26 yaş sendromu

26 büyük bir yaş değil ki canım benim kız kardeşimde seninle yaşıt ve bekar ona hep evlilik için acele etmemesini öğütlüyorum kim ne derse desin umursama boşver sırf evlenmiş olmak için evlenip mutsuz olacağına yada boşanacığına gerçekten seni seven değer veren doğru insanla doğru zamanda evlenmelisin.ayrıca bu işler kısmet işi aramakla pek ilgisi yok kısmetse bir şekilde karşına çıkıyor sen yaşa takılma geç olsun güç olmasın sen her zaman Allahtan hakkında hayırlısını iste canım

eet ya ben de senin durumundayıım okulda falan hocalar sürekli şaka yapıp duryorlar yok daha bulamadın birini gözünü kapat seç artık falan....deliriyorum bu sözlere sanki buldum da ben istemiyorum.ağızlarını açınca da ben şimdi olsa hemen evlenmezdim şöyle biriyle evlenirdim falan filan.hatta başkalarıyla ilgili ilgili evde kalmış lafını ederken bana bakıp ay pardon hocam diyen münasebetsiz erkek hoca bile oldu.valla onlar diyor diye acele edecek değilim kader kısmet ne zamansa daha yeni hazır olduğumu hissediyorum.

bende 25 yaşındayım aramıyorum bu zamana kadarda hiç aramadım o beni bulsun.

bende aramiyorum o beni bulur zaten zamani geldiginde

Canım 26 yaş daha kendi kendinin farkına yeni yeni vardığın bi yaş hiç kafana takma.....
Hazır olduğunda zaten karşına çıkacaktır elbette herşeyin bi zamanı vardır...
Ayrıca erken evlenip mutsuz olmaktansa geç evlenip mutlu kalıcı bi evliliği tercih ederim ben kend adıma

30 a kadar yolu var takmaaa

glsm35 .!.:

30 a kadar yolu var takmaaa

Genişletmek için tıkla...

30 dan sonrası depresyona girebiliriz

bu karamsar havadan kurtulur kurtulmaz emin olun bi iliskiniz olacaktır.ne kadar cok kafaya takıp düsünüp beklerseniz olmuyor.bu sadece evlilik veya ask vs degil hersey icin gecerli.hem acilen bu duygulardan kurtulup hayatı yasayın evlenince inanın bugünler geri gelmiyor.

çevremdeki kızlar hep 18 inde gidiyor..bence ne kadar geç evlensen o kadar iyi Allah herkesin nasibini yazmıştır bir gün elbet karşına çıkar sen hayırlısı için dua et evliler de eski günlerini özlüyor inan bana..çevremde var evli arkadaşlarım gördükçe soğuyorum ben evlilikten şahsen :)

benimbi arkadaşım vardı ablası 26 yaşındaydı...hiç evden çıkmayan kimse ile merabası olmayan bi kızdı... belkide bu etken olmuştu evlenememesine... aslında hoş güzel biriydi...ama hiç sosyal değildi...oda hep derdi bize kızlar evde kaldım ben bu gidişle de alan olmaz beni diye... ona hep derdik suna abla azıcık dışarılara çık...sokak sokak gez demiyoruz ama en azından annele beraber alışverişlere git kadın günlerine git...veya ebru çini kurslarına boyama kurslarına yada ney kursuna falan yazıl kendini eve kapatma derdik...hep amaaan ben eve alışkınım alan alsın almazsa kendi bilir derdi...:) hep üzülürdü ailesi falan... bu böyle gitti bi süre... birgün bu ablamız hasta oldu bademcik ameliyatı oldu... hastanede kaldığı o iki günde diğer bi bademcik hastası bi çocukla samimi oluvermişler :) sonrada hemen çocuk evlenme teklif etmiş hastaneden çıktıktan bi kaç hafta sonra sözlendiler sonrada hemen evlendiler. :) yani bu kız en başından boşu boşuna strese girmiş...azıcık dışarılara çıkıverse çoktan evlenip gidecekmiş demekki... :) tabiki bu işin esprisi...kader kısmet işleri bunlar... konu sahibine tavsiyem biraz sosyal olsan faydası olur canım...hiç biyer bulamazsan bile kurslara yazıl...kendiliğinden gelişir bu durum görürsün..

