Üniversite sınavına hazırlanmam lazım ama...

Üniversiteyi ilk kazandığımda öyle zor şartlarda kazandım ki iyi de bir sıralamam vardı fakat beş kuruş paramız yoktu. Okula kayıt için giderken minibüs parasını bile zor denkleştirdik. Parasızlıktan gidemedim. Sonra işe girdim çalıştım. Tekrar kazandım hatta en iyi üniversitelerden birini. Şirkette de part time çevirdim sozlesmemi, sabah okul akşam iş. Nasıl idare edeceğim diyordum ama bir şekilde ediliyor.
Önce temelin zayıfsa temelini oturt, yoksa boş boş konu anlatımı okursun. Milletin karaladığı test kitaplarını kullanırdım.
Bedava PDF bulup indirirdim. YouTubeden konu anlatımı izlerdim.
Hiçbir şekilde hazır hissetmiyorsan akışına bırak. İlla şimdi üniversite okumak zorunda değilsin ki canım. Her şey gönlünce olsun.

Birincisi yaşıtlarınla kendini karsilastirmayi bırak önce. Ben 14 yıllık öğretmenim, 5 yıllık telefon kullanıyorum, hic iphonem olmadı. Çocuklarıma da liseye başlayana kadar almayacağım telefon. Belediyelerin açtığı üniversiteye hazırlık kursları var, benim birçok ogrencim o kurslardan faydalandı ve ücretsiz tamamen. Araştırmanı tavsiye ederim. Annen ve abin çalıştığına göre bütün gün ev senin olacak, özel alana gerek yok, mutfak masasında çalışabilirsin. Meslek liselerinin akademik yönü maalesef zayıf olduğu için mutlaka kurs ayarlamak lazım. Eve internet baglatma şansınız varsa yüzlerce ders videosu var, birçoğu çok güzel. Hedefini belirlemelisin, meslek lisesi çıkışlı olduğun için alanında lisans okuyabilirsin. Sana artisi olur.

Artık borç gırtlağa dayansa da ev eşyasını birkaç yılda bir değiştirme modası yaygınlaştığı için (!) böyle düşünmeniz çok normal. Kanepelerin yaylarında veya iskelesinde kırık ve halılarda incelme veya yırtılma varsa bir şey diyemeyeceğim. Değiştirme vakti gelmiştir. Çok takılıyorsanız en fazla iki aylık maaş tutar. Yeni oturma grubu alın. Belki bu aşağılanma hislerinizden kurtulursunuz.

Yaşıtlarınıza gelince de inanın ki herkes öyle değil. Ailelerine baksanız asgari ücretlidir ama onlara baksanız jet sosyete. Kız meslekte öğretmenlik geçmişim oldu, bilindik tıp fakültesinde de asistanlık. Arkadaş profilinizi tahmin edebiliyorum ama inanın ki eğitim seviyesi arttıkça o görgüsüzlük ve özentilik azalıyor. Lisedeki öğrencilerimde, aileleri fakirlikten sürünürken ayfonum da ayfonumcular vardı ki üniversitedeki koskoca profesörlerde bile o kadar pahalı telefonlar yoktu. Ama kafa yapısına baksan, yaanii. Dümdüz insanlardı, amaçları genelde sevgi/koca bulma olan kişiler. Tek tük kendimi geliştireyim derdindeydi. 98li öğrencilerimde nişanlanmayan/evlenmeyen pek kalmadı İnek tabir edeceğimiz öğrencilere baksanız dümdüz giyinen öğrenciler. Önceleri fakültede sağlık MYO veya fakültesi öğrencilerini görünce hemen bunlar tıp öğrencisi değil diye ayırt edebiliyordum. Ayırt etme kriterim: sadelikten uzaklaşma.

Şartlara gelince de ben sınavlara hazırlanırken veya ödev yaparken yemek masasında veya sehpada yapardım (koleje gittiğimi belirteyim). Çalışmama engel değildi. Yok fosforlu kalemmiş, stickermış, not kağıtlarıymış hiç işim olmazdı. Her ne kadar kapağını açmadıysam da okulun kütüphanesinden kullanılmış konu anlatımlı kitap da almıştım. Kuzenim mesela gocunurdu böyle şeylere, lüks içinde yaşardı bize göre. Ben üniversiteyi kazandım ve lisansüstü mezunuyum, o kazanamadı. Benim 32 GB hafızalı telefonum var (Mis gibi hafıza kartı ile de arttırdım. Bir sürü uygulama yüklü. İşimi gayet görüyor), onunki üst model. Ben öğrenme ve deneyimleme derdindeyim, o ise çevresine lüksüyle hava atma derdinde. O lüksü ileride ben kazancımla elde edebilecekken o asla eğitimini ilerletemeyecek. En fazla AÖF okur. Mesleği ve eğitimi olan hayatta bir adım daha önde olur (İstisnalar kaideyi bozmaz).

