- 30 Haziran 2022
- 2.591
- 4.122
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Sizce nasıl bir yol izlemeliyim?
- Konu Sahibi MiyavMaya
- Başlangıç Tarihi
- 19 Nisan 2019
- 3.029
- 8.553
- 2 Ağustos 2023
- 9
- 2
Üniversite mezunuyum. İyi bir bölümden mezunum. Çok şükür ailemin maddi durumu iyi. Eşim ona maddi olarak ihtiyacım olmadığını biliyor. Hamile olduğumu söyleyeceğim ama henüz değil. Biraz daha beklemek istiyorum.
- 24 Ekim 2014
- 59.228
- 336.140
Merhaba kızlar, aranıza yeni katıldım. Üye olup derdimi anlatıp anlatmama konusunda çok kararsız kaldım. Ancak anlatmadıkça her gün daha kötüye gidiyorum. Bu sebeple size içimi dökmek ve fikirlerinizi almak istiyorum. Değerli tecrübelerinizi ve fikirlerinizi benimle paylaşabilirseniz çok mutlu olurum.
Eşimle 2 yıllık evliyiz. Eşim benden 14 yaş büyük (biliyorum aramızdaki yaş farkı çok fazla ancak eşim yaşına göre oldukça genç duruyor. Aramızdaki yaş farkı belli olmuyor) ve kendisi bir doktor. Benim ilk evliliğim, eşimin ise 2. evliliği. Ancak eşimin ilk evliliği çok kısa sürmüş ve çocuğu yok. Eşimle ablam aracılığıyla tanıştık.
Ablam tedavinin ilk başlarında eniştemle birlikte gidip geliyordu. Daha sonra eniştemin iş saatleri randevu saatleriyle çakışınca ablamı ben getirip götürmeye başladım. Eşimle tanışmam da bu şekilde oldu. Eşimi ilk gördüğümde hiçbir şey hissetmedim. Benim için normal sıradan biri gibiydi. Fakat eşim beni görür görmez etkilenmiş (etkilendiğini kendisi itiraf etti). Zamanla ben de kendisinden etkilendim. Hatta aşık oldum.
Tanışmamızdan bir sene sonra evlendik (aramızdaki yaş farkı, eşimin daha önce evlenip boşanmış olması dolayısıyla ailem evlenmemi hiç istemedi. Ancak benim ısrarlarıma dayanamayarak evlenmemize izin verdiler). Evliliğimizin ilk bir yılı mükemmeldi. Eşim beni mutlu etmek için elinden gelen her şeyi yapıyordu (sürekli sürprizler hazırlıyor, her dakikasını benimle geçirmek için çabalıyordu). Hem duygusal hem de cinsel anlamda ikimizde çok çok mutluyduk. Ancak evliliğimizin ikinci yılı kabus gibi geçti ve geçiyor. Çünkü kayınvalidem dizinden ameliyat oldu ve eşim tek çocuk olduğu için bize yerleşti.
Kayınvalidem huysuz ve patavatsız birisi. Geldiği günden beri eşimle bizi ayırmak için elinden gelen her şeyi yaptı. Sürekli eşimin yanında bana nisbet yapar gibi eski gelininin konusunu açıp açıp durdu. Annesini uyarması konusunda eşimi kaç kez tembihledim ancak eşim annesini hiçbir zaman uyarmadıKızlar eşimle biz birkaç kez çocuk denemesi yaptık ancak hiçbirinde başarılı olamadık. Annesi onu da başıma vurup durdu. Bu da ablası gibi kısır herhalde çocuğu olmuyor deyip deyip durdu. Neymiş soylarını yaşatacak bir torun veremiyormuşum. Eski geliniyle oğluna nazar değip boşanmasalarmış mutlaka çocukları olurmuş. Eski gelinin ailesinde herkes ikiz üçüz doğuruyormuş. Bizim aile ise kısırmış
Annesi böyle söyledikçe eşim hep sustu. Cinsel anlamda da benden uzaklaştı. Kendisine yaklaştıkça beni itti. Oysa annesi gelmeden önce beni hep teselli ediyordu. Aşkım biz daha yeni evliyiz illa ki çocuğumuz olur acele etmemize gerek yok diyordu. Ancak kayınvalidem geldikten sonra devamlı bizim çocuğumuz olmayacak mı? Ben hiçbir zaman baba olamayacak mıyım diye söylendi. Her söylenmesinde ona sarıldım öptüm birlikte olmak istedim ama eşim bu isteğime bazen karşılık verdi bazen de zaten çocuğumuz olmuyor diyerek reddetti. Annesi yüzünden üzerimde o kadar çok çocuk baskısı oluşmuştu ki eşimi doktora gitme konusunda ikna ettim. Fakat eşim yemeyip içmeyip hemen annesine yetiştirdiği için kayınvalidem bana ağza alınmayacak sözler etti hem de eşimle birlikte doktora gitmemizi engelledi. Oğlunda sorun yokmuş sorun bendeymiş benim doktora gitmem lazımmış. Bizde kısırlık irsiymiş. Tüm ağır laflar işitmeme rağmen hep sustum. Yaptığım tüm yemekler beğenilmedi. Bakımsızlıkla suçlandım. Sırf oğlu gibi doktor olmadığım için eğitimsiz oldum. Daha pek çok şey…
