- 15 Aralık 2009
- 8.304
- 18.511
-
- Konu Sahibi Ayvalik Tostu 06
- #121
Bende bende
Bende bendeben de 360 aylığım hesapladım şimdi
Kuzum 36 yasindayim ben ne annemi skksjsjsYok annem, simdi liste halinde sayisal sema cizdirecek bilgiyi döktü yaziya. Biz burda istatistiki bilgi arastirmasi yapmiyoruz ki, kacinci ayda dis cikti, vs kacinci ayda resim yapti. Her detayi ay ay kronik bilgi seklinde ve cok uzatarak paylasinca kimseye bisey ifade etmiyo bi yerden sonra. Sanki isin teknik kismini, ozete dökmüş ama duygu yok yazida. Ana ogul iliskis nasil ben cozemedim mesela. Bebekken anneyle bagi nasildi vs?
Ben de öyle olduğumu düşünüyordum üstelik annem hep yanımızda oldu kendisi anaokulu öğretmeni ve çok sever kızımı. Bir kere bagirmadik kızmadık ama erken bebeklik olabilir dedi. Yani bir yasa kadar olan kısım.bebek iken hiç ağlatmadım hep sevdim babası da öyle aslında. Altı islak diye bile ağlamadı bir kere bile hep dikkat ettim kucağımda büyüttüm. hayatimda daha adıyla seslenmedim hep askim balim. Ama işte demek tam tersi de oluyormuş ben aşırı ilgi sevgi gösterince babanin sönük kaldı çocuk algisini bozdu. Doktorumuz çocuğun algisi ile alakalı olabileceğini söyledi. Bu arada başka bir uzmandan da görüş aldık aynı taniyi koydu. Oran az değilmiş toplumda. Eğer çocuklarınız küçükken daha aktif daha neşeli hareketli ise, ergenlik ile beraber okulda dışlanma yaşıyor, ebeveynlerden birine bağımlı olup diğerini hiç sevmiyorsa, odasında yalnız kalmayı seviyorum insanlardan rahatsiz oluyorsa,yaş ile akademik basarisi düşüyorsa, motor becerileri gelişmediyse, arkadas edinemiyor ve günlük sohbetlere bağımlı olduğu ebeveyn dışında kimseyle girmiyorsa , karşı cinse ilgisini hiç sezmediyseniz ve küçüklükten gelen bir iki arkadssi dışında sosyal ortamı yoksa, mutlaka.doktora danisin. Anneye normal.geliyor alıştığı için ama inanın dışlanma sebebi bu. Dışarıdan bir gariplik olduğu anlaşılıyor. Sizoid zeka.geriligi değil kabuk içinde yaşamak kendini soyutlama,amaçsız yaşamak gibi bisi ve depresyon kesinlikle degil. Bir yerde bir hata yapmış olmalıyım ama bunu düşünmek yerine enerjimi çözüme harcıyorum. Umarım konu sahibinin evladı sizoid degildir ama okuyunca aynı evreleri yaşadık. Tanilar karışabilir de ama mutlaka doktora görünün. Biz doktorla konuşup depresyon için götürdük diye bildi. Hala bilmiyor taniyi.Ay lütfen öyle demeyin, konu sahibinin esinin hasta olup ilgilenmemesi soru işareti olusturdu bende sadece, doktorunuz da açıklamış zaten hic alakası olmayabilecegini. Gayet ilgili, sevgi dolu bir annesiniz o kadar belli ki.
Evet kızım mesela hala ayakkabı bağlarken zorlanıyor ama resim konusunda aşırı yetenekli. Resimleri sergilerde yayınlandı özel bir atölyeye seçildi inanın neden öyle ben de bilmiyorum ama psikiyatristimiz bunun normal olduğunu soylediMotor becerileri gelişmemiş bir çocuğun resme yeteneği olabiliyor mu? Bilmediğimden soruyorum.
