KV VE GÖRÜMCE SÜREKLİ ÇATKAPI GELİYOR

Kapıyı açmayacaksın
Telefonuna çıkmayacaksın
Ertesi gün dönüş yapacaksın
Anne üstüste aramışsınız uyuyordum allahtan telimin sesi kıısktı diye lafı sokacaksın
Kapıya da gelirse asla açma, bir kaç kere üstüste yap bunu, her birinde bir bahane tut, birinde duştaydım birinde uyuyordum dersin, kapıdan dönsünler gerekirse.
En sevmediğim tip, asls da müsaade etmem çat kapı.
Aslında bir gün öyle denk gelse anlarlar ya da kendileri kapıda kalmamak için gelmezler ama bilmiyorum ki
 
Geleceklerini tahmin ettiğiniz günler hava almaya çıkın :) aradıklarında da hemen açmayın ki dönmenizi bekleyemesinler. 1 saat sonra falan dönüş yapın arkadaşlarınızla olduğunuzu söyleyin. Keşke haber verseydiniz boşuna yorulmazdiniz deyin. 1-2 kere bunu yaşadıklarında sizi düşünmeseler bile kendilerini zahmete sokmamak adına haber vermeye mecbur kalırlar 😁
Eşimle bir konuşayım eğer eşim ters tepki verirse böyle yapacağım artık
 
Teğet değil teyit. Çok çabuk adapte olmuşsunuz hayata, kırkı çıkmadan arkadaş akraba buluşmaları yapabiliyorsunuz. Gündeminizde avm gezmeleri de oluyor. Bu konuda size bir 🧿 bırakıyorum. Ben üç aydır kendime gelemedim. 🥹

Daha önce yapmıyorlarmış, yeni bebek hevesiyle başlamışlar çat kapı gelmeye. Kırıp dökmeden halletmek lazım ilk etapta. Ama önünü de almazsanız torun görme sevdasına bu hep böyle olacak belli ki. Bu insanlarda işe yarayacağını sanmıyorum ama siz o avm planını yapın yine de. Ben her zaman derim, lohusa depresyonu diye bir şey olmazdı, eş ailesi olmasaydı ajsjjsks Allah sabır versin.
Ben çok kalabalık bir ailede büyüdüm, hamileyken de eşim erken geliyordu işten şimdi geç gelmeye başladı. Çok bunalıyordum. Kapımın önünde hemen park ve avm var ondan dolayı. Uzak olsa inanın ben de gidemezdim ve çatlardım :) teşekkür ederim.
 
15 dk once aradiklarinda bende tam cikiyordum keske onceden haber verseydiniz yada ben evde degilim diyin haberli gelmeyi ogrensinler
 
Ben olsam her geldiklerinde hazirlanir cikarim planim vardi diye siz yapmayi bilmiyorsuniz aramayi ogrenirler ozaman 2 kere geldikleri gbi gitsinler bak nasil ariyorlar
 
Bugün de aynısı başıma geldi ve banyoda kişisel temizlik yapıyordum, alel acele çıkmak zorunda kaldım. Anne keşke önceden haber etseydin kuzenimle dışarı çıkacaktık dedim arayım da pazartesi çıkalım bari dedim. Yok yok ben uğradım şöyle bir gideceğim zaten dedi ama anladığını yine sanmıyorum. Eve başka biri gelse de gelsin sorun yok ben yabancı değilim modunda.
Neden arayım da pazartesi çıkalım falan diyorsunuz ki 🤦🏽‍♀️ ben herseyin apaçık söylenmesi taraftarıyım. Müsait değilim yeni doğum yaptım kendime göre işlerim var size bu kadar vakit ayıramam zira kendime bile ayıracak vaktim yok, tabi bu mesafeyi koymadan önce eşinizle konuşun o destekçiniz olmazsa yaptığınız hamle havada kalır.
 
Herkese selamlar, iyi geceler.
Birkaç gündür kafamı kurcalayan bir konu var. Akıl danışmak istiyorum.

Hemen hemen 40 günlük bir bebeğim var ve bu 40 günün ilk yarısında hiçbir yere çıkmadım. 20.günden sonra ise yavaş yavaş eski yaşantıma dönmeye başladım.

Öncelikle belirtmek isterim ki bahsedeceğim durum hamilelikte ve hamilelikten önce yoktu, doğumdan sonra başladı.

KV ve görümcem, eve çat kapı gelmeye başladı, ilk başta zaten evdeyim ve evde dağınık bir yer varsa da zaten bana yardımcı olmak için geldiklerinden hiç rahatsız olmadım. Hatta mutlu bile oldum.(İlk hafta)

Ama daha sonraki haftalarda da bu durum devam etti, mesela ya hiç aramıyorlardı ya da gelirken ' Biz markete girdik, oraya geliyoruz bir şey lazım mı?' diye arayıp on beş dakika sonra geliyorlardı. Sadece bir kere birkaç saat önce arayıp 'Biz oraya geliyoruz, zaten evdesin biliyoruz ama haber vermek istedik' diye söylediler.