evde kalma diye bi tabir mi kaldı bu devirde yaa

bende 26 yaşındayım noooomuş yani...gerçi ben nişanlıyım,ben artık 35 yaşına kadar normal görüyorum bekarlığı ama yaşınız için tam zamanı hevesinizde varsa kısmetlerinizi değerlendirin evet mutlaka sosyal ortama girin ve dış görünüşte ufak değişiklikler yapın kedinizi daha iyi hissedersiniz bende 3 yıl önce çok sevdiğim adamdan nişan akşamı ayrıldım valla şutladıgım için çok şükür pişman değilim lütfen böle şeyler takılmayın ileriye bakın,benim çok erkek arkadaşım olmadı ama ayrılıktan sonra uzun süre ara veremedim rahat bırakmıyorlar kiii bide şu duruma çok inanırım ilişkilerinizden sonra kendinize zaman verin ama o arayı çok uzatmayın umarım gönlünüze göre hayırlı eş ve hayat sahibi olursunuz...

stres yapma arama o seni bulur diyorsunuz ama nerden bulacak

bu sene dgsye girmeyi düşünüyordum, ama ünide 18liklerle okumak beni daha kötü hissettirir diye çok kararsız kaldım. her an vazgecebilirim.

aslında ben hep rahattım bu evlilik konusunda, ya olmazsa ya evlenemezsem endişesi yoktu. ne zaman ki söz yüzüğünü çıkardım attım "ya hiç evlenemezsem" korkusu başladı. neredeyse tüm arkadaslarım teker teker evlenirlerken ben ayrılmıştım. şimdi çocukları bile oldu. nasıl devam ettirebiliyorlar bilmiyorum. en birbirleriyle anlaşamazlar gibi görünenler bile, evlenince uzun sürmez gibi görünenler bile şimdi çocuklarıyla 2., 3. yıllarını devirdiler...

ben neden yapamadım diye soruyorum bu sefer kendime, ister istemez. benim ilişkim neden bitti. anlaşamadık, bitirdim ama onlar da anlaşamıyor gibiydiler. nasıl devam edebildiler ve edebiliyorlar da... sineye mi çekmeliydim bazı şeyleri? ama çekemem ki. arada fark göremiyorum ama sonuçta onlar evleniyor ben ayrılıyorum..

dil kursuna mı yazılsam? bilgisayar kursuna mı yazılsam? dgsye mi girsem? nasıl sosyal ortamlara karışabilirim. okul dönemim de artık bitti gibi...

ayrıldığım kişiler de peşimi bıraktılar hemen, peşimi bırakmasalardı kabul ederdim diye anlamayın yine kabul etmezdim ama peşinden koşmaya layık bir kız olarak görmediler beni demek ki diye düşünmeden edemiyorum... bir kere geri dönme şansı istiyorlar yok diyorum susuyorlar. adam akıllı peşimden koşacak biride yok ve hiç olmadı. önceden ne kadar güzel hissediyorsam o kadar çirkin hissetmeye başladım son yıllarda (okul bitip, ha iş buldum ha bulucam diye diye eve tıkılmak zorunda kalınca). kimse de gelip şöyle biri var istersen görüştüreyim falan da demiyor. minyon tipliyim, küçük görünüyorum,evlenmem erken olur gibi bir görüntü sergiliyorum herhalde...

düşünsenize, şimdi bile evlensem 26 yaşında anne olsam, çocuğum liseye gidiyorken ben 40lı yaşlarımda olcam ( artık evlenip cicim aylarını da yaşayıp, çok geç olmadan anne olmak istiyorum

hahaha.bız yandık ozaman.benım kızım lıseyı bıtırdıgınde ben 46 esım 52 olacak.bırtane daha cocuk yaparsak yaslar ıyıce ılerlıcek.yapmayın allahaskına oyle bır mantıkmı var.sımdı cocugum olsa su yasta lıse bıter yok sonra olsa yaslı olurum falan.devır degıstı.rahmetlı anneannem nıkah ve olum tarıhı sasmazmıs derdı.