Biz de ilk üç sene okb tedavisi gördük ona yönelik ilaçlar kullandı. Biraz olsun duzeldi ama ilaçları bırakınca yine aynı duruma döndü. Bizim son teşhisi geçen sene koydu bir doktor sonra başka bir uzman daha. Siz şanslı imissiniz. Bizim okb sebebimiz sizoid olması imis. Yani sizoidler yan hastalık olarak okb yaşıyor olabilirmis. Ama bu her okb sizoid olacak değil demek tabi ki. Keşke benim kızımda sadece okb olsa idiBenim büyük oğlumda da anlattığınız birçok şeyi yaşadım. Ben çok küçük yaşta anne oldum ve büyük oğluma olması gerektiği gibi annelik yapabildiğimi düşünmüyorum.Sevgi yönünden bir sıkıntımız olmadı ama ben çok üstüne düştüm, ona alan bırakmadığımı, onun için her şeyi benim yaptığımı ve gelişmesine fırsat tanımadığımı görüyorum geriye baktığımda. Bu nedenlerden okula başladığında motor becerileri gelişmemişti. Sonrasında işler yine yolunda gitmeyip eşim hastalandığında da yeterli ilgiyi gösteremedim. İlerleyen zamanda psikiyatriste götürdüm, okb olduğunu söyledi ve ilaç kullanmaya başladı. İlaç kullandığından beri çok büyük aşama kaydettik. Toplumsal hayata daha çok katılmaya ve daha mutlu bir çocuk olmaya başladı. Şimdi kendisinin aseksüel olduğunu söylüyor ki neyse öyle kabul ederim onu biliyor ama sürekli aklımda benim yaptığım hatalardan böyle olmuş olabilir belki de yanılıyor düşüncesi dönüp duruyor. Bir uzmanla görüşmeye başlayarak işleri yoluna koymaya başlayabilirsiniz. İlk adımı atın sonrası gelir mutlaka.
Sonunda yol gösterici bir yorum gelmisMesajı yanlış alintiladim silemedim mune yardımcı olursan sevinirim.
Sırf şu konuya cevap yazmak için kaç yıldır girmediğim kkya şifre sıfırlama talebi gönderip girdim.
Öncelikle söyleyeceklerim sadece kendi deneyimlerim lütfen uzmandan görüş almadan tanı koymayın.
Şu an 18 yaşında olan kızım ile birebir aynı şeyleri yaşamış oğlunuz. O kadar ki şaşırdım aynı aseksuellik aynı olaylar ayakkabı baglamasına kadar ben de bir dönem hemcinsine ilgi duyuyor sandim hatta .
Biz cok ama çok psikoloğa gittik sürekli dolandım hepsinde de başka şeyler dediler.
En son çok iyi bir pskiyatriste gittik alanında isim yapmış birisi. Malesef son hastası biz olduk isim vermeyeyim şimdi çünkü başka alana yöneldi biz de yeni doktor arayışına girdik. Belki bilen vardır yeri Bağdat caddesi. Herneyse bu doktor bize tanı koydu. Kızım a tipi kisilik bozukluğuna sahip. Yani sizoid kişilik bozukluğu var. Ama lütfen sizde uzmandan yorum almadan kendi kendinize tanı koymayın. Sadece hepsi o kadar tanıdık ki bir an kendim yazdım sandim. Tedavisi de var merak etmeyin. Zamanla yavaş yavaş. Ama eğer sizoid ise bir an önce terapi görmesi lazım. Bize ilaç önermedi kendi yaşına yakın bir psikolog bulmamizi istedi. İsterseniz bir uzmana danisin sizoidler evlenmiyor arkadaşlık kurmakta zorlanıyor okul ve iş hayatında başarılı olamıyor ve bunlar yaş ilerledikçe daha da belirginlesiyor. hayat onlar için çok zor ama kesinlikle anlayışlı olmak lazım sınırına saygı duymak lazım umarım sizoid degildir ve lütfen uzmana danisin belki çok başka bir sorun vardır
Merhaba 19.5 yaşındaki oğlum maalesef olgunlaşamadı ve çocuksu kaldı. Çocukluğundan beri sosyalleşememe ve özgüvensizlik sorunu vardı. Büyüyünce açılır diye düşündük ama gittikçe daha da içine kapanık birisi oldu. Sizce bu problemi nasıl çözebilirim?