Bardağı taşıran son damla ise eşimin bana yalan söylemesi oldu. Biz eşimle sevgili olduğumuz dönemde eski eşini boşandıktan sonra hiç görmediğini zaten boşandıktan sonra bana onun evlendiğini söylemişti. Ama kayınvalidem sağ olsun eşimin tüm yalanlarını ortaya çıkardı. Meğer eski eşi boşandıktan sonra hiç evlenmemiş, hatta eşimle gerek sevgili olduğumuz gerekse evlendiğimiz dönemde bile birkaç kez görüşüp kahve içmişlerHala arkadaşlarmış. Kayınvalidem bunu bana eşim işteyken ballandıra ballandıra anlattı. Tabii benim duyar duymaz kaynar sular başımdan aşağıya döküldü. Elim ayağım titredi. Hemen eşimi aradım sordum. İçimden nolur doğru olmasın diye dua ediyordum. Ancak eşim uzunca bir süre sessiz kaldı, cevaplamak istemedi. O sessiz kalınca ben de tamam anladım ben her şeyi dedim ve yüzüne kapattım. Yüzüne kapatır kapatmaz beni sürekli aradı, mesajlar attı. Asla cevap vermedim. Tüm eşyalarımı topladım ailemin evine döndüm. Yaklaşık bir aydır ailemin yanındayım. Eşim barışmak için çok çabalıyor. Ayrıldığımızdan beri her saat başı arıyor, benimle görüşmek istiyor. Ancak ben aramalarına dönmüyorum. Bir aydır yüzünü görmedim. O da benim yüzümü görmedi. Bana her gün mutlu olduğumuz güldüğümüz fotoğraflarımızı atıyor. Annem ve babam eşime karşı çok sinirli eşim gelse dahi eve almıyorlar. Hatta annem ve babamla konuşmak için kayınvalidem bile geldi anneme ve babama yalvardı, yaptıklarından pişman olduğunu, ne olursa olsun bir daha aramıza girmeyeceğini söyledi.
Her gün ağlıyorum. Eşimi hala çok seviyorum. Ama tüm bu olanlar canımı çok acıtıyor. Tam affetsem mi diye düşünüyorum söylediği yalanlar ve annesi karşısında hep susup beni ezdirmesi aklıma geliyor sinirleniyorum. Ayrıca kızlar geçen hafta ablamla doktora gittim hamile olduğumu öğrendim. Öğrendiğimden beri içimde buruk bir sevinç var. Hamile olduğumu sadece ablam biliyor. Eşimin bebekten haberi yok. Ne yapacağımı bilmiyorum. Siz olsanız bu durumda ne yapardınız? Affeder miydiniz? Nasıl bir yol izlerdiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var.
sonunda barışacaksınız da burnu sürtsün istiyorsunuz. Geri dönecekseniz kesin sınırları çizin. KV bir bakıcı bulsun eşiniz o baksın size gelmesin.
Yalnız çocuktan sonra kv içinden bir canavar çıkacak biliyorsunuz dimi? Bu kadın sizi daha çok uğraştıracak
eşinizle başbaşa her şeyi konuşmanız lazım. Ama bu konuşmada hamile olduğunuzu söylemeyin bence, çünkü bundan dolayı her şeyi kabul etmiş görünebilir ama değişen bir şey olmaz. bebekten bağımsız olarak evliliğiniz için savaşmaya karar vermesi, annesi ile konuşması ve en önemlisi eski eşi ile ilgili dürüst olması gerek. bunlar kafanıza oturup inanıp tamam dedikten sonra bebeği söylemeniz daha iyi olur sanki. ayrıca hayırlı olsun bebek için, onun için de en iyisi olur umarım
- 5 Ağustos 2022
- 693
- 873
Kayınvalide resmen amacına ulaşmış. benim takıldığım nokta şu oldu siz eşinizle bu konuyu konuştunuz mu? Belki de bunları kayınvalide uydurdu. Bir de eşiniz eski eşi ile görüşse bunu annesine anlatır mı? Bence ne olursa olsun konuşmalı kafanızdaki soruları aydınlatmalı öyle karar vermelisiniz. Gebeliğiniz hayırlı olsun Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin inşallah.
