Bu bir sorun mu sizce?

xxrockgirlsx

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
10 Nisan 2019
129
69
25
Hepinize merhaba arkadaşlar, yeni sayılabilecek güzel giden bir ilişkim var. Kendisini zaten 3 senedir tanıyordum ortak bir grubumuz vardı beraber sıkça takıldığımız. Çok iyi tanıyor sayılmazdım ama iyi tanıdığım biriydi ve daha önce hiç yalnız takılmamıştık. Geçen dönem üniversitelerin tekrar yüz yüze eğitime geçmesiyle okuduğum ile geri döndüm. Ve biz ikili görüşmeye başladık bir şekilde. Ve birbirimize ne kadar çok benzediğimizi gördük. Birbirimizden hoşlanmaya başladık fakat yine de aramızdaki arkadaşlığın bozulmasından korktuğumuz için ve taraflardan birisinin hoşlanmama ihtimalini düşündüğümüz için ikimizde bu hislerimizi baskılamışız. Sonrasında patlak verdik gayet güzel bir şekilde ve yavaş yavaş bir ilişki yaşamaya başladık. Daha yaşlarımız çok genç olduğu için ve de daha ilişkimizde yeni olduğu için çok kasmıyoruz hiç bir şeyi akışına bıraktık ve gerçekten de her şey güzel gidiyor. Onunla her anlamda bir uyum içinde olduğumu hissediyorum. Bir bakışından bir hareketinden ne düşündüğünü ne söyleyeceğini ne istediğini şıp diye anlıyorum aynı şekilde o da beni. Bu kadar kısa sürede birbirimizi bu kadar iyi tanımaya başlamak hoşuma gidiyor. Bu arada dört aylık bir ilişki bunu da belirteyim. Soruma gelecek olursak; biz nerdeyse beraber yaşıyor sayılırız yani birbirimizde çok vakit geçiriyoruz. Genelde o bende kalıyor çünkü ben tekim fakat onun ev arkadaşı var. Özellikle sömestrdan döndüğümüzden beri kendi evinde 15 20 gün kalmıştır. Ama biz beraber hiç sıkılmıyoruz ve birbirimize hiç doymuyoruz. Hani aslında bu benimde şaşırdığım bir durum her gün her gün sıkılırım ya da konuşacak bir şeyimiz olmaz kalmaz diye korkardım eskiden çünkü böyle olumsuz bir deneyimde yaşadım. Ama hiç böyle bir durumla karşılaşmıyoruz. Aynı evin içinde tabi ki farklı uğraşlarımız olduğu da oluyor. Kendi köşelerimize çekilip kendi hoşlandığımız şeylerle meşgul oluyoruz. Ama sonrasında yine beraberiz. Aynı bölümde okuyoruz ama ben alt sınıfım ortak derslerimiz yok yani tek farklı yaptığımız şey derslerimize ayrı gidiyoruz. Tabi ki vakit geçirdiğim kız arkadaşlarım da var onun da erkek arkadaşları var ama akşamın sonunda yine beraberiz. Ve şuan bir aydır bir işte çalışmaya başladı bu yüzden eskisi kadar tüm gün beraber olmuyoruz ve çalışmaya da devam edecek. Aslında benim hiç bir rahatsızlığım yok bütün bu durumlardan çünkü gayet zevk ve keyif alıyorum ama çevremden arkadaşlarımdan bazen bazı tepkiler geliyor. Bir ayrı kalamıyorsunuz hee gibisinden ve bende buna alındım açıkçası çünkü en yakın arkadaşım söyledi.
Bayram için annemlerin yanına geldim, okuduğum şehirden 3 saat falan uzaklıkta. Erkek arkadaşım da bayramda çalıştığı için ailesinin yanına gidemedi ve kendi memleketi 10 saat uzaklıkta. Tek izin gününde günü birlik benim yanıma geldi ve sonra geri döndü. Kendi yaşadığım şehri gezdirdim akşam da ailemle tanışmak için bize geldi. Tabi aileme normal yakın bir arkadaşım olduğunu söyledim. Henüz sevgili sıfatıyla tanıştırmak istemedim. Hem erken olduğu için hem de daha önceki ilişkilerimi söylemiştim ve ailemin ilişkimle içli dışlı olmasını pek istemiyorum çünkü ciddiye binmiş bir şeyler yoksa gereksiz geliyor artık. Yakın arkadaşlarım da attığım hikayeleri görmüşler ve işte onun burda ne işi var bir ayrı kalamıyor musunuz be gibisinden dalga geçtiler yine. Ve bu tepkileri daha önce de verdiler bu da beni düşünmeye itti. Hani beraber eve çıkmak istiyoruz ve bu durumu ne zaman birisine söylesem sakın yapma evlenmeden diyor. Ya da çok fazla vakit geçirmeyin sıkılırsınız diye tepkiler geliyor. Yani evlenince hepsi yapılabilir ama evlenmeden aynı evde yaşamak ya da çok sık vakit geçirmek sorun mu oluyor? Sıkılacak insan evlenince de sıkılır böyle bir kıstas bana mantıklı gelmiyor. Ya da hani evlenmek istemez evlenmeden de herşeyi yaşıyorum deyip gibisinden düşünür diyorlar. Ama evlenip evlenmemek gibi bir derdim yok benim için önemlide değil. Mantıklı ya da mantıksız bulabilirsiniz. ya da ilerde fikrin değişir pişman olursun diyenleriniz de olabilir. Hayat bu herşey mümkün tabi ki ama şuan da o kafa da olmadığım için benim için bir şey ifade etmiyor. Ve bu durumunda hep bu şekilde olacağını düşünerek değerlendirin lütfen. Yani her insan farklıdır her ilişkinin dinamiği de farklıdır. Bende bundan önceki ilişkilerimde bu kadar sevgi pıtırcığı değildim. Şimdi 2 gün görmesem çok özlüyorum mesela. Çok farklı ilişkilerim oldu. Aylarca görmediğim halde gayet idare ettiğim bir ilişkim de oldu. Bu ilişkimde de böyle bu yüzden ben kendim çok kafa yormuyorum içimden geldiği gibi yaşıyorum fakat çevremdeki herkesin benim ilişkim hakkında bir yorumu var. Ve bu durum benim hoşuma gitmiyor. Onu öyle yapma bunu böyle yapmayın aynı eve çıkmayın, çok sık vakit geçirmeyin vs vs daha bir sürü şey. Gerçekten ilişkilerin hepsini bu kadar aynı kalıplara sıkıştırmak doğru mu? Ya da biz gerçekten bu kadar çok vakit geçirerek kötü bir şey mi yapıyoruz? Arkadaşlarım sözde en yakın arkadaşlarım neden böyle tepkiler veriyorlar? Anlayamıyorum...
Sadece dertleşmek ve fikrinizi almak istedim. Şimdiden özür dilerim bu kadar uzun yazdığım için okuyan herkese çok teşekkür ederim.
 