Size öncelikle oğlumun bebeklik ve çocukluğunu hatırladığım kadarıyla anlatmak istiyorum.
Doğum öncesi kordonu başına dolandı ama normal ve zamanında doğdu. 52 cm boyunda, 3.65 kg idi. 17.5 aylıkken desteksiz yürümeyi öğrendi. Konuşamadığı için birkaç kez doktora götürdük ama problem olmadığını öğrendim. 32 aylıkken sünnet oldu hastaneyi inletti. Bebekken persantili normaldi sadece kabızlık ve inatçılık problemi vardı. Hala inatçı ve biraz sabit fikirli birisi. 36-37 aylık olduğunda konuşmayı öğrendi. Oyuncaklarıyla oynamayı çok severdi ve 40-45 aylık olmasına rağmen yaratıcı oyunlar oynardı. 55-60 aylık olduğunda ilk kez arkadaş edindi ve anaokulu öğretmeni güzel resim çizdiğini söylemişti. Oğlum 64 aylıkken eşimle boşandık. Eski eşim oğlum 3-5 yaşındayken ilgilenemedi. Eski eşim sürekli evde yatıyordu, tek ben çalışıyordum. Oğlum 76 aylıkken okula başlamasına rağmen okula çoğu zaman oyuncak getirdiğine dair bildirim aldım birde arkadaşıyla taş atarak kavga ettiklerini duydum. Oğlumu psikoloğa götürdüm. Zeka testi yapıldı ve zekası ileri çıktı ama duygusal-davranışsal değerleri 2 yaş geride çıkmıştı, belli yaştan sonra eşitlenir dediler. 2.sınıfın sonunda dört işlemi iyice öğrenmişti ve yaratıcılığı artmıştı. 3.sınıfta oğlumun okulunu değiştirdik, 100 aylıkken artık okula oyuncak götürme alışkanlığını büyük ölçüde bırakmıştı. Yeni okuluna daha iyi alıştı ve bir iki tane arkadaş edindi. 4.sınıfta da yazılı notları iyi geldi ve takdir aldı diye hatırlıyorum. Oğlum 5.sınıftayken matematik defterinde resimler gördüm. Fen ve matematik öğretmeni derste deftere bazen resim çizdiğini söyledi. Biraz utangaç olsa da okulu seviyordu ve dersleri iyiydi. Babası başka şehirde olduğu için 5-12 yaş arasında babasıyla 2 ya da 3 kez görüşebildi. 7.sınıftayken evde oyuncak oynamaya devam ediyordu ve oyuncak istiyordu. Sınıf öğretmeni oğlumun teneffüste 7-8 yaşındaki öğrencilerle daha çok vakit geçirdiğini söyledi. Yine psikoloğa götürdük ve psikolog, biraz çekingen olduğunu ve bilinçaltında bir kardeşe ihtiyaç duyma ihtimalinin olduğunu söyledi. Oğlum zeki olsa da motor becerileri geç gelişti. 12 yaşına kadar fermuar kapatma, pantolon düğmesi ilikleme ve gömlek iliklemeyi bilmiyordu. Oğlum ilkokul ve ortaokulun 3 senesi başarılı olsa da 8.sınıfta derslere odaklanamadı ve çalışmamak için elinden geleni yaptı. Babası evimize geldi ve oğlumla tartıştılar, babaannesini evden kovdu, arkadaşlarıyla kavga etti ve sınıftan dışlandı. Babaannesinin verdiği Omega 3 sayesinde biraz derse odaklanarak Anadolu Lisesi kazandı ama öğretmenleri ondan Fen Lisesi kazanmasını bekliyordu. İki ay önce oğlum lise sınavına iyi çalışamadığı için pişman olduğunu söyledi...
