1.5 yıllık fedakarlık ile evliliğimi sürdürdüm ama çok mutsuzum

Benim onun işine ve alanına saygı duymam ve sıkıntı çıkarmamam gerekiyormuş. İnanabiliyor musunuz tam olarak böyle dedi sıkıntı çıkarmazsam benimle decam edebilirmiş. Ama onun planlı yaşantısına ve yoğunluğuna uyamadığım için artık beni istemiyormuş. Benimle geçireceği vakitleri bile planlayacakmış şu günün şu saati diye ve ben ona uyacakmışım.
Einstein da karısına böyle diyordu sonra gitti sekreteriyle aldattı
 
Kızlarrr yine bir güncellemeyle geldim. sonunda boşanma oldu. O kadar rahatladım ki ve kafam o kadar rahat ki. Hiçbirşey mutsuz olduğumuz yerde kalmaktan daha zor değil. Lütfen kızlar kendinizdeki gücü görün her zorlukla başa çıkabiliriz yeter ki ne istediğimizi bilelim. Bu mesajı da belki arada kalan ve ayrılmaya cesaret edemeyen hemcinslerim vardır ve bu mesajı okuyup hayatlarının kontrolünü ellerine almaya karar verirler diye yazıyorum. Hiçbirley için geç değil. Kendine verilen zararı fark ettiğin an harekete geçmelisin. Yolun sonu karanlık değil ferahlık. Sevgiyle kalın.
Sizin adınıza sevindim umarım çok mutlu olursunuz :)
 
Sizin adınıza sevindim umarım çok mutlu olursunuz :)
Teşekkür ederim şu an bile evli halimle kıyasladığımda o kadar mutluyum ki 😊 düzenimi tekrar kuruyorum evet zorlandığım şeyler oluyor ama kendim için bişeyler yapıyorum artık. Bu bile büyük mutluluk. inşallah benim durumumda olan herkes kendisi için hayırlı olan yolu bulur🙏
 
Teşekkür ederim şu an bile evli halimle kıyasladığımda o kadar mutluyum ki 😊 düzenimi tekrar kuruyorum evet zorlandığım şeyler oluyor ama kendim için bişeyler yapıyorum artık. Bu bile büyük mutluluk. inşallah benim durumumda olan herkes kendisi için hayırlı olan yolu bulur🙏
Kendinle mutlu olabilmek kendi kendine yetebilmek muhteşem bir şey 😍 Umarım boşanmaya cesaret edemeyen kadınlar görür de güzel bir örnek olursunuz. İnşallah herkes için hayırlısı olsun🙏🏻
 
merhabalar herkese. hiç buraya bunu yazacağımı hayal etmezdim ancak kendi kendime düşünmekten bunaldım. 29 yaşındayım, çocuğum yok, çalışıyorum, 1.5 yıldır evliyim eşimle evlilik öncesinde de 1 yılıık sevgililik sürecimiz oldu. herşey sevgiliyken gayet güzeldi. ancak evliliğimizle beraber sıkıntılar başladı. eşim neredeyse ilk günden ilgisiz davranmaya başladı. birlikte yaptığımız aktivite yok, benimle zaman geçirmiyor, sohbet dahi etmiyoruz , varsa yoksa işi. çok yoğun çalışıyor ama insan 1.5 yılda hiç mi zaman bulamaz yani eşiyle vakit geçirmeye, birşeyler paylaşmaya. işim gereği ben eve geç geldiğim zaman dönüp yüzüme bile bakmıyor. sarılıp öpmez, güzel bir çift laf etmez. gözümün içine bakıp da seni seviyorum bile demiyor evlendiğimizden beri. düzenli bir cinsel yaşamımız yok. bazen 1 ayda sadece 2 kez birlikteliğimizin olduğu zamanlar oluyor. çalıştığı için eve geç saatlerde geldiği, hatta bazen hiç gelmediği oluyor. ben bu durumları istemediğimi kaç kere söyledim. gidip ben sarıldım, ben öptüm. ama bunların sonucunda bana işim bitmeden seninle ilgilenemem, konuşamam, benden ilgi bekleme diyor. sorunları çözmeye bile yanaşmıyor. gerçekten boğuluyorum. evin içinde tamamen yalnızım. yürürken, kahve içerken, tv izlerken , alışveriş yaparken, evi temizlerken, hatta uyurken. hep yalnızım. böyle olsun diye evlenmedim ki ben. çook çook mutsuzum. boşanmayı düşünüyorum. ama onu hala seviyorum. en son bana çok istiyorsan boşanabilirsin ama ben mahkemeyle uğraşamam, onun için bile vaktim yok sadece kendin uğraşırsın dedi. kızlar sizlerden bişeyler duymak istiyorumm .
asdfgh sen boşan ben uğraşamam mı? :KK70: Tövbe Estağfirullah eşiniz ne ile uğraşıyor acep?
 
