Ikinci Evlilik

Ben de 2. evliliğimi yaptım. Sorun olmuyor mu ? Oluyor tabii ki. Eski eşiniz ile ortak paydanız(çocuk) yoksa sorun yokta ya çocuk varsa ?
Bende tam olarak bunu düşünüyorum. Benim boşanma dava açıldığında hamileydim. Oğlum şimdi 2 yaşında. Ben doğum yaptığımda oğlumun babası yanımda yoktu. Bebeğim doğduğundan beri şimdiki beraber olduğum kişi yanımdaydı ( arkadaş grubumuz ortak, kpssye hazırlanıyorduk beraber). Çocuğumun herşeyiyle hemen hemen o arkadaş grubum ilgilendi. 1 aydırda çıkmaya başladık. Sorun olur mu şimdi kestiremiyorum ama çocuğuma babasının yapmadığını yaptı bugüne kadar. (Ki babasının gözü oğlunu görmüyor).
 
Bende tam olarak bunu düşünüyorum. Benim boşanma dava açıldığında hamileydim. Oğlum şimdi 2 yaşında. Ben doğum yaptığımda oğlumun babası yanımda yoktu. Bebeğim doğduğundan beri şimdiki beraber olduğum kişi yanımdaydı ( arkadaş grubumuz ortak, kpssye hazırlanıyorduk beraber). Çocuğumun herşeyiyle hemen hemen o arkadaş grubum ilgilendi. 1 aydırda çıkmaya başladık. Sorun olur mu şimdi kestiremiyorum ama çocuğuma babasının yapmadığını yaptı bugüne kadar. (Ki babasının gözü oğlunu görmüyor).

Belki eline doğduğu için sever candan
Öz babasının yapmadığını yapabilir.
Yani bu evlilik işlerinde ben tam böyle olur..olacak diye hiç bir olguya inanmıyorum.
 
Haziran'da 3 yil olacak. Allah bu saatten sonra karsimiza neler cikaracak bilmiyorum.
Belki ikimizin de ilk evliliklerimizden cocuklarimiz olmadigi icin daha rahat evlendik. Kafamiz problemlerle endiselerle dolu degildi pek.
Hic sorunsuz bir evliligim var demiyorum ama,bazen kime ne iyilik yaptim da O cikti karsima diyorum.
Allah ilk evliliginde kalp kiripligi yasayan herkesin karsisina bu sorulari sorduracak biri cikarsin insallah.
Zira ben ikinci kalp kirikligini kaldirabilecek biri degildim zaten.
 
Bu konu sabitlenmiş, güzel olmuş.
Yoksa ilahi bir mesaj mı bana :KK22:
Evlenirsem ikinci evliliğim olacak.

Bir yanım sevmeyi ve sevilmeyi çok özlerken diğer yanım çok ama çoooookkkkkk korkuyor. İki de çocuk var, bir de benim kendisini boşamamı hala hazmedememiş bir ex-koca.

İşim gücüm var, maddi olarak kendime yetiyorum. Bekarlığın rahatlığına da iyi alıştım: Eve gelen misafirler sadece benim arkadaşlarım ve sevdiklerim. Evlilik münasebetiyle mecburen görüşmek zorunda olduğum kişiler yok hayatımda. Kocam üzülmesin diye istemeden yaptığım hiç bir şey kalmadı. İstediğim zaman yemek yapıyorum, istemediğimde kızlarımla AVM'ne gidip birşeyler yiyoruz. Az önce eve pizza sipariş ettim mesela, onu bekliyorum :confused:
Geçen hafta yıkadığım çamaşırlar hala askıda, toplamadım. Ondan önceki hafta topladıklarım katlanıp yerleştirilmeyi bekliyor sepette hala. Hiç kimse bana bu ev ne dağınık, iş yapsana biraz demiyor. Evde kızlarımdan başka kimsenin dağınıklığını toplamıyorum. Onları da öğrettim, ikisi de kendi dağıttıklarını topluyor zaten. Banyoda sadece benim saçlarım var. Yatağımda hiç kimsenin kılı tüyü yok. Markete gidince istediğim ürünü alıyorum, neden ucuzunu almadım diye hesap soran yok. 50 tane ayakkabım varken elli birinciyi alıyorum, kimse birşey demiyor.

Bayramlarda istediğim akrabama gidiyorum, yıllık iznimde sadece benim istediğim yere gidiyorum. Haftasonlarımı kendi dilediğim gibi geçiriyorum.