Şu anda evde iki tane çalışma masası var ama hala laptopumu alakasız yerlere koyup da işimi yaparım. Şu anda bile baza üstünde işimi yapıyorum. Ders çalıştığımda da halı üstünde, yatakta veya alakasız yerlerde çalışırım. İstedikten sonra her yerde çalışılır hatta konu çalışırken en güzeli volta atarak çalışma. Öğrenme daha iyi oluyor, tavsiye ederim.

Lisede hangi programdan mezun olduğunuzu bilmiyorum ama çocuk gelişimi değilseniz MYO okumanız sizin meslek edinmeniz için daha iyi olur hatta bu halinizle bile rahatça çalışabilirsiniz. Liseden ve MYOdan mezun giyim öğrencilerim aynı işi yapıyor. Bazısı İSMEK Moda Okulu ile kendini geliştirdi. Yiyecektekiler de workshoplarla kendini geliştiriyor. Çocuk gelişim için bir şey diyemeyeceğim çünkü 4 yıllık öğretmenlik okumadan pek bir işe yaramıyor lise mezuniyeti. Kendi alanında çalışan öğrencimi duymadım da maalesef.

Bu arada temeliniz yoksa dersane önermem. Konular hızlıca anlatılacağı için verim alamazsınız. Vereceğiniz paraya da yazık. TYT'ye girecekseniz de iyi olduğunuz derslere yönelik çalışın. Tek puan hesaplanıyor ne de olsa. Yok AYT diyorsanız da temelinizi oluşturun. Öbür seneye dersaneye yazılın. Belediyenin ve sanırım MEB'in de kursları var. Derece yapanlar çıkıyor. Tavsiye ederim.

Hiçbir durumunuzu başkalarıyla kıyaslamayın. Bunu bırakınca geleceğe karşı olan kaygım azaldı. Kıyaslamak saçmalıktı. Önceden kendimi kıyasladıklarımla aynı koşullarda değilim. Referans olarak onları almayacağım. İdealime ulaşmak için gerekenlere odaklanacağım. Geç olacak ama bir şekilde hedeflerime ulaşacağım inşallah.

Tekrar okuyup toparlamam gerekiyor ama çok üşendim. Karışık olmuştur kesin, eksik de Kolaylıklar dilerim.

roxvss .!.:

Teşekkürlerimi sunuyorum umarım hayat size de şans getirir mutlu olursunuz

Genişletmek için tıkla...

Hangi ildesiniz

Bu sene işte çalışma. Evde gündüzleri yalnız oluyorsun sanırım, bu çok iyi bir şey. Dershane imkanın varsa zorla. Yoksa youtubeda o kadar çok video var ki, her şeyi en baştan anlatıyor. Benim hocam kanalına falan bak. Sıkı bir çalışmayla yaparsın. Hayatını değiştirmek kendi ellerinde. Bu sene iyi asıl güzel bir bölüm kazan sonra iyi ki diyeceksin. 1 seneyi falan da kayıp olarak görme sakın millet 30unda 40ında üniversite okuyor. Ama dediğim gibi çok sıkı tut, sabah erken kalk planlı programlı git, olmayacak iş değil.

Canım senin konunu görünce hemen üye olup yazmak istedim. Küçücük yaşında zor zamanlar atlatmışsın ama hala hayallerin uğruna dimdik ayaktasın, cesaretinden ve gücünden ötürü seni tebrik ediyorum yolun açık olsun. Sana tavsiyem kendini sakın başkalarıyla kıyaslayıp yıpratma, sen sensin ve ne olursa olsun biriciksin. Dışarıdan çoğu insan kusursuz bir hayata sahipmiş gibi görünebilir ama bu aslında buz dağının görünen yüzü, kimse kendi eksiklerini dışarıya yansıtmak istemez. Ben de 19 yaşında bir kızım. benim de çevremde gerçekten çok havalı görünen, pahalı kıyafetler giyip pahalı telefonlar kullanan kızlar var. Onları görünce ilk başlarda ben de üzülüyordum, ama sonrasında çoğunun imkanlarının ya da aileleri ile aralarındaki bağların o kadar da dışarıdan görüldüğü gibi olmadığını fark ettim. Çok cool görünen kızlar bir bakıyorsun lisede 100 lira burs almak için fellik fellik koşturuyorlar, ay sonunu getiremiyorlar, herkese borçlular. Daha geçen bir arkadaşım maddi durumu kötü olan ailesine yks'den sonra bana iPhone alacaksınız diyordu, telefon 40 bin civarı yani her pahalı ürün kullananın hali vakti, ailesi ile iletişimi iyi olacak diye bir şey yok. Devir resmen gösteriş devri olmuş tatlım perde arkasını hiç bilemeyiz. Allah inşallah sana her şeylerin en güzellerini nasip etsin

