Panik Atak Yaşayan Hamileler, Hamile adayları...

merhaba arkadaşlar...öncelikle hepimize geçmiş olsun.bende 5 yıldır bu hastalıkla yaşıyorum tabi buna yaşamak denirse:KK43:tam tedavim biterken hamile kaldım ve 2.5 aylık bebeğimi canımı kaybettim karnımda öldü üzerine başka acılar falan derken ataklarım ağustos ayında tekrar başladı 5 aydır yine tedavi oluyorum iyiyim çok şükür ..hamileliğim süresinde o kadar iyiydimki anlatamam meğer hormonlar falan azaltıyormuş bu hastalığı..2 ay sonra tekrar hamilelik düşünüyorum umarım hepimiz hayırlısıyla atlatırız bu hastalığı..bu arada bir arkadaş farkındalıktan bahsetmiş ben yapamıyorum onu maalesef atak geldiğinde bambaşka bi yerde hissediyorum kendimi nefes alamama çarpıntı bin kere ölüyorum sanki allah hepimizin yardımcısı olsun gerçektende...bu arada sizler hamilesiniz lütfen nolur banada dua edin bolca sizin dualarınız kabul olur sizler melek taşıyosunuz karnınızda bende tekrar bu duyguyu yaşayabileyim:)
 
ohaoldumsmile:eek:klava:Arkadaşlar hepinize geçmiş olsun.Yaşadıklarnızı okurken bile göz yaşlarım yanaklarımdan aktı ve taaaaaaa yüreğime oturdu.Bende yaklaşık aynı şeyleri yaşıyorum.24 haftalık hamileyim.bugün doktoruma gitcem.bebişimi görcem.hamileligimin ilk 2 ayı krizlerim oldu benımde ama şimdi deli gibi aglama isteğim var.her şeye zırlıyom.ve dogumdan çok korkuyom.bu anksiyete panik yüzünden 4 ayım yatakta geçti kalkamıyordum hiç başagrısı kusma başdönmesi....ve daha neler neler....tek başıma dışarı çıkamıyorm hala bazen ani gözlerim kararıyor.biyerlerde düşüp kalırım diye korkuyorm.bebgim için çok endişelenıyorum hergün özür diliyorum ondan benim gibi annesi oldugu için.forumda bazı arkadaşlar herşeyin kendi elimizde oldunu söylemiş.Sadece yaşayan bilir diyorum.ve birşeyi merak ediyorm.ben igne kan görünce yada herhangi bi agrıda krize giriyorm krizlerim aynı arkadasların anlattığı gibi çarpıntı aşırı titreme elde ayakta felc olmusum gibi uyuşma bunların dışında ben çok çıglık atıyorum bagıra bagıra aglıyorm ve hiç kalkamıyorum yerimden yardımsız çünkü heryer dönüyo bayılacak gibi oluyorm ama bayılmıyorm.ben artık kendimi degıl etrafımdakileri düşünür oldum.kocam yurt dışında ve kız kardeşım benım yanımda kalıyor.kriz etkisini hissettigimde ona söylüyorm korkma diye. kusura bakamyın çok sıktım ama ilk defa benle aynı şeyleri yaşayan insanlarla paylaşıyorum derdimi kimse beni anlamıyordu.tabi ailem dışında.Dualarnıza ihtiyacım var ben her namaz sonrası bizim durumumuzda olanlar için şifa diliyorm.Tek yardımcımız O.
bide önerim olcak ilaç kullanan arkadaşlara sakın ilacı yarım bırakmayın.ve tam zamanında almaya çalışın.ilacın ilk haftalarında panik zaten artıyo sonra görürsünüz yararını.azalıyor krizler.ve kriz anında çok gerekmedikçe acile gitmeyin.orda yapılan sakinleştiriciler daha sonra hastalıgı tetikliyor ve her defasında acile gitme geregi duyuyorsunuz.kandımden biliyorm.benm doktorm bana yasaklamıştı.krizden bişey olmaz agla bagır ama o serumları igneleri yaptırma acilde diye.
 