bende 26 ya girdim hala bekarım canım ama yazılan cevapları okuyunca bana da iyi geldi:)

nikah ve ölüm tarihi şaşmazmış baksana ilk kez duydum çok da hoşuma gitti:))

canım valla anlıyorum seni, bazen ilişkisi kavgalarla dolu ha ayrıldı ha ayrılcak denen çiftler evleniyor kesin evlenir denenler ayrılıyor bende görüyorum ama kader sanırım sorgulamadan olumlu düşünüp olumluyu çekmek lazım sanırım...

bazen bir bakıyorsun yıllarca sevgili olup ayrılan ama bir yandan birbirini birkaç ay tanıyıp sonra mutlu evlilik yaşayanlarda var oyüzden kimin kısmeti nasıl bilemiyoruz işte..

bende okulu bikaç ay önce bitirdim okul zamanı insanın sosyal yaşamı çok hareketli oluyor ama bitince boşluk oldu bende de, ama geçeceeek, olumlu düşünelim olumlu olsun=) bugün kandil Allah hepimizin hakkında hayırlısını versin..

nikah ve ölüm tarihi belliymiş yazmış arkadaş ama ben nikah günümü aldım ve ayrılmaya varıcak gibi sonuuç acaba kısmetlerimi tepmişmi oluyorum yoksa daha iyisi olacağından mı böyle oluyor.. çünkü ben mutsuzum suanda ailesine karsı sinir oluyorum evime gidip gelmeleri bile batacak nişanlımla da memnuyetsizliklerim var ona sorsan o cok mutlu ((

dutkaram .!.:

bende 26 yaşındayım noooomuş yani...gerçi ben nişanlıyım,ben artık 35 yaşına kadar normal görüyorum bekarlığı ama yaşınız için tam zamanı hevesinizde varsa kısmetlerinizi değerlendirin evet mutlaka sosyal ortama girin ve dış görünüşte ufak değişiklikler yapın kedinizi daha iyi hissedersiniz bende 3 yıl önce çok sevdiğim adamdan nişan akşamı ayrıldım valla şutladıgım için çok şükür pişman değilim lütfen böle şeyler takılmayın ileriye bakın,benim çok erkek arkadaşım olmadı ama ayrılıktan sonra uzun süre ara veremedim rahat bırakmıyorlar kiii bide şu duruma çok inanırım ilişkilerinizden sonra kendinize zaman verin ama o arayı çok uzatmayın umarım gönlünüze göre hayırlı eş ve hayat sahibi olursunuz...

Genişletmek için tıkla...

niye şutladın önceki nişanlını,sebebini merak ettim pişman olmaman çok güzel ben pişman olucam diye düşünmekten alamıyorum kendimi

sihona .!.:

hala evlenemediğim için evde kalmış mı sayılıyorum? bu aralar çok kafaya takmaya başladım bunu, benden 1-2 yas küçük erkekler bile evde kalmış gibi endişeli davrandıkça, kötü oluyorum.
Söz/nişan atmak da etki ediyor buna sanırım. yaklaşık 1,5 sene önce yüzük attım ve ondan beri hayatımda kimse olmadı. Daha da umutsuz oluyor insan, bir daha kiminle aynı şeyleri yaşayabilirim ki... Şimdi şartlar da zorlaştı.

Hayatıma yeni/son birini katmak ve onunla hayatımı devam ettirmek istiyorum ama iyi/kötü hiç bir seçenek yok.
Yanlış anlamayın ama, sevgili nasıl edinilir vs fikir verecek olan var mı, bunun ince yolları vardır illa ki. Okul döneminde, çok sosyaldim ve illa ki girdiğim yerlerde benden hoşlananlar tanışmak isteyenler vs oluyordu, sevgililerim de oldu... ama okul bittikten sonra ne olduysa o cazibemi mi yitirdim artık bir anda herkes ortadan kayboldu sanki. Yani mesela bir kursa falan mı yazılsam napsam? Doğru ortamlarda mı bulunamıyorum?

Genişletmek için tıkla...

İki gün sonra 35 imi bitirip 36 dan gün alacağım. Nişanda attım zamanında ama böyle hissetmiyorum

Genceciksin neden böyle hissediyorsun, Allah'tan hayırlısını iste, zamanı hiç önemli değil, hiç bir zaman geç değil. Şartların zorlamış hiç değil.

Önemli olan doğru insan ...

valla zopaynan dalarım..26 yaşındayım evde kaldım diyor...eee ben 30'um..de get ...:)