Merhaba, uzun süredir bu platformu takip ediyorum ve ilk defa bir konu açacağım. Çünkü arkadaşlarıma anlatamayacağım ailemle paylaşamayacağım özel mevzular var. Ben lisans mezunu muhafazakar bir insanım. Şu an 29 yaşındayım ve bunca zaman evliliği ertelemiş biriyim. 27 yaşımdan beri birileri ile görüşüyorum. En son görüştüğüm kişi ile 6 aylık bir birlikteliğimiz oldu. Kendisi doğuda öğretmen ve biz çok az görüşebildik. İlk 2 ay telefondan görüştük ve onun bazı sinirli tripli huylarına alışmaya onu idare etmeye ve onu sevmeye çalıştım. Başardım da. Ama kendisi hep ikilemler yaşıyordu. En baştan beri. Fakat dediğine göre benimle ilgili değildi bu ne zaman işler ciddiye binse böyle oluyordu. O benden 3 yaş büyük ve görüştüğü çok kişi olmuş. İlişkimizi başta çok özenli yürütüyordum ta ki üniversitede sevgileriyle öpüştüğünü öğrenene dek. Evet bu belki normal gelebilir ama ben kimsenin elini bile tutmamıştım. Bunu ilişkimizin 2. haftasında öğrendim ve biraz süre istedim. 3 gün düşünüp bitirmeye karar vermiştim ki seni özledim diye yazınca ben de devam ettim. Fakat artık eskisi gibi olmadı araya cinsel konuşmalar girdi. Kendime yediremiyordum. Ve ilişkimizin temeli sallansa da bir gün biteceğini hissederek devam ettim, Sonra 2 ayın sonunda biz buluştuk. Birbirimizden etkilendik ancak bir hafta sonrasında bitirmek istedi. Sebep olarak da evliliğin böyle bir şey olmadığı (cinsel konuşmalara erken başlamak) ve bitirmek istediğini söyledi. Evet benim için de içi boşalmıştı ama yine de şok oldum ve çok üzüldüm. Ayrılığı düşünsem de gerçekleşmesi beni çok sarstı. Sonra biz ayrıldık ama o bir ay içinde de iki kere de olsa mesajlaştık farklı sebeplerle. Ben onu özlediğimi fark ettim. Aradaki bağın farkına vardım ve bir ayın sonunda o tekrar beni özlediğini ve sevdiğini söyleyerek geri döndü. Bir iki ay daha telefondan görüştük ve yaz için evine döndü. Sonra ailem artık bir adım atmamız gerektiğini beş aydır görüştüğümüzü söyledi. Bu arada o hep ikilemdeydi. Bana giyim kuşamını beğendiği tarzı (ben öyle değilim) maddi olarak beklentileri (şu an çalışmıyorum) söyleyip dururdu. Bazen soğuk yapardı ama hem kibar hem tatlı gelirdi gözüme. Sonra benim için yanıma geldi ve iki gün kaldı. İlk geldiği gün el ele tutuşup sarıldık ve beni öptü. O kadar kötü hissettim ki. Muhafazakar bir insanım ama ona karşı koyamıyordum. O da muhafazakar aslında ama üniversitedeyken sevgilileri ile bunları yapmış alışkın fakat on senedir kimse ile yakınlaşmamış. Sonra ben ailelerin tanışmasını istedim. O da bu benim için ilişkinin ciddi olduğunu ifade eder ben hazır değilim deyip reddetti. Birbirimizi severek ayrıldık. Bir iki gün sonra yeniden döndü ve ailesini getireceğini söyledi. Geldiler de. Onunla fiziki olarak yakınlaşmadığımda mutluydum ama o hep bana bakıp sanki emin olmaya çalışıyor gibiydi. O mutsuzken ben de mutsuz oluyordum. Sonra benim ailem gitti evlerine ve biz sözlenme kararı aldık. Sözlenene kadar geçen sürede bana cehennemi yaşattı kendi de harap oldu. Her sabah içinde bir sızı ile uyandığını emin olamadığını bazen beni sevip sevmediğini bilmediğini ağladığını yemek yemediğini ya sözlendikten sonra istemem derse evlilikten sonra doğru insan olmadığımı anlarsa gibi şeyler söylemeye başladı. Tabii bu gibi şeyler hep vardı ama iş ciddiye binince daha çoğaldı. Sonra sözden bir gün önce yanıma geldi ve sızlanmaları devam etti. Yüzük seçerken de ayarlama yaparken de ben hiç mutlu değildim. Defalarca kez öpüştük her seferinde beni sevip sevmediğini anlamaya çalışıyor gibiydi. Ama ayrıldığımızda sevdiğini söylüyor hep. Sonra biz biraz yakınlaştık. Kıyafet falan çıkmadı. Ve ben kendimi o kadar kötü hissettim ki bu insanın eşim olamayacağını düşündüm. Biraz zorladığımda üniversitede eski sevgileriyle de böyle yakınlaştığını öğrendim. Her iki aile de hazırlık yapmış akrabalara haber vermiştik ama o an içime doğan hisle söz yapmak istemediğimi söyledim. Ağladı ayaklarıma kapandı. Ama yine de reddettim. Hem geçmişi midemi bulandırmış hem onunla git gide daha çok günaha giriyor hem de ikilemlerinden yorulmuştum. Sonra aileme gittik helallik istedi. Annem babam neden bitirdiğimi bilmedikleri için ikilemlerin zamanla geçeceğini falan söyleyip ikna etmek istediler biraz yumuşadım ama o aileme haber verdim artık bitti dedi ben de tamam dedim. Seni seviyorum beni böyle hatırla diyerek evine döndü. Söz iptal oldu. Şimdi düşünüyorum doğru mu karar verdim diye. Yalvardığında kabul etse miydim? Sözlenelim sonra bakalım demişti ama güvenim bitmişti iyice. Sözden sonra ayrılsam daha kötü olurdum. Çok uzun oldu fikirlerinize ihtiyacım var. Şimdi yeniden doğuya dönüyor. Bu arada yakınıma tayin almak için uğraştı ama çıkmadı. Sözü ertelemek istedi ama ben istemedim çünkü değişen bi şey olmuyordu. Emin olamıyordu bir türlü. Benden önce görüştüğü kişi diş hekimiydi ve onda da aynı şey olmuş dediğine göre. Adım atamadığı için bırakmış. Ama en son bi rüya görmüş ve ben ve o onu istemeye gitmişiz beni seçiyormuş güya. Ama aklında o mu var bilmiyorum. Yok diyordu hep. Ve yüzükleri bile alacak kadar geldi bilemiyorum. Şimdi onu özlüyorum ama ilerleyemeyeceğimizin farkındayım. Onu seviyorum ama yanındayken beni mutlu edemiyor. Eskiden mutluyduk ne zaman ilerlemek istesek böyle oldu. Teşekkür ederim.