- 23 Ağustos 2012
- 47.512
- 217.813
yorumym yok, çocuk olmasaydı boşanıp kaçın derdim. Boşanmam derseniz de anasının eve girmesini yasaklayınSize boşanın diye bir söylemek istemiyorum çünkü milletin kullanıp attığı sizden 14 yaş büyük bir herif bile sizi çok rahat ezebildigine göre yarın öbür gün boşanıp tekrar evlendiğinizde de çok yüksek ihtimale yine benzer bir tercih yaparsınız.
Bence siz kocanıza dönün zaten döneceksiniz de
Bence siz kocanıza dönün zaten döneceksiniz de
- 8 Şubat 2022
- 403
- 515
Hamile olduğumu söylerdim. Yarın öbür gün kayınvalide kimbilir kimden peydahladı diyebilir kaynananda bu potansiyel var dikkat et derim. Eşinle buluş konuş annesinin aralarınızı açtığını o gelmeden önce herşeyin mükemmel olduğunu hatırlat. Annen evimizden gitmediği sürece ben eve dönmem bebeğimi de baba evinde büyütürüm annenin sivri dili ile bebeğime zarar gelsin istemiyorum dersin. Ve kocanızın gerçekten pişman olduğundan ve annesine karşı sizin tarafınızda olduğundan emin olun sonra barışın.Merhaba kızlar, aranıza yeni katıldım. Üye olup derdimi anlatıp anlatmama konusunda çok kararsız kaldım. Ancak anlatmadıkça her gün daha kötüye gidiyorum. Bu sebeple size içimi dökmek ve fikirlerinizi almak istiyorum. Değerli tecrübelerinizi ve fikirlerinizi benimle paylaşabilirseniz çok mutlu olurum.
Eşimle 2 yıllık evliyiz. Eşim benden 14 yaş büyük (biliyorum aramızdaki yaş farkı çok fazla ancak eşim yaşına göre oldukça genç duruyor. Aramızdaki yaş farkı belli olmuyor) ve kendisi bir doktor. Benim ilk evliliğim, eşimin ise 2. evliliği. Ancak eşimin ilk evliliği çok kısa sürmüş ve çocuğu yok. Eşimle ablam aracılığıyla tanıştık.
Ablam tedavinin ilk başlarında eniştemle birlikte gidip geliyordu. Daha sonra eniştemin iş saatleri randevu saatleriyle çakışınca ablamı ben getirip götürmeye başladım. Eşimle tanışmam da bu şekilde oldu. Eşimi ilk gördüğümde hiçbir şey hissetmedim. Benim için normal sıradan biri gibiydi. Fakat eşim beni görür görmez etkilenmiş (etkilendiğini kendisi itiraf etti). Zamanla ben de kendisinden etkilendim. Hatta aşık oldum.
Tanışmamızdan bir sene sonra evlendik (aramızdaki yaş farkı, eşimin daha önce evlenip boşanmış olması dolayısıyla ailem evlenmemi hiç istemedi. Ancak benim ısrarlarıma dayanamayarak evlenmemize izin verdiler). Evliliğimizin ilk bir yılı mükemmeldi. Eşim beni mutlu etmek için elinden gelen her şeyi yapıyordu (sürekli sürprizler hazırlıyor, her dakikasını benimle geçirmek için çabalıyordu). Hem duygusal hem de cinsel anlamda ikimizde çok çok mutluyduk. Ancak evliliğimizin ikinci yılı kabus gibi geçti ve geçiyor. Çünkü kayınvalidem dizinden ameliyat oldu ve eşim tek çocuk olduğu için bize yerleşti.
Kayınvalidem huysuz ve patavatsız birisi. Geldiği günden beri eşimle bizi ayırmak için elinden gelen her şeyi yaptı. Sürekli eşimin yanında bana nisbet yapar gibi eski gelininin konusunu açıp açıp durdu. Annesini uyarması konusunda eşimi kaç kez tembihledim ancak eşim annesini hiçbir zaman uyarmadı
Bardağı taşıran son damla ise eşimin bana yalan söylemesi oldu. Biz eşimle sevgili olduğumuz dönemde eski eşini boşandıktan sonra hiç görmediğini zaten boşandıktan sonra bana onun evlendiğini söylemişti. Ama kayınvalidem sağ olsun eşimin tüm yalanlarını ortaya çıkardı. Meğer eski eşi boşandıktan sonra hiç evlenmemiş, hatta eşimle gerek sevgili olduğumuz gerekse evlendiğimiz dönemde bile birkaç kez görüşüp kahve içmişler
Her gün ağlıyorum. Eşimi hala çok seviyorum. Ama tüm bu olanlar canımı çok acıtıyor. Tam affetsem mi diye düşünüyorum söylediği yalanlar ve annesi karşısında hep susup beni ezdirmesi aklıma geliyor sinirleniyorum. Ayrıca kızlar geçen hafta ablamla doktora gittim hamile olduğumu öğrendim. Öğrendiğimden beri içimde buruk bir sevinç var. Hamile olduğumu sadece ablam biliyor. Eşimin bebekten haberi yok. Ne yapacağımı bilmiyorum. Siz olsanız bu durumda ne yapardınız? Affeder miydiniz? Nasıl bir yol izlerdiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var.
