Benim bir tane kızım var. Allah'ım ona uzun sağlıklı ömür versin. İkinciyi asla düşünmüyorum. Ev hanımı olsa idim düşünürdüm ama çalışan bir insan için inanın çok zor. Etraf çok baskı yapıyor ikinciyi yap kardessiz kalmasın diye. Pardon da kim bakacak ? Sabah 8 akşam 6 iş yerindeyim. Kızıma 3 yaşına kadar annem ve babam baktı 3 yaşında kreşe vermek zorunda kaldım. Kreş su an 10 bin. Yeni zamlarla muhtemelen 17-18 olacak. Akşam geç çıktığım için kızımı mecbur ilkokulda özele vereceğim. Özel okul zaten 20 binden başlıyor. Eee ? Nasıl ikinci çocuk büyüyecek ? İkisini birlikte kreş, okula versem ortalama 35-40 bin. Bunun giyimi, kırtasiyesi, mutfak masrafı, krediler vs vs. Ha şimdi çok bilenler devlete ver diyecek. Sanırım dünyadan haberleri yok zira devletler yarım gün, kalan yarım gün için etüt merkezli okul bulmak lazım. O da kim bilir hangi semtte. Şimdi kızım kardessiz kalmasın, bende birkaç sene bebek seveyim diye neden ilk çocuk rezillik yaşasın. Biri hastalandığında mecbur diğerini de alıp hastaneye gitmek gerekiyor, okul döneminde ders çalıştırırken zaten kendim de çalıştığım için neden tek bir çocukla güzelce ilgilenmek varken akşam kalan 2-3 saatlik vaktimi iki çocuğa ayirayim. Bakacak biri olur, bırakacak biri olur, ev hanımı olursun ikinciyi de yaparsın lakin çalışan ve bakacak kimsesi olamayan biri icin 2. Çocuk lükse kaçıyor malesef. Ayrıca çevremde çok var iki, üç, beş kardeşler ama bütün kardeşler ya okul için, ya iş için yada evlenmiş Türkiye'nin hatta dünyanın bir ucuna gitmişler. Ayda yılda bir görüşüyorlar. Herşeyi dusundugunde hele ki bu hayat pahalılığında bakacak kimse de yoksa çalışan bir kadın olarak kendi adıma kızımı sağlıkla, huzurla buyuteyim Rabbim ona uzun güzel ömür versin başka da birşey istemiyorum.