Bazen içimden bir ses bana kızım daha gençsin, sevmek ve sevilmek senin de hakkın dese de diğer ses diyor ki neden huzurunu kaçıracaksın. İlk ses diyor ki ya sevmek ve sevilmek? İkinci ses diyor ki ya eziyet?

Onlar konuşadursun, ben pizzamı yemeye gidiyorum Hoppa
İlk evliliğinde layık olduğu mutluluğu bulamayan herkese ikincinin son olmasını ve hak ettiğinden kat kat fazla mutluluk yaşamasını diliyorum :cool:
 
Bende tam olarak bunu düşünüyorum. Benim boşanma dava açıldığında hamileydim. Oğlum şimdi 2 yaşında. Ben doğum yaptığımda oğlumun babası yanımda yoktu. Bebeğim doğduğundan beri şimdiki beraber olduğum kişi yanımdaydı ( arkadaş grubumuz ortak, kpssye hazırlanıyorduk beraber). Çocuğumun herşeyiyle hemen hemen o arkadaş grubum ilgilendi. 1 aydırda çıkmaya başladık. Sorun olur mu şimdi kestiremiyorum ama çocuğuma babasının yapmadığını yaptı bugüne kadar. (Ki babasının gözü oğlunu görmüyor).
Ay sizi aşık mı oldunuz? Süper, çok sevindim! Mutluluklar:KK76:
 
Bu konu sabitlenmiş, güzel olmuş.
Yoksa ilahi bir mesaj mı bana :KK22:
Evlenirsem ikinci evliliğim olacak.

Bir yanım sevmeyi ve sevilmeyi çok özlerken diğer yanım çok ama çoooookkkkkk korkuyor. İki de çocuk var, bir de benim kendisini boşamamı hala hazmedememiş bir ex-koca.

İşim gücüm var, maddi olarak kendime yetiyorum. Bekarlığın rahatlığına da iyi alıştım: Eve gelen misafirler sadece benim arkadaşlarım ve sevdiklerim. Evlilik münasebetiyle mecburen görüşmek zorunda olduğum kişiler yok hayatımda. Kocam üzülmesin diye istemeden yaptığım hiç bir şey kalmadı. İstediğim zaman yemek yapıyorum, istemediğimde kızlarımla AVM'ne gidip birşeyler yiyoruz. Az önce eve pizza sipariş ettim mesela, onu bekliyorum :confused:
Geçen hafta yıkadığım çamaşırlar hala askıda, toplamadım. Ondan önceki hafta topladıklarım katlanıp yerleştirilmeyi bekliyor sepette hala. Hiç kimse bana bu ev ne dağınık, iş yapsana biraz demiyor. Evde kızlarımdan başka kimsenin dağınıklığını toplamıyorum. Onları da öğrettim, ikisi de kendi dağıttıklarını topluyor zaten. Banyoda sadece benim saçlarım var. Yatağımda hiç kimsenin kılı tüyü yok. Markete gidince istediğim ürünü alıyorum, neden ucuzunu almadım diye hesap soran yok. 50 tane ayakkabım varken elli birinciyi alıyorum, kimse birşey demiyor.

Bayramlarda istediğim akrabama gidiyorum, yıllık iznimde sadece benim istediğim yere gidiyorum. Haftasonlarımı kendi dilediğim gibi geçiriyorum.

Bazen içimden bir ses bana kızım daha gençsin, sevmek ve sevilmek senin de hakkın dese de diğer ses diyor ki neden huzurunu kaçıracaksın. İlk ses diyor ki ya sevmek ve sevilmek? İkinci ses diyor ki ya eziyet?

Onlar konuşadursun, ben pizzamı yemeye gidiyorum Hoppa
İlk evliliğinde layık olduğu mutluluğu bulamayan herkese ikincinin son olmasını ve hak ettiğinden kat kat fazla mutluluk yaşamasını diliyorum :cool:
Yazdıklarınızı okuduğum sırada koskocaman bir gülümseme yerleşti yüzüme her satırda daha da büyüyerek:)
Aynen dediğiniz gibi sevmek sevilmek güzel ama hasta ruhlu bir adamla aynı havayı solumaktansa kendi kahrımı çekeyim, kendime değer vereyim daha iyi :)
ben de gencim mutlu olayım seveyim sevileyim diyorum ama sonra diyorum ki kendime hayırlısı :)
Allah hakkımızda hayırlısını versin, bir kısmetimiz varsa zaten Allah karşımıza çıkartacaktır:)
Önemli olan kadir kıymet bilsin...
 
