Yeni evli aile özlemi

Bana gereksiz tavırlar gıbı gelıyor
Ne unıye gidince ne evlenınce
oy ailemi ozledım demedım
Ustelık unı hayatım cok zor gecmıstır yıne de özlem duymadım
Ben erken yaşta birey oldum sanırım
Sizde gec kalmıs degılsınız hamile kalıp anne olmadan birey olmanın yoluna bakın bence, zahmet olacak ama
 
Bence siz ne yapın biliyor musunuz bu platformda insanlar fikir sahibi olmak için yazıyor sorular soruyor ya. Mesela ben o yüzden yazdım. Siz de fikriniz yani gerçekten verilecek kayda değer bir fikriniz olduğunda yazın. Yazmak için ya da kendinizce duygu ya da beyninizin yettiğince konuşmak için yazmayın rica ediyorum. Sanırım bu platformda amaç tam olarak bu.

Siz de o zaman kayda değer derdiniz olduğunda konu açın 😉
 
Aileniz uzakta mı?Ben evleneli nerdeyse 15 yil oldu.Aile evinden cok kalabaligi ozluyorum. Ee simdi aile evine gidiyoruz coluk cocuk kalabalik.Eve geliyorum yanliz basima sıkılıyorum.Gerci benim aile evimde kalmadi babam rahmetli oldu.Annemde cogu zaman bizlerle kaliyor.Ama koye gidip beraber olmak yinede hosuma gidiyor.
Belki benim de özleme nedenim bu. Aynı evde 10 kişi kadar yaşardık kalabalık aileye doğdum. Kendi evimde yalnızım. Eşim de işinden dolayı evde olmayabiliyor. Ailemin evinde hep kalabalık oluyor. Sanırım özlemden ziyade yalnızlıktır sorunum. Çocukça ya da şımarıklık denilebilir herkesin kendine göre bir başa çıkma gücü var. Ben belki güçlü değilim. Eşyalı ve küçük bir evde oturuyoruz belki bu da sebeptir. Bilmiyorum. Tek bildiğim ailemin evinde ki o sesler gülüşleri özlediğim
 
Birey olmak sizin gibi öyle kafadan tespit yapabilmekse birey olmamayı (sizin sözlüğünüzdeki anlamıyla) tercih ederim. Bir yazı yazılmışsa buraya kişi yoğun olarak hissettiği için yazmayı tercih etmiştir. Ve hislerin yaş ya da birey olamamakla uzaktan yakından alakası yok. Siz de sanıyorum bunu bilmeyecek kadar çocuksunuz
Liseye yeni başlayan bir kız vardı. Okulu pansiyonluydu. Pansiyonda kalıyordu. Ailesi sadece 1 saat uzaklıktaydı ve her haftasonu ailesinin yanındaydı.

Kız , ailesini çok özlediği için ilk senesinde sınıfta ve yurtta sürekli ağlardı. Hatta bir keresinde sınıfta ağlama krizi geçirmişti, öyle bir ağlama ki tüm ailesi vefat etmiş sanırsın.

Kızın bu hallerine başlarda arkadaşları, öğretmeni anlayışla karşılayıp yardımcı oluyorlar, sakinleştirmeye çalışiyorlardi. Ama o kadar zaman ( yani aylar) geçtikten sonra bile kız yine aynı şekilde krizleri girince onu sakinleştirmeye çalışan arkadaşlarının sayısı epey azalmıştı.Arkadaslari kızın bu hareketini şimariklik olarak gormeye baslayip arkasindan konusmaya basladilar. Öğretmeni ise kızın bu hallerini artık abartılı bulmaya başlamişti.

Kıssadan hisse olsun.
 
Bir evlenmeden evin hizmetçisi olup evlenince kıymete binen evin kızını
Bir de evden kaçmak için can atılan evin kıymete binmesini bir türlü anlamıyorum
Ayni durumdayım baba evinden kaçtım hizmetciydik horlandik yüzümüze bakılmadı hakaret küfürlerle yaşadık evlendik şimdide kıymete bindik ama bu seferde benm orda durasım gelmiyor bazende anlı yamam hala evlenip sürekli ailesiyle görüşen kalan insanları hala durmam istemem soğumuştum demkkı
 
Ayni durumdayım baba evinden kaçtım hizmetciydik horlandik yüzümüze bakılmadı hakaret küfürlerle yaşadık evlendik şimdide kıymete bindik ama bu seferde benm orda durasım gelmiyor bazende anlı yamam hala evlenip sürekli ailesiyle görüşen kalan insanları hala durmam istemem soğumuştum demkkı
Kız evinin tadını çıkart. Bırak artık o evi. 12 senedir evliyim bayılıyorum evime hiç
Bi yerde kalmam evim de evim 😃
 
ailene bagimli bir birey yasamissiniz demekki. 2 seneye düzenin oturmaya basliyor o zaman tam adapte olursunuz. Ben ailemi birakipta öbür ülkeye gidip 5 yil yasadim bu kadar aglamadim 😁 teknoloji cok ilerledi özledikce ara
 
Hayatınızda ailenizden hiç ayrı kalmadınız mı? Üniversite okurken ben de ailemi, evimi özlüyordum başka şehirde olmak bana yaramamıştı kendimi yabancı gibi hissetmiştim. Şimdi evliliğimde hiç böyle hislerim yok. Çok mu bağlısınız ailenizle birbirinize. Özlemek normal şey tabi ama dozunda olursa. Size tavsiyem çok sık gidip gelmeyin ailenize.
 
Merhaba ben 6 aylık evliyim. Severek evlendik. Çok çabaladık. Eşimi çok ama çok seviyorum. Evlendiğimizde ailemi özleyeceğimi hiç düşünmezdim hatta hiç gelmem onlara diye düşünüyordum. Ama 6 ayın sonunda çok fazla özlemeye başladım. Oraya gidince çok mutluyum ama kendi evime döneceğimi düşününce yine üzülüyorum ve huzursuz oluyorum. Elimde olsa eşimi iç güveysi olarak alır aileme giderim. Nasıl alışacağımı bilmiyorum. Eşimi de çok üzüyorum. Ve bu da beni yıpratıyor. Ağlamamak için zor tutuyorum kendimi. Bu durumu yaşamış olanlar nasıl alıştı neler yaptınız?
Evliligimin ilk aylarinda boyle hissetmiyordum ama şun 2 bucuk yillik evliyiz ve ben ailemi asiri ozluyorum. Ki 13 yil onlardan ayri yasadim. O zamanlar bu kadar ozlemezdim. Simdi cok yakin mesafede olmamiza ragmen cok ozluyorum. Ne yapacagimi ben de bilmiyorum.
 
bana abartı geldi ama sanırım evliliğin çok da matah birşey olmadığını gördüğünüz için bu özleminiz olabilir. eşinizi seviyor olabilirsiniz. ama evlilik gerçekten güzel birşey değil bekarlık halinizi de özlüyor olabilirsiniz. ailenizi özleyebilirsiniz ama yazdıklarınız bana abartı geldi koca bir bireysiniz. gidin sık sık görün ailenizi. uzak mı aynı şehir mı?
 
X