Birkaç kere annemlerin olduğu zamana denk geldiler, üst üste geldi. Şimdi burada konu şu annemlerle aynı anda evde olmaları problem değil kesinlikle biri benim annemse biri de eşimin annesi, bu zaten bir problem olamaz.

Ama lohusalıkta insan en çok annesine ihtiyaç duyar ve baş başa vakit geçirmek ister, annem de o yüzden gelmişti zaten. E zaten dışarı çıkamıyorsun belli bir süre, tamamen sana bağımlı bir canlıya alışıyorsun, zor bir süreç zaten. Herkes en yakınıyla baş başa vakit geçirmeyi hak eder diye düşünüyorum. Hem annem evde olduğumu bilse ve mesela pazartesi günü cuma için sözleşmiş olsak bile perşembe günü muhakkak ya beni arar ya da mesaj atar. Planı teğet eder ve müsaitlik durumumu muhakkak tekrar sorar, ben tek başıma yaşamıyorum çünkü burada. Gündüz eşim işte de olsa burası onun da evi sonuçta.

Bir iki defa da evli kardeşim olduğunda bu oldu, o da yine aynı şekilde önceden planla gelir. Ya da aynı gün gelmek istiyorsa da sabahtan arayıp müsait olup olmadığımı teğet eder mutlaka. Kardeşimle olan durum da yine aynı şekilde, baş başa vakit geçirmek istiyorum onunlayken de.

Dışarıya çıkmaya başladıktan sonra üst üste gelmesin diye annemlerle plan yaptığım zaman onları da arayıp 'Anne c.tesi günü bize gelseniz ne iyi olur' diyerek onlarla da bir gün belirleyerek halletmeye çalıştım. Ama bu da biraz yorucu oluyor çünkü bunu karşının düşünmesi lazım. :) Ya da ben ayarlamadan önce çıkıp geliyorlar.

Ve bunu da kibarca şu şekilde ifade ettim ' Anne artık dışarıya çıkmaya başladım ya, başka planlarım olabiliyor, akrabalarımla ya da arkadaşlarımla görüşüyorum bazen dışarıda bazen evde. Gelirken haber ederseniz bundan sonra sıkıntı olmasın, ben evde olmazsam.' diye.

Ama etkisi olmadı sanırım ya da yeterince açık mı ifade edemedim, bilmiyorum dün yine gelecekmişti, eşim tesadüf eseri arayınca öğrenmiş öğlen bir gibi başka bir durumdan dolayı sonra gelmedi. Ama yine gelmeyi düşünse dahi benim haberim yok. Gelseydi de on beş dakika önceden haber ederdi eminim.

Ve asla müsait değildim, hastaydım, eşimle adamda geçen bir konudan dolayı kendimi aşırı kötü hissediyordum, evim çok dağınıktı. Dağınıklığı vs. sıkıntı etmezler ama ben kendim çok rahatsız olurum.

Ne yapmalıyım, bu sorunu nasıl çözmeliyim kalp kırmadan? Açıkça söyledim anlaşılmadı çünkü.

Not: Ayrıca dün kardeşim de bana moral vermek için gelmek istedi sabahtan müsaitf misin diye sordu, ona da durumu izah edip başka zamana attım.
Kapi Zilinin kablolarini kes cocuk uyaniyor diye. Telefonu da sessize al
 
Planlar "Teğet" edilmez "Teyit" edilir. Doğrusunu öğrenmeniz için yazdım.
Keşke ufak şeylere takılmak yerine asıl konuya yardımcı olacak bir fikriniz varsa onu belirtmek için yazsaydınız zira boşuna zahmet etmişsiniz. Çünkü sizden önce biri daha 'kibar' bir şekilde ve konunun altına ufak bir not olarak belirtmişti.
 
Herkese selamlar, iyi geceler.
Birkaç gündür kafamı kurcalayan bir konu var. Akıl danışmak istiyorum.

Hemen hemen 40 günlük bir bebeğim var ve bu 40 günün ilk yarısında hiçbir yere çıkmadım. 20.günden sonra ise yavaş yavaş eski yaşantıma dönmeye başladım.

Öncelikle belirtmek isterim ki bahsedeceğim durum hamilelikte ve hamilelikten önce yoktu, doğumdan sonra başladı.

KV ve görümcem, eve çat kapı gelmeye başladı, ilk başta zaten evdeyim ve evde dağınık bir yer varsa da zaten bana yardımcı olmak için geldiklerinden hiç rahatsız olmadım. Hatta mutlu bile oldum.(İlk hafta)

Ama daha sonraki haftalarda da bu durum devam etti, mesela ya hiç aramıyorlardı ya da gelirken ' Biz markete girdik, oraya geliyoruz bir şey lazım mı?' diye arayıp on beş dakika sonra geliyorlardı. Sadece bir kere birkaç saat önce arayıp 'Biz oraya geliyoruz, zaten evdesin biliyoruz ama haber vermek istedik' diye söylediler.

