Tek kardeş olmak nasıl bir duygu.

Freegril

Nirvana
Kayıtlı Üye
1 Ağustos 2007
1.727
22
Arkadaşlar benim 4 kardeşim var ve tek büyümek nasıl bir duygu bilmiyorum.Şuan bir kızım var .Ben ve eşim 2. çocuğu kesinlikle düşünmüyoruz.Düşünmüyoruz ama bazen korkuyorum büyüdüğünde ne hissedecek diye.Siz büyürken neler hissettiniz ve şuan neler hissediyorsunuz.
 
Başka bir başlığa yazdığım yazıyı aynen kopyalıyorum, linki de vereyim orda yazılanları da bir oku istersen :1hug: http://www.kadinlarkulubu.com/showthread.php?p=3035651#post3035651


Ben tek çocuğum, avantajları da var dezavantajları da. Avantajları imkanlar tamamen benim için kullanıldı, hiçbir şeyim eksik kalmadı bölünmedi ya da kıskançlık yaşamadım. Oyunlarımı hep tek başıma kurdum, hayalgücüm ve yaratıcılığımı buna borçlu olduğumu düşünüyorum. Bencil olur tek çocuklar derler ama bence o yetiştirme tarzına çok bağlı, tabii ki kardeş duygusundan yoksun olmak kötü birşey ama olmayan birşeyin duygusunun eksikliği de çekilmiyor açıkçası. Sadece evin içinde belli, bir yanlızlık söz konusu sonuçta anne baba ile kuşak farkı çok fazla, kardeş eğer iyi anlaşılırsa arkadaş gibi olabiliyor. Ama ne kadar kardeş gördüysem 20li yaşlara geçmeden arkadaş olmayı beceremediler :) Çok nadir yani. Ama tabi hayat boyunca bir can yoldaşı olacağı yadsınamaz. Ben çocukken de istemezdim, 23 yaşındayım hala da istemem. Benimki alışkanlık sonuçta. Tamamen anne babanın cesaretine kalmış birşey bence. Maddi manevi sorumluluğu taşıyabileceklerse neden olmasın.
 
Arkadaşlar benim 4 kardeşim var ve tek büyümek nasıl bir duygu bilmiyorum.Şuan bir kızım var .Ben ve eşim 2. çocuğu kesinlikle düşünmüyoruz.Düşünmüyoruz ama bazen korkuyorum büyüdüğünde ne hissedecek diye.Siz büyürken neler hissettiniz ve şuan neler hissediyorsunuz.

canım benimde 1 kızım var .. bizde uzun süre önce kızıma kardeş yapmayı düşünmüyoduk ..taki benim babam rahatsızlanıncaya kadar .. geçen yıl babam büyük bi ameliyat geçirdi ve bana abimden başka kimse destek olmadı .. babam hasta olunca ne dost ne arkadaş ne de akrabadan bi destek gördük .benim o zaman kafama dank etti işte. kesinlikle ne varsa kendi ailen ..ben şimdi ikinci için çoktan kolları sıvadım.2 kez hamilliğim oldu ama düşükle sonuçlandı .ALLAHTAN hayırlısı ama kesin kararımı verdim ikinci çocuk için .sende bi iyi düşün derim ...a.s.
 
eğer imkanlarınız el veriyorsa muhakkak bi kardeş yapmalısınız herşeyden önce destek açısından çok önemli sizin yetişemediğiniz yerlerde kardeşlerbirbirine destek olacaktır ama maddi olarak imkanlar yoksa Allah olana uzun ömür versin
 
Tek çocuk demek istedin sanırım. Lütfen Türkçeyi düzgün kullanalım, zaten yeterince kötü kullanılıyor
 
23-25 yaşlarına kadar ben de hiç kardeş eksikliği hissetmemiştim. O zamanlar okul vs vardı, çevrem kalabalıktı. Tabi yaş ilerledikçe insan yakın olduğu kişilerden uzaklaşıyor, isteyerek veya istemeyerek. Arkadaşlar evleniyor, çocukları oluyor, e anne baba deseniz onlar da ayrı birer çocuk oluyorlar, ilgilenmek gerekiyor. Böyle olduğunda insan kendi yaşadıklarını, sıkıntılarını, sevinçlerini, sorumluluklarını biri olsa da paylaşsam diye birini arıyor. Eşim olsa onunla paylaşırdık ama o da yok. Hem eş de kardeş gibi olmaz sanırım. Bu yüzden kardeşim olsaymış diyorum. Olmaması çok kötü birşey değil ama olsa daha iyiymiş sanki...
 