14 yaşında dedesinin yardımıyla ayakkabısını bağlamayı öğrendi. 8.sınıfta dışlandığı için liseye alışmakta zorlandı ve yine 1-2 arkadaş edindi. Notları yine iyiydi ama ders-bilgisayar arasında vakit geçiriyordu. Oğlum 9.sınıftayken Almanca kursuna yazdırdım ve orada hiç arkadaş edinemedi ama yine de Almancasını geliştirdi. Okulda da öğretmenleri sevse de 1-2 tane arkadaşı vardı. Sınıfında 1-2 kişi tarafından zorbalığa uğradığını söyledi ama notları iyi olunca zorbalığın kesildiğini anlattı. Oğlum 11.sınıfta derslere olan ilgisini biraz kaybetti ve bilgisayara odaklandı. Sınavlara sadece son gün çalıştı ve teşekkür belgesi aldı... 2020'de pandemi oldu ve oğlum 11.sınıfın 2.dönemini evde geçirdi. Zaten içe kapanık biri olan oğlum daha da içe kapandı... 12.sınıfa geçtiğinde okulu online idi ve online derslerden verim alamadı. Üniversite sınavına çalış desem de günde 2-3 saatten fazla ders çalışamadı ve beklediğimiz iyi üniversiteyi kazanamadı... Ortalama olsa da potansiyelinin altında bir sıralama yaptı. Üniversitenin ilk senesinde online hazırlık okudu ve hazırlığı yarım dönemde geçip okulu dondurdu. 2.dönem evde kaldı ve bilgisayarla vakit geçirdi. 2022 Eylül'de üniversite 1.sınıfa başladı ama okuluna ve okul saatlerine alışamadı. Uyuya kalıyordu ve derslerde zorlanıyordu. Aynı üniversiteyi okuduğu liseden yakın arkadaşı dışında hiç arkadaşı olmadığını söyledi. Üniversitenin zor ve sıkıcı olduğunu ayrıca okuldaki insanları sevmediğini, daha iyi bir üniversite hak ettiğini ve bu yüzden üniversite sınavına bir kez daha hazırlanmak istediğini söyledi. Gözlemlediğim kadarıyla ne üniversite sınavına ne de üniversitedeki derslere tam olarak önem verdi ve 1.dönem ortalaması 4 üzerinden 0.5 gelmiş...6 dersten sadece 2'sini geçebilmiş... Okulu dondurup tamamen sınava hazırlanmak istiyor ama okulu dondurduktan sonra sınava iyi çalışacağından şüphelendiğim için okulu dondurma, hem okula biraz alışırsın hem de üniversite sınavına hazırlanıp girersin dedim.
Oğlumun durumu şu an böyle. Olgunlaşamadı ve içine kapanık. Hayatında hiç kız arkadaşı olmadı ve 2 sene önce babası oğlumun homo olduğundan şüphelenmiş ve oğlum homo olmadığını ve aseksüel olduğunu söylemiş. Üniversitede hem sosyal hem akademik anlamda başarısız oldu... Potansiyelini gösteremedi. Yaratıcı olsa da el becerisi (ince motor) iyi değil...
Sizce oğlumun problemi nedir ve oğlumun iyi olması için neler yapabilirim?
Önerilerinizi bekliyorum teşekkürler.
çok üzerine düşüyorsunuz çocukların. benim de el becerim gelişmiş değildir yaşım 30 motor becerilerimde sorun olduğunu söyler herkes. :)Evet kızım mesela hala ayakkabı bağlarken zorlanıyor ama resim konusunda aşırı yetenekli. Resimleri sergilerde yayınlandı özel bir atölyeye seçildi inanın neden öyle ben de bilmiyorum ama psikiyatristimiz bunun normal olduğunu soyledi
Hepsini okumadım ama büyüyünce olgunlaşmasını beklemek yerine bir pedagog desteğiyle bekleseydiniz keşke. Hala bir uzmana gitmeditseniz mutlaka gidin.Merhaba 19.5 yaşındaki oğlum maalesef olgunlaşamadı ve çocuksu kaldı. Çocukluğundan beri sosyalleşememe ve özgüvensizlik sorunu vardı. Büyüyünce açılır diye düşündük ama gittikçe daha da içine kapanık birisi oldu. Sizce bu problemi nasıl çözebilirim?
