Taze Annelik Ve Depresyon :((

canım çok sıtkın kızlar anlatcak birini arayıp durdum ben tek kardeşim :çok üzgünüm: en sonunda çareyi gene gelip burda içimi dökmekte buldum.belkide sizinde aranızda benim durumumda olanlar vardır.
nerden başlıycamıda bilmiyorum aslın.iyisimi eve gelişimizden başlıyim.hastahane fobimden dolayı sezeryan lmama rağmen doktorum beni 8 saat içinde taburcu etti saolsun.ilk 3 gün sütüm gelmedi. 4 gün birden akmaya başladı kuzucuk mamaya alıştı ama bu arada önce göğsü reddetti belki 4 saat uğraştım durdum olmadı kaçuk uç kullandım. ama afacan bağırmayı bırakmadı bende biraz sakinleşsin öle deneyelim tekrar dedim çünkü ağırmaktan kuzum artık al-mor olmuştu eşimlede kavgalarımız o gün başladı.daha şimdiden bıktında uğraşamıyorsunda gibi bir sürü şeyi saydı döktü zaten göçmüş olan moralim iyice alt üst oldu başladım ağlamaya senağlama bi taraftan nasıl bağırıyr bunları söylerken yeter bağırma çocuk korkuyor dedim sonunda bu kez aldı kucağımdan asıl senden korkuyor onu istemediğini anlıyor çünkü demezmi.senağlamasenağlamasenağlama neyse o badire öyle atladı.bikaç gün sonra zaten benim baktığım kayınvalidem boşanıp yanımıza yerleşmeye kalktı( yıllardır ben bakıyorum çünkü emes hastası hiç bir işini göremiyor) bunun üzerine kayınpederimde ona bi sözleşme imzalatmaya kaltı sözleşmeye göre hiç biir hak talep etmiyordu.bunu duyan eşimin anneanne ve teyzeleri al anneni yanına diye tutturdular ama zaten biz annemlerle yaşıyoruz ev üç oda çocuğun herşeyini annemler üstlendi. bide kayınvalidemin ilaç ve hastahane masraflarını napıcaz her ay üç iğnesi var her biri 2000 lira (olsa amanne ama durum malum) neyseki onlara o konuda rest çekebildi zaten eşim bakıyor ama yanımızada alamayız diye ama bu konuyla iyice bana (ki zaten en başından beri sevmez beni) düş bileyen anneannesi gelip bebek mevlidini ne zaman yapıcaksınız dedi. bende biraz büyüsün kendine gelsin öyle dedim. tamam bi hafta önceden haber verinde herkesi çağırabileyim demezmi. bende ama ben sadece çok yakın akrabalar arasında sakin bişey istiyorum çok kalabalığı çocuğun başına toplamak istemiyorum deyin ki onu bekliyomuş. hep senin dediğinmi olucak sen kendini ne zannediyosun bu adam ağaç koğundanmı çıktı mantarmı yerdenmi bitti diye ağız açmazmı yine sakinliğimi koruyup ben öle bişey demedim dememle beraber bu kezde üstüme yürüyüp el kaldırmaya kalktı iş o raddeye varınca bende açtım ağzımı yumdum gözümü dene bak noluyo benim elim armutmu topluyo deyip kapı dışarı ettim bunu.bu kezde benim kalın kafalı kocam sen napıyosun haklı demezmi hadi bi kavga daha.neyse oda atladı bişekilde.
ama geçen gece olan artık son nokta gibiydi.benim afacan biraz yaramaz pek uykumuz yok çvre çok gelen giden bitmiyor. bide üstüne dediğim gibi hasta kayınvalidem var eee bide evdeki arada bir aklı gelip giden annemle çocuktan beter babam.yorgunluktan beynim dönmüş gece saat 2.5 bak azcık şunada bi duş alim kendime gelim bari dedim herife. döndü ne dese beğenirsini bakamam işim var oyun oynucam biraz(nette) hem benimde dinlenmeye ihtiyacım var. iyice şalterlerim attı bu kez.ben kaç aydır uyumuyorum kaç gündür sürekli ayaktayım yeter bende insanım dedim bu kezde benmi sana uyuma dedim yatsaydın dedi biliyosun sancılarım 5. ayda başladı nereye yatıcam görmüyomuydun sabahlara kadr kıvranıyodum deyincede çekmeseydin demezmi klava:klava:klava: dayanamadım yapıştım gırtlağına o sinirle bayağıda sıkmışım kıpkırmızı olmuş aynen kullandığı cümleyi yazıyorum "manyamışın iyice git karşımda ağlama bıktım artık" bıraktım çıktım odadan banyoya kapandım ama o arada yavrum başladı ağlamaya o kadar bunalmışımki gözüm görmüyo artık bakcak elbet deyip çıkmadım 5dk oldu susmaz 6 yok 7 yok 10 dakkada dayanamayıp gittim odaya bide ne görim geçmiş pc nin başına onuda yanına yatırmış oyun oynuyo dönüp bakmıyo bile.klava:klava:klava:neyse bunlar olup bitenlerdi.
bu arada tabi bendede birsürü sorun başgösterdi sütüm bir gidiyor bir geliyor. ama geende yatmiyor mecbur mama takviye ediyordum ama o geceden beri hiç gelmiyor.senağlama senağlama senağlama en ufak bişeyde ağlamaya başladım elimde deil gözlerimden akıveriyor. sürekli başım ağırıyor.ve deliricek gibi hissediyorum kendimi.hee unutmadan son gelişme eve geldiğimizden beri ilk defa bu sabah mamasını babası yedirdi.
tek bişey istiyorum şu an sadece oğlumla çıkıcam bi tatil sadece ikimiz alim kuzumu koynuma başka kimseyle ilgilenmek kimseye bakmak zorunda olmıyim.kimseyi duymıyim hiç bi kocakarı hurafesi anlatmasınlar şu herif ve bilgiyasayarı yakınımızda olmasın.kaynanam ben bunu yemek istemiyom şunu yap demesin annem her gün çocuk yıkanırmı üşütcen demesin.babam bağrıtma şunu sen buna bakamıyon zaten demesin senağlamasenağlamasenağlama gitmek istiyorum buralardan.