Bu arada yks için dershaneye gitmeni de çok tavsiye etmem, dershanede her ders için genelde bir tane hocaya bağımlı kalıyorsun ve hocanın anlatım tarzı sana çok uymazsa işler zorlaşıyor, bir de çok pahalı zaten. eğer evde sınırsız internet erişim imkanın ya da yakınında internete ulaşabileceğin bir kütüphane varsa Youtube hocaları ile ilerlemeni tavsiye ederim. Gerekirse takibinin yapılması için arada online koçluk da alabilirsin, koçluklar da ucuz değil ama dershane masrafı kadar da tutması mümkün değil ve sınava hazırlık sürecinde bir takibin yapılması da çok önemli. Bu arada her test kitabını almak zorunda da değilsin çünkü kitapların çözümleri de Youtube'da var yine sosyal ve fen derslerinin testlerini mesela videoları izleyerek çok rahat çözebilirsin.
Tavsiye kanallar olarak da Türkçe için rüştü hoca, kadir gümüş, aker kartal çok iyidir. Coğrafyanın kodları da çok güzel bir kanal. Matematik için rehber matematik, mert hoca, matematiğin güler yüzü çok iyidir. Fizik için altuğ güneş harikadır, vip fizik de güzeldir. Kimyada benim hocam görkem şahin çok güzel anlatır. Biyoloji için senin biyolojin, doktor biyoloji, fundamentals biyoloji kaliteli kanallar. Bu hocaların hepsi de eğlenceli, samimi anlatır insanı rahatlatırlar. Bir sene boyunca tecrübe ettim bu hocaları, onlara kefilim yani

Çok karmaşık yazdım umarım yardımcı olabilmişimdir. Seni ve kedişini çok çok öpüyorum

Tjure .!.:

Canım senin konunu görünce hemen üye olup yazmak istedim. Küçücük yaşında zor zamanlar atlatmışsın ama hala hayallerin uğruna dimdik ayaktasın, cesaretinden ve gücünden ötürü seni tebrik ediyorum yolun açık olsun. Sana tavsiyem kendini sakın başkalarıyla kıyaslayıp yıpratma, sen sensin ve ne olursa olsun biriciksin. Dışarıdan çoğu insan kusursuz bir hayata sahipmiş gibi görünebilir ama bu aslında buz dağının görünen yüzü, kimse kendi eksiklerini dışarıya yansıtmak istemez. Ben de 19 yaşında bir kızım. benim de çevremde gerçekten çok havalı görünen, pahalı kıyafetler giyip pahalı telefonlar kullanan kızlar var. Onları görünce ilk başlarda ben de üzülüyordum, ama sonrasında çoğunun imkanlarının ya da aileleri ile aralarındaki bağların o kadar da dışarıdan görüldüğü gibi olmadığını fark ettim. Çok cool görünen kızlar bir bakıyorsun lisede 100 lira burs almak için fellik fellik koşturuyorlar, ay sonunu getiremiyorlar, herkese borçlular. Daha geçen bir arkadaşım maddi durumu kötü olan ailesine yks'den sonra bana iPhone alacaksınız diyordu, telefon 40 bin civarı yani her pahalı ürün kullananın hali vakti, ailesi ile iletişimi iyi olacak diye bir şey yok. Devir resmen gösteriş devri olmuş tatlım perde arkasını hiç bilemeyiz. Allah inşallah sana her şeylerin en güzellerini nasip etsin

Bu arada yks için dershaneye gitmeni de çok tavsiye etmem, dershanede her ders için genelde bir tane hocaya bağımlı kalıyorsun ve hocanın anlatım tarzı sana çok uymazsa işler zorlaşıyor, bir de çok pahalı zaten. eğer evde sınırsız internet erişim imkanın ya da yakınında internete ulaşabileceğin bir kütüphane varsa Youtube hocaları ile ilerlemeni tavsiye ederim. Gerekirse takibinin yapılması için arada online koçluk da alabilirsin, koçluklar da ucuz değil ama dershane masrafı kadar da tutması mümkün değil ve sınava hazırlık sürecinde bir takibin yapılması da çok önemli. Bu arada her test kitabını almak zorunda da değilsin çünkü kitapların çözümleri de Youtube'da var yine sosyal ve fen derslerinin testlerini mesela videoları izleyerek çok rahat çözebilirsin.
Tavsiye kanallar olarak da Türkçe için rüştü hoca, kadir gümüş, aker kartal çok iyidir. Coğrafyanın kodları da çok güzel bir kanal. Matematik için rehber matematik, mert hoca, matematiğin güler yüzü çok iyidir. Fizik için altuğ güneş harikadır, vip fizik de güzeldir. Kimyada benim hocam görkem şahin çok güzel anlatır. Biyoloji için senin biyolojin, doktor biyoloji, fundamentals biyoloji kaliteli kanallar. Bu hocaların hepsi de eğlenceli, samimi anlatır insanı rahatlatırlar. Bir sene boyunca tecrübe ettim bu hocaları, onlara kefilim yani