Birkaç kere annemlerin olduğu zamana denk geldiler, üst üste geldi. Şimdi burada konu şu annemlerle aynı anda evde olmaları problem değil kesinlikle biri benim annemse biri de eşimin annesi, bu zaten bir problem olamaz.

Ama lohusalıkta insan en çok annesine ihtiyaç duyar ve baş başa vakit geçirmek ister, annem de o yüzden gelmişti zaten. E zaten dışarı çıkamıyorsun belli bir süre, tamamen sana bağımlı bir canlıya alışıyorsun, zor bir süreç zaten. Herkes en yakınıyla baş başa vakit geçirmeyi hak eder diye düşünüyorum. Hem annem evde olduğumu bilse ve mesela pazartesi günü cuma için sözleşmiş olsak bile perşembe günü muhakkak ya beni arar ya da mesaj atar. Planı teğet eder ve müsaitlik durumumu muhakkak tekrar sorar, ben tek başıma yaşamıyorum çünkü burada. Gündüz eşim işte de olsa burası onun da evi sonuçta.

Bir iki defa da evli kardeşim olduğunda bu oldu, o da yine aynı şekilde önceden planla gelir. Ya da aynı gün gelmek istiyorsa da sabahtan arayıp müsait olup olmadığımı teğet eder mutlaka. Kardeşimle olan durum da yine aynı şekilde, baş başa vakit geçirmek istiyorum onunlayken de.

Dışarıya çıkmaya başladıktan sonra üst üste gelmesin diye annemlerle plan yaptığım zaman onları da arayıp 'Anne c.tesi günü bize gelseniz ne iyi olur' diyerek onlarla da bir gün belirleyerek halletmeye çalıştım. Ama bu da biraz yorucu oluyor çünkü bunu karşının düşünmesi lazım. :) Ya da ben ayarlamadan önce çıkıp geliyorlar.

Ve bunu da kibarca şu şekilde ifade ettim ' Anne artık dışarıya çıkmaya başladım ya, başka planlarım olabiliyor, akrabalarımla ya da arkadaşlarımla görüşüyorum bazen dışarıda bazen evde. Gelirken haber ederseniz bundan sonra sıkıntı olmasın, ben evde olmazsam.' diye.

Ama etkisi olmadı sanırım ya da yeterince açık mı ifade edemedim, bilmiyorum dün yine gelecekmişti, eşim tesadüf eseri arayınca öğrenmiş öğlen bir gibi başka bir durumdan dolayı sonra gelmedi. Ama yine gelmeyi düşünse dahi benim haberim yok. Gelseydi de on beş dakika önceden haber ederdi eminim.

Ve asla müsait değildim, hastaydım, eşimle adamda geçen bir konudan dolayı kendimi aşırı kötü hissediyordum, evim çok dağınıktı. Dağınıklığı vs. sıkıntı etmezler ama ben kendim çok rahatsız olurum.

Ne yapmalıyım, bu sorunu nasıl çözmeliyim kalp kırmadan? Açıkça söyledim anlaşılmadı çünkü.

Not: Ayrıca dün kardeşim de bana moral vermek için gelmek istedi sabahtan müsaitf misin diye sordu, ona da durumu izah edip başka zamana attım.
Geldiklerinde kapıyı açma , ses çıkarma ararsada tel sesi kis arka odaya geç evde yokum aramadan gelmeyin işlerim oluyor demistim size de. Tel açar geliyoruz dersede bizde evden çıkıyoruz arkadaşıma gidiyorum başka zaman artık de
 
Eşimle konuştum, nasıl diyeyim ben haberli gelin mi diyim diyor. Hallederse ne ala, halletmezse o günlerde dışarı çıkma ve telefona bir saat sonra dönüp onları kapıda bırakma vakti gelmiştir.
 
Benim kv de lohusayken geldiginde odanin kapısıni çat diye açardı lohusayım sevisemiyoruz ya ne görebilirim gibisinden.Eşim dedi en son anne kapı caldığını duymadım diye o da lohusa lohusa karına yaklasacak halin yok ya demişti sanki sadece sevişmek özel üst degiştirmek yatmak dinlenmek değil.Çat kapi gelmek saygısızlık resmen bence evde olsanız da acmayin ararlarsa yarım saat sonra dönüp dısarıdayım haberim olsaydi keske diyin
Ne terbiyesiz kadınmış ya. Böyle şeyler okuyunca, kayınvalidemin elini ayağını öpesim geliyor. Ayda bir o da çekinerek gelir. Bırak yatak odası kapısını buzdolabını bile açmaz. Neden çekiniyorsun anne, burası senin de evin deyince, olsun yavrum herkesin kendi düzeni der.
 
X