hiçbir önerim yok, sanırım ilerde ben de böyle olacağım.
2 sene bir ilişki yürüttük ama sorsan nerdeyse 1 senesi ayrıyızdır. sürekli ayrılmalar, ve bu ayrılıkların hepsi erkek tarafından, sonra “sensiz yapamıyorum” diye geri dönmeler, benimse gurursuzca tüm bu geri dönüşleri affetmem. en son yine yaklaşık 2 hafta önce benim terk edilmemle son bulan bir ilişki. onu unutma çabalarıma 1500. kez başlayışım, “kendim ettim kendim buldum, böyle olacağı barizdi, keşke barışmasaydım” diye kendime kızmalar, ama bir yandan da içten içe “benim hatamdı bu sefer, döner mi lan acaba?” diye beklemeler…
of bilmiyorum, çok zor. hele onu başka bi kızla görsem ne yapardım, sana ne öneri verebilirim, hiç bilmiyorum. gerçekten çok zor.
ben psikolojik destek almayı düşünüyorum bazen. sen de düşün bence. 1,5 sene az vakit değil.