- 22 Şubat 2016
- 4.513
- 4.201
- 53
Anlattıklarınızın her satırı doğru haklısınız kabul ediyorum..
ama başaramıyorum..
Mesela hayatımdan o insanları çıkardığımda ağladım falan ama sonra yas tutmadım.
Dedim yeni insanlar al hayatına.Tekrar dene, bu sefer sen de temkinli ol hata yapma.. Bağlanma insanlara, onların her yaptığına takılma vs..
Bir süre idare ettim iyi gitti gibi.. üç beş insan oldu etrafımda, gezdik eğlendik anılar biriktirdik.
Sonra bu insanlarla aramda sıkıntı olmaya başladı. Verdiklerimi alamadığımı fark etmeye başladım yine.
Atıyorum en basiti ; beni sabahın 7 sinde arayıp '' kalk ya çok canım sıkkın hazırlan hemen geliyorum '' diyen insan
ben ağlarken o'nu aradığımda '' bugun işim var '' diyebildi. ha olsun işi varmış deyip beklediğimde geri dönmedi bile..
Neden geri dönmediğini sorduğumda '' kavga '' ya döndü muhabbetimiz.
'' aa unuttum özür dilerim hadi konuşalım ya da neyin var canım ? '' gibi bir cümle kursa karşı taraf muhtemelen sesim çıkmaz , aklıma bile gelmez üzülmem. AMa olmuyor işte.. hiçkimse tabir-i caizse burnundan kıl aldırmıyor.
Bir ara ciddi ciddi bir sokak köpeği alıp köye falan yerleşmeyi düşündüm.
Ama insanlara, sevgiye bu kadar muhtaç biri olarak bunun beni daha kötü yapacağını düşünüp vazgeçtim..
Bugün araba da hıçkıra hıçkıra ağlarken önümden birbirlerinin ellerinden tutmuş iki kız arkadaş ve bir çift geçti..
gülmeye başladım. kendimi reality showunda gibi hissediyorum. hayatları uzaktan izliyorum resmen. kimsenin hayatına kalbine dokunamıyorum ama..
Sana soyle soyleyeyim kalabalik bi ailede buyudum simdi kardeslwrimin hepsi bi yerde 1 jaftafir cok kotuydum bunalim seviyesinde desem yeridir sadece agliyordum ama hicbirinin benden haberi bile yok cunku hepsinin kendince onemli isleri var bi ablama anlatmaya calisinca cok abartiyorsun cok baglaniyorsun oldu (oysa ben o esnada agliyordum ne kadar umrundaydim bilmiyirum bile)
Bazen dertlerimi en yakinlarimla bile paylasmayacagim diyorum ama Allah hepimizi farkli fitratta yaratmis birimiz kimseye anlaymadan yasayabiloyorken kimimiz paylasma ihtiyaciyla dolup tasiyoruz
Hani arkadasindan ornek verdin ya iste senin sıkıntili aninda umursamayisi falan artik uzulerek soyluyorum ki bir cok insan"ben " endeksli yasiyo sadece kendini umursuyor
Maalesef insanlarin birbirilerinden uzaklastigi bu manzarayi gormek yada burda anlatmak bile icimi acitiyor ama sanirim yapabilecegimiz bisey yok
Belkide bizi insanlara bu kadar baglayan sevgi arayisi icine sokan sey cocuklugumuzdaki yalnizligimizdir hakkatende bazi seyler bilincaltinda fazlasiyla yer edinip gelecegimizidr bir hayli fazlasiyla etkiliyo
Keske burda sana sunu yap bunu et gibi tafsiler verebilseydim ama ne yazik ki durumum senden cokta farkli degil
Oyleki evde neredeyse konusacak kimsem yik anne babayla zaten hep uzaktik bi erkek kardesim var zaten yas farkimiz bide inun okulu nedeniylede cok birbirimizle oturup muhabbet etme olayimiz yok
Telefonum desem bazen aylarca calmayabiliyor hatta cidfi ciddi belki su KK olmasa konusmayi bile unutucam ki disariya ciktigimda bi sure konusma kendimi anlatma sikintisi yasamaya baslafim ki onceden hic boyle degilken
Arkadas olayina gelirsek 9 yıllık en yakin arkadasim bi kac ay once her yaptigi seye onay vermiyorum hatali oldugu yerde yanlis dusunuyor olabilirsin dedigim icin ben fesat bir arkadas istemiyirum deyip yolunu ayirdu hepsi farkli farkli nedenlerden uzak duruyor
Hani kopek sahiplenip koye yerlesmeyi dusunuyorum dedin ya illada koye yerlesmene gerek yok ac evini nir kopege yada kediye birak sana dost olsun arkadas olsun inan en uzuntulu zamanlarinda en yakinlarin seni anlamazken yaninda oluyorlar ve onlarla kendini gercekten bi arkadasin varmis gibi hissediyorsun
Keske benimde imkanim olsaydida bir kedi edinebilseydim
Bu arada sanirim calisuyorsun acaba tayin vs isteme yada yer degisukligi yapma sansin var mi