- 15 Kasım 2022
- 397
- 631
- 40
Evliliğinize bir şans daha verin bence. Fakat tek şartınız kayınvalideniz sizde kalmaması şartıyla barışın eşinizle. Bu kararınız net olsun bir daha sizde kalamasın. Kv evi yok mu maaşı yok mu Oğlu gerekirse maddi olarak yardım etsin yatılı bir bakıcı bulsun kv evinde kalsın.Merhaba kızlar, aranıza yeni katıldım. Üye olup derdimi anlatıp anlatmama konusunda çok kararsız kaldım. Ancak anlatmadıkça her gün daha kötüye gidiyorum. Bu sebeple size içimi dökmek ve fikirlerinizi almak istiyorum. Değerli tecrübelerinizi ve fikirlerinizi benimle paylaşabilirseniz çok mutlu olurum.
Eşimle 2 yıllık evliyiz. Eşim benden 14 yaş büyük (biliyorum aramızdaki yaş farkı çok fazla ancak eşim yaşına göre oldukça genç duruyor. Aramızdaki yaş farkı belli olmuyor) ve kendisi bir doktor. Benim ilk evliliğim, eşimin ise 2. evliliği. Ancak eşimin ilk evliliği çok kısa sürmüş ve çocuğu yok. Eşimle ablam aracılığıyla tanıştık.
Ablam tedavinin ilk başlarında eniştemle birlikte gidip geliyordu. Daha sonra eniştemin iş saatleri randevu saatleriyle çakışınca ablamı ben getirip götürmeye başladım. Eşimle tanışmam da bu şekilde oldu. Eşimi ilk gördüğümde hiçbir şey hissetmedim. Benim için normal sıradan biri gibiydi. Fakat eşim beni görür görmez etkilenmiş (etkilendiğini kendisi itiraf etti). Zamanla ben de kendisinden etkilendim. Hatta aşık oldum.
Tanışmamızdan bir sene sonra evlendik (aramızdaki yaş farkı, eşimin daha önce evlenip boşanmış olması dolayısıyla ailem evlenmemi hiç istemedi. Ancak benim ısrarlarıma dayanamayarak evlenmemize izin verdiler). Evliliğimizin ilk bir yılı mükemmeldi. Eşim beni mutlu etmek için elinden gelen her şeyi yapıyordu (sürekli sürprizler hazırlıyor, her dakikasını benimle geçirmek için çabalıyordu). Hem duygusal hem de cinsel anlamda ikimizde çok çok mutluyduk. Ancak evliliğimizin ikinci yılı kabus gibi geçti ve geçiyor. Çünkü kayınvalidem dizinden ameliyat oldu ve eşim tek çocuk olduğu için bize yerleşti.
Kayınvalidem huysuz ve patavatsız birisi. Geldiği günden beri eşimle bizi ayırmak için elinden gelen her şeyi yaptı. Sürekli eşimin yanında bana nisbet yapar gibi eski gelininin konusunu açıp açıp durdu. Annesini uyarması konusunda eşimi kaç kez tembihledim ancak eşim annesini hiçbir zaman uyarmadı
Bardağı taşıran son damla ise eşimin bana yalan söylemesi oldu. Biz eşimle sevgili olduğumuz dönemde eski eşini boşandıktan sonra hiç görmediğini zaten boşandıktan sonra bana onun evlendiğini söylemişti. Ama kayınvalidem sağ olsun eşimin tüm yalanlarını ortaya çıkardı. Meğer eski eşi boşandıktan sonra hiç evlenmemiş, hatta eşimle gerek sevgili olduğumuz gerekse evlendiğimiz dönemde bile birkaç kez görüşüp kahve içmişler
Her gün ağlıyorum. Eşimi hala çok seviyorum. Ama tüm bu olanlar canımı çok acıtıyor. Tam affetsem mi diye düşünüyorum söylediği yalanlar ve annesi karşısında hep susup beni ezdirmesi aklıma geliyor sinirleniyorum. Ayrıca kızlar geçen hafta ablamla doktora gittim hamile olduğumu öğrendim. Öğrendiğimden beri içimde buruk bir sevinç var. Hamile olduğumu sadece ablam biliyor. Eşimin bebekten haberi yok. Ne yapacağımı bilmiyorum. Siz olsanız bu durumda ne yapardınız? Affeder miydiniz? Nasıl bir yol izlerdiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var.