Çok karmaşık yazdım umarım yardımcı olabilmişimdir. Seni ve kedişini çok çok öpüyorum

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle merhabalar bu mesajınız beni ağlatmaya yetti belki de dolmuşumdur bilmiyorum ama gerçekten çöküntüye girdiğim bir dönem olmasıyla beraber sorunlar her geçen gün artmaya başlıyor sorun dışarıda değil sorun kendi içimde bu karmaşa ortasında nefes alabilmeye çalışıyorum burada çoğu yazan insandan daha farklı hisettirdiğinizi söylemek isterim beni mutlu ettiniz çoğu gerçekten büyüttüğümü ve şımarık olduğumu düşünmüş olmalılar ''çalışmak isteyen her yerde çalışır'' gibi bunların ben de bilincindeyim yeterince ama zorlanıyorum ve düşüncelerimden kurtulamıyorum daha önce böyle bir kaygıyla yüzleşmemiştim bu zamana kadar hayatıma giren herkesi iyi hissettirmek uğruna çabaladım lise hayatımın son iki senesi sürekli zorbalandım saçım mavi olduğu için öğrenci değilsin bile dendi saçlarımı kısacık yaptım siyaha boyadım ve son sınıfa geçerken evrim geçirttim kendime uzattım rengini değiştirdim bu hayattaki tek amacımın sevilmek uğruna her şeyimi ortaya koyabileceğimi fark ettim sanırım bunca kıyaslamam buradan geliyor eskiden daha doğrusu içime kapanmadan önce beni tanıma şansı elde eden herkes severdi iyi geldiğimi hatta bu dünyada benim gibi birisi daha olmadığına inandırırlardı yanlış anlamayın hiçbirini aşk anlamında söylemiyorum benim buna vaktim yok ve herkesi red ediyorum başlarda insanları çok fazla mutlu edip sonra o insanların hayatlarından çıkıyorum bile isteye yapıyorum bunu zarar vereceğimi düşünüyorum belki de çok kişiyi üzdüm bu şekilde her zaman sınırları olan birisiydim herkesin yanında olmama rağmen gece olduğunda yalnız ağlayan kişi hep bendim bunu fark edince herkesi tek kalemde sildim hiçbir kararımdan pişmanlık duymuyorum insanlar bencil ve bu zamana kadar hep beni kullanmışlar bu gerçekle yüzleşince kendi içime gömüldüm lise bitti gerçek hayatın dalgası vurdu gerçekten annemin bizden sakladığının farkına vardım hiç çaktırmazdı bir şeyler yapmak zorunda olduğumu biliyorum bu yüzden söylediklerinize uyacağım dershane işini kafamdan sildim gündüzleri işe gelip altıdan sonra bazı günler kütüphaneye gitmeyi düşünüyorum bunu yaparsam evde yemekleri kim yapacak temizliği düşünüyorum bir yandan ama bu sorumlulukları yok saymam gerekiyor sanırım ama diğer çocuklar tüm gün ders çalışıyor olacak ve ben gene geride kalacağım çözümü yok kim ne derse hep yarım kalıyor bu cümleleri yazarken önerdiğiniz youtube kanallarını bir kağıda yazdım bir kullanıcıdan çok bana abla gibi hisettirdiniz daha önce ablam olmamıştı bu hissi bilmiyorum ama sanırım böyle hisettirdiniz teşekkürlerimi sunuyorum sormak hakkım mıdır bilmiyorum ama üniversiteyi umarım kazanmışsınızdır ve güzelce okuyorsunuzdur sevgilerle<3

Sardunya21 .!.:

Hangi ildesiniz

Genişletmek için tıkla...

neden sormuştunuz

hayata karşı duruşun çok kıymetli,tebrik ederim seni.
onca şeyden kendini çıkarıp kendine bir hedef belirlemeye çalışman takdire şayan
emin ol yaşadıklarını yaşayan çok genç kızımız var.
kütüphaneye gidebilirsin bu süreçte.
orada rahatça çalışırsın.
internetten video indirip izleyebilirsin.
yeterki pes etme

roxvss .!.:

