Sevgili
@goha, yalnızca sana cevap verecreğim. Ben aşağıdaki kısmı okudum.. Artı o çocuğu sever miyim kısmını. Annelik duygusunu yaşamış biri nasıl 2. çocuğunu sevmeme ihtimaline sahip olabilir.Anne çocuğunu sevmez mi?
Hep iyi giyiniyoruz, iyi yiyoruz, iyi kazanıyoruz denmiş. Bu çocuğa da ilkinin imkanlarını sağlar mıyım kaygısı görmedim. Ya da ben daha az kıyafet alırım ona da imkan sağlarım içerikli bir cümle. Sonraki yorumları da okudum. Tabii ki lohusa depresyonu, annelik kaygısı, hormonal dengesizlikler var. Ama sağlıklı hangi kadın çocuğumu sever miyim endişesi yaşar ki. Nitekim de birçok ters cevap gördüm istemezsem yapmam, kime ne, ona ne, buna ne. Ben mütemadiyen ters yorum yapan biri değilim. Ilımlı şeyler yazmayı tercih ederim. Karşımdaki insanın uslubuna göre şekil aldım. Bunları herkes yaşayabilir benim eleştirdiğim 2. çocuk kaygısının sadece annenin hayat standardını düşürecek olup olmadığı ve çocuğu sevip sevemeyeceği kaygısı. Bunları ben insan ve anne tabiatına yakıştırmıyorum hepsi bu. Farzı misal Lacoste giyinemeyeceğim artık kaygısıyla çocuk yapmalı mıyım diye düşünmek tuhaf.. Umarım anlatabildim.
''Sonra kim bakıcak? Çalışacakmıyım , çalışmazsam gecinirmiyiz razı gelirmiyim payıma düşen hayata , tatil yok alışveriş yok, kiloda alacağım , oğlumu ihmal edermiyim , oğlum kadar sevemezsem?
Hooppa sonuc olarak uzun zamandır oyalıyorum. İyi para kazanıyorum , ortalama yaşıyoruz diyemem nankörlük ederim iyi yaşıyoruz iyi yiyip, iyi giyiyoruz.''
@kadesa ; sorun olsan budur. Umarım sizi de yanıtlar. Kilo vs. kaygısının yanında çocuk adına duyulmuş bir kaygı görmedim ben.