Cicim aylarında beraber vakit geçirmekten sıkılmamanız çok normal. Beraber yaşama fikrini daha ileri bir zamana erteleyin bence.
İkinizin de ayrı ayrı çevresi olmasa daha başka yorum yapardım. Ama kendinize vakit ayırıp, başka arkadaşlarınıza da vakit ayırıyorsanız geçirdiğiniz vakitten kime ne.
 
Evlenmek derdiniz yoksa yaşayın aynı evde.Benim fikrim evlilik düşünen kişiler ilişki çok uzayınca 5 sene falan erkek genelde gidiyor .Olan kadına oluyor çok konu okudum burada.
 
İnsanlar çeşit çeşit
şimdi ben derim aynı eve çıkmayın büyü bozulur (ev arkadaşı olduğunuz için işlere yardım etmesini istersin etmez çorabını yerden kaldırmaz vs bozuşursunuz bu gibi şeyler gözüne batar) madem evlilik gibi bir düşünceniz de yok o zaman sevgili kalmaya devam edin çünkü aynı eve çıkınca bi nevi evli gibi oluyor insan.
çok buluşma çok görüşme meselesi ise kimi yaşadıklarından tecrübe ediniyor uyarıyor kimi kıskanıyor olabilir ama ilişkinizi milletin laflarıyla yürütmeyin
en fazla "ne zaman bıkacağımızı test ediyoruz kankss" dersiniz
 
