1 yaşındaki kızım

Kitap okunmasına asla karşı değilim ben sadece o yaşlarda okumak çocuk açısından faydalı mı gerçekten onu merak ettim.
Hani daha 1 yaşında kendini ifade edemez, renkleri bilemez vs okunan kitaplar daha sonrasında çocukları sanki eğitim hayatından sıkıyormuş gibi geliyor bana.
Ya da benim çevrem de bunu yapan anneler çok abartıyor olayları bilmiyorum.
1 yaşında hareketli kitaplar ya da resimli dergiler çok ilgisini çekiyor ve pek çok kelime hayvan ismi vs öğreniyor ama dil gelişimi için yanında kitap okuyayım dersen bizimki pek izin vermemişti gelip sayfaları koparmaya çalışıyordu😂
 
Sürekli çocuğu susturmaya çalışıp onunla ilgilendiğiniz için her şeyini ağlayarak yaptırmak istiyor. Çocuğun biraz sıkılmasına izin vermelisiniz hazır asker gibi anane dede başında beklememelisniz. Düştüğünde çok büyük bir yaralanma olayı yoksa koşup aman ne oldu dememelisiniz.

Mesela şu an 1.5 yaş oğlum kendini yere atıp oturuyor emin olun poposu acıyor. Ama o oturdum demeyi öğrendiği için kalkıp atlayıp oturdum diyor konuşmak hoşuna gidiyor.
 
Kitap okunmasına asla karşı değilim ben sadece o yaşlarda okumak çocuk açısından faydalı mı gerçekten onu merak ettim.
Hani daha 1 yaşında kendini ifade edemez, renkleri bilemez vs okunan kitaplar daha sonrasında çocukları sanki eğitim hayatından sıkıyormuş gibi geliyor bana.
Ya da benim çevrem de bunu yapan anneler çok abartıyor olayları bilmiyorum.
Çocukların bireysel farklılıkları önemli olsa da bu durumun dil gelişimi için etkili olduğunu düşünüyorum.

Kitap artı kendimiz de sürekli konuştuk kendisiyle ve büyük oğlum 1.5 yaşında 3 kelimelik cümleler kuruyordu. 2.5 yaşında edatlı bağlaçlı konuşmaya başladı. 33 aylık anaokuluna başladığında sınıfın en küçüğüydü ama çok net kendini ifade eden muhabbet eden bi çocuktu. Şimdi bile yaşının üzerinde cümleler kurup atasözleri deyimler kullanıyor.

Küçüğüyle onun kadar ilgilenemedik mesela. Farkı görebiliyoruz.
 
Tek amaç eğitim değil ki, kitap eğer ilgilerini çekiyorsa çok güzel bir oyalama aracı.

Zira gün 24 saat ve kitap okunurken oturulur 😁
Tam odaklandım, konu hakkındaki düşüncelerimi, bilimsel verilerimi toparladım, yazıya dökeceğim yorumunuzu gördüm 😂 Telefonuma püskürttüğüm kahveme aldırmadan şimdi bu yorumu yazıyorum 🤣🤣🤣 Türkçe öğretmeniyim, kitaplara aşığım, belki gülmemeliyim; ama bu yorum çok iyi ya hu ! 🤣 Kitaplara hiç bu açıdan yaklaşmamıştım😂 Çok tatlısınız, siz beni güldürdünüz, dilerim Allah'ta sizi güldürsün🤣💕
 
Çocukların bireysel farklılıkları önemli olsa da bu durumun dil gelişimi için etkili olduğunu düşünüyorum.

Kitap artı kendimiz de sürekli konuştuk kendisiyle ve büyük oğlum 1.5 yaşında 3 kelimelik cümleler kuruyordu. 2.5 yaşında edatlı bağlaçlı konuşmaya başladı. 33 aylık anaokuluna başladığında sınıfın en küçüğüydü ama çok net kendini ifade eden muhabbet eden bi çocuktu. Şimdi bile yaşının üzerinde cümleler kurup atasözleri deyimler kullanıyor.

Küçüğüyle onun kadar ilgilenemedik mesela. Farkı görebiliyoruz.

Ben kitaplardan çok ilgilenmeyle alakalı olduğunu düşünüyorum.
Çok yakın bir arkadaşım gününü full kızının gelişimi için harcıyor.
Kızı şuan da 29 aylık ve hala konuşamıyor.
Kitaplara o kadar takılı kaldı ki çocuğuyla normal konuşamıyor bile.
 