merhabalar herkese. hiç buraya bunu yazacağımı hayal etmezdim ancak kendi kendime düşünmekten bunaldım. 29 yaşındayım, çocuğum yok, çalışıyorum, 1.5 yıldır evliyim eşimle evlilik öncesinde de 1 yılıık sevgililik sürecimiz oldu. herşey sevgiliyken gayet güzeldi. ancak evliliğimizle beraber sıkıntılar başladı. eşim neredeyse ilk günden ilgisiz davranmaya başladı. birlikte yaptığımız aktivite yok, benimle zaman geçirmiyor, sohbet dahi etmiyoruz , varsa yoksa işi. çok yoğun çalışıyor ama insan 1.5 yılda hiç mi zaman bulamaz yani eşiyle vakit geçirmeye, birşeyler paylaşmaya. işim gereği ben eve geç geldiğim zaman dönüp yüzüme bile bakmıyor. sarılıp öpmez, güzel bir çift laf etmez. gözümün içine bakıp da seni seviyorum bile demiyor evlendiğimizden beri. düzenli bir cinsel yaşamımız yok. bazen 1 ayda sadece 2 kez birlikteliğimizin olduğu zamanlar oluyor. çalıştığı için eve geç saatlerde geldiği, hatta bazen hiç gelmediği oluyor. ben bu durumları istemediğimi kaç kere söyledim. gidip ben sarıldım, ben öptüm. ama bunların sonucunda bana işim bitmeden seninle ilgilenemem, konuşamam, benden ilgi bekleme diyor. sorunları çözmeye bile yanaşmıyor. gerçekten boğuluyorum. evin içinde tamamen yalnızım. yürürken, kahve içerken, tv izlerken , alışveriş yaparken, evi temizlerken, hatta uyurken. hep yalnızım. böyle olsun diye evlenmedim ki ben. çook çook mutsuzum. boşanmayı düşünüyorum. ama onu hala seviyorum. en son bana çok istiyorsan boşanabilirsin ama ben mahkemeyle uğraşamam, onun için bile vaktim yok sadece kendin uğraşırsın dedi. kızlar sizlerden bişeyler duymak istiyorumm .
Anlattığiniza göre zaten evli degilsiniznortada es yok anlasmali bosanin gitsin adam sizi umursamiyor bosanmaula bile sen ugras demiş insaf yani .
 
Benzer özelliklere sahipti benim eşim ama ben de çok sevdiğim için ayrılmayı değil bunlarla yaşamayı öğrenmiştim. Sonra aldatıldığımı öğrendim :) sizde benzer bir durum yoktur umarım..
Bu arada yeni hayatınız güzellikler getirsin, o kişi de kitaplarıyla evlensin.. Çevremde o kadar akademisyen var hiç biri böyle değil okuluna da ilgili evine de. Onun bu sığındığı şey sadece bahane..
 