Öncelikle merhaba umarım iyisinizdir anlatacaklarıma çare ararken az önce bu siteyle karşılaştım ve gerçekten bir akla ihtiyacımın olduğunun farkındayım lütfen belirli bir olgunluğa erişmiş insanlar bu yazılarımı okusun bana ışık tutacak birkaç büyüğü yeterli bu kız çocuğu için kısaca hayatımı özetlemek istiyorum başında bir baba olmadan büyüdüm benim için bu hayatta sadece annem vardı çünkü babam uçkurunun peşine takıldı küçüklüğüm kavgalar, şiddetlerle geçti annem babamdan ayrıldığında üçüncü sınıfa geçmiştim o zamanları yarım yamalak hatırlasam da neredeyse sekiz sene oldu anne ve babam boşanalı annem tek başına çalışarak kendi evimizi kendi düzenimizi kurdu şu an oturduğumuz ev.. çoğu insanın 'ev' bile demeyeceği türden halılarımız eski, koltuklarımız berbat halde ama kendime ait bir kitaplığım var küçüklüğümden beri kendime yaptığım tek servet bu kitaplık 2024 senesine ayak uyduramıyorum yaşıtlarım son model iphonelerle gezerken 32gblik onların çöp diyeceği bir telefona sahibim beni yanlış anlamayın lütfen asla yadırgamıyorum ben sadece eksik olduğumdan bahsediyorum ama bu eksikliğin küçüklüğümden beri farkında olarak yetiştim her zaman yaşıtlarımdan geride büyüdüm onlar eve gittiği zaman sıcak bir çorba önlerine gelirken tek yapacakları ve yapması gereken ders çalışmakken bu hayat bana bunu sağlamadı her okuldan dönüşümde ilk önce evleri temizlerdim saatlerce, yemek yapar, işlerim bittiğinde ise ılık bir duş alır anne ve abimin eve gelmesini beklerdim lise hayatım bu şekilde geçti yani bundan iki ay öncesine kadar da bu şekilde devam ediyordu meslek lisesi mezunu olarak çıktım iki ay öncesine kadar ve okulun kapanmasına iki hafta kala masabaşı bir işte çalışmaya başladım bunun için bekleme şansım yoktu tamamen kendi isteğimle girdiğimi de söylemek istiyorum çünkü gerçekten bir şeyler değişsin istemiştim eğer bana daha önce bu izin tanınsaydı bir saniye durmazdım işe başlamak için ama annem hep ortalığın kötü olduğunu ve bunun için küçük olduğumu söylerdi sonra üniversite sınavına girdim ve beklenildiği gibi sonuç hüsran çünkü gerçekten ders çalışmaya vaktim olmadı bu sene hem on ikinci sınıftım, hem staja gidiyordum, hem ev hepsi bir arada zor yürürken üniversite sınavına çalışamadım maalesef ki her ne kadar söylemek istemesem de sonuç bir milyona girdim ne kadar beklentim olmasa da kırıldım kendime nasıl bunu yaptın dedim yaşıtlarımla kendimi kıyaslamadan edemiyorum başta da söylemiştim onların aileleri istedikleri her şeyi alıyor mutlular delicesine seviliyorlar ve odaları var tüm gün yat ders çalış ne güzel dünya demeden edemiyorum böyle insanlar hayatta hep başarılı oluyorlar sürekli bir neden arayışı içerisindeyim üzüntüye kapılıyorum ama bunu aileme belli etmeden çalışmaya devam ediyorum çocukluğunu yaşayamamış ve çok küçük yaşta sorumluluklarla yetişen birisi olduğumu bilmenizi istediğim için bunları anlattım bana acımanızı istemiyorum ben sadece bana ne yapmam gerektiği hakkında fikir almak istiyorum sizce ben ne yapmalıyım? durum buyken ne yapmam lazım? bu sene mezuna bırakıyorum anneme çalışıp halledeceğimi söyledim ama evde özel alanım bile yok hem işte çalışıp, hem üniversite sınavını halledebilir miyim? dershaneye gitmemi söylüyorlar lakin gerçekten çok pahalı 25k olmuş... şimdi kazandığım parayla birkaç hedefim var onları halledip test kitabı almaya başlayacağım ha birde beni yalnız hissettirmeyen bir kedim var onu çok fazla seviyorum hatta maaşımla ona tünel alacağım alfpafkfp bu hayatın verdiği en güzel şans en güzel tesadüf oydu benim için yılbaşı gecesi parkta bulup sahiplendim sonra biz onu iyileştirdik :))

Genişletmek için tıkla...