canım benim çok geçmiş olsun burdan birbirimize destek olalım ve dualarımızı eksik etmeyelim.doğumdan korkma ya korkulacak bişey olsaydı herkes ikişer üçer doğurmazdı değilmi:)allah sana ve bütün hamişlere kolay doğumlar nasip etsin:)bebeğini düşün ona ciciler al annesi bütün sıkıntılarından kurtulman dileğimle:)
 
canım benim çok geçmiş olsun burdan birbirimize destek olalım ve dualarımızı eksik etmeyelim.doğumdan korkma ya korkulacak bişey olsaydı herkes ikişer üçer doğurmazdı değilmi:)allah sana ve bütün hamişlere kolay doğumlar nasip etsin:)bebeğini düşün ona ciciler al annesi bütün sıkıntılarından kurtulman dileğimle:)
 
--------------------------------------------------------------------------------

]kızlar merhabalar nasılsınızz
ben ercekten cok ıyıyım cunku adetıme 1 gun kala ıdrar testı yaptm ve cok belırgın olmasada 2.cızgıyı gordum..hemen gıttım ( cunku cok sabırsızım ) kan testı yaptırdım sonuc 268 yanı cok sukur 5 yıl sonra hamıleyımmmmm allahıma sukurler olsun allah hepınıze nasıp etsın en tez zmanda benım ruyam gercek oldu darısı basınıza allah yardımcımız olsun ben 2 kez dusuk yaptım oyle cok korkuyorumkı bunada bısey olucak dıye tuvalete bıle zor gıdıyorum..
ınanılmaz korkuyorum sankı hıc karnımın buyumus halını goremıycem sanıyorum..nasıl gecer bu korku?.264 sızde sonuc olarak kachaftalıga gelıyo?
hepınıze bu duygu yasamayı nasıp etsın rabbımm
 
--------------------------------------------------------------------------------

]kızlar merhabalar nasılsınızz
ben ercekten cok ıyıyım cunku adetıme 1 gun kala ıdrar testı yaptm ve cok belırgın olmasada 2.cızgıyı gordum..hemen gıttım ( cunku cok sabırsızım ) kan testı yaptırdım sonuc 268 yanı cok sukur 5 yıl sonra hamıleyımmmmm allahıma sukurler olsun allah hepınıze nasıp etsın en tez zmanda benım ruyam gercek oldu darısı basınıza allah yardımcımız olsun ben 2 kez dusuk yaptım oyle cok korkuyorumkı bunada bısey olucak dıye tuvalete bıle zor gıdıyorum..
ınanılmaz korkuyorum sankı hıc karnımın buyumus halını goremıycem sanıyorum..nasıl gecer bu korku?.264 sızde sonuc olarak kachaftalıga gelıyo?
hepınıze bu duygu yasamayı nasıp etsın rabbımm
selam öncelikle tebrik ederim.. bence sonucun gayet iyi .. bende adet günümde yaptırdığımda 118 di.. o zaman 2 haftalık demişlerdi yani 4 haftalık seninde sanırım 5 haftalıktır.. allah sağlıklı doğumlar nasip etsin..
 
dün ogluma ciciler aldık biraz
cuma kontrolum vardı gittim 6.ay olunca test istedi yıne kan aldırırken ben yıne kötüleştim.ne zaman hastaneye gitsem oluyo.bu atak.hemşire çok bozuldu.bi igneden bu kadar aglanmaz ki dedi. sonra anlattım durumu.offffffffff offfffffffffffffffff
 
28. haftam bitiyor yarın ve karnım iyice belirginleşmeye başladı, tabi buna bağlı nefes almada problem yaşıyorum ara ara da kalbim hızla çarpıyor.. bir panik ataklı başka ne ister değil mi? ama bunların atak olmadığını, hamileliğimin ilerlemesinden kaynaklandığını tekrar ediyorum kendime.. bir de bazen yeter, bitsin artık daha nasıl ve ne kadar dayanabileceğim diye sormadan edemiyorum... havalar da kötü, işten eve..evden işe... iki adım sokakta yürüyüp açılamıyorum ne zamandır.. sıkıldım çok.. doğum iznime de zaman var daha :KK43: iş yerinde de sorunlar, ayaklarım geri geri gidiyor her sabah ama mecburum çalışmaya, tek maaşa yetiştiremeyiz ki... bıktım vallahi... hayatımın en rahat ve stressiz geçmesi gereken dönemi bir sürü abuk subuk sıkıntıyla doluyor... zaten kafama takmazsam panik bozukluk gibi bir şikayetim olmazdı... rahat olamıyorum bir türlü, söylenenleri takmasam, hayatı bu kadar ciddiye almasam, biraz "odun" olsam süper olacak :KK43:(
 