Size öncelikle oğlumun bebeklik ve çocukluğunu hatırladığım kadarıyla anlatmak istiyorum.
Doğum öncesi kordonu başına dolandı ama normal ve zamanında doğdu. 52 cm boyunda, 3.65 kg idi. 17.5 aylıkken desteksiz yürümeyi öğrendi. Konuşamadığı için birkaç kez doktora götürdük ama problem olmadığını öğrendim. 32 aylıkken sünnet oldu hastaneyi inletti. Bebekken persantili normaldi sadece kabızlık ve inatçılık problemi vardı. Hala inatçı ve biraz sabit fikirli birisi. 36-37 aylık olduğunda konuşmayı öğrendi. Oyuncaklarıyla oynamayı çok severdi ve 40-45 aylık olmasına rağmen yaratıcı oyunlar oynardı. 55-60 aylık olduğunda ilk kez arkadaş edindi ve anaokulu öğretmeni güzel resim çizdiğini söylemişti. Oğlum 64 aylıkken eşimle boşandık. Eski eşim oğlum 3-5 yaşındayken ilgilenemedi. Eski eşim sürekli evde yatıyordu, tek ben çalışıyordum. Oğlum 76 aylıkken okula başlamasına rağmen okula çoğu zaman oyuncak getirdiğine dair bildirim aldım birde arkadaşıyla taş atarak kavga ettiklerini duydum. Oğlumu psikoloğa götürdüm. Zeka testi yapıldı ve zekası ileri çıktı ama duygusal-davranışsal değerleri 2 yaş geride çıkmıştı, belli yaştan sonra eşitlenir dediler. 2.sınıfın sonunda dört işlemi iyice öğrenmişti ve yaratıcılığı artmıştı. 3.sınıfta oğlumun okulunu değiştirdik, 100 aylıkken artık okula oyuncak götürme alışkanlığını büyük ölçüde bırakmıştı. Yeni okuluna daha iyi alıştı ve bir iki tane arkadaş edindi. 4.sınıfta da yazılı notları iyi geldi ve takdir aldı diye hatırlıyorum. Oğlum 5.sınıftayken matematik defterinde resimler gördüm. Fen ve matematik öğretmeni derste deftere bazen resim çizdiğini söyledi. Biraz utangaç olsa da okulu seviyordu ve dersleri iyiydi. Babası başka şehirde olduğu için 5-12 yaş arasında babasıyla 2 ya da 3 kez görüşebildi. 7.sınıftayken evde oyuncak oynamaya devam ediyordu ve oyuncak istiyordu. Sınıf öğretmeni oğlumun teneffüste 7-8 yaşındaki öğrencilerle daha çok vakit geçirdiğini söyledi. Yine psikoloğa götürdük ve psikolog, biraz çekingen olduğunu ve bilinçaltında bir kardeşe ihtiyaç duyma ihtimalinin olduğunu söyledi. Oğlum zeki olsa da motor becerileri geç gelişti. 12 yaşına kadar fermuar kapatma, pantolon düğmesi ilikleme ve gömlek iliklemeyi bilmiyordu. Oğlum ilkokul ve ortaokulun 3 senesi başarılı olsa da 8.sınıfta derslere odaklanamadı ve çalışmamak için elinden geleni yaptı. Babası evimize geldi ve oğlumla tartıştılar, babaannesini evden kovdu, arkadaşlarıyla kavga etti ve sınıftan dışlandı. Babaannesinin verdiği Omega 3 sayesinde biraz derse odaklanarak Anadolu Lisesi kazandı ama öğretmenleri ondan Fen Lisesi kazanmasını bekliyordu. İki ay önce oğlum lise sınavına iyi çalışamadığı için pişman olduğunu söyledi...