sen ıyıce bunalmıssın allah yardımcın olsun tek başına kalmak senın ılacın çok sıkılmışsın herkesten belli..ya onlar yada sen uzaklaş bı yerlere gıt eş dost yokmu..Eşinde destek olacağına iyicne üstüne gelmiş ama belliki oda bunalmış herşeyde ağlamamaya çalış erkekler daha çabuk bunalıyolar...bu günlerde geçicek kuzun buyucek annesi sabır...

saolun kızlar beni anlayan birilerinin en azından içimi dökebildiğim birilerinin olması ne güzel.olmazmı lalcim benim yerimde başka biri olsa çoktan resti çekmişti.eşim ailesiyle pek geçinemez daha biz nişanlıykn ailesi eşimi kapının önüne koymuştu. bikaç gün sonrad askere gitti.o askerdeyken evlendik biz babam böle orda burda olmaz gelsin burda kalsın deyince bende nikahsız olmaz dedim nikahı kıydık.o zaman kimse sahiplenmedi. geldi düğünü yaptık yine kimsesi yoktu hatta düğüne bile gelmediler. ama düğünden iki gün sonra kayınvalidemin annesi arayıp boşatıcam sizi ben bilmemkimi alcam torunuma demişti.sonra görümcem okumak için yurt dışına gidince barıştılar meğerse kayınvalideme bakim diye barışmışlar. olsun önemli deil.ama oğulları askerdeyken, evlenirken, işsizken biz kuru ekmek bile bulamayıp aç yatarken kimsesi yoktu mantırdıda şimdimi sülale çıktı ortaya.ayrıca annemlerle aynı eve yerleşmek zorunda kaldık çünkü bu yılın başında babamın geçirdiği ameliyat ve masraflar belimizi büktü evleri satıp tek ve daha küçük bi eve yerleştik.

