Ben kadınların çalışması dışarı yönelmesi gerektiğini hep söylerim ama bu bebeklerin mağduriyeti demek olmamalı.
Bir anne nasıl demez "evet bunaldım hep evdeyim ama daha çok küçükler, bir daha bebek olmayacaklar, zaman çok çabuk geçiyor kıymetini bilip şahit olmalıyım benim gibi bakılamazlar" diye..
7/24 bir bebekle uğraşmak yorucu zaten ama bu uzun sürmeyecek ki.. Üstelik biri daha 2 yaşında bile değil. Çocuklarda kardeş kavramı 4 yaşında oluşmaya başlar. Küçüğüne zarar verme riski var. Gözlerin hep üstünde olması gerekir..
Ben çalışıyorum oğlum 18 aylık ama maddi sebeplerden devam ediyorum ve çalışmayı da seviyorum. İlk zamanlar işten çıkmayı düşünmüştüm sonra cesaret geldi hazır iş diye başladım. Her öğlen eve geldim işe döndüm.
Ama şimdi benim cesaret edemediğim şeyi yapsalar ve işten çıkarılsam zerre üzülmem. Tazminatım ve işsizlik maaşımla idare eder vaktimi oğlumla dolu dolu geçiririm.
Neden her şeyi tersten anlayan bir millet olduk acaba? Modernlik bu mu?
Evden uzaklaşmayı düşüneceğinizi, o bebekleri yaparken düşünmeniz gerekirdi.
birumutturyasamak
senin hamileyken konuna da yazdigimi.hatirliyorum hemen baslama dedigimi. sen de hemen hatta bebek.cok.kucukken baslayacagini.söylüyordun. 