Kızlar, bu çok güzel bir konu olmuş, nostaljik, biraz hüzünlü. Ben ailelerin tepkisini sormak istiyorum. Ailenizle mücadele ettiniz mi bu konuda? En azından bir anne varmıydı size destek olan? Kısaca ailelerinizin tepkisi veya desteği nasıl oldu?
 
Bu konu sabitlenmiş, güzel olmuş.
Yoksa ilahi bir mesaj mı bana :KK22:
Evlenirsem ikinci evliliğim olacak.

Bir yanım sevmeyi ve sevilmeyi çok özlerken diğer yanım çok ama çoooookkkkkk korkuyor. İki de çocuk var, bir de benim kendisini boşamamı hala hazmedememiş bir ex-koca.

İşim gücüm var, maddi olarak kendime yetiyorum. Bekarlığın rahatlığına da iyi alıştım: Eve gelen misafirler sadece benim arkadaşlarım ve sevdiklerim. Evlilik münasebetiyle mecburen görüşmek zorunda olduğum kişiler yok hayatımda. Kocam üzülmesin diye istemeden yaptığım hiç bir şey kalmadı. İstediğim zaman yemek yapıyorum, istemediğimde kızlarımla AVM'ne gidip birşeyler yiyoruz. Az önce eve pizza sipariş ettim mesela, onu bekliyorum :confused:
Geçen hafta yıkadığım çamaşırlar hala askıda, toplamadım. Ondan önceki hafta topladıklarım katlanıp yerleştirilmeyi bekliyor sepette hala. Hiç kimse bana bu ev ne dağınık, iş yapsana biraz demiyor. Evde kızlarımdan başka kimsenin dağınıklığını toplamıyorum. Onları da öğrettim, ikisi de kendi dağıttıklarını topluyor zaten. Banyoda sadece benim saçlarım var. Yatağımda hiç kimsenin kılı tüyü yok. Markete gidince istediğim ürünü alıyorum, neden ucuzunu almadım diye hesap soran yok. 50 tane ayakkabım varken elli birinciyi alıyorum, kimse birşey demiyor.

Bayramlarda istediğim akrabama gidiyorum, yıllık iznimde sadece benim istediğim yere gidiyorum. Haftasonlarımı kendi dilediğim gibi geçiriyorum.

Bazen içimden bir ses bana kızım daha gençsin, sevmek ve sevilmek senin de hakkın dese de diğer ses diyor ki neden huzurunu kaçıracaksın. İlk ses diyor ki ya sevmek ve sevilmek? İkinci ses diyor ki ya eziyet?

Onlar konuşadursun, ben pizzamı yemeye gidiyorum Hoppa
İlk evliliğinde layık olduğu mutluluğu bulamayan herkese ikincinin son olmasını ve hak ettiğinden kat kat fazla mutluluk yaşamasını diliyorum :cool:
Biliyor musun bende bu aralar, senin yasadigin bu hayatin hayalini kuruyorum surekli. Yalniz yasama hayali. Oyle cazip geliyor ki. Belki yasasam cok sikilacagim. Insan erisemediginin derdinde olurmus ya. Ne yaparsam kendim icin yapayim, hatir gonul icin birsey yapmayayim istiyorum. Lavabomu banyomu sadece ben kullanayim, sadece kendi daginikligimi toplayayim, istedigim zaman yemek yiyip, istemedigim zaman yemek yapmak zorunda kalmayayim, kahvemi, kitabimi alip, rahatsiz edilmeden, zaman derdi olmadan kitabimi okumayi istiyorum. Keske sevmek, sevilmek gibi bi ihtiyac olmasa. Karsi cinse hic ihtiyacimiz olmasa.
 
Yedi yıl oldu birşey yok.Yaş orta yaş ,çocuk yok,memurum ,güzelim ama yok:).Var mı böyle uzun süredir müzmin bekar olan.Çocuklu biri var işyerinde.İyi merhametli temiz biri sanki ne dersiniz?Aldatılmış.Kızı 8 ywşında kendinde oğlu 13 yaşında annesindeymiş bir yıldır.Biraz hoşlantı var.Ailwmle sıkıntılıyım belki dahq mutlu olurum onlarla.?
 
Yedi yıl oldu birşey yok.Yaş orta yaş ,çocuk yok,memurum ,güzelim ama yok:).Var mı böyle uzun süredir müzmin bekar olan.Çocuklu biri var işyerinde.İyi merhametli temiz biri sanki ne dersiniz?Aldatılmış.Kızı 8 ywşında kendinde oğlu 13 yaşında annesindeymiş bir yıldır.Biraz hoşlantı var.Ailwmle sıkıntılıyım belki dahq mutlu olurum onlarla.?

