Aslında çirkin biri de Değilim. Ne zaman sokağa çıksam veya yeni bir teyzeyle tanışsam çok güzelsin derler. Ama eşimden hiç duymam. Zaten beni en çok yaralayan da bu oldu. Bana hakaretler eden ağzı üç kuruşluk o. Kızlarına güzelsin demesi oldu. Bu kadarını da hak etmemiştim. Beni sevmiyormuş, istemiyormuş, ben istenecek kadın değilmişim. Falan da filan. Valla onları istiyorsa kendi bilir. Bari çocuklarını düşünüp hiç değilse boşanmayı bekleyip sonra ne halt edecekse etsindi. Ama Çocuklarının annesini o basit kızlarla aldatmayı tercih etti. Lafa gelince mangalda kül bırakmaz. Beni herkesten kıskanır ama kendi ahlaksızlığını görmüyor. Bana sarılmak bile içinden gelmiyormuş.
Hep kendimde aradım Hatanın bir kısmını. Kendi payıma Düşen ne varsa yapmaya çalıştım. Ama ondan yana ciddi bir gayret görmedim. Aksine Kırıcı, yaralayıcı ifadeler... Hiç motive etmedi ki beni.
Ayrılmaya korktuğumu farkettim. Çocuğumu kaçırmakla tehdit etmişti 5 sene önce. Üstü kapalı bir şekilde. Onu göstermemekle. Düşündüm ve buldum. Ondan dolayı ayrılmadım. Biraz da Ümit ettim düzeleceğini düşündüm. Belki ben yeterince çaba gösterirsem birşeyler yoluna girer dedim ama o babasının gölgesi Olmayı tercih etti. Adam değilmiş, geç de olsa anladım. Iyi bir karakteri varmış gibi anlatsa da kendini, bana ve çocuklara yaptıkları ve yapmadıkları ortada. Bence Kişilik problemi var.
Hep Karşıdan bekleyen biri. O kadar ki, boşanmamız söz konusu olduğunda davayı bile benim açmamı istedi. Nedense artık... Neden o da boşanmıyor benden sizce? Madem sevmiyor, ilgi duymuyor, SAYGI zaten yok, güvenmiyormuş da beyefendi. Neden ayrılmıyorsun o zaman diye soruyorum. Cevap yok. Neden sizce?