Hepinize merhaba arkadaşlar, yeni sayılabilecek güzel giden bir ilişkim var. Kendisini zaten 3 senedir tanıyordum ortak bir grubumuz vardı beraber sıkça takıldığımız. Çok iyi tanıyor sayılmazdım ama iyi tanıdığım biriydi ve daha önce hiç yalnız takılmamıştık. Geçen dönem üniversitelerin tekrar yüz yüze eğitime geçmesiyle okuduğum ile geri döndüm. Ve biz ikili görüşmeye başladık bir şekilde. Ve birbirimize ne kadar çok benzediğimizi gördük. Birbirimizden hoşlanmaya başladık fakat yine de aramızdaki arkadaşlığın bozulmasından korktuğumuz için ve taraflardan birisinin hoşlanmama ihtimalini düşündüğümüz için ikimizde bu hislerimizi baskılamışız. Sonrasında patlak verdik gayet güzel bir şekilde ve yavaş yavaş bir ilişki yaşamaya başladık. Daha yaşlarımız çok genç olduğu için ve de daha ilişkimizde yeni olduğu için çok kasmıyoruz hiç bir şeyi akışına bıraktık ve gerçekten de her şey güzel gidiyor. Onunla her anlamda bir uyum içinde olduğumu hissediyorum. Bir bakışından bir hareketinden ne düşündüğünü ne söyleyeceğini ne istediğini şıp diye anlıyorum aynı şekilde o da beni. Bu kadar kısa sürede birbirimizi bu kadar iyi tanımaya başlamak hoşuma gidiyor. Bu arada dört aylık bir ilişki bunu da belirteyim. Soruma gelecek olursak; biz nerdeyse beraber yaşıyor sayılırız yani birbirimizde çok vakit geçiriyoruz. Genelde o bende kalıyor çünkü ben tekim fakat onun ev arkadaşı var. Özellikle sömestrdan döndüğümüzden beri kendi evinde 15 20 gün kalmıştır. Ama biz beraber hiç sıkılmıyoruz ve birbirimize hiç doymuyoruz. Hani aslında bu benimde şaşırdığım bir durum her gün her gün sıkılırım ya da konuşacak bir şeyimiz olmaz kalmaz diye korkardım eskiden çünkü böyle olumsuz bir deneyimde yaşadım. Ama hiç böyle bir durumla karşılaşmıyoruz. Aynı evin içinde tabi ki farklı uğraşlarımız olduğu da oluyor. Kendi köşelerimize çekilip kendi hoşlandığımız şeylerle meşgul oluyoruz. Ama sonrasında yine beraberiz. Aynı bölümde okuyoruz ama ben alt sınıfım ortak derslerimiz yok yani tek farklı yaptığımız şey derslerimize ayrı gidiyoruz. Tabi ki vakit geçirdiğim kız arkadaşlarım da var onun da erkek arkadaşları var ama akşamın sonunda yine beraberiz. Ve şuan bir aydır bir işte çalışmaya başladı bu yüzden eskisi kadar tüm gün beraber olmuyoruz ve çalışmaya da devam edecek. Aslında benim hiç bir rahatsızlığım yok bütün bu durumlardan çünkü gayet zevk ve keyif alıyorum ama çevremden arkadaşlarımdan bazen bazı tepkiler geliyor. Bir ayrı kalamıyorsunuz hee gibisinden ve bende buna alındım açıkçası çünkü en yakın arkadaşım söyledi.
Bayram için annemlerin yanına geldim, okuduğum şehirden 3 saat falan uzaklıkta. Erkek arkadaşım da bayramda çalıştığı için ailesinin yanına gidemedi ve kendi memleketi 10 saat uzaklıkta. Tek izin gününde günü birlik benim yanıma geldi ve sonra geri döndü. Kendi yaşadığım şehri gezdirdim akşam da ailemle tanışmak için bize geldi. Tabi aileme normal yakın bir arkadaşım olduğunu söyledim. Henüz sevgili sıfatıyla tanıştırmak istemedim. Hem erken olduğu için hem de daha önceki ilişkilerimi söylemiştim ve ailemin ilişkimle içli dışlı olmasını pek istemiyorum çünkü ciddiye binmiş bir şeyler yoksa gereksiz geliyor artık. Yakın arkadaşlarım da attığım hikayeleri görmüşler ve işte onun burda ne işi var bir ayrı kalamıyor musunuz be gibisinden dalga geçtiler yine. Ve bu tepkileri daha önce de verdiler bu da beni düşünmeye itti. Hani beraber eve çıkmak istiyoruz ve bu durumu ne zaman birisine söylesem sakın yapma evlenmeden diyor. Ya da çok fazla vakit geçirmeyin sıkılırsınız diye tepkiler geliyor. Yani evlenince hepsi yapılabilir ama evlenmeden aynı evde yaşamak ya da çok sık vakit geçirmek sorun mu oluyor? Sıkılacak insan evlenince de sıkılır böyle bir kıstas bana mantıklı gelmiyor. Ya da hani evlenmek istemez evlenmeden de herşeyi yaşıyorum deyip gibisinden düşünür diyorlar. Ama evlenip evlenmemek gibi bir derdim yok benim için önemlide değil. Mantıklı ya da mantıksız bulabilirsiniz. ya da ilerde fikrin değişir pişman olursun diyenleriniz de olabilir. Hayat bu herşey mümkün tabi ki ama şuan da o kafa da olmadığım için benim için bir şey ifade etmiyor. Ve bu durumunda hep bu şekilde olacağını düşünerek değerlendirin lütfen. Yani her insan farklıdır her ilişkinin dinamiği de farklıdır. Bende bundan önceki ilişkilerimde bu kadar sevgi pıtırcığı değildim. Şimdi 2 gün görmesem çok özlüyorum mesela. Çok farklı ilişkilerim oldu. Aylarca görmediğim halde gayet idare ettiğim bir ilişkim de oldu. Bu ilişkimde de böyle bu yüzden ben kendim çok kafa yormuyorum içimden geldiği gibi yaşıyorum fakat çevremdeki herkesin benim ilişkim hakkında bir yorumu var. Ve bu durum benim hoşuma gitmiyor. Onu öyle yapma bunu böyle yapmayın aynı eve çıkmayın, çok sık vakit geçirmeyin vs vs daha bir sürü şey. Gerçekten ilişkilerin hepsini bu kadar aynı kalıplara sıkıştırmak doğru mu? Ya da biz gerçekten bu kadar çok vakit geçirerek kötü bir şey mi yapıyoruz? Arkadaşlarım sözde en yakın arkadaşlarım neden böyle tepkiler veriyorlar? Anlayamıyorum...
Sadece dertleşmek ve fikrinizi almak istedim. Şimdiden özür dilerim bu kadar uzun yazdığım için okuyan herkese çok teşekkür ederim.
Arkadaşların senin mutlu beraberliğini kıskanıyor. Bırak çatlasınlar. Kendileri bulsa böyle bişey, havada kaparlar . Tamamen hasetlik, tecrübeyle sabit.
 