Allah kolaylik versin canim anlattiklarini okudum ama senin cok guclu bir kadin oldugunu da anladim o yuzden biraz daha sabret ve gucunu yitirme en azindan simdi sana ihtiyaci olan bir minik yavrun varken daha da guclu olmalisin.Bazen hayat insanin istedigi gibi gitmiyor keske hersey istedigin gibi olsaydi ama bu demek degildir ki her zaman boyle olacak birgun sende rahatliyacaksin bu anlattiklarin sadece hatirlamak istemedigin kotu bir ani olarak kalacak azcik daha sabret diyorum hersey duzene girecek simdi sende cok hassasin o yuzden degmeyecek kisiler icin kendini hic uzme rahat ol sen sinirlendikce onlar senin ustune daha da gelecek.Umarim en kisa zamanda hersey duzelir hersey istedigin gibi olur.

canım benim çok haklısın yazdıklarını okuyunca 1 yıl öncesine geri döndüm.bende yaşadım lohusalık sendromu ama hepsi geçiyor inan.şu anda düşünmen gereken tek şey minik bebeğin ve onun sağlıkla büyüyüp gelişmesi.onun içinde karnını doyur aç kalma ve kuzunun kısmetini kesme.o herşeyden önemli allaha bol bol dua et çünkü ondan başka kimsemiz yok bitanem.bende geçen yıl 3 sene aramızdan su sızmayan kvalidemle tartıştık sonrada eşimle.tabiki annesinin tarafını tutunca bende evi terk edip anneme gitmeyi düşündüm,ama eşimde annesi tabiki ne kadar cahilde olsa en nihayetinde onun kanı canı.akışına bıraktım küstüm konuşmadım şimdi anlamaya başladı ama iş işten geçiyo tabiki.bugün kvalideye gittik ki 1 yaşında artık benim bebeğim halen yemek sıcak aman ağzı yanmasın gibi boş abuk lafalar edip can sıkıyo.kadınadn nefret ediyorum.sanki büyü yapılmış onu sevme nefret et diye olamaz böyle bişey.ama sabır canım ben senden tecrübeli biri olarak canını sıkmamanı ve sadece bebeğini düşünmeni rica ediyorum.allah yardımcın olsun bitanem.

canım benim hepimiz yeni hayatımıza alışma sürecindeyiz ve benzer sıkıntıları yaşıyoruz inan. ben de ilk 1 hafta bebeğimin başında nöbet tuttum.. bakamıyorum diye ağladım birkaç kez.. şimdi biraz daha iyiyim. kızımın bakımı konusunda en büyük yardımcım ve desteğim eşim çok şükür..

kolay değil onlar da çok büyük sorumluluk aldılar bir anda. anlayışlı olmak gerek tabii ama bu hassas dönemde asıl anlayış ve yardım görmesi gereken bizleriz.. mutlaka yapmışsındır ama diğer arkadaşlarımızın da önerdiği gibi eşinle sıkıntını paylaşmaya devam et bence canım. bebek sahibi olmaya cesaret edebildiysek, hepimiz yeterince yetişkin insanlarız demektir. dolayısıyla bir takım fedakarlıklar yapmak zorunda olmamız en doğalı.. bunu sık sık hatırlatman gerekecek sanırım eşine kötükedihüso

bebeğinin sana çok ihtiyacı var sen de biliyorsun. herkesten ve herşeyden öncelikli şu an oğlun.. diğerlerini boşver biraz sensiz idare etmek zorundalar..kayınvalideni problem bile etme zaten. amiyane tabiriyle salla gitsin.. uğraşman gereken yeterince şey var zaten.. hele seninkiler biraz fazla. kendine ve bebeğine çok iyi bak. sen ona lazımsın annesi opuyorumnanaktan

