Evet arkadaşlar bende kk ailesine yeni katıldım. Burada yazılanları okuyarak acımı birazda olsa hafifletiyorum.. Biz 1.5 sene önce okulda birbirimizi görüp beğenerek tanıştık. Rüya gibiydi görür görmez sevdik birbirimizi benim yaşım 20 onunki 23.. Görüşme kararı aldık birer hafta arayla iki kez görüştük ve ailelerle tanışma kararı aldık.. Okumuyor olsaydık muhtemelen evlenme kararı alırdık öyle bi aşktı bizimkisi.. Aileme söylediğimde başta çok karşı çıktılar ama ben direndim sevgimin arkasında durdum ve ailem bi zaman sonra kabul etti ikna oldular. Çok muhteşem geçiyordu günlerim güzel sözlerini hiç eksik etmezdi benden resmen üzerime titriyordu arada tartışsakta bi günümüz ayrı geçmedi.. 7-8 ay sonra sevgilim okulunu bitirdi ve işe başladı ve biz ilişkimizin dahada ciddiyet kazanması için sözlenmeye karar verdik o günde rüya gibiydi herşey sıkıntısızdı lakin ailelerimizin farklı olduğunu o gün gördük.. ben şehirde yaşamış büyümüş biriyim köy hayatını bilmem ev işlerinden pek anlamam.. onun ailesi ise tam tersine köyde yaşamışlar hala oraya gidip geliyorlar ve anladımki kendilerine hizmet yapacak bi gelin arıyorlar beni hiç sevmediklerini o an anlayabildim ama çook seviyordum bu nedenle nasıl bırakırdım sevdiğimi kabullendim elimden geleni yaparım dedim.. Söz günüde geçti ve nişan tarihimiz belli oldu 30 Haziran 2019.. nişana kadar bizim tartışamalarımız büyüdü ve arttı aynı zamanda kafamdaki şüphelerde.. evlenince ben ne yaparım diye düşünmeye başladım.. Çok sevmek yeter mi dedim hep sevgilime güvendim devam ettim.. nişan günü olanlar oldu bunlar ne adet biliyor ne gelenek.. bi yüzüğü bile takmayı beceremediler.. yüzük takılırken ailemi adam yerine koyup çağırmadılar bu arada nişanımız salonda oldu.. abime dahi haber vermediler sadece babamı çağırdılar ve o an taktılar yüzükleri ben o an anladımki bunların aileme ne saygısı var ne sevgisi.. annesi desem beni her gördüğünde nefretle bakıyor herşeyime karışıyor.. nişanlım olacak herifte bunların kölesi olmuş sesini dahi çıkarmıyor.. yüzükler takıldı ve birgün sonra bize geldiler nişanda neden mutsuz olduğumuzu sordular ve bizden özür istediler.. annemde bizim özür dileyecek bi durumumuz yok dedi ve bana getir takılanları kızım dedi ben son kezde olsa sevdiğim adamın elini tuttum gel biz bi konuşalım dedim bana nefretle bakarak elimi fırlattı ve yüzüğü masaya bırakarak annen bizi istemiyor dedi.. ne yapacağım bilmiyorum aynı zamanda son zamanlarda bana olan sevgisi yok gibiydi sürekli ben senin nazından bıktım gibi şeyler diyordu.. yeniden sevebilir miyim birini sizce güvenebilir miyim??