Siz ne istediğinizi zaten dile getirmişsiniz netsiniz..
Bu durumda kimseye laf düşmez bence.
Arkadaşlarınız da siz fikirlerini sormadan ‘bi ayrı vakit geçiremiyorsunuz’ demeleri patavatsızlık tabiki.
Ama ne şekilde söyledikleri ve ne yapıda oldukları da önemli..
Şaka yapıyorda olabilirler, kıskançlıktan söylemiş de olabilirler, bir sürü şey olabilir.
Arkadaşlarınızı tanıyan sizsiniz bunu siz daha iyi anlarsınız ama alındığınız için bir daha benzer birşey söylerlerse ‘arkadaşlar ben gayet mutluyum, fikirleriniz için teşekkürler ama ilişkimle ilgili yorum yapmanızı istemiyorum siz kendi ilişkinizi istediğiniz şekilde yaşayabilirsiniz ben böyle mutluyum’ deyin.
 
Ha bu arada ‘bu bir sorun mu’ dediğiniz için söylüyorum:
Sorun değil tabiki, ama aynı evde yaşamak çok sık vakit geçirmek gibi durumlarda birşeyler daha çabuk tüketiliyor. Normalde çok daha fazla zevk aldığınız şeyler zamanla daha sıradan bir hale gelebiliyor ama tabiki evlilikte de bu böyle..
Benim de uzun bir ilişkim var. Özellikle bazı hayallerimizi evliliğimizin ilk senesine sakladık mesela, ama bunlar tabiki bir tercih..
Siz böyle yapmak zorunda değilsiniz.
 
Arkadaşların senin mutlu beraberliğini kıskanıyor. Bırak çatlasınlar. Kendileri bulsa böyle bişey, havada kaparlar . Tamamen hasetlik, tecrübeyle sabit.

%100
Konu sahibesi mutlu, her şey güzel gidiyor ee neden elaleme kulak assın? Hasetlerindne gelmiş pişmiş aşa su katıyorlar. Ben olsam okulu bitirince o çevreyle görüşmem herkes bir yana dağılıyor zaten.
 
%100
Konu sahibesi mutlu, her şey güzel gidiyor ee neden elaleme kulak assın? Hasetlerindne gelmiş pişmiş aşa su katıyorlar. Ben olsam okulu bitirince o çevreyle görüşmem herkes bir yana dağılıyor zaten.
Kızımız da üzülüyor yaaa kendimi gördüm resmen. Ne zaman mutlu bi ilşkim olsa, beni sattın diyen bi tip vardı hayatımda. Kendisi çorap gibi sevgili değiştirrdi. Hala da öyle. Ama benm kırk yılda biri olsa hayatımda, bi huzırsuzluk çıkarmadan edemezdi. Evlendim ve kafayı yedi. Sanki azılı düşmaıymısım gibi davranıyo. Bıraktım gitti ne hali varsa görsün. Her derdinde yannda oldum. Bana hissettiği duygulara bak. Bu da ona benziyo. Sıkılırlarmış da çok yanlışmış da. Kücük o...lar.
 
Aynı şeyi ben yaşadım şu anki eşimle. Herkesin bir yorumu muhakkak olur. Ama her ilişkinin dinamiği farklıdır mesela biz uzak kaldığımızda yürütemiyorduk o yüzden olabildiğince beraber olmak üstüne kurduk hayatımızı. Ayrıca konuşanların çoğu kendileri aynı durum içinde olsa benzer davranış sergileyecektir. İlişkiniz hakkında yorum yapanlara uygun bir dille cevap verebilirsiniz. Üniversite yıllarında çevreden kıskançlık falan da cok oluyor çünkü. Ama eğer sağlam bir ilişkiniz varsa herkes gidiyor eşiniz sevgiliniz yanınıza kalan oluyor.
 