Kitap okunmasına asla karşı değilim ben sadece o yaşlarda okumak çocuk açısından faydalı mı gerçekten onu merak ettim.
Hani daha 1 yaşında kendini ifade edemez, renkleri bilemez vs okunan kitaplar daha sonrasında çocukları sanki eğitim hayatından sıkıyormuş gibi geliyor bana.
Ya da benim çevrem de bunu yapan anneler çok abartıyor olayları bilmiyorum.
Çocuk açısından tek faydası benim anladığım duyduklarının çeşitliliği sebebiyle dil gelişiminin daha hızlı olması ama asıl olay kitap okumak değil aslında çocuğa olabildiğince çok kelime işittirmek
Uzman değilim tabii 😊 ama doktorumuzun altını açarken bile ne yaptığınızı anlatın aaa kaka yapmışsın ayyy ne kadar da kötü kokmuş bak şimdi temizledik vs vs gibi tabii anlamayacak ama olay anlaması değil zaten demişti
 
Çocuk açısından tek faydası benim anladığım duyduklarının çeşitliliği sebebiyle dil gelişiminin daha hızlı olması ama asıl olay kitap okumak değil aslında çocuğa olabildiğince çok kelime işittirmek
Uzman değilim tabii 😊 ama doktorumuzun altını açarken bile ne yaptığınızı anlatın aaa kaka yapmışsın ayyy ne kadar da kötü kokmuş bak şimdi temizledik vs vs gibi tabii anlamayacak ama olay anlaması değil zaten demişti

Evet bunu okudum bir yerde.
Çocuğuna günlük yaşamdan onun ilgisini çekeceği şeyler anlatın.
Sorular sorun cevap vermesini bekleyin gibi yöntem daha işe yararmış.
Onunla diyalog halinde olmak daha faydalıymış 😊
 
Tam odaklandım, konu hakkındaki düşüncelerimi, bilimsel verilerimi toparladım, yazıya dökeceğim yorumunuzu gördüm 😂 Telefonuma püskürttüğüm kahveme aldırmadan şimdi bu yorumu yazıyorum 🤣🤣🤣 Türkçe öğretmeniyim, kitaplara aşığım, belki gülmemeliyim; ama bu yorum çok iyi ya hu ! 🤣 Kitaplara hiç bu açıdan yaklaşmamıştım😂 Çok tatlısınız, siz beni güldürdünüz, dilerim Allah'ta sizi güldürsün🤣💕
O zaman size bir bilgi daha:
Kitapçılar oyuncakçılardan daha faydalıdır.

Bebe, çocuk kitapları bölümünde renkli kapaklardan hangisini çeksem diye şaşırmışken size peşinde koşmayacağınız 5 dakika hediye!
Oyuncakçılar öyle değil mesela, ordan oraya koş babam koş.

Kitapları severiz, bakış açınızı değiştirmenize sevindim 😄
 
Ağlamasına müsaade etmek mi?
Niye ağlatayım çocuğumu yazık değil mi? Çocuğunuz var mı bilmiyorum ama gözümde çocupu ağlarken umursamayıp köşede kahvesini içen bir anne canlandı gözümde.
Ne yapacağını gebeliğinden beri 100 ün üzerine kitap okuyarak öğrenen bir anneye yaptığınız bu yorum biraz garip olmuş. Bazı şeyler kitaplarda yazıldığı gibi olmuyor.
Cocugum yeri geliyor düşüyor,kafasini orasını burasini carpiyor.Agliyor bir muddet.Sonra kaldığı yerden devam ediyor.Bence cocukta degil problem sizin yetiştirme tarzınız da.Bir salın cocugu.İstediği gibi hareket etsin,ozgur alanı olsun.Düşsün ağlasın,tekrar kalkar devam eder.Cocuk bu.Benimde ilk çocuğum.Düştüğü zaman kendi dusen aglamaz diyorum,kalk hadi diyorum.Bir kac saniye ağlayıp tkrar kosturmaya devam ediyor..
 
Bunlar daha büyük çocuklar için geçerli ama bir yaşındaki bebek için söylenemez. Henüz o anne babayı parmağında oynatmayı bilmez. Güvenli bağlanma döneminde.

bakın buna kesinlikle katılmıyorum.
ilk 3 aylık dönemi atlattıktan sonra bebekler tuvalet yaptığında/acıktığında ağladığı için bu temel ihtiyaçlarının giderildiğini fark etmelerinin akabinde ağlayarak istediklerini yaptırabileceklerini keşfeder.
dolayısıyla da her istekleri için öncelikle ağlamaya başlar. ağlama alışkanlığı bu tepkiye nasıl karşılık verdiğinizle şekillenir.
6 aydan sonra da çevresinde konu sahibinin yaptığı gibi bir ton oyuncak/çok çeşit kitap vs gibi uyaran olduğunda da odaklanamaz ve hep farklı şeylerle avunma güdüsü geliştirir.
inanın konu sahibi gibi yüzlerce kitap okuyarak değil hepsini gerek kendi oğlumdan gerekse çok yakın arkadaşlarımın çocuklarından yaşayarak öğrendim.
güvenli bağlanma ayrı bir şey (ki merak edene ayrıca anlatırım), çocuğu yetiştirmek başka bir şey..
 