Biz 3 kardeşiz abimle çok yakın olamadık nedense ama başım sıkışsa bilirim yanımda olur
En küçük kardeşim erkek benim elimde büyüdü yaş farkımız var ama çok yakınızdır.
Benimde 1 tane kızım var şu an 19 yaşında doğuştan kalça çıkığı sorunu oldu.
Ameliyat oldu açıkcası gözüm korkmuştu bundan ikinci çocuk olursa aynısını yaşarmıyım diye zor günlerdi onlar.
Arada benim kardeşim niye yok derdi ama alışmıştı,şu an iyiki tek çocuğum diyor
Biz onu asla şımartmadık her istediğini yapmadık almadık,çok akıllı ve mantıklı bir çocuktur birazda ailenin etkisi oluyor derim .
Arada pişmanlık duyuyorum belki ikinci çocuk yok diye ama bizimde yaşadığımız sıkıntılar bunu engelledi.Karar verecek olan yine sizsiniz.a.s.
 
Bende tek cocugum ama kalabalık bır cevremız oldugu ıcın hıc yalnızlık cekmedım
Ancak ılerleyen yaslarda sartlar o kdr zorlasıyor kı arkadaslarınız azalabılıyor aılenız yaslanıyor evlılıktekı sorunlar turlu turlu sıkntılar gelıyor ve boyle zamanlarda kendı canından kanından bırıne mutlaka ıhtıyac duyuyorsun o yuzden ben olsam cocugumu tek bırakmam asla
 
bence cocugunuza kardes sewgısını tattırın, bu bir çocugun en dogal hakkı
ayrıca zorluklara gelınce hiç bir cocuk ıcın kardesten daha yakın kuzen vs olmuyor
sızın ıcın de ileride yasladıgınız zaman cok zor olur, tek cocugunuz oldugu ıcın cok fazla uzerıne dusersınız
benim annem tek cocuk, ve biz 3 kardesız, annem hep kardessızlıgın buruklugunu yasamıstır, kendımı, ailemizi bir aile gibi göremezdim, ewde sadece 3 kısıydık, nufusumuz hıc artmadı diyor
ayrıca biz de dayı ve teyzesızlıgı cekıyoruz
annem genckızlıgından bu yana 3 cocuk yapmayı kafasına koymus ve bız 3 kızız :)
ekonomık sartlar için 3 fazla belkı ama tek cocuga karsıyım ben, cocuklarda kardes kavramı, kardes sewgısı olmalı
 
eğer tüm anlamıyla her sorumluluğu üstlenebileceğinize eminseniz..hiç durmayın derim tek gülle yaz geçmez ..
ama üstlenemeyeceksenizde .. hiç günahına girmeyin..sevgiler..
 
tek cocuk sayilirim ablamla abimle aramda 15 yastan fazla var yani ayni evde buyumedik

avantajlari malum dezavantajlarini hic yasamadim evimiz de hep bir evcil hayvan vardi. ne yalniz hissettim ne simardim, ne bencil oldum, ne sorumsuz oldum, ne vicdansiz oldum... bu boyle surer gider

bi cocuk evcil hayvanlardan o kadar sey ogreniyor ki hikayelerimi anlatmakla bitmez
 
biz 4 kardeşiz,ablalarım da var,kardeşimde...ama benim bir tek kızım var...keşke diyorum keşke kızım 2 yaşındayken bir kardeşi olsaydı ama zaman geçti,biz rahatlığa alıştık,çocuk büyütmek gözümüzde büyüdü,sabır kalmadı,belki güç kalmadı işte bu bahanelerle tek çocuk olarak kaldı kızım...kızımın bir şikayeti yok aksine tek olmanın avantajlarını çok iyi kullanıyor ama bazen bakıyorum kardeşi olanlara gıpta ile bakıyor ama şu saatten sonra bizde mümkün değil...ama siz eğer kendinize her yönden güveniyorsanız çocuğunuzu tek bırakmayın...
sevgiler...
 
ya bu konu benimde kafamı cok kurcalıyor.. çocuk yetiştirmek cok zor başlardan herkes yap yap cocuk diyodu şimdide diyolarki oglum 3 bucuk aylık bu güzel günlerin ilerisi daha zor ki ben bu 3 ayda bile cok zorlandım cok agladım.. sonra hamilelik dogum uykusuz geceler ogluma feda olsun ama benimde bir hayatım var ogluma karşı belki bencillik yapıyorum ama bende cocuk istemiyorum inşallah fikrim degişir mantıgım tek cocuk kabullenmiyor ama piskolojimde cok cocuk kabullenmiyor.. inşallah ilerde isterim cocuk fikrim degişir.. birde benim ablam köln de kızkardeşim frankfurt abim sakarya yani 4 kardeşiz ama hepimiz ayrı yerlerde yanımda kimsenin olmamasının zorlugunu cekiyorum ama cokta kafama taktıgım bişeyde degil..
 