Sen sanıyor musun ki iyi bir kariyerde olan herkes iyi şartlarda büyüdü yada aile desteğiyle kariyer yaptı...öyle bisey yok...bizde kötü şartlarda büyüdük odamız vs yoktu.fkt belli bir statüdeyiz.hersey oda bilgisayar tlf vs değil...Sen azmedeceksin kendini yetistireceksin...liseden çıktığından beri hep çalıştım hem okudum hem atandım.

Sakin evleneyim deme .iyi bir kariyerin olmadan.once ayaklarının üzerinde dur sonra aşk evlilik düşün....bide bizim gbi zorluklardan yetişen insanların belli bir kariyere gelmesi icin okumaktan başka çaremiz yok...o diğer imkanları çok iyi olan herkes emin ol bi müddet sonra bosveriyor..Sen imkanı fln bosver.guzelce otur dersine calis

Yukarıda bi arkadaşın yazdığı gibi onlisans okuyup kpss ye yüklenip atanman daha mantıklı

roxvss .!.:

Öncelikle merhabalar bu mesajınız beni ağlatmaya yetti belki de dolmuşumdur bilmiyorum ama gerçekten çöküntüye girdiğim bir dönem olmasıyla beraber sorunlar her geçen gün artmaya başlıyor sorun dışarıda değil sorun kendi içimde bu karmaşa ortasında nefes alabilmeye çalışıyorum burada çoğu yazan insandan daha farklı hisettirdiğinizi söylemek isterim beni mutlu ettiniz çoğu gerçekten büyüttüğümü ve şımarık olduğumu düşünmüş olmalılar ''çalışmak isteyen her yerde çalışır'' gibi bunların ben de bilincindeyim yeterince ama zorlanıyorum ve düşüncelerimden kurtulamıyorum daha önce böyle bir kaygıyla yüzleşmemiştim bu zamana kadar hayatıma giren herkesi iyi hissettirmek uğruna çabaladım lise hayatımın son iki senesi sürekli zorbalandım saçım mavi olduğu için öğrenci değilsin bile dendi saçlarımı kısacık yaptım siyaha boyadım ve son sınıfa geçerken evrim geçirttim kendime uzattım rengini değiştirdim bu hayattaki tek amacımın sevilmek uğruna her şeyimi ortaya koyabileceğimi fark ettim sanırım bunca kıyaslamam buradan geliyor eskiden daha doğrusu içime kapanmadan önce beni tanıma şansı elde eden herkes severdi iyi geldiğimi hatta bu dünyada benim gibi birisi daha olmadığına inandırırlardı yanlış anlamayın hiçbirini aşk anlamında söylemiyorum benim buna vaktim yok ve herkesi red ediyorum başlarda insanları çok fazla mutlu edip sonra o insanların hayatlarından çıkıyorum bile isteye yapıyorum bunu zarar vereceğimi düşünüyorum belki de çok kişiyi üzdüm bu şekilde her zaman sınırları olan birisiydim herkesin yanında olmama rağmen gece olduğunda yalnız ağlayan kişi hep bendim bunu fark edince herkesi tek kalemde sildim hiçbir kararımdan pişmanlık duymuyorum insanlar bencil ve bu zamana kadar hep beni kullanmışlar bu gerçekle yüzleşince kendi içime gömüldüm lise bitti gerçek hayatın dalgası vurdu gerçekten annemin bizden sakladığının farkına vardım hiç çaktırmazdı bir şeyler yapmak zorunda olduğumu biliyorum bu yüzden söylediklerinize uyacağım dershane işini kafamdan sildim gündüzleri işe gelip altıdan sonra bazı günler kütüphaneye gitmeyi düşünüyorum bunu yaparsam evde yemekleri kim yapacak temizliği düşünüyorum bir yandan ama bu sorumlulukları yok saymam gerekiyor sanırım ama diğer çocuklar tüm gün ders çalışıyor olacak ve ben gene geride kalacağım çözümü yok kim ne derse hep yarım kalıyor bu cümleleri yazarken önerdiğiniz youtube kanallarını bir kağıda yazdım bir kullanıcıdan çok bana abla gibi hisettirdiniz daha önce ablam olmamıştı bu hissi bilmiyorum ama sanırım böyle hisettirdiniz teşekkürlerimi sunuyorum sormak hakkım mıdır bilmiyorum ama üniversiteyi umarım kazanmışsınızdır ve güzelce okuyorsunuzdur sevgilerle<3

Genişletmek için tıkla...