- 2 Ağustos 2023
- 9
- 2
Mesajınızda bu açıklama yok, belirtseydiniz yazmazdım o kısmı.
Bunu bilmek sizin için önemli. Boşanma nedeni çok belli de siz görmek istemiyorsunuz. Annesi için bir eşi harcamış şimdi sıra ikincide. Ayrıca eşim genç gösteriyor yazmışsınız, peki ya ruhu? Sizinle hiç bir şey paylaşmayan anlatmayan eş nasıl sizi rahatlatıyor? Şunu çok iyi düşünün; sadece kendiniz için değil başka birinin de hakkında karar vereceksiniz. Çocuğunuzun da bu ortamda bu ana-oğul çiftinin arasında büyümesini istiyor musunuz?
Erkek bir danışan gelip eşinize aynı sorunu anlatsa, annesine olan sağlıksız bağımlılığını anlatasa nasıl bir tedavi uygular çok merak ettim.
- 5 Ocak 2016
- 2.237
- 4.776
- 24 Ekim 2014
- 59.228
- 336.140
Merhaba kızlar, aranıza yeni katıldım. Üye olup derdimi anlatıp anlatmama konusunda çok kararsız kaldım. Ancak anlatmadıkça her gün daha kötüye gidiyorum. Bu sebeple size içimi dökmek ve fikirlerinizi almak istiyorum. Değerli tecrübelerinizi ve fikirlerinizi benimle paylaşabilirseniz çok mutlu olurum.
Eşimle 2 yıllık evliyiz. Eşim benden 14 büyük (biliyorum aramızdaki yaş farkı çok fazla ancak eşim yaşına göre oldukça genç duruyor. Aramızdaki yaş farkı belli olmuyor) ve kendisi bir doktor. Benim ilk evliliğim, eşimin ise 2. evliliği. Ancak eşimin ilk evliliği çok kısa sürmüş ve çocuğu yok.
Tanışmamızdan bir sene sonra evlendik (aramızdaki yaş farkı, eşimin daha önce evlenip boşanmış olması dolayısıyla ailem evlenmemi hiç istemedi. Ancak benim ısrarlarına dayanamayarak evlenmemize izin verdiler). Evliliğimiz ilk bir yılı mükemmeldi. Ancak evliliğimizin ikinci yılı kabus gibi geçti ve geçiyor. Çünkü kayınvalidem dizinden ameliyat oldu ve eşim tek çocuk olduğu için bize yerleşti.
Kayınvalidem huysuz ve patavatsız birisi. Geldiği günden beri eşimle bizi ayırmak için elinden gelen her şeyi yaptı. Sürekli eşimin yanında bana nisbet yapar gibi eski gelininin konusunu açıp açıp duruyor. Eşimi annesini uyarması konusunda kaç kez tembihledim ama eşim annesini hiçbir zaman uyarmadı
Tüm eşyalarımı topladım ailemin evine döndüm. Yaklaşık bir aydır ailemin yanındayım. Eşim barışmak için çok çabalıyor. Ayrıldığımızdan beri her saat başı arıyor, benimle görüşmek istiyor. Ancak ben aramalarına dönmüyorum. Bir aydır yüzünü görmedim. O da benim yüzümü görmedi. Annem babam eşime karşı çok sinirli eşim gelse dahi eve almıyorlar. Hatta annem ve babamla konuşmak için kayınvalidem geldi anneme babama yalvardı, yaptıklarından pişman olduğunu, ne olursa olsun bir daha aramıza girmeyeceğini söyledi.
Her gün ağlıyorum. Eşimi hala çok seviyorum. Ama tüm bu olanlar canımı çok acıtıyor. Ayrıca kızlar geçen hafta ablamla doktora gittim hamile olduğumu öğrendim. Öğrendiğimden beri içimde buruk bir sevinç var. Hamile olduğumu sadece ablam biliyor. Eşimin bebekten haberi yok. Ne yapacağımı bilmiyorum. Siz olsanız bu durumda ne yapardınız? Affeder miydiniz? Nasıl bir yol izlerdiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var.