merhabalar herkese. hiç buraya bunu yazacağımı hayal etmezdim ancak kendi kendime düşünmekten bunaldım. 29 yaşındayım, çocuğum yok, çalışıyorum, 1.5 yıldır evliyim eşimle evlilik öncesinde de 1 yılıık sevgililik sürecimiz oldu. herşey sevgiliyken gayet güzeldi. ancak evliliğimizle beraber sıkıntılar başladı. eşim neredeyse ilk günden ilgisiz davranmaya başladı. birlikte yaptığımız aktivite yok, benimle zaman geçirmiyor, sohbet dahi etmiyoruz , varsa yoksa işi. çok yoğun çalışıyor ama insan 1.5 yılda hiç mi zaman bulamaz yani eşiyle vakit geçirmeye, birşeyler paylaşmaya. işim gereği ben eve geç geldiğim zaman dönüp yüzüme bile bakmıyor. sarılıp öpmez, güzel bir çift laf etmez. gözümün içine bakıp da seni seviyorum bile demiyor evlendiğimizden beri. düzenli bir cinsel yaşamımız yok. bazen 1 ayda sadece 2 kez birlikteliğimizin olduğu zamanlar oluyor. çalıştığı için eve geç saatlerde geldiği, hatta bazen hiç gelmediği oluyor. ben bu durumları istemediğimi kaç kere söyledim. gidip ben sarıldım, ben öptüm. ama bunların sonucunda bana işim bitmeden seninle ilgilenemem, konuşamam, benden ilgi bekleme diyor. sorunları çözmeye bile yanaşmıyor. gerçekten boğuluyorum. evin içinde tamamen yalnızım. yürürken, kahve içerken, tv izlerken , alışveriş yaparken, evi temizlerken, hatta uyurken. hep yalnızım. böyle olsun diye evlenmedim ki ben. çook çook mutsuzum. boşanmayı düşünüyorum. ama onu hala seviyorum. en son bana çok istiyorsan boşanabilirsin ama ben mahkemeyle uğraşamam, onun için bile vaktim yok sadece kendin uğraşırsın dedi. kızlar sizlerden bişeyler duymak
O
merhabalar herkese. hiç buraya bunu yazacağımı hayal etmezdim ancak kendi kendime düşünmekten bunaldım. 29 yaşındayım, çocuğum yok, çalışıyorum, 1.5 yıldır evliyim eşimle evlilik öncesinde de 1 yılıık sevgililik sürecimiz oldu. herşey sevgiliyken gayet güzeldi. ancak evliliğimizle beraber sıkıntılar başladı. eşim neredeyse ilk günden ilgisiz davranmaya başladı. birlikte yaptığımız aktivite yok, benimle zaman geçirmiyor, sohbet dahi etmiyoruz , varsa yoksa işi. çok yoğun çalışıyor ama insan 1.5 yılda hiç mi zaman bulamaz yani eşiyle vakit geçirmeye, birşeyler paylaşmaya. işim gereği ben eve geç geldiğim zaman dönüp yüzüme bile bakmıyor. sarılıp öpmez, güzel bir çift laf etmez. gözümün içine bakıp da seni seviyorum bile demiyor evlendiğimizden beri. düzenli bir cinsel yaşamımız yok. bazen 1 ayda sadece 2 kez birlikteliğimizin olduğu zamanlar oluyor. çalıştığı için eve geç saatlerde geldiği, hatta bazen hiç gelmediği oluyor. ben bu durumları istemediğimi kaç kere söyledim. gidip ben sarıldım, ben öptüm. ama bunların sonucunda bana işim bitmeden seninle ilgilenemem, konuşamam, benden ilgi bekleme diyor. sorunları çözmeye bile yanaşmıyor. gerçekten boğuluyorum. evin içinde tamamen yalnızım. yürürken, kahve içerken, tv izlerken , alışveriş yaparken, evi temizlerken, hatta uyurken. hep yalnızım. böyle olsun diye evlenmedim ki ben. çook çook mutsuzum. boşanmayı düşünüyorum. ama onu hala seviyorum. en son bana çok istiyorsan boşanabilirsin ama ben mahkemeyle uğraşamam, onun için bile vaktim yok sadece kendin uğraşırsın dedi. kızlar sizlerden bişeyler duymak istiyorumm .
Belli ki işine, mesleğine fazlasıyla aşık bir adam, universitede hoca demişsiniz, bir araştırma peşinde mi acaba🤔Belki biraz da kendini evliliğin miskinligine kaptırıp dinlenmek istiyordur..ne bileyim durumu anlamaya çalışıyorum..sizi sevmese niye evlendim ki..bilemedim
 
