Tabii acı çekeceksin ama GEÇECEK.
Emin ol geçecek.
10 yıl çok uzun süre ve sen yazdıklarına bakacak olursak emeklerine acımışsın.
Çok emek verdim bari evleneyim demişsin.
Ama karşında evlenilecek bir insan yok ki.
Çok emek verdin diye bu adama ve bu evliliğe katlanmak zorunda mısın?
Yapma etme....
Bak sana bişey söyleyim yine seveceksin, deli gibi aşık olacaksın...
Evini misler gibi dizeceksin bak gör.
Benim eşim de benden önce 9 yıldır biriyle berabermiş ve nişanlıymış.
Evlilik tarihleri falan hep belliymiş.
Sordum 'neden nişan attın?' diye dedi ki '9 yılda yıpranmışız. Aramızda ne saygı, ne aşk, ne sevgi kalmıştı. Sadece o kadar emek verdiğimiz için evlenmemiz gerektiğini düşünmüştük. Ama ortada emek de yoktu. Yalnızca idare ediyorduk, mutsuzduk, agresiftik. İyi ki olmadı. Hayatımı karartırdım, ölürdüm mutsuzluktan.' dedi.
Sizin de öyle olacaktır. Aradan iki ay geçmeden ben çıktım karşısına. Tereddüt ettim 'acaba yara bandı mıyım?' diye. Ama hayır değildim. Onun için ben gerçek aşktım.
Yani kalbi tuz buz olan adamın kalbini ben onaracakmışım meğer. Evlendik, her rüzgar bizden yana :)
Zamana bırak. Ve evlenseydin yaşayacağın kötü günleri düşün.
Kimseyi dinleme, dırdırlara kulağını kapat.
İnan her şey yolunda gidecek.
Seni el üstünde tutacak, ailesi düzgün, agresif ve bencil olmayan o kadar erkek var ki etrafta.
Hiç endişemelenme. Geçmişe dönme ve geleceğin için heyecanlan.
Hayal ettiğinden çok daha güzel bir hayatın olacak çünkü çok deneyimlemişsin, hataları biliyorsun :)
Yeni mükemmel hayatını şimdiden kutlarım :)