Canım sana özelden mesaj göndermiştim daha rahat konuşuruz diye, gördün mü acaba

Kısıtlı imkanlara rağmen kendine bir kitaplık kurman,çalışman ve bir hedefinin olması çok güzel.Bu bakımdan seni takdir ettim.
Üniversiteye hazırlık kısmına gelince,uzun zaman üniversite hazırlık grupları derslerine girmiş eski bir öğretmen olarak şunları önerebilirim;
*İyi bir yayınevinin üniversite hazırlık kitaplarını al.
*Kendine bir çalışma programı oluştur.Mesela bir gün sözel dersler sonraki gün matematik gibi bir program dengeli olur.
*Tek seferde oturup saatlerce çalışmak yerine her gün düzenli 1 saat çalışmak çok daha verimlidir.
*Her gün çalıştığın konu ile ilgili testler çöz.
*Haftanın bir gününü sadece deneme çözmek için ayır.O gün konu çalışma.Eksiklerini not eder tekrar yaparsın.

Zor zamanlar güçlü insanlar yetiştirir,buna inan

gamlibaykush .!.:

bir de yazın tarlada çalışmaktan kapkara kararirdim.okullar açılınca bir de zorbalık yaşardım.cingene gibisin.bu tiple mahkemede 6 ay tipten ceza yersin vs vs. içim kan ağlıyordu

Genişletmek için tıkla...

aaa bu benim ortaokul hayatım. zaten esmerim. tarladan gelince kapkara olurdum

tabi bizim okul elit olduğu için öyle direkt çingene demezlerdi ama mesela beni elit ortamlarına davet etmezlerdi, başka başka yerlerden vurmaya çalışırlardı (mesela benim sinemaya gidecek param yoktu ama arkadaşların hepsi çıkan her filme giderdi, aileleri operaya giderdi --şimdi fransada filan operacı tiyatrocu olanlar var içlerinde...
neyse ben de radikalin cumhuriyetin filan tüm sinema yazarlarını okurdum ki herşeyden haberdar olayım...sanat filmleri münazaralar filan gırla giden acayip bir ortam vardı okulda...
avrupaya dil okullarına filan giden arkadaşlarım vardı
ki sene 94 95 filan o zamanlar avrupaya gitmek büyük olaydı

ben hiç unutmuyorum aylarca inglizcedeki ve almancadaki fiil çekimlerini kendim elle not çıkarıp ezberlemiştim...aylarca elimde o notlarla dolandım evde.
çünkü beni kimse dil okuluna gönderemezdi
hiç parasıyla okula gitmedim ya da kursa ya da dersaneye ya da herhangi bir eğitim faaliyetine
ama hiç de eksik kalmadım
o zamanlar internet henüz icat edilmemişti. o zaman biz kupon toplayıp ansiklopedi alarak evde mum ışığında çalışarak yaptık. şimdi de yapılır.

kimse bu kadar zorlu hayatlardan geçsin istemem
ama
elimizdeki hayat buysa biz bu şartlarda ne yapabiliriz ona bakmak lazım...

roxvss .!.:

