuşa topladıkları şekilde hatirliyorum.
Annemle babam da her akşam babamın TV saati bitince mutfakta iki saat otururlar. Bazen susup ikisi de telefonda oyun oynar, bazen konuşurlar , gülüşürler.
Ablamla eşi de on yıl olacak birkaç seneye. Bize misafirliğe geldiklerinde bile yanyana oturur sohbet ederler.
Kuzenimin birinin çocuğu bu sene üniveristeye başlayacak. Kendileri o yaşta dershanede tanışmışlar. Ömürlerinin 3te 2si çoğu beraber geçmiş. Onlarla berbaer şehir dışına gitmiştim, ben arkada çocuklarla oturdum, uyuduk falan, onlar önde konuşa konuşa yolu bitirdiler.
Yani geçen yılların sohbeti bitireceğine inanmıyorum. Çok daha kısa süreli evli arkadaşlarım var aynı evin içinde cümle kurmayan.
Benim önerim şu ailecek oynanan oyunlar var ya, onlardan alın haftada birkaç oynayın. Monapoly olur, tabu olur, scrabble olur.
En azından beraber keyifli iki saat gecirmis olursunuz ailecek..ya da sessiz sinema oynayın, çocuklar birbiriyle es olsun,siz birbirinizle. Benim çocukluğumda 'cocuklar duymasın' ilk sezonlarinda böyle bir psikolog önerisi vardı. O zamanlar birkaç haftada bir sessiz sinema oynardık, çok neşeli-kahkahali geçerdi. Siz de deneyin
Çocukları bırakıp tatile çıkmak da olabilir, evlilik yıldönümü için butceniz yoksa bir gece iki günlük bunagolov bile olabilir. Bütçeniz varsa içinde hottub jakuzili bir oda secersiniz. Yeni ve güzel bir Babydoll sipariş verirsiniz orası için. Balayı modunda birkaç gün geçirirsiniz,belki aşkınız tazelenir

Bazılarınız gerçekten çok acımasız. Sorunlar olur.. Onlar da aşılmak içindir. Aşamazsaniz o zaman düşünürsünüz. Evlilik kolay bir müessese değil. Ben de 13 yillik evliyim. Bol bol sohbet eder sakalasir güleriz ama bizim de tabi baska konularda sorunlarımız oluyor. Iyi bir babaya haksizlik etmezdim ben. Sizin yerinizde olsam cocuklarim icin kucuk bir mücadeleye başlardım. Esiniz de bunu hakediyor. Ayrica esiniz asosyal degil. Benimki ayda 1 bile çıkmaz arkadaslariyla. Ama asosyal diyemem. Beraber ailecek gideriz gidilecek yerlere.

yenGEnC .!.:

Hadi bugün gencsiniz , çocuklarınız var , işleriniz var. Yarın kapılar kapanıp Beşir - Ayvaz başbaşa kaldığınızda ne olacak?
Benim çevremde mutlu evliler birbiriyle sohbet eder, güler , beraber yürürken bile konuşurlar.
Ananemle dedem öyleydi mesela. Onları beraber bostana inip konuşa konuşa topladıkları şekilde hatirliyorum.
Annemle babam da her akşam babamın TV saati bitince mutfakta iki saat otururlar. Bazen susup ikisi de telefonda oyun oynar, bazen konuşurlar , gülüşürler.
Ablamla eşi de on yıl olacak birkaç seneye. Bize misafirliğe geldiklerinde bile yanyana oturur sohbet ederler.
Kuzenimin birinin çocuğu bu sene üniveristeye başlayacak. Kendileri o yaşta dershanede tanışmışlar. Ömürlerinin 3te 2si çoğu beraber geçmiş. Onlarla berbaer şehir dışına gitmiştim, ben arkada çocuklarla oturdum, uyuduk falan, onlar önde konuşa konuşa yolu bitirdiler.
Yani geçen yılların sohbeti bitireceğine inanmıyorum. Çok daha kısa süreli evli arkadaşlarım var aynı evin içinde cümle kurmayan.
Benim önerim şu ailecek oynanan oyunlar var ya, onlardan alın haftada birkaç oynayın. Monapoly olur, tabu olur, scrabble olur.
En azından beraber keyifli iki saat gecirmis olursunuz ailecek..ya da sessiz sinema oynayın, çocuklar birbiriyle es olsun,siz birbirinizle. Benim çocukluğumda 'cocuklar duymasın' ilk sezonlarinda böyle bir psikolog önerisi vardı. O zamanlar birkaç haftada bir sessiz sinema oynardık, çok neşeli-kahkahali geçerdi. Siz de deneyin
Çocukları bırakıp tatile çıkmak da olabilir, evlilik yıldönümü için butceniz yoksa bir gece iki günlük bunagolov bile olabilir. Bütçeniz varsa içinde hottub jakuzili bir oda secersiniz. Yeni ve güzel bir Babydoll sipariş verirsiniz orası için. Balayı modunda birkaç gün geçirirsiniz,belki aşkınız tazelenir

Genişletmek için tıkla...

Ne güzel öneriler bunlar, denemeyi çok isterim, biz önceden daha fazla sohbet ediyorduk aslında, 40 lı yaşlarla birlikte sohbet ve hatta kavgalar giderek azalmaya başladı. Eski günlerimizi, saçma sapan her şeye gülmeyi özledim. 4-5 senedir çocuklar büyüdü baş başa tatile gidelim diye söylüyorum zaten, hep bi şeyler çıkıyor, birlikte yaptığımız her şeyi ben planlıyorum ve galiba ben bundan yoruldum.

Eşinizin artıları eksilerinden fazla gibi duruyor. Mücadele etmeye değer bence. Bazı şeyler insanın mizacı ile ilgili bir de. Çok neşeli olmak gibi. İkinizde orta yolu bulursunuz. Ama o da kendinde değişiklikler yapmalı. Oturun baş başa bir sakin sakin konuşun. Neler hissettiğinizi , beklentilerinizi dile getirin. Bakalım neler olacak ?