Ailenle sıkıntılarının boyutu neler? Yağmurdan kaçarken doluya tutulma daha mutlu olmak istersen.
Ben de üstteki mesajımda içimdeki sesin biri bana tekrar evlen diyor diye yazdım ama yeni kocam çocuklarıma nasıl davranır diye de korkmuyorum değil. Şu andaki yalnızlığım mı yoksa evlenirsem evdeki huzursuzluk mu? Ben yalnızlığı tercih ediyorum şimdilik.
Belki de zamanı gelmedi daha bilmiyorum. Annem de ikinci evliliğini yaptı ben 15 yaşında iken. Üvey babamın çocuğu yoktu ama bize çok çok iyi davrandı rahmetli. Arkasından hep dua ederim. Ailemize reis oldu. Elbette annemle ufak tefek anlaşamadıkları konular oldu ama kendi öz anne babamızla, kardeşlerimizle bile %100 anlaşıyoruz diye birşey yok.

7 sene oldu, artık evlensem mi değil de, aaaaayyy bu adam beni çok seviyor, ben de onu çok seviyorum, birbirimize değer veriyoruz diyerek evlenmek en güzeli.
Çocukları olması ekstra bir stres kaynağı evlilikte. Yani insan kendi çocuğuna daha rahat sesini yükseltebilirken, ya da şöyle diyeyim, doğru noktada doğruyu yapabiliyorken, eşinin çocuğu olduğunda daha hassas oluyor bu konular.

Ailenizle sıkıntılı olduğunuzu yazmışsınız, sıkıntıların boyutu önemli. Hiç sıkıntısız bir hayat yok ne yazık ki. Hayat bir terazi gibi, hangi kefe ağırsa ona yöneliyoruz.

Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah.
 
Ben degil ama abim ikinci evliligini yapti... Veee Allahima sükürler olsun mutlular, ayrica bizde gelinle mutluyuz :KK66: Ikisininde cocuklar var ilk evlilikten, sorun olmuyormu, maalesef eski eslerle oluyor ama iki gönül bir olunca üstesinden geliniyor... Gelin görümce annemi bile cekistire biliyoruz :KK70: Iyiki evlenmisler birdaha...:KK14:
 
Kızlar, bu çok güzel bir konu olmuş, nostaljik, biraz hüzünlü. Ben ailelerin tepkisini sormak istiyorum. Ailenizle mücadele ettiniz mi bu konuda? En azından bir anne varmıydı size destek olan? Kısaca ailelerinizin tepkisi veya desteği nasıl oldu?

Benim ailem 2. evliliğimi yaparken bana çok destek oldu.
Belli bir olgunluğa erişmiştim. 8 yıl aradan sonra tekrar evlenmek istemiştim.
Yalnızlıksa yalnızlığı da iliklerime kadar yaşadım ben...
Eşim 4 sene istedi beni ayrı illerdeydik
Ama ben bırak kabul etmeyi flört bile etmedim onunla. Şans bile vermedim
Bazı kriterlerimiz uymuyordu, mesela geçerli bir mesleği yoktu.
Birde maddi acıdan en azından benimle eşit olsun istiyordum.
Yaşadığı şehirde belki geliri iyiydi ama benim orada işim olamazdı. (birikimde yapmamıştı)
Hem çocuğumun eğitimi açısından hemde evim düzenim vardı. Bozmak istemedim.
Çok rahattım yaa sadece hani şu akşam olunca çayını karşılıklı içeceğin bir hayat arkadaşı isteği yok mu
Bir gün tak etti canıma nasıl bir boşluktayım ama anlatamam...
Yaşım gececekte kalıcam sandım.:KK22:(ne cahilce ama düşündüm)
Herkes gencken güzelken evlen şimdi seçiyorsun o zaman seçileceksin
Yarın 5 sene sonra çocuğıun ünv. kazanıp gidecek sende elin böğründe kalıcan.... dediler de dedilerrr
(yani tam olarak böyle konuşmasalar da bunları demek istiyorlardı)
Aslında bu lafları takmıyordum. Gülüyordum:KK48: ama dedim ya boşluk anımda bunlarda aklıma geldi.
Evlendimmmm gittiiiiii:KK53::KK53:
Yıllarca ince ele sık doku... sonunda böyle bir karar verdim..
Demem o ki ne kadar kk ya baksanız da, okusanız da, ne dersler çıkarsanız da
Yaşanacakların önüne geçemiyorsunuz. Benim geçmiş sayfalarda yazdığım yorumlar var
2008 den bu yana ara ara yazmışım. Görünce bir garip oldum...
 
X