14 yaşında dedesinin yardımıyla ayakkabısını bağlamayı öğrendi. 8.sınıfta dışlandığı için liseye alışmakta zorlandı ve yine 1-2 arkadaş edindi. Notları yine iyiydi ama ders-bilgisayar arasında vakit geçiriyordu. Oğlum 9.sınıftayken Almanca kursuna yazdırdım ve orada hiç arkadaş edinemedi ama yine de Almancasını geliştirdi. Okulda da öğretmenleri sevse de 1-2 tane arkadaşı vardı. Sınıfında 1-2 kişi tarafından zorbalığa uğradığını söyledi ama notları iyi olunca zorbalığın kesildiğini anlattı. Oğlum 11.sınıfta derslere olan ilgisini biraz kaybetti ve bilgisayara odaklandı. Sınavlara sadece son gün çalıştı ve teşekkür belgesi aldı... 2020'de pandemi oldu ve oğlum 11.sınıfın 2.dönemini evde geçirdi. Zaten içe kapanık biri olan oğlum daha da içe kapandı... 12.sınıfa geçtiğinde okulu online idi ve online derslerden verim alamadı. Üniversite sınavına çalış desem de günde 2-3 saatten fazla ders çalışamadı ve beklediğimiz iyi üniversiteyi kazanamadı... Ortalama olsa da potansiyelinin altında bir sıralama yaptı. Üniversitenin ilk senesinde online hazırlık okudu ve hazırlığı yarım dönemde geçip okulu dondurdu. 2.dönem evde kaldı ve bilgisayarla vakit geçirdi. 2022 Eylül'de üniversite 1.sınıfa başladı ama okuluna ve okul saatlerine alışamadı. Uyuya kalıyordu ve derslerde zorlanıyordu. Aynı üniversiteyi okuduğu liseden yakın arkadaşı dışında hiç arkadaşı olmadığını söyledi. Üniversitenin zor ve sıkıcı olduğunu ayrıca okuldaki insanları sevmediğini, daha iyi bir üniversite hak ettiğini ve bu yüzden üniversite sınavına bir kez daha hazırlanmak istediğini söyledi. Gözlemlediğim kadarıyla ne üniversite sınavına ne de üniversitedeki derslere tam olarak önem verdi ve 1.dönem ortalaması 4 üzerinden 0.5 gelmiş...6 dersten sadece 2'sini geçebilmiş... Okulu dondurup tamamen sınava hazırlanmak istiyor ama okulu dondurduktan sonra sınava iyi çalışacağından şüphelendiğim için okulu dondurma, hem okula biraz alışırsın hem de üniversite sınavına hazırlanıp girersin dedim.
Oğlumun durumu şu an böyle. Olgunlaşamadı ve içine kapanık. Hayatında hiç kız arkadaşı olmadı ve 2 sene önce babası oğlumun homo olduğundan şüphelenmiş ve oğlum homo olmadığını ve aseksüel olduğunu söylemiş. Üniversitede hem sosyal hem akademik anlamda başarısız oldu... Potansiyelini gösteremedi. Yaratıcı olsa da el becerisi (ince motor) iyi değil...
Sizce oğlumun problemi nedir ve oğlumun iyi olması için neler yapabilirim?
Önerilerinizi bekliyorum teşekkürler.