Neden konu içeriğini sildiniz? Hem de önemli yerleri silmişsiniz
Anneniz ve babanız çok akıllı yol gösterici insanlar gibi duruyor lütfen onları dinleyin biraz. Çocuk konusunda da önerim bu bilgiyi eşinizle paylaşmanız ama kendi başınıza doğurmanız daha sağlıklı olacaktır. Annesinin lafına bu kadar takıntılı bir adamdan ne size koca ne de çocuğunuza baba olmaz. Eminim siz kendi başınıza daha iyi bakarsınız çocuğaMerhaba kızlar, aranıza yeni katıldım. Üye olup derdimi anlatıp anlatmama konusunda çok kararsız kaldım. Ancak anlatmadıkça her gün daha kötüye gidiyorum. Bu sebeple size içimi dökmek ve fikirlerinizi almak istiyorum. Değerli tecrübelerinizi ve fikirlerinizi benimle paylaşabilirseniz çok mutlu olurum.
Eşimle 2 yıllık evliyiz. Eşim benden 14 büyük (biliyorum aramızdaki yaş farkı çok fazla ancak eşim yaşına göre oldukça genç duruyor. Aramızdaki yaş farkı belli olmuyor) ve kendisi bir psikiyatrist. Benim ilk evliliğim, eşimin ise 2. evliliği. Ancak eşimin ilk evliliği çok kısa sürmüş ve çocuğu yok. Eşimle ablam aracılığıyla tanıştık. Daha doğrusu ablam eşimin hastasıydı (ablamın uzun yıllar çocuğu olmadı. Bu dönemde ağır bir depresyon süreci geçirdi).
Ablam tedavinin ilk başlarında eniştemle birlikte gidip geliyordu. Daha sonra eniştemin iş saatleri randevu saatleriyle çakışınca ablamı ben getirip götürmeye başladım. Eşimle tanışmam da bu şekilde oldu. Eşimi ilk gördüğümde hiçbir şey hissetmedim. Benim için normal sıradan biri gibiydi. Fakat eşim beni görür görmez etkilenmiş (etkilendiğini kendisi itiraf etti). Zamanla ben de kendisinden etkilendim. Hatta aşık oldum.
Tanışmamızdan bir sene sonra evlendik (aramızdaki yaş farkı, eşimin daha önce evlenip boşanmış olması dolayısıyla ailem evlenmemi hiç istemedi. Ancak benim ısrarlarına dayanamayarak evlenmemize izin verdiler). Evliliğimiz ilk bir yılı mükemmeldi. Eşim beni mutlu etmek için elinden gelen her şeyi yapıyordu (sürekli sürprizler hazırlıyor, her dakikasını benimle geçirmek için çabalıyordu). Hem duygusal hem de cinsel anlamda ikimizde çok çok mutluyduk. Ancak evliliğimizin ikinci yılı kabus gibi geçti ve geçiyor. Çünkü kayınvalidem dizinden ameliyat oldu ve eşim tek çocuk olduğu için bize yerleşti.
Kayınvalidem huysuz ve patavatsız birisi. Geldiği günden beri eşimle bizi ayırmak için elinden gelen her şeyi yaptı. Sürekli eşimin yanında bana nisbet yapar gibi eski gelininin konusunu açıp açıp duruyor. Eşimi annesini uyarması konusunda kaç kez tembihledim ama eşim annesini hiçbir zaman uyarmadı
Bardağı taşıran son damla ise eşimin bana yalan söylemesi oldu. Biz eşimle sevgili olduğumuz dönemde eski eşini boşandıktan sonra hiç görmediğini zaten boşandıktan sonra bana onun evlendiğini söylemişti. Ama kayınvalidem sağ olsun eşimin tüm yalanlarını ortaya çıkardı. Meğer eski eşi boşandıktan sonra hiç evlenmemiş, hatta eşimle gerek sevgili olduğumuz gerekse evlendiğimiz dönemde bile birkaç kez görüşüp kahve içmişler
Her gün ağlıyorum. Eşimi hala çok seviyorum. Ama tüm bu olanlar canımı çok acıtıyor. Tam affetsem mi diye düşünüyorum söylediği yalanlar ve annesi karşısında hep susup beni ezdirmesi aklıma geliyor sinirleniyorum. Ayrıca kızlar geçen hafta ablamla doktora gittim hamile olduğumu öğrendim. Öğrendiğimden beri içimde buruk bir sevinç var. Hamile olduğumu sadece ablam biliyor. Eşimin bebekten haberi yok. Ne yapacağımı bilmiyorum. Siz olsanız bu durumda ne yapardınız? Affeder miydiniz? Nasıl bir yol izlerdiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var.