Kızımız da üzülüyor yaaa kendimi gördüm resmen. Ne zaman mutlu bi ilşkim olsa, beni sattın diyen bi tip vardı hayatımda. Kendisi çorap gibi sevgili değiştirrdi. Hala da öyle. Ama benm kırk yılda biri olsa hayatımda, bi huzırsuzluk çıkarmadan edemezdi. Evlendim ve kafayı yedi. Sanki azılı düşmaıymısım gibi davranıyo. Bıraktım gitti ne hali varsa görsün. Her derdinde yannda oldum. Bana hissettiği duygulara bak. Bu da ona benziyo. Sıkılırlarmış da çok yanlışmış da. Kücük o...lar.
Yani hani bunu söyleyen arkadaşlarım liseden kendi yaşadığım ilden arkadaşlarım. Sevgili yaptığımdan beri onlara vakit ayırmıyor olsam onlarla görüşmeyi kesmiş olsam bir nebze isyanları anlamlı olabilir. Ama biz zaten hiç birimiz aynı ilde okumuyoruz. İlişkimizi hep telefondan devam ettiriyoruz. Kaldı ki erkek arkadaşım tanışmak istediği için onlarla en yakın arkadaşımın okuduğu ile de gittik günü birlik. O da iki saatlik mesafede. O bir kere bile gelmedi benim yanıma buna da ayrı kırılıyorum. İlişki yaptım diye onlara vakit ayırmayı bırakmadım asla. Aksine yakın arkadaşlarım ve erkek arkadaşım kaynaşsınlar diye ortam yaratmaya çalıştım hep.
 
Aynı eve çıkıp ne yapacaksın ya, sonra bir kavgada,bir yanlışını yakalamada,ne bileyim bi büyük olayda şey gibi ortada kalacaksin.hep sevgilinle olduğun için bosladigin arkadaşların da haklı olarak sana kucak açmayacak... Sonra uğraş dur.
Bence sizin düzen güzel, bozmayin.
şey olabilir; O kendi iki kişilik evde değil de daha az kira vermek için üç-dort kişilik eve çıkabilir, oraya vermediği kirayla senin eve katkıda bulunur. Bir buçuk eviniz olur:) ama yine de ayrı ayrı evleriniz olur.
Neden aynı eve çıkasinız ki? Ne gerek var?
Hele hele evlenmeyi de düşünüyormussun.
Bırak da evlenmeden birkaç sene hiç yoktan kendine ait ozgur bir alanın olsun. Neden bir de adamın sorumluluğunu çekesin ki? Kendi evinde, kendi gönlünce yaşa işte.
 
İnsanlar çeşit çeşit
şimdi ben derim aynı eve çıkmayın büyü bozulur (ev arkadaşı olduğunuz için işlere yardım etmesini istersin etmez çorabını yerden kaldırmaz vs bozuşursunuz bu gibi şeyler gözüne batar) madem evlilik gibi bir düşünceniz de yok o zaman sevgili kalmaya devam edin çünkü aynı eve çıkınca bi nevi evli gibi oluyor insan.
çok buluşma çok görüşme meselesi ise kimi yaşadıklarından tecrübe ediniyor uyarıyor kimi kıskanıyor olabilir ama ilişkinizi milletin laflarıyla yürütmeyin
en fazla "ne zaman bıkacağımızı test ediyoruz kankss" dersiniz
Ya asla evlilik istemiyoruz düşünmüyoruz diye bir şey yok sadece şuan ki yaşımız için ve şuan ki durumumuz için konuşulması bana saçma ve de erken geliyor. Plan yapmak istemiyorum çünkü bozulabilir her şey mümkün bu yüzden bu şekilde konuştum. Aynı evin içinde yaşamayı görmek ve deneyimlemek ise bambaşka bir tecrübe geliyor bana şuanda ve normalde kimseyle anlaşamam. Zor titiz ve kuralcı biriyimdir evde. Ama bunda da bir şekilde uyum sağlıyoruz herhangi anlaşmazlık yaşamadık şimdiye kadar hiç. İlerde ne olur bilmiyorum çünkü olumsuz tecrübeler yaşadım, gördüm ve de duydum bende. Ama biterse de biter yani hayat devam ediyor gözüyle bakıyorum. Sadece çok vakit geçiriyoruz diye biteceğini düşünmek mantıklı gelmiyordu bana.
 
