Benim de ilk doğumum sezeryandı 'mecburen'
Tansiyonum 19'lardaydı.. Açılmam vardı fakat sancılanamıyordum.
Suni sancı da veremiyordu doktor yüksek tansiyonum yüzünden..
Ve ayrıca idrarda protein kaçağı da tespit edilmişti..
İstemeden de olsa kabul etmiştim sezeryanı.
Direk genel anestezi uygulamıştı bana doktor.
Heyecanlı bir tiptim ve üstelik tansiyonum da varken cesaret edemedi epidurale heralde..
Ağlayarak girmiştim ameliyata. Neden bilmem, o anki psikolojim işte..
Uyanamazsam diye düşünüyordum..
Sonda da takıldı lavman da yapıldı bana.
Lavman çok basit, ebe o ilacı sıktığı zaman makattan
zaten otomatik tuvaletiniz geliyor ve hemen koşup yapıyorsunuz..
Sonda az da olsa acıtıyor evet.
Çiş yaptığınız yere uzun bişey takıyorlar.
Hatta rahatsız edici..
Fakat o anın heyecanı ve saatlerce devam eden alt muayenemin vermiş olduğu o berbat acılar
sondanın takıldığı anda gayet sakin olmamı sağladı. Yani korkulacak bişey değil sonda. Anlık bişey..
Gelelim doğuma.. Damardan narkoz verdiler bana.. Allahımmm..
Bi anda titremeye başladım.. Gözlerim kıpraşıyor nefesim kesiliyor nefes alamıyordum..
Dedim ölüyorum sanırım..
Meğer ben ebeyle konuşurken öte taraftaki kolumdan narkoz vermişler bana..
Ama neden öyle garip ve korkunç bi halde bayıldım bilmiyorum.
Sanırım bana yüksek doz verdiler yanlışlıkla. Yada bünyeme ağır geldi..
Neyse narkoz sonrası koca bi karanlık.
Gözümü asansörde açtım ve açar açmaz korkunç bi ağrı hissettim altımda.. İnledim..
Kum torbası varmıydı bilmiyorum. Hatıralarım kesik kesik o güne dair..
Bi uyanıp bi tekrar bayılıyordum. Acİ fazlacaydı. Çok ağrı kesici vurdular..
İlk ayağa kaldırılışımda sanki tüm organlarım yer değiştirmiş gibi oldu. Başım döndü. Eğilerek yürüdüm. Ebe dedi ki dik durman gerek. Ama ne mümkün?
Acı içindeydim.. Kızımı memeye tuttular ben yatarken.
Meme uçlarım çok minicikti kavrayamadı yavrum. Daha sonra bayıldım yine.. Dediğim gibi o güne dair anılarım parça parça.. Sanırım bana çok ağır geldi narkoz...
Neyse ertesi gün daha iyiydim. Tabi kendi başıma doğrulamıyordum yatakta..
Estetik dikiş atmış doktorum.. İz falan kalmadı.. Fakat ilk gün çok minik bi kısmı enfeksiyon kaptı neyse ki yayılmadan geçti.
İkinci gün aldım kızımı ve uğraşlar sonunda emzirebildim.. Sütüm de gelmişti..
Bunlar benim yaşadıklarımdı.. Pek güzel geçmedi evet biliyorum ama herkesin bedeninin acıya dayanma kapasitesi, doktorunun ustalığı farklıdır.
Herkes aynısını yaşayacak diye birşey yok.
Çok kolay atlatanlar da bolca var..
Şimdi tekrar doğum yapixam Allah nasip ederse..
Epidurali düşünüyorum fakat plesanta previa olduğumdan doktorum genel yapar sanırsam..
Bu seferki doktoruma da hastaneme de güveniyorum
ameliyat sonuçta, elbette ki zor ama Allah iyi doktor ve anestezistlerin eline düşmemizi nasip eder inşallah..
Çok uzattım bea