- 2 Haziran 2011
- 1.025
- 0
kızlarr bugün kontrolümüz vardı hamdolsun yine duyduk bebeğimizin sesini.iki hafta sonra yine gidecez kısmetse.bir yandan sevinirken bir yandan da sağolsun eşim yüzünden sevincim kursağımda kaldı.eşime çok darıldım.şimdi gittiğimiz doktor bize çok moral veriyor ve tedavisine çok güveniyor. bugün bana bebeğin kalbini dinletince ben de eşime seslendim ''gel de dinle dedm''.doktor bir de eşime dinletti.sonra hastaneden çıktık eşime dedim heyecanlandın mı?ne güzeldi değil mi?....eşim ne dese beğenirsiniz.''o kadarcık şeyin nesine heyecanlanacam''[/B....ben de kızdım. heyecanlanacağın günler de gelecek ama ben seni bi daha hastaneye getirmicem.göremiceksin dedim.nasıl moralim bozuldu.ben zaten korkuyla,gece gündüz duayla ne streslerle geçiriyorum gebeliği.adamın ruhsuzluğuna bak.kimbilir belki de bebeğimizin dünyaya geleceğine inanmıyordur.içimden dedim Allah'ım nolur bu konudaki sınavım bitmiş olsun.artık bu bebeğim sağlıkla dünyaya gelsin.kendimi çok yalnız hissetmeye başladım bebeğime gerçekten çok ihtiyacım var.
canım seni o kadar iyi anlıyorum ki anlatamam. inan bana eşim kalp atışlarını duyana kadar hamileliğimden hiç bahsetmemişti bile. sanki bebeğimiz yok gibi davranmıştı. hatta şu bebek lafını dillendirme kimseye söyleme bile demişti. inan hergün ağlıyordum. çünkü 3 düşüğüm oldu. bu 4. bebeğimiz. sonra birgün sen beni ve bu bebeği istemiyosun sevmiyosun diye ağlamaya başladım. o da bana ne zaman sevinsem sevincim yarım kalıyo, kucağıma almadan tam anlamıyla sevinemem dedi. o yüzden üzme kendini arkadaşım, eşlerimiz defalarca hayal kırıklığına uğradılar, o yüzden tam anlamıyla ümitlenmek istemiyorlar, biz ise tam destek, moral bekliyoruz. sen eşine kulak asma, doktorunu dinle yeter. Allah'ım bu defa yüzümüz gülsün yarabbim hem kendini yalnız hissetme, aynı kaderi paylaşan birsürü anne adayı fiziksel olamasakta ruhen beraberiz.