bnm kardeşim var kendi adıma bişi diyemiycem ama bi arkadaşım tek cocuk kusenleri falan uzakta ve o bu durumdan rahatsız hep der ilerde bişi olsa omzumu yaslayıp ağlayabilceğim hiç kimse yok diye karar sizin...
 
canım bende aynı tedirginliği yaşayanlardandım.hem çalışan hemde erken yaşta anne olmak beni ikinci çocuk fikinden soğuttu.aynı şekilde eşimide.ancak 7 yaşındaki kızımın ısrarları artık yürek parçalar bir hal alınca biz de ikinciye karar verdik.sonuçta kardeşin yerini hiçbir şey tutmaz ben eşimin işi nedeniyle yıllardır ailemden uzakta yaşıyorum.yinede kardeşimle telefonlada olsa birbirimize her konuda destek ve sırdaşız.bunları da düşününce artık kızıma kıyamadım ve hemileyim.kızımın sevincini anlatmaya kelimeler yetmez.adım gibi biliyorum ki doğduğunda biraz da olsa kıskanacak.olsun buna değer kardeşini çok seveceğinden eminim.şimdiden o kadar çok planlar yaptı ki kardeşiyle ilgili.
sonuç olarak maddi ve manevi anlamda uygunsan ve kızın da istiyorsa eşinle bu konuyu ciddi ciddi düşünün derim.
 
TEK ÇOCUK DEMEK İSTEDİN HERLADE :dd: BİLMEM İYİ YETİŞTİRMEK İÇİN OLABİLİR AMA DURUM VARSA 2 NİYE OLMASIN
 
Arkadaşlar benim 4 kardeşim var ve tek büyümek nasıl bir duygu bilmiyorum.Şuan bir kızım var .Ben ve eşim 2. çocuğu kesinlikle düşünmüyoruz.Düşünmüyoruz ama bazen korkuyorum büyüdüğünde ne hissedecek diye.Siz büyürken neler hissettiniz ve şuan neler hissediyorsunuz.


tek olarak büyümek çok sıkıcı yanı nasıl anlatsam ılerde sıgınıcak,destek olucak bir kardeşım olmamasına çok üzülüyorum çok ısterdım bır kardesımın olmasını anne baba dan sonra ınsana en yakın olan kardeştır ben şahsen olmasını cook ısterdım ama kardesım yok:çok üzgünüm:
 
Benim de 4 kardeşim var :kızgın:hala çok kızarım bizimkilere neden makul bir sayıda durmadıkları için.Tek çocuk yeğenlerim var tek çocuk olmanın avantajı çok başka durumunuz varsa ikincisini düşünün ama yoksa çocuğu hiç harcamayın derim artık yaşam şartları değişik ben büyürken hatırlarım büyük kıyafet alırdılar gelecek yılda giyilsin diye şimdi ilkokula giden çocuklar marka istiyor.:asigim:
 
tek çocuğum ben.asla nankörlük edemem çok rahat şartlarda yetişiyorum ne istediğsem alındı üniv 1. sınıfta arabam altımdaydı
daha bunun gibi bir sürü şey..
ama inanın bana hiçbir şey bi kardeşin yerini tutamaz
ben daha önceleri evde bu fikrin konuşulmasından bile büyük rahatsızlık duyuyordum
ama yaşım ilerleyip canımdan biriyle konuşma ihteyıcını hissidince ne kadar bencillik ettğimi anladım
hayatta tek pişman olduğum konudur keşke bi kardeş isteseydim
size tavsiyem eğer maddi imkanlarınız el veriyorsa bebeğinize bi kardeş yapına.s.
 
Iki kardesiz. Ama keske birtane kardesim daha olsaymis diyorum.
Bence tek olmak cocuklukta hissedilmesede, yetiskinlikte muhakkakki hissedilir.
Kardes apayri birsey, herseyini hic cekinmeden paylasabiliyorsun. Benim bir erkek kardesim var benden 2 yas kucuk, erkek olmasina ragmen herseyimi paylasirim.
Bence cocugunuza bir kardes verin. Arkadas veya akraba kesinlikle kardesin yerini doldurmuyor, iyi gunde kotu gunde anne babadan sonra herzaman kardes yaninda oluyor insanin.
 
X