Çok geçmiş olsun. Ben de net olarak sadece okb dir diyemiyorum. Önümüzdeki günler ne gösterir onu da bilemiyorum. Geçen ay depresyon belirtileri tekrar ortaya çıkınca ilacın dozu arttırıldı mesela. İlacı şu noktada bırakmamız söz konusu bile değil anladığım kadarıyla. Benim oğlumun da motor becerileri geri olmasına karşın resim konusunda çok iyiydi hep. Hatta şu anda bir oyun şirketi için karakterler tasarlıyor. Sosyal fobisi çok yoğun, tanımadığı insanlar varsa eğer tutulup kalıyor, kardeşleri ve benimle her şeyi paylaşabilir, bu şekilde paylaşım yapabildiği üç beş arkadaşı da var. Ama üniversitede şu an sınıf arkadaşlarına da büyük oranda katılım sağlamaya başladı. Umarım hepimiz iyi sonuçlara ulaşırız.Biz de ilk üç sene okb tedavisi gördük ona yönelik ilaçlar kullandı. Biraz olsun duzeldi ama ilaçları bırakınca yine aynı duruma döndü. Bizim son teşhisi geçen sene koydu bir doktor sonra başka bir uzman daha. Siz şanslı imissiniz. Bizim okb sebebimiz sizoid olması imis. Yani sizoidler yan hastalık olarak okb yaşıyor olabilirmis. Ama bu her okb sizoid olacak değil demek tabi ki. Keşke benim kızımda sadece okb olsa idi
Mesajı yanlış alintiladim silemedim mune yardımcı olursan sevinirim.
Sırf şu konuya cevap yazmak için kaç yıldır girmediğim kkya şifre sıfırlama talebi gönderip girdim.
Öncelikle söyleyeceklerim sadece kendi deneyimlerim lütfen uzmandan görüş almadan tanı koymayın.
Şu an 18 yaşında olan kızım ile birebir aynı şeyleri yaşamış oğlunuz. O kadar ki şaşırdım aynı aseksuellik aynı olaylar ayakkabı baglamasına kadar ben de bir dönem hemcinsine ilgi duyuyor sandim hatta .
Biz cok ama çok psikoloğa gittik sürekli dolandım hepsinde de başka şeyler dediler.
En son çok iyi bir pskiyatriste gittik alanında isim yapmış birisi. Malesef son hastası biz olduk isim vermeyeyim şimdi çünkü başka alana yöneldi biz de yeni doktor arayışına girdik. Belki bilen vardır yeri Bağdat caddesi. Herneyse bu doktor bize tanı koydu. Kızım a tipi kisilik bozukluğuna sahip. Yani sizoid kişilik bozukluğu var. Ama lütfen sizde uzmandan yorum almadan kendi kendinize tanı koymayın. Sadece hepsi o kadar tanıdık ki bir an kendim yazdım sandim. Tedavisi de var merak etmeyin. Zamanla yavaş yavaş. Ama eğer sizoid ise bir an önce terapi görmesi lazım. Bize ilaç önermedi kendi yaşına yakın bir psikolog bulmamizi istedi. İsterseniz bir uzmana danisin sizoidler evlenmiyor arkadaşlık kurmakta zorlanıyor okul ve iş hayatında başarılı olamıyor ve bunlar yaş ilerledikçe daha da belirginlesiyor. hayat onlar için çok zor ama kesinlikle anlayışlı olmak lazım sınırına saygı duymak lazım umarım sizoid degildir ve lütfen uzmana danisin belki çok başka bir sorun vardır
Yukarıda da belirttim çocuğumun durumu özel motor becerileri benimle alakalı değil. Karne meselesi ise pskiyatristmizin isteği doğrultusunda yaklaşıyoruz kendi isteğimiz doğrultusunda davranma lüksümüz yokçok üzerine düşüyorsunuz çocukların. benim de el becerim gelişmiş değildir yaşım 30 motor becerilerimde sorun olduğunu söyler herkes. :)
herkeste el yatkınlığı olmak zorunda değil, zehir gibiyim valla yaşıyorum bu hayatı.
karnesi kötüymüş kötü olsun neye göre iyi. herkes doktor mühendis olmak zorunda değil sadece mutlu olmak bu çocukların görevi.
Sizin teşhis nedir acaba? Evet başka uzman bir psikiyatriye de gittik. Zaten tanı konulunca ben konduramadim başta. Bu tanı içinde en az üç ay danışmanlık aldık öncesinde sonrasında da başka bir uzmana gösterdik malesef doğru çıktı. Bize ilaç onermediler ama ilaç ise yaradı mı acaba? Bir oyun ablası ve ek olarak yaşıtı bir psikolog bulmamamizi önerdi doktorumuz. Ayrıca bir pskiyatristten destek alıyor pskilogumuz. Çok üzülüyorum ama her şey yoluna girecek eminimİyi ki şifrenizi sıfırlayıp mesaj yazmışsınız konuyaHarika yorum, umarım konu sahibinin işine yarar.