Benzer özelliklere sahipti benim eşim ama ben de çok sevdiğim için ayrılmayı değil bunlarla yaşamayı öğrenmiştim. Sonra aldatıldığımı öğrendim :) sizde benzer bir durum yoktur umarım..
Bu arada yeni hayatınız güzellikler getirsin, o kişi de kitaplarıyla evlensin.. Çevremde o kadar akademisyen var hiç biri böyle değil okuluna da ilgili evine de. Onun bu sığındığı şey sadece bahane..
Muhtemelen ben de biraz daha devam etsem aldatılacaktım veya bu süreç içinde aldatıldım ama fark edemedim. Hiçbir kötülükle yaşamaya alışmak zorunda değiliz. Hayat çok kısa yarının garantisi yok. Huzurlu ve mutlu olmak en önemlisi. Gün sonunda kendimizle başbaşayız kendi huzurumuz ve mutluluğumuz sağlayabilmeliyiz.
 
Muhtemelen ben de biraz daha devam etsem aldatılacaktım veya bu süreç içinde aldatıldım ama fark edemedim. Hiçbir kötülükle yaşamaya alışmak zorunda değiliz. Hayat çok kısa yarının garantisi yok. Huzurlu ve mutlu olmak en önemlisi. Gün sonunda kendimizle başbaşayız kendi huzurumuz ve mutluluğumuz sağlayabilmeliyiz.
İnşallah ben de siz gibi kısa zamanda tüm haklarımı alarak yeni mutlu huzurlu günlere yelken açarım... 🌼
 
merhabalar herkese. hiç buraya bunu yazacağımı hayal etmezdim ancak kendi kendime düşünmekten bunaldım. 29 yaşındayım, çocuğum yok, çalışıyorum, 1.5 yıldır evliyim eşimle evlilik öncesinde de 1 yılıık sevgililik sürecimiz oldu. herşey sevgiliyken gayet güzeldi. ancak evliliğimizle beraber sıkıntılar başladı. eşim neredeyse ilk günden ilgisiz davranmaya başladı. birlikte yaptığımız aktivite yok, benimle zaman geçirmiyor, sohbet dahi etmiyoruz , varsa yoksa işi. çok yoğun çalışıyor ama insan 1.5 yılda hiç mi zaman bulamaz yani eşiyle vakit geçirmeye, birşeyler paylaşmaya. işim gereği ben eve geç geldiğim zaman dönüp yüzüme bile bakmıyor. sarılıp öpmez, güzel bir çift laf etmez. gözümün içine bakıp da seni seviyorum bile demiyor evlendiğimizden beri. düzenli bir cinsel yaşamımız yok. bazen 1 ayda sadece 2 kez birlikteliğimizin olduğu zamanlar oluyor. çalıştığı için eve geç saatlerde geldiği, hatta bazen hiç gelmediği oluyor. ben bu durumları istemediğimi kaç kere söyledim. gidip ben sarıldım, ben öptüm. ama bunların sonucunda bana işim bitmeden seninle ilgilenemem, konuşamam, benden ilgi bekleme diyor. sorunları çözmeye bile yanaşmıyor. gerçekten boğuluyorum. evin içinde tamamen yalnızım. yürürken, kahve içerken, tv izlerken , alışveriş yaparken, evi temizlerken, hatta uyurken. hep yalnızım. böyle olsun diye evlenmedim ki ben. çook çook mutsuzum. boşanmayı düşünüyorum. ama onu hala seviyorum. en son bana çok istiyorsan boşanabilirsin ama ben mahkemeyle uğraşamam, onun için bile vaktim yok sadece kendin uğraşırsın dedi. kızlar sizlerden bişeyler duymak istiyorumm .
Allah yardımcın olsun gerçekten. Ne dıyelım ki. Madem vaktı yok nıye evlenmiş
 
X