Bu benim hikayeme benzemis ne olur cocuk yapma kayinvalidende seni sevdiginden degil oglu neden kacirdin kizi demistir ondan geldi yani oglu mutlu olsun diye
Kaynanan değişmez ayrıl kesinlikle suçlular diye böleler sen suçlu olsam sana hiç acımazlarMerhaba kızlar, aranıza yeni katıldım. Üye olup derdimi anlatıp anlatmama konusunda çok kararsız kaldım. Ancak anlatmadıkça her gün daha kötüye gidiyorum. Bu sebeple size içimi dökmek ve fikirlerinizi almak istiyorum. Değerli tecrübelerinizi ve fikirlerinizi benimle paylaşabilirseniz çok mutlu olurum.
Eşimle 2 yıllık evliyiz. Eşim benden 14 büyük (biliyorum aramızdaki yaş farkı çok fazla ancak eşim yaşına göre oldukça genç duruyor. Aramızdaki yaş farkı belli olmuyor) ve kendisi bir psikiyatrist. Benim ilk evliliğim, eşimin ise 2. evliliği. Ancak eşimin ilk evliliği çok kısa sürmüş ve çocuğu yok. Eşimle ablam aracılığıyla tanıştık. Daha doğrusu ablam eşimin hastasıydı (ablamın uzun yıllar çocuğu olmadı. Bu dönemde ağır bir depresyon süreci geçirdi).
Ablam tedavinin ilk başlarında eniştemle birlikte gidip geliyordu. Daha sonra eniştemin iş saatleri randevu saatleriyle çakışınca ablamı ben getirip götürmeye başladım. Eşimle tanışmam da bu şekilde oldu. Eşimi ilk gördüğümde hiçbir şey hissetmedim. Benim için normal sıradan biri gibiydi. Fakat eşim beni görür görmez etkilenmiş (etkilendiğini kendisi itiraf etti). Zamanla ben de kendisinden etkilendim. Hatta aşık oldum.
Tanışmamızdan bir sene sonra evlendik (aramızdaki yaş farkı, eşimin daha önce evlenip boşanmış olması dolayısıyla ailem evlenmemi hiç istemedi. Ancak benim ısrarlarına dayanamayarak evlenmemize izin verdiler). Evliliğimiz ilk bir yılı mükemmeldi. Eşim beni mutlu etmek için elinden gelen her şeyi yapıyordu (sürekli sürprizler hazırlıyor, her dakikasını benimle geçirmek için çabalıyordu). Hem duygusal hem de cinsel anlamda ikimizde çok çok mutluyduk. Ancak evliliğimizin ikinci yılı kabus gibi geçti ve geçiyor. Çünkü kayınvalidem dizinden ameliyat oldu ve eşim tek çocuk olduğu için bize yerleşti.
Kayınvalidem huysuz ve patavatsız birisi. Geldiği günden beri eşimle bizi ayırmak için elinden gelen her şeyi yaptı. Sürekli eşimin yanında bana nisbet yapar gibi eski gelininin konusunu açıp açıp duruyor. Eşimi annesini uyarması konusunda kaç kez tembihledim ama eşim annesini hiçbir zaman uyarmadı
Bardağı taşıran son damla ise eşimin bana yalan söylemesi oldu. Biz eşimle sevgili olduğumuz dönemde eski eşini boşandıktan sonra hiç görmediğini zaten boşandıktan sonra bana onun evlendiğini söylemişti. Ama kayınvalidem sağ olsun eşimin tüm yalanlarını ortaya çıkardı. Meğer eski eşi boşandıktan sonra hiç evlenmemiş, hatta eşimle gerek sevgili olduğumuz gerekse evlendiğimiz dönemde bile birkaç kez görüşüp kahve içmişler
Her gün ağlıyorum. Eşimi hala çok seviyorum. Ama tüm bu olanlar canımı çok acıtıyor. Tam affetsem mi diye düşünüyorum söylediği yalanlar ve annesi karşısında hep susup beni ezdirmesi aklıma geliyor sinirleniyorum. Ayrıca kızlar geçen hafta ablamla doktora gittim hamile olduğumu öğrendim. Öğrendiğimden beri içimde buruk bir sevinç var. Hamile olduğumu sadece ablam biliyor. Eşimin bebekten haberi yok. Ne yapacağımı bilmiyorum. Siz olsanız bu durumda ne yapardınız? Affeder miydiniz? Nasıl bir yol izlerdiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var.