biliyor mzusun ben de hep aynı şeyi söylüyorum..birazcık odun olsam diyorum hep.........bende anksiyete bozukluğu vardı..38. haftama girdim..ara ara çk zor günler geirdim....şimdi de düşndüğüm doğumdan sonra bebeğimi emzirebimek...ilaçlara tekrar başlarsam emziremem....kendimi suçlu hissediyorum hep.............
 
biliyor mzusun ben de hep aynı şeyi söylüyorum..birazcık odun olsam diyorum hep.........bende anksiyete bozukluğu vardı..38. haftama girdim..ara ara çk zor günler geirdim....şimdi de düşndüğüm doğumdan sonra bebeğimi emzirebimek...ilaçlara tekrar başlarsam emziremem....kendimi suçlu hissediyorum hep.............

aynıyım canım daha 19 haftaya girmek üzreyim bide zaman akmıyo sanki
 
ben doğumdan sonra ilaç kullanmak istemyiorum....bebeğimi emzirmek istiyorum.......çok korkuyorum.daha gelmeden geleceği düşünüp endişelenmekten bıktım......
 
ben doğumdan sonra ilaç kullanmak istemyiorum....bebeğimi emzirmek istiyorum.......çok korkuyorum.daha gelmeden geleceği düşünüp endişelenmekten bıktım......

ben de aynı durumdan endişe ediyorum... 21. haftamdan beri ilaç kullanıyorum, hadi doktorlarım ikna etti beni ama emzirirken nasıl olacak.. süte geçiyor ve bebeğime ilaç vermiş olacağım... hiç istemiyorum ve bebeğimi emzirmek istiyorum.. ama şu an bunları düşünmek istemiyorum belki bırakırım... bu öyle bir illet ki.. ilaç kullanmasam bir dert, ilaca başlamak bir dert, ilacı bırakmak da ayrı bir dert... Ama Allah beterinden korusun öyle değil mi? yine de halimize şükredelim... Allah tedavisi olmayan bir hastalıktan korusun hepimizi... canım sen de bebiş doğduktan sonra onunla ilgilenirken falan daha rahatlarsın belki... iyi ihtimalleri düşünmek gerek, benim bir arkadaşım hiçbir psikolojik sorunu yokken doğum sonrası depresyonu geçirmekten korkmuştu, bir de yengesi falan korkutmuş kızı doğumdan sonra sanki herkes depresyona girecekmiş gibi... ve kızcağız gerçekten de doğumdan sonra bebeğini görmek bile istemedi, hiçbir problem yokken emziremedi bile... düşünebiliyor musun... kafasında kura kura yazık etti... biz ise zaten problemliyiz...maalesef öyle.. bir de kendimizi şartlandırmayalım... bilmiyorum bugün hava güneşli, güzel belki ben de ondan pozitif hissediyorum ve böyle yazıyorum ama sen de öyle şartla kendini... bebeğin doğunca çok farklı olacağını, çok mutlu, enerjik olacağını düşün hergün bunları kendine tekrar et... onu emzirirken yaşayacağın mutluluğu düşün, şimdiden olumsuz düşünüp dediğin gibi endişelenmeyi bırak bak az kalmış, hayırlısıyla doğumunu ve onu ilk göreceğin o muhteşem ana odaklan... inşallah ben de öyle yapacağım...
 
