- 13 Temmuz 2012
- 401
- 4
Benim annemde babamın dayaklarına maruz kaldı biz 4 kardeştik ve annemin ağlamasına dayanamıyordum az ayırmadım annemle babamı.O çocukları çok çok iyi anlıyorum Ama ben ruh hastası olmadım çünkü annem bizi her şeklde büyüttü kolladı babasız bırakmadı o zaman öyle polismiş mahkemeymiş olaylarıda pek bilinmezdi ama annem yinede ayrılmadı. Şimdi babam çok çok çok iyi annemle de bizimlede, eski halinden eser bile yok.Mİllet annesi babası başında olduğu halde çocuklarını zaptedemiyorlar bir anne bun tek başına yapamaz kız çocuğu olsa neyse bunlar bi rde erkek çocuğu yapmayın allah aşkına Çocukları henüz çok küçük akılları ermez anne ayrıl ya da ayrılma demeye ama ileride babalarının eksiklilklerinin yerini de bir anne asla dolduramaz kimse de inkar etmesin. Ayrılınca ne değişecek yine babalarını özleyecekler görmek isteyecekler ve göreceklerde annesi ne yaparsa yapsın bunu asla engelleyemeyecek. Hadi boşandı diyelim annenin hiç bir geliri olmadığı gibi çocukların velayeti babayada verilebilir neden hep tek taraflı düşünüyorsunuz??? Ayrılınca herşey rayına mı oturacak ? İleride çocukları ayrılmasaydın anne dediklerinde hiç mi vicdanı sızlamayacak bu annenin? Babasız büyümek çok mu iyi bir şey? Artık herşeyin çaresi var bu soruna hemen boşan demek olmaz ama.... Tedavi ettirmemiş iletişimi tam olarak iyi değil belli ki neden konuşamıyorlar acaba? neden her konuşmanın her olayın sonu dayak ??? Kusura bakmayın ama kadınların çoğunda da hata var kimse sütten çıkmış ak kaşık değil ve kimse de beni eleştirmesin rica ederim bizzat yaşadığım için söylüyorum o çocukların hayatlarını karartmaya hakkı yok kimsenin. Ayrılmak için kimse evlenmez ama ne yazık ki çözülecek halledilebilinecek bir hastalık bu. Konu sahibihe de söylüyorum madem kocan çok kötü neden 2. çocuğu yaptın yapmasaydın 11 yıllık evlisin en başından beri var diyorsun 2. çocuk niye?
bu sadece senın düşüncen...