Konu sahibi, benim kardeşimde sizin oğlunuzdan farklı durumlar vardı. Sonuç olarak arkadaşlık ilişkilerinde ve okulda başarısız olduğu kendini odasına kapattığı (günde 16-17 saat bilgisayar başında olduğu) bir dönem yaşadık. Kardeşim doğru tanıyı 20 yaşında aldı. İlaçla tedaviye başladıktan sonra sınava tekrar hazırlandı şimdi üniversitede güzel bir bölümde okuyor.
Bence siz doğru adımları atmışsınız ama devamını getirmemişsiniz. Bazen tek doktorla çözüm bulamazsınız ya da aldığınız ilk tanı doğru olmaz. Sorunu tespit edip tedavi etmek ve hayatı ona göre şekillendirmek uzun ve zorlu bir süreç. Ama kesinlikle geç değil bunu da bilin. Sizin tek ilacınız doğru psikiyatristi bulmak olacak.
Ya lütfen hata aramayin, bu çözüme de katki sağlamıyor, insani cok da yipratiyor, benim kizim da psikiyatrist takibinde ve ilk psikiyatristin yanlis teşhisi nedeniyle cok zor zamanlar gecirdim. Kendimi cok sucladim. Cocugumla iletişimim o kadar bozuldu ki bi donem, kendimi suclamaktan cocuguma sarilip opemez hale geldim. Ay yazmasaydim sormasaydim keskeBen de öyle olduğumu düşünüyordum üstelik annem hep yanımızda oldu kendisi anaokulu öğretmeni ve çok sever kızımı. Bir kere bagirmadik kızmadık ama erken bebeklik olabilir dedi. Yani bir yasa kadar olan kısım.bebek iken hiç ağlatmadım hep sevdim babası da öyle aslında. Altı islak diye bile ağlamadı bir kere bile hep dikkat ettim kucağımda büyüttüm. hayatimda daha adıyla seslenmedim hep askim balim. Ama işte demek tam tersi de oluyormuş ben aşırı ilgi sevgi gösterince babanin sönük kaldı çocuk algisini bozdu. Doktorumuz çocuğun algisi ile alakalı olabileceğini söyledi. Bu arada başka bir uzmandan da görüş aldık aynı taniyi koydu. Oran az değilmiş toplumda. Eğer çocuklarınız küçükken daha aktif daha neşeli hareketli ise, ergenlik ile beraber okulda dışlanma yaşıyor, ebeveynlerden birine bağımlı olup diğerini hiç sevmiyorsa, odasında yalnız kalmayı seviyorum insanlardan rahatsiz oluyorsa,yaş ile akademik basarisi düşüyorsa, motor becerileri gelişmediyse, arkadas edinemiyor ve günlük sohbetlere bağımlı olduğu ebeveyn dışında kimseyle girmiyorsa , karşı cinse ilgisini hiç sezmediyseniz ve küçüklükten gelen bir iki arkadssi dışında sosyal ortamı yoksa, mutlaka.doktora danisin. Anneye normal.geliyor alıştığı için ama inanın dışlanma sebebi bu. Dışarıdan bir gariplik olduğu anlaşılıyor. Sizoid zeka.geriligi değil kabuk içinde yaşamak kendini soyutlama,amaçsız yaşamak gibi bisi ve depresyon kesinlikle degil. Bir yerde bir hata yapmış olmalıyım ama bunu düşünmek yerine enerjimi çözüme harcıyorum. Umarım konu sahibinin evladı sizoid degildir ama okuyunca aynı evreleri yaşadık. Tanilar karışabilir de ama mutlaka doktora görünün. Biz doktorla konuşup depresyon için götürdük diye bildi. Hala bilmiyor taniyi.