Canim cok uzuldum esler bu konuda bazen cok anlayissiz olabiliyor ve bencil davranabiliyor gercekten..hic anblamiyorlar kolay saniyorlar ahh keske bizim yerimizde olabilme, imkanlari olsa bir gun..birak 24 saati 3 saat dayanamazlar inan...insallah moralin en yakin zamanda normale doner eger uzaklasma imkanin varsa al bebegini birkac gunlugune yakin bir akrabanin evine git yada cok samimi oldugun sevdigin bir arkadasin varsa ona..oda olmadi cik dolas havan degissin canim...Allah kolaylik versin...

ahh ahh anlayışsız bir koca daha biz bu kocalarla ne yapcaz yaa allah yardımcın olsun tatlım biraz daha relaks olmaya çalış meleğine konsantre ol takma kimseyi kafana

canımm beniim ama yakışmıoo sana ağlamakkkk olmaskkii.zor yaşadıkların tatalım ilk zamanlar lohusalığın verdiği sıkıntılar ve malesef kocalarımızın düşüncesizliği gerçekten bizi bitiro sona yoluna girio herşey merak etmee.dünürüm sen canını sıkma herşeyden önce oğluşunu düşün beslenmeye ihtiyacı var tatlım boşver umursama hiçbirşeyi.hayat bu meleklerle güzel,kapan odana oğluşunla arkanı dön dünyaya boşverr..

canım inan sıkıntıların bebegine birebir yansıyor sütten mi geciyor hislerini mi seziyor bilmiyorum ama sen ne kadar huzursuzsan o da o kadar huzursuzlanıyor. sen herkesi herşeyi bırak gec bi odaya orda gecir vaktini.şu an sn ve bebegin onemli olan başka bişey deil bugunlerin gececegine inan ve saabret dua et bildigin tüm dua ve sureleri sesli sesli oku hem kendine hem yavruna ninni niyetine inşallah rahatlarsınız. Allah yardımcın olsun.

canım ya kıayamam sanada bebeğpinede hiç bişeyi düşünme bebeine konsantre ol hepimiz yasadık o günleri doğumdan sonra aynı olayları bende yaşadım bir yanda kaynana kayınpeder bir yanda benim annem bir ynada anlayışşsız eş inanırmısın en sonunda hepsini eviden gönderdimde rahatladım belki senin öle ir imkanın yok ama sende duymamazlıktamn gel hiç sallama canım minik meleğinle ilgilen sadece o uyuyunca sende uyu sütün geri gelsin işallah tez zamanda atlatırsın bu durumu

çok saolun kızlar yaa insanın kendini yanlız hissetmemesi gerçekten çok güzelmiş. malesef yanına gidebileceğim birileri yok.gerçekten dostum deyip güvendiğim tek bir arkadaşım var oda yurt dışında şu sıralar.akrabalardansa kimseye güvenemem birde olayları duymaları iyi olmaz bir nevi aşiret yapısı vardır çünkü benim sülalemde işlere karışmaları kötü sonuçlar doğurur zaten düğünden herkez diş biliyo eşimin tarafına (( yok birde en çok canımı sıkan kaynanamın bile sustuğu yerde anasının tutup evin içine kadar karışması. eşimin oyun saplantısıda cabası tabi artık hastalık boyutunda işin kötüsü bunu kabul etmediği için hiçbirşey yapamıyorum. konuşmaksa nerdeyse imkansızdaha önceleri dışarı çıkartırdım onu bişey konuşmam gerekiyorsa bebiş doğduktan sonra oda imakansızlaştı nolcaz böle hiç bilmiyorum (

antikacım allah yardımcın olsun valla. yaşadıkların yazdığın kadarıyla zor. ama bir de şöyle bi durum var sen yaşadğın hamilelik ve lohusalık psikolojisiyle olaylara farklı bakıp farklı algılayıp farklı noktalara gedlmesine neden olmuş olabilirmisin????? Herşeye rağmen yazdıklarına çok üzüldüm ama sen güçlü olmaya çalış bebeğine sahip çık... çok da bunalırsan atla gel bana derim...