Yani hani bunu söyleyen arkadaşlarım liseden kendi yaşadığım ilden arkadaşlarım. Sevgili yaptığımdan beri onlara vakit ayırmıyor olsam onlarla görüşmeyi kesmiş olsam bir nebze isyanları anlamlı olabilir. Ama biz zaten hiç birimiz aynı ilde okumuyoruz. İlişkimizi hep telefondan devam ettiriyoruz. Kaldı ki erkek arkadaşım tanışmak istediği için onlarla en yakın arkadaşımın okuduğu ile de gittik günü birlik. O da iki saatlik mesafede. O bir kere bile gelmedi benim yanıma buna da ayrı kırılıyorum. İlişki yaptım diye onlara vakit ayırmayı bırakmadım asla. Aksine yakın arkadaşlarım ve erkek arkadaşım kaynaşsınlar diye ortam yaratmaya çalıştım hep.
Arkadaşlarınla aranı bozma, he de geç. Ama öyle yaşadiği ıle gitmeler filan gereksiz. Haketmiyor net. Kıskançlıktan olduğunu bil ve ciddiye alma, önemseme. Ama beraber yaşamanı tavsiye etmem, zaten berabermişsiniz hep. Sıkılabilirsiniz. Üniverite yıllarında, kızların en önemli konusu iyi bi erkek arakdaş, ilişki vs. Tam heyecanlı yaşlar. Ama olmuo işte. Olanlar da çok kıskanılıyor. Ama seninkiler abartmış, utanmasalar ayrıl diyecekler.
 
Cicim aylarında beraber vakit geçirmekten sıkılmamanız çok normal. Beraber yaşama fikrini daha ileri bir zamana erteleyin bence.
İkinizin de ayrı ayrı çevresi olmasa daha başka yorum yapardım. Ama kendinize vakit ayırıp, başka arkadaşlarınıza da vakit ayırıyorsanız geçirdiğiniz vakitten kime ne.
Bu zaten sadece olsa nasıl olur gibisinden konuştuğumuz bir konuydu. Şuanda gerçeğe çevirme imkanımız yüksek değil. Ve de dediğiniz gibi yaşlarımız daha olgun bir zamana geldiğinde daha mantıklı bir karar olabilir diye düşünüyordum bende. Ayrı çevrelerimiz var, aynı çevrelerimiz var, ayrı çevrelerimizi aynı çevreye çevirmişliğimiz var. Beni ve çevremi arkadaşlarımı tanımak istediğini söyledi. Bunun içinde çaba gösterdi. Arkadaşlarımla ve de ailemle tanıştırma sebebim de buydu mesela.
 
Ya asla evlilik istemiyoruz düşünmüyoruz diye bir şey yok sadece şuan ki yaşımız için ve şuan ki durumumuz için konuşulması bana saçma ve de erken geliyor. Plan yapmak istemiyorum çünkü bozulabilir her şey mümkün bu yüzden bu şekilde konuştum. Aynı evin içinde yaşamayı görmek ve deneyimlemek ise bambaşka bir tecrübe geliyor bana şuanda ve normalde kimseyle anlaşamam. Zor titiz ve kuralcı biriyimdir evde. Ama bunda da bir şekilde uyum sağlıyoruz herhangi anlaşmazlık yaşamadık şimdiye kadar hiç. İlerde ne olur bilmiyorum çünkü olumsuz tecrübeler yaşadım, gördüm ve de duydum bende. Ama biterse de biter yani hayat devam ediyor gözüyle bakıyorum. Sadece çok vakit geçiriyoruz diye biteceğini düşünmek mantıklı gelmiyordu bana.

Düzeninizi bozmayın ne olacağı belli olmayan bir ilişki için yaşamınızı kalıcı olarak değiştirmeyin
Olurda bir gün evlenme kararı verirseniz o durum içinde birlikte yaşamak dezavantaj olabilir
Eşimle evlenmeden 3 yıl birlikte yaşadım sonra verdik evlilik kararı, kötü bir anım yok lakin evliliğin o ilk zamanlarının heyecanını yaşamadık, çünkü birlikte yaşadığımızda geçti o dönemler. Henüz öğrencisiniz, her iş vaktinde güzel, sakin sakin yol alın
 
Aynı şeyi ben yaşadım şu anki eşimle. Herkesin bir yorumu muhakkak olur. Ama her ilişkinin dinamiği farklıdır mesela biz uzak kaldığımızda yürütemiyorduk o yüzden olabildiğince beraber olmak üstüne kurduk hayatımızı. Ayrıca konuşanların çoğu kendileri aynı durum içinde olsa benzer davranış sergileyecektir. İlişkiniz hakkında yorum yapanlara uygun bir dille cevap verebilirsiniz. Üniversite yıllarında çevreden kıskançlık falan da cok oluyor çünkü. Ama eğer sağlam bir ilişkiniz varsa herkes gidiyor eşiniz sevgiliniz yanınıza kalan oluyor.
Max 1 bir ay ayrı kaldık sömestr zamanı ve hani yürütememe kavga etme gibi bir durumumuz olmadı ama sadece acayip özledik hani ne bileyim net kesin görüşme tarihimiz belli olmasaydı böyle belirsizliklerle dolu olsaydı görüşeceğimiz zaman o zaman belki daha farklı sıkıntılar yaşayabilirdik. Biz sadece çok özlüyoruz ve diyoruz ki yani neden ayrı kalalım ki? Sizin de dediğiniz gibi bizde herşeyimizi beraber olabilecek şekilde ayarlamaya çalışıyoruz mesela şuan. Yazın 3 aylık tatilde mesela stajım var yaşadığım şehirde babam ayarladı. O da ya benim yaşadığım ilde iş bulmak istiyor ya da okuduğumuz şehirde kalmayı düşünüyor ki kendi memleketinden gidip gelmesi daha zor olur mesela yanıma. Ama okuduğumuz ilden yaşadığım şehir 3 saat. Şimdilik bu şekilde ayarlamalar yapmaya çalışıyoruz. Belki gelecekte daha farklı daha büyük planlarımız da olur. Önce bir okulumuzun bitmesi lazım.
 