- 30 Mart 2023
- 3.364
- 9.865
- 21 Mart 2023
- 1.090
- 2.066
- 29
- 12 Ocak 2022
- 1.489
- 913
Hadi hersy yenildi yutulduda kayinvelide de gitti bidaha gorusmek istemediginizi solediniz esiniz kabul etti(sanmamda) sorun cozuldu diyelim ama eski esle gorusmesi evlendi diyip hala siz evliyken bile görüşmesi bu yutulur mu ??? İllada affetmek istiyorum diyorsaniz esinize soleyin kadinla bulussun sizde gidin bakın ne konsmuslar az cok anlarsiniz kadjnin davranis ve yuzunden nasil bir ortam vardi belli olur.sonra esinizle kesin muhabbeti kestirin.Merhaba kızlar, aranıza yeni katıldım. Üye olup derdimi anlatıp anlatmama konusunda çok kararsız kaldım. Ancak anlatmadıkça her gün daha kötüye gidiyorum. Bu sebeple size içimi dökmek ve fikirlerinizi almak istiyorum. Değerli tecrübelerinizi ve fikirlerinizi benimle paylaşabilirseniz çok mutlu olurum.
Eşimle 2 yıllık evliyiz. Eşim benden 14 büyük (biliyorum aramızdaki yaş farkı çok fazla ancak eşim yaşına göre oldukça genç duruyor. Aramızdaki yaş farkı belli olmuyor) ve kendisi bir psikiyatrist. Benim ilk evliliğim, eşimin ise 2. evliliği. Ancak eşimin ilk evliliği çok kısa sürmüş ve çocuğu yok. Eşimle ablam aracılığıyla tanıştık. Daha doğrusu ablam eşimin hastasıydı (ablamın uzun yıllar çocuğu olmadı. Bu dönemde ağır bir depresyon süreci geçirdi).
Ablam tedavinin ilk başlarında eniştemle birlikte gidip geliyordu. Daha sonra eniştemin iş saatleri randevu saatleriyle çakışınca ablamı ben getirip götürmeye başladım. Eşimle tanışmam da bu şekilde oldu. Eşimi ilk gördüğümde hiçbir şey hissetmedim. Benim için normal sıradan biri gibiydi. Fakat eşim beni görür görmez etkilenmiş (etkilendiğini kendisi itiraf etti). Zamanla ben de kendisinden etkilendim. Hatta aşık oldum.
Tanışmamızdan bir sene sonra evlendik (aramızdaki yaş farkı, eşimin daha önce evlenip boşanmış olması dolayısıyla ailem evlenmemi hiç istemedi. Ancak benim ısrarlarına dayanamayarak evlenmemize izin verdiler). Evliliğimiz ilk bir yılı mükemmeldi. Eşim beni mutlu etmek için elinden gelen her şeyi yapıyordu (sürekli sürprizler hazırlıyor, her dakikasını benimle geçirmek için çabalıyordu). Hem duygusal hem de cinsel anlamda ikimizde çok çok mutluyduk. Ancak evliliğimizin ikinci yılı kabus gibi geçti ve geçiyor. Çünkü kayınvalidem dizinden ameliyat oldu ve eşim tek çocuk olduğu için bize yerleşti.
Kayınvalidem huysuz ve patavatsız birisi. Geldiği günden beri eşimle bizi ayırmak için elinden gelen her şeyi yaptı. Sürekli eşimin yanında bana nisbet yapar gibi eski gelininin konusunu açıp açıp duruyor. Eşimi annesini uyarması konusunda kaç kez tembihledim ama eşim annesini hiçbir zaman uyarmadı
Bardağı taşıran son damla ise eşimin bana yalan söylemesi oldu. Biz eşimle sevgili olduğumuz dönemde eski eşini boşandıktan sonra hiç görmediğini zaten boşandıktan sonra bana onun evlendiğini söylemişti. Ama kayınvalidem sağ olsun eşimin tüm yalanlarını ortaya çıkardı. Meğer eski eşi boşandıktan sonra hiç evlenmemiş, hatta eşimle gerek sevgili olduğumuz gerekse evlendiğimiz dönemde bile birkaç kez görüşüp kahve içmişler
Her gün ağlıyorum. Eşimi hala çok seviyorum. Ama tüm bu olanlar canımı çok acıtıyor. Tam affetsem mi diye düşünüyorum söylediği yalanlar ve annesi karşısında hep susup beni ezdirmesi aklıma geliyor sinirleniyorum. Ayrıca kızlar geçen hafta ablamla doktora gittim hamile olduğumu öğrendim. Öğrendiğimden beri içimde buruk bir sevinç var. Hamile olduğumu sadece ablam biliyor. Eşimin bebekten haberi yok. Ne yapacağımı bilmiyorum. Siz olsanız bu durumda ne yapardınız? Affeder miydiniz? Nasıl bir yol izlerdiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var.
Hakkinizda hayirlisi olsun.Rabbim yardimciniz olsun.
Aslinda biz gencligin vermis oldgu heycanla anlayamiyoruz aile birine yok diyorsa ondan hayir gelmiyor...!