ben de aynı durumdan endişe ediyorum... 21. haftamdan beri ilaç kullanıyorum, hadi doktorlarım ikna etti beni ama emzirirken nasıl olacak.. süte geçiyor ve bebeğime ilaç vermiş olacağım... hiç istemiyorum ve bebeğimi emzirmek istiyorum.. ama şu an bunları düşünmek istemiyorum belki bırakırım... bu öyle bir illet ki.. ilaç kullanmasam bir dert, ilaca başlamak bir dert, ilacı bırakmak da ayrı bir dert... Ama Allah beterinden korusun öyle değil mi? yine de halimize şükredelim... Allah tedavisi olmayan bir hastalıktan korusun hepimizi... canım sen de bebiş doğduktan sonra onunla ilgilenirken falan daha rahatlarsın belki... iyi ihtimalleri düşünmek gerek, benim bir arkadaşım hiçbir psikolojik sorunu yokken doğum sonrası depresyonu geçirmekten korkmuştu, bir de yengesi falan korkutmuş kızı doğumdan sonra sanki herkes depresyona girecekmiş gibi... ve kızcağız gerçekten de doğumdan sonra bebeğini görmek bile istemedi, hiçbir problem yokken emziremedi bile... düşünebiliyor musun... kafasında kura kura yazık etti... biz ise zaten problemliyiz...maalesef öyle.. bir de kendimizi şartlandırmayalım... bilmiyorum bugün hava güneşli, güzel belki ben de ondan pozitif hissediyorum ve böyle yazıyorum ama sen de öyle şartla kendini... bebeğin doğunca çok farklı olacağını, çok mutlu, enerjik olacağını düşün hergün bunları kendine tekrar et... onu emzirirken yaşayacağın mutluluğu düşün, şimdiden olumsuz düşünüp dediğin gibi endişelenmeyi bırak bak az kalmış, hayırlısıyla doğumunu ve onu ilk göreceğin o muhteşem ana odaklan... inşallah ben de öyle yapacağım...

canım çok sağol......inşalllah herşey güzel olur........
 
merhaba bende hamileyim hamile kalamdna önce ilaç içiyordum ağır atklar geçirdiğimde oldu 13 haftalık hamileyim şimdi tek sorunum bebeğim sağlıklımı olucak onu takıntısındayım bu hafta ikili test yaptırıcam o nekadar etkili onuda bilmiyorum ama kurmaktan kafamda sonuçlar hemen çıkıyormu nekadar sürüyo ve başka teste ihtiyacım varmı
 
canım ikili testten sonra üçlü test var.bunların sonuçları için öyle uzun beklemiyorsun..benim ikili testim ve üçlü testim de riskli çıkmıştı..amniyosentez yaptırmak zorunda kalmıştım..onun sonucu geç çıkıyor.ama senin için ona gerek kalmayacağından eminim.ki kalsa da dünyanın sonu değil...ben yaşadım.Allah gücünü veriyor.....
 
Panik atak hastası olupda spinal yada epidural dogum yapan varmı acaba aranızda.Ben de panik atak ve anksiyete bozuklugu vardı.spinal yada epidural istiyorum Allah izin verirse ya o an atak gelirse diyede korkuyorum.
 
Panik atak hastası olupda spinal yada epidural dogum yapan varmı acaba aranızda.Ben de panik atak ve anksiyete bozuklugu vardı.spinal yada epidural istiyorum Allah izin verirse ya o an atak gelirse diyede korkuyorum.

Benim daha doğuma var ama ben de epidural ya da spinal anestezi ile sezaryen olucam.. ama bu şekilde doğum yapan panik ataklı arkadaşlarla konuşmuştum ben de, gayet rahat yapmışlar doğumlarını.. hatta birisi anestezi doktoruna panik atağı olduğunu ve eğer doğum sırasında atak geçirirse kendisini uyutmalarını da söylemiş ama gerek kalmamış.. biri de sadece nabzının en fazla 120lere çıktığını ama atak geçirmediğini söylemişti.. sen de anesteziyi yapacak doktorla görüş ve böyle bir endişen olduğunu anlat, eminim seni rahatlatacaktır... şahsen ben öyle yapıcam ve şimdiden doğumun konuşa konuşa, rahat ve eğlenceli geçeceğine kendimi şartlıyorum.. o an önemli olan benim ve bebeğimin sağlığı.. eğer o anda zorlanırsam boşta duran birinin ya anestezi doktorunu ya bi hemşireyi elimi tutmasını sağlarım.. beni rahatlatmalarını sağlarım diye düşünüyorum.. bir de doktorumla henüz konuşmadık ama eşimin de girmesini istiyorum eğer öyle olursa daha rahat olurum.. çünkü atak anında beni en iyi idare edebilecek kişi eşim, o da istiyor zaten ama doktor ne der henüz bilemiyoruz..
 