Hepinize merhaba arkadaşlar, yeni sayılabilecek güzel giden bir ilişkim var. Kendisini zaten 3 senedir tanıyordum ortak bir grubumuz vardı beraber sıkça takıldığımız. Çok iyi tanıyor sayılmazdım ama iyi tanıdığım biriydi ve daha önce hiç yalnız takılmamıştık. Geçen dönem üniversitelerin tekrar yüz yüze eğitime geçmesiyle okuduğum ile geri döndüm. Ve biz ikili görüşmeye başladık bir şekilde. Ve birbirimize ne kadar çok benzediğimizi gördük. Birbirimizden hoşlanmaya başladık fakat yine de aramızdaki arkadaşlığın bozulmasından korktuğumuz için ve taraflardan birisinin hoşlanmama ihtimalini düşündüğümüz için ikimizde bu hislerimizi baskılamışız. Sonrasında patlak verdik gayet güzel bir şekilde ve yavaş yavaş bir ilişki yaşamaya başladık. Daha yaşlarımız çok genç olduğu için ve de daha ilişkimizde yeni olduğu için çok kasmıyoruz hiç bir şeyi akışına bıraktık ve gerçekten de her şey güzel gidiyor. Onunla her anlamda bir uyum içinde olduğumu hissediyorum. Bir bakışından bir hareketinden ne düşündüğünü ne söyleyeceğini ne istediğini şıp diye anlıyorum aynı şekilde o da beni. Bu kadar kısa sürede birbirimizi bu kadar iyi tanımaya başlamak hoşuma gidiyor. Bu arada dört aylık bir ilişki bunu da belirteyim. Soruma gelecek olursak; biz nerdeyse beraber yaşıyor sayılırız yani birbirimizde çok vakit geçiriyoruz. Genelde o bende kalıyor çünkü ben tekim fakat onun ev arkadaşı var. Özellikle sömestrdan döndüğümüzden beri kendi evinde 15 20 gün kalmıştır. Ama biz beraber hiç sıkılmıyoruz ve birbirimize hiç doymuyoruz. Hani aslında bu benimde şaşırdığım bir durum her gün her gün sıkılırım ya da konuşacak bir şeyimiz olmaz kalmaz diye korkardım eskiden çünkü böyle olumsuz bir deneyimde yaşadım. Ama hiç böyle bir durumla karşılaşmıyoruz. Aynı evin içinde tabi ki farklı uğraşlarımız olduğu da oluyor. Kendi köşelerimize çekilip kendi hoşlandığımız şeylerle meşgul oluyoruz. Ama sonrasında yine beraberiz. Aynı bölümde okuyoruz ama ben alt sınıfım ortak derslerimiz yok yani tek farklı yaptığımız şey derslerimize ayrı gidiyoruz. Tabi ki vakit geçirdiğim kız arkadaşlarım da var onun da erkek arkadaşları var ama akşamın sonunda yine beraberiz. Ve şuan bir aydır bir işte çalışmaya başladı bu yüzden eskisi kadar tüm gün beraber olmuyoruz ve çalışmaya da devam edecek. Aslında benim hiç bir rahatsızlığım yok bütün bu durumlardan çünkü gayet zevk ve keyif alıyorum ama çevremden arkadaşlarımdan bazen bazı tepkiler geliyor. Bir ayrı kalamıyorsunuz hee gibisinden ve bende buna alındım açıkçası çünkü en yakın arkadaşım söyledi.
Bayram için annemlerin yanına geldim, okuduğum şehirden 3 saat falan uzaklıkta. Erkek arkadaşım da bayramda çalıştığı için ailesinin yanına gidemedi ve kendi memleketi 10 saat uzaklıkta. Tek izin gününde günü birlik benim yanıma geldi ve sonra geri döndü. Kendi yaşadığım şehri gezdirdim akşam da ailemle tanışmak için bize geldi. Tabi aileme normal yakın bir arkadaşım olduğunu söyledim. Henüz sevgili sıfatıyla tanıştırmak istemedim. Hem erken olduğu için hem de daha önceki ilişkilerimi söylemiştim ve ailemin ilişkimle içli dışlı olmasını pek istemiyorum çünkü ciddiye binmiş bir şeyler yoksa gereksiz geliyor artık. Yakın arkadaşlarım da attığım hikayeleri görmüşler ve işte onun burda ne işi