Öncelikle merhaba umarım iyisinizdir anlatacaklarıma çare ararken az önce bu siteyle karşılaştım ve gerçekten bir akla ihtiyacımın olduğunun farkındayım lütfen belirli bir olgunluğa erişmiş insanlar bu yazılarımı okusun bana ışık tutacak birkaç büyüğü yeterli bu kız çocuğu için kısaca hayatımı özetlemek istiyorum başında bir baba olmadan büyüdüm benim için bu hayatta sadece annem vardı çünkü babam uçkurunun peşine takıldı küçüklüğüm kavgalar, şiddetlerle geçti annem babamdan ayrıldığında üçüncü sınıfa geçmiştim o zamanları yarım yamalak hatırlasam da neredeyse sekiz sene oldu anne ve babam boşanalı annem tek başına çalışarak kendi evimizi kendi düzenimizi kurdu şu an oturduğumuz ev.. çoğu insanın 'ev' bile demeyeceği türden halılarımız eski, koltuklarımız berbat halde ama kendime ait bir kitaplığım var küçüklüğümden beri kendime yaptığım tek servet bu kitaplık 2024 senesine ayak uyduramıyorum yaşıtlarım son model iphonelerle gezerken 32gblik onların çöp diyeceği bir telefona sahibim beni yanlış anlamayın lütfen asla yadırgamıyorum ben sadece eksik olduğumdan bahsediyorum ama bu eksikliğin küçüklüğümden beri farkında olarak yetiştim her zaman yaşıtlarımdan geride büyüdüm onlar eve gittiği zaman sıcak bir çorba önlerine gelirken tek yapacakları ve yapması gereken ders çalışmakken bu hayat bana bunu sağlamadı her okuldan dönüşümde ilk önce evleri temizlerdim saatlerce, yemek yapar, işlerim bittiğinde ise ılık bir duş alır anne ve abimin eve gelmesini beklerdim lise hayatım bu şekilde geçti yani bundan iki ay öncesine kadar da bu şekilde devam ediyordu meslek lisesi mezunu olarak çıktım iki ay öncesine kadar ve okulun kapanmasına iki hafta kala masabaşı bir işte çalışmaya başladım bunun için bekleme şansım yoktu tamamen kendi isteğimle girdiğimi de söylemek istiyorum çünkü gerçekten bir şeyler değişsin istemiştim eğer bana daha önce bu izin tanınsaydı bir saniye durmazdım işe başlamak için ama annem hep ortalığın kötü olduğunu ve bunun için küçük olduğumu söylerdi sonra üniversite sınavına girdim ve beklenildiği gibi sonuç hüsran çünkü gerçekten ders çalışmaya vaktim olmadı bu sene hem on ikinci sınıftım, hem staja gidiyordum, hem ev hepsi bir arada zor yürürken üniversite sınavına çalışamadım maalesef ki her ne kadar söylemek istemesem de sonuç bir milyona girdim ne kadar beklentim olmasa da kırıldım kendime nasıl bunu yaptın dedim yaşıtlarımla kendimi kıyaslamadan edemiyorum başta da söylemiştim onların aileleri istedikleri her şeyi alıyor mutlular delicesine seviliyorlar ve odaları var tüm gün yat ders çalış ne güzel dünya demeden edemiyorum böyle insanlar hayatta hep başarılı oluyorlar sürekli bir neden arayışı içerisindeyim üzüntüye kapılıyorum ama bunu aileme belli etmeden çalışmaya devam ediyorum çocukluğunu yaşayamamış ve çok küçük yaşta sorumluluklarla yetişen birisi olduğumu bilmenizi istediğim için bunları anlattım bana acımanızı istemiyorum ben sadece bana ne yapmam gerektiği hakkında fikir almak istiyorum sizce ben ne yapmalıyım? durum buyken ne yapmam lazım? bu sene mezuna bırakıyorum anneme çalışıp halledeceğimi söyledim ama evde özel alanım bile yok hem işte çalışıp, hem üniversite sınavını halledebilir miyim? dershaneye gitmemi söylüyorlar lakin gerçekten çok pahalı 25k olmuş... şimdi kazandığım parayla birkaç hedefim var onları halledip test kitabı almaya başlayacağım ha birde beni yalnız hissettirmeyen bir kedim var onu çok fazla seviyorum hatta maaşımla ona tünel alacağım alfpafkfp bu hayatın verdiği en güzel şans en güzel tesadüf oydu benim için yılbaşı gecesi parkta bulup sahiplendim sonra biz onu iyileştirdik :))

Genişletmek için tıkla...

dershaneye değil kütüphaneye gidin, youtube üzerinden ders çalışın. hem bedava hem de güzel anlatıyorlar. benim önerilerim şunlar;
kimya: görkem şahin
biyoloji: fundamentals
fizik: vip fizik
matematik: mert hoca
tarih: ramazan coşkun
coğrafya: yavuz tuna
edebiyat&türkçe: türkçenin matematiği
umarım yardımcı olabilmişimdir

Her zaman kendinden daha kötü olanlara bakıp haline şükretmen lazım. Bunu yapmak senin motivasyonunu yükseltir. Sınav süreci ve lise dönemi benim için de çok zorlayıcı bi süreçti. Anlatsam roman olur derler ya öyle bi şeydi. Ders çalışacak odam ve masam bile yoktu ancak bunlar beni daha fazla motive etti. Geleceğim için çalışıyorum dedim hep. Çok iyi bi puan alarak hukuk fakültesini kazandım. Sadece biraz istek biraz azim lazım sana. İnan her şey öyle güzel yoluna giriyor ki şaşırıp kalıyor insan. Hakkında en güzeli en hayırlısı olsun

Dershaneye gerek yok canım.şimdi kaynaklar o kadar güzelki valla ben özeniyorum bazen alıp çalışmayayoutubeda binbir türlü hoca var seç beğen izle.eskiden kaynakların soru çözümlüsü pek olmazdı yapamadığın soruyu soracak adam bulamazdın dershane falan o zaman işe yarardı şimdi artık kaynaklar çözümlü oluyor izliyorsun çözümü mesela çok güzel tek başına çalışmaya çok müsait.gerçekçi bir bölüm hedefi tuttur okul uzarsa bile hem okur hem çalışırsın yapacak birşey yok durumuna üzüldüm ama durumu kötü olan çok insan var sen çevrendekilere bakma sadece ben miyim perişan diyede düşünme.