merhaba bende hamileyim hamile kalamdna önce ilaç içiyordum ağır atklar geçirdiğimde oldu 13 haftalık hamileyim şimdi tek sorunum bebeğim sağlıklımı olucak onu takıntısındayım bu hafta ikili test yaptırıcam o nekadar etkili onuda bilmiyorum ama kurmaktan kafamda sonuçlar hemen çıkıyormu nekadar sürüyo ve başka teste ihtiyacım varmı
merhaba canım öncelikle.ben 21+0 haftalık hamileyim ikili testi yaptırmadım.üçlü tarama testi yaptırdım.bence 2li teste gerek yok.yapılan testler de 3 gün içinde çıkıyor.başka yapılacak testler senle ilgli olabilir kanşekerine kanına falan ben yaptırmadım ç.burdaki doktorlar bi garip ben allaha kalmışımeyvahedigeldismile.kafana takma canım allah sağlıklı bir şekilde bebişlerimizi kucagımıza almak nasip etsinhihoyyyt:ecrin_bebek:
 
Burda pa rahatsızlığı olupta hamile olan arkadaşlar lütfeen lütfen bebeğinizi kucağınıza aldıktan sonra bize bildirin bu başlığı heyecanla takip edicem :)) Allah güç versin kolaylığını versin inşallah .. Bende 5 senedir bu lanet hastalığı yaşıyorum. sizleri çok iyi anlıyorum. Zaten yaşamayanın anlamasıda çok zor. Yaşamayanlara saçma gelir. Hatta inandırıcı bile gelmez. Bizi birbirimizden başka kimse anlamaz. Bu hastalık aynı organlarda yaşanan bir hastalık gibidir fiziksel bir hastalık gibidir. Beynin kimyasında bozulmalar meydana gelir ve bunları düzeltmek sizin elinizde olmaz olay sizden çıkmıştır artık tedavi edilmesi gerekir beynin. insanın beynine hükmedememesi çok ama çokk zor çokta acı verici birşeydir. Allah hepimizin yardımcısı olsun.kimsenin başına vermesin.
 