bakın buna kesinlikle katılmıyorum.
ilk 3 aylık dönemi atlattıktan sonra bebekler tuvalet yaptığında/acıktığında ağladığı için bu temel ihtiyaçlarının giderildiğini fark etmelerinin akabinde ağlayarak istediklerini yaptırabileceklerini keşfeder.
dolayısıyla da her istekleri için öncelikle ağlamaya başlar. ağlama alışkanlığı bu tepkiye nasıl karşılık verdiğinizle şekillenir.
6 aydan sonra da çevresinde konu sahibinin yaptığı gibi bir ton oyuncak/çok çeşit kitap vs gibi uyaran olduğunda da odaklanamaz ve hep farklı şeylerle avunma güdüsü geliştirir.
inanın konu sahibi gibi yüzlerce kitap okuyarak değil hepsini gerek kendi oğlumdan gerekse çok yakın arkadaşlarımın çocuklarından yaşayarak öğrendim.
güvenli bağlanma ayrı bir şey (ki merak edene ayrıca anlatırım), çocuğu yetiştirmek başka bir şey..
Farklı fikirlerdeyiz olabilir, herkes kendi düşüncesine göre yetiştirir çocuğunu o ayrı😊 ama bir çok pedagog bu fikirde araştırdığım kadarıyla. Hatta çocuğa sınırlar koyma konusunda kitap almak istediğimde 3 yaş üstü çocuklar için olduğu yazıyor.
Çocukla anne doğru iletişimi kurabilirse o frekansı yakalarsa çocuk çok inatlşmayacaktır tabi her çocuk farklı.
Bir de sanırım bebek 1 yaşına girecek yani bu dönem azı ve köpek dişler dönemi ve bebeğin en huysuz olduğu ve anneye yapışık olmak istediği dönem. Bebeğe oyuncak alıp bu aylarda çok oyalanmasını beklemek nafile. Bu aralar annenin bebeğe daha yakın olması lazım. Diş sürecidir vs derken 2 yaş civarı rahatlar.
 
Merhabalar.
Dert değil ama fikir almak istedim.
Kızım 28 Eylül 2020 doğumlu. Önümüzdeki günlerde inşallah yaşını kutlayacağız.
İlk 5 ay kolikti. O bitti diş başladı derken öyle böyle 12 ayı tamamlamak üzereyiz.
Doğduğundan beri hep duygularını üst perdeden yaşayan bir bebekti.
Acıktığında, üşüdüğünde, susadığında, gazı olduğunda, dişi acıdığında çoğu zaman da hiç sebebp olmadan çılgınca ağlıyor. Bazen elindeki oyuncak düştü koltuğun altına gitti diye bile dakikalarca ağlayabiliyor.
Babası da ben de çok ilgilenmeye çalışıyoruz. Sürekli kitap okuyoruz. Oyun oynuyoruz. TV hiç açılmıyor. Anneannesi dedesi de hep yanında. Ama bu ağlama ve sürekli mızmızlanma işini bir türlü çözemedik.
Piyasadaki ne kadar oyuncak varsa hemen hemen hepsini aldık. Yanına oturup birlikte oynamaya çalışıyoruz. Onda bile 5 dk geçmeden feryat figan ya bize tırmanmaya başlıyor ya koltuklara TV ünitesine.
Tecrübeli anneler bu haller ne zaman azalır acaba? Bazen o kadar yoruluyorum ki.
Buradan kısıtlı bilgiler ile yorum yapabiliyoruz ama benim gözümde "High need baby" canlandı. Bu kavramı bir araştırın. Duyu bütünleme ile ilgili bir terapist ile görüşmek de faydalı olabilir.
 
Kitap okunmasına asla karşı değilim ben sadece o yaşlarda okumak çocuk açısından faydalı mı gerçekten onu merak ettim.
Hani daha 1 yaşında kendini ifade edemez, renkleri bilemez vs okunan kitaplar daha sonrasında çocukları sanki eğitim hayatından sıkıyormuş gibi geliyor bana.
Ya da benim çevrem de bunu yapan anneler çok abartıyor olayları bilmiyorum.
Sıkılmaz kız bak ben tam 25 senedir öğrenciyim hala sıkılmadım :KK70: (tabi zorlayarak yaptırmazsak)
Kızım da kütüphaneye üye oldu 2 yaş 8 aylıkken. Her hafta çocuk kütüphanesine gidiyoruz 1 saat ve kitap seçip alıyor, bu rutini oldu mesela. Buna çok sevniriyorum hadi kütüphaneye gidip kitap değiştirelim dediğinde.
 
Mizaca göre ebeveynlik diye arastirmadiysaniz isterseniz öyle bir bakın. Ben uzmanı değilim ama çocuğumda da (32 aylık) "tepkisel mizaç" biraz yüksek. Ona benzettim. Bizde 1 yaş civarı biraz belli etmişti, şimdi daha belirgin. Ama yanlış anlasilmayayim bir hastalık ya da bozukluktan bahsetmiyorum. Her çocukta 1-10 arası bir düzeyde olan bir mizaç özelliği kiminde 3'tur de kiminde 7'dir gibi bir şey. Çocuğu etiketlemeden farkındalık kazanmak mümkün bence. Konunun uzmanı benim bildiğim Prof. Ayşe Bilge Selçuk. Güzel anlatiyor.
 
X