var bir ayrı kalamıyor musunuz be gibisinden dalga geçtiler yine. Ve bu tepkileri daha önce de verdiler bu da beni düşünmeye itti. Hani beraber eve çıkmak istiyoruz ve bu durumu ne zaman birisine söylesem sakın yapma evlenmeden diyor. Ya da çok fazla vakit geçirmeyin sıkılırsınız diye tepkiler geliyor. Yani evlenince hepsi yapılabilir ama evlenmeden aynı evde yaşamak ya da çok sık vakit geçirmek sorun mu oluyor? Sıkılacak insan evlenince de sıkılır böyle bir kıstas bana mantıklı gelmiyor. Ya da hani evlenmek istemez evlenmeden de herşeyi yaşıyorum deyip gibisinden düşünür diyorlar. Ama evlenip evlenmemek gibi bir derdim yok benim için önemlide değil. Mantıklı ya da mantıksız bulabilirsiniz. ya da ilerde fikrin değişir pişman olursun diyenleriniz de olabilir. Hayat bu herşey mümkün tabi ki ama şuan da o kafa da olmadığım için benim için bir şey ifade etmiyor. Ve bu durumunda hep bu şekilde olacağını düşünerek değerlendirin lütfen. Yani her insan farklıdır her ilişkinin dinamiği de farklıdır. Bende bundan önceki ilişkilerimde bu kadar sevgi pıtırcığı değildim. Şimdi 2 gün görmesem çok özlüyorum mesela. Çok farklı ilişkilerim oldu. Aylarca görmediğim halde gayet idare ettiğim bir ilişkim de oldu. Bu ilişkimde de böyle bu yüzden ben kendim çok kafa yormuyorum içimden geldiği gibi yaşıyorum fakat çevremdeki herkesin benim ilişkim hakkında bir yorumu var. Ve bu durum benim hoşuma gitmiyor. Onu öyle yapma bunu böyle yapmayın aynı eve çıkmayın, çok sık vakit geçirmeyin vs vs daha bir sürü şey. Gerçekten ilişkilerin hepsini bu kadar aynı kalıplara sıkıştırmak doğru mu? Ya da biz gerçekten bu kadar çok vakit geçirerek kötü bir şey mi yapıyoruz? Arkadaşlarım sözde en yakın arkadaşlarım neden böyle tepkiler veriyorlar? Anlayamıyorum...
Sadece dertleşmek ve fikrinizi almak istedim. Şimdiden özür dilerim bu kadar uzun yazdığım için okuyan herkese çok teşekkür ederim.
Mutluysan, kavga etmiyor birbirinizi boğmuyorsanız keyfini çıkar. Eşimle evlenmeden önce 1 yıl boyunca sadece gece uymak için ayrıldık, aynı yerde çalışıyorduk. 13 yıldır da evliyiz, o zamanların bizden hiçbir şey eksilttiğini düşünmüyorum. Eve çıkma kısmına bir şey diyemem bu sizin tercihiniz ama tükenecek olan aynı eve çıkmadan da tükenir, bence arkadaşlarının söyledikleri anlamsız. Pişman olacağını da düşünmüyorsan akışına bırak bu güzelliğin keyfini çıkar
 
Her ilişkinin dinamiği farklıdır tabi ama ben arkadaşlarınıza katılmıyorum. 2014ün Haziran ayında eşimle sevgili olduk. Bulunduğumuz şehirde ben öğrenciydim, yalnız yaşıyordum. O da başka bir şehirde öğrenciydi, ailesi buradaydı. Haziranın ilk günlerinde sevgili olduk ve o gün bugündür beraber yaşıyoruz diyebilirim. Tabi bu planlı ilerlemesi sizdeki gibi. Başta bende sık sık kalmaya başladı. Birkaç ay sonra evimi değiştirecektim. Beraber tuttuk gibi oldu. O günden sonra hep beraber kalmaya başladık. Benim aile ziyareti zamanlarım ve ailemin beni ziyarete geldiği zamanlar harici her günü beraber geçirdik diyebilirim. Şimdi yaklaşık 4 senelik evliyiz. 1.5 yaşında oğlumuz var. Hayatımda aldığım en doğru kararlardan biri evlenmeden önce beraber yaşamak. Birbirimizin ev halini görüp beraber yaşayıp yaşayamayacağımızı bilerek evlendik. Keşke herkesin böyle bir şansı olsa.
 
X