canım ben de 27. haftamın içindeyim ve benim de ataklarım 21-22. hafta civarı sıklaşmıştı ve her akşam atak yaşıyordum.. direndim ama aynen senin de dediğin gibi yaygın anksiyete durumu başladı birkaç gün içinde.. her an bişey olacak, sanki ölecekmişim gibi yoğun bir korku, sürekli ağlama isteği.. işe geliyordum ama çalışamıyordum, kendime yakın arkadaşların odasına gidip ağlıyordum.. çok fenaydım, dayanamadım.. ve sonunda hem kadın doğumcum hem de psikiyatristimin onayıyla ilaca başladım fulsac kullanıyorum (etken maddesi fluoksetin, prozac'ın muadili yani). ilk başlarda çok korktum hep araştırdım internetten, bebek üzerine etkileri neler diye.. kafayı yiyecektim, yabancı yayınları araştırdık eşimle... okuduklarımı yine hem psikiyatristimle hem de kadın doğumcumla paylaştım ve bana çok rahat sanki söz birliği yapmışlar gibi birşey olmaz, aklına getirme dediler... ilaç kullanmazsam bu sıkıntılı, depresif durumumun benim vücudumda kortizol gibi stres hormonlarını artırdığını ve bu hormon arttığında bebeğe daha fazla zarar verdiğini söylediler, öyle ki bebeğe giden kan miktarı azalıyormuş ve bebek hem strese girip hem de gerektiği kadar beslenemiyor ve büyüyemiyormuş.. aynı zamanda anne karnında yaşadığı bu olumsuzluklar yani benim duygusal olarak dibe çökmem onun taze beyni tarafından öğreniliyor ve doğduktan sonra huzursuz olmasına, hatta belki büyüdükçe sorunlu olmasına neden oluyormuş... bunları uzun yazdım ve buraya yazdım ki aynı sorunu olanlar varsa da okuyabilsinler... yani canım ben nerdeyse 5 hafta oluyor ilacımı kullanıyorum... ve sürekli Allah'a dua ediyorum miniğim ilaçtan etkilenmesin, ona bir zararı olmasın, sağlıcakla kavuşalım diye... İlaç almazsam ben çok kötüyüm çünkü, düşün ki beni eşim, annem bile destekliyor ilaç almam konusunda, çünkü gerçekten harap duruma düşmüştüm, başedemedim ben.. yapamadım.. buradaki forumlarda okudum hep panik ataklı olup sadece arada atak yaşıyordu insanlar ama ben hem ataklar ve hergün her gün... üzerimden kamyon geçmiş gibiydim, yüzüm bembeyaz, yemek yiyemiyordum.. herkes farklı yaşayabiliyor, ben çok ağır yaşadım.. ama şimdi iyiyim çok şükür, çünkü ilaçlar 3 hafta içinde etkisini gösterdi ve ben şimdi normal benim. diğerleri gibi karnımı seviyorum, bebeğimle konuşuyorum ve mutluyum.. çünkü aynı senin dediğin gibi kendimi sağlıklı hissediyorum... ha ilaç kullanmadan atlatanlara da özeniyorum ama napıyim... Allah hakkımızda hayırlısını versin diyerek işi tevekküle bırakıyorum.. ama inan şu halde çok daha iyi olduğumu biliyorum, çünkü sanki canıma can geldi, yemek yemek benim için lükstü, hatta yazmıştım bir yerde yiyemiyorum diye, resmen yaşama sevincimi kaybetmiştim... şimdi yiyorum doymuyorum ve çok hoşuma gidiyor...bebeğimin tekmeleri benim için çok fazla birşey ifade etmiyordu maalesef ki o kadar olmuştum.. ama şimdi her hareketinde yüzüm gülüyor, tepki veriyorum gerçekten aramızda bağ olduğunu hissediyorum... demem o ki (doktorlarım da aynı fikirde) ben sağlıklı olduğum ve huzurlu hissettiğim sürece bebeğim de iyi olacak.. onun için hayata sarılmak zorundayım, zorundayız... eğer zorluk yaşıyorsan sen de yardım almalısın... burda bi arkadaşımız daha var, benimle aynı haftalarda olup ve ilaç kullanan (beray).. yalnız değiliz... herkes hamileliklerinde sorunlar yaşayabiliyor.. kiminde şeker çıkıyor, kiminde tansiyon, kimi haftalar hatta aylarca yatmak zorunda kalıyor düşük tehlikesi vs.. testleri riskli çıkanlar, okuyoruz... bizim de bu sorunumuz var.. Allah'tan psikolojik yani organik bir sorun yok... ama ben bazen merak ta etmiyor değilim kalbim olanca hızıyla çarparken ağzımdan fırlayacakmış gibi, vücudum alarm durumuna geçmişken.. nasıl dayanıyor bu kalp bu hızlı atıma, tansiyon yükselmesine.. benim kalbim demek bayağı sağlam ama sonuçta bir organ yani ya birgün dayanamaz da yeter be deyip durursa... neyse..çok ta merak etmemek gerek.. sen iyi olmaya bak ve tek başına ya da ailenle olmuyorsa destek almaktan çekinme..derim ben... tabi ki son karar sana ait.
yazını daha yeni okuyabildim.seni çok iyi anlıyorum illaçlarında nasıl mucizeler yaptığını çok iyi biliyorum.ama meraklanma bende araştırdım bu aylarda ilaç kulanmanın pek bi sakıncası yokmuş aslında çok gerekliyse kullanmalı.ilaçların riski diğer ilaçlardada olduğu gibi.antibiyotikleri bile doktorlar tavsiye etmezler ona bakarsan
ama bu tehlikeli olduğundan ziyade kullanılmaması daha iyi olucağında.ama bizim durumumuz bize göre öyle ciddiki.en kötü hastalığı bile kabul edicek duruma getiriyor bu illet insanı.o yüzden ilaç işe yarıyosa kullanılmalı.zaten dayanamazsam bende kullanıcam 2.trimesterde pek de sakıncalı deiğilmiş zaten.
 
X