19 aylık Oğlumun Konusmamasi üzerine Doktor görüşmem

Ihlamur_sokak

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
16 Ağustos 2017
332
479
37
GÜNCELLEME 2.SAYFADA
Not: Bu konu benim gibi çocuğunun dil gelişimi konusunda endişelenen anneler için bilgilendirme amaçlıdır.

Merhaba Sevgili anneler,
19 aylık oğlum var, evimizin tek çocuğu ve şu an evde birebir ben ilgileniyorum.
(3 - 6 ay araliğında evimizde bir yardımci vardı, Türkmen ve Türkce konusunda zayıftı)

Oğlum henüz 3 aylıkken oyun gruplarina ara ara gotürmeye basladım ki diğer cocuklarin çikardığı sesleri duysun, etkilesime girsin diye.( onlar da bebekti)
Evde kitaplar okuyup, yaptığım her seyi anlattım, konuştum, parka gitmesine özen gösterdim (pandemi döneminde hala ozen gösteriyorum ki hem başka cocuk görsün hem ışık alsın hem doğal oksijen diye.)

Pandemi döneminde, sokağa çıkma yasaklarında biraz daha zorlu gecti, evde daha çok vakit gecirmeye başlayınca evde yapılacak işler arasında tv ile tanısma oldu- kontrollü izin verdim, sözsüz cizgi animasyon- şarkı- hayvan sesleri gibi seyler.

Hayvanların hepsini biliyor, komutların hepsini alıp cevap veriyor( su nerede, bunu getir, otur, götür, ayakkabinı al, hadi gidelim)

Duygusal bir çocuk, sarılmayı, dokunsal temas halinde olmayı seviyor. Hala bizimle uyuyor, ayirmadım. Kendi odasi olarak bildigi bir alan mevcut, oyun odasi olarak.( taşinma aşamasindayız, yeni evde kendi odası yatağı ve oyun alani var. Yavastan kendi yatak donemi başlayacak)

Konuşma konusunda cok arastırdım, internetten, kitaplardan. Zaman zaman cok aklima takildı zaman zaman kendimi ferahlattım, akışına bıraktım. Gectigimiz gunlerde, oğlumun yapmak istemedigi olaylar karsısında aglama krizleri baslamasi üzerine bir uzman arayışı içine girdim. ( mesela evden çıkacağız, ustünü degistirmek istemiyor ya da üstüne mont giymek istemiyor, giydirdigimde ağliyor ve şiddeti artıyor- arabanin anahtarini görünce almak istiyor vermeyince diretip ağliyor gibi) çünkü ağlama krizlerinin ilerlemesiyle ben de stres oluyor nasıl davranacağımı bilemiyordum, uzun konuşmalarin sonu-anlayışli annecim hadi bak dısarı çıkacağiz, simdi üstümüzü giyelim gibi cumlelerin yerini -yeter! -dur! Gibi direktif cümleler almaya başlayınca, bu böyle olmaz dedim çunku insan cocuguna psikolojik olarak zarar vermekten endişeleniyor.

Tanidığimız ve güvendiğimiz psikiyatri doktoruna cocuk ve ergen psikiyatri uzmani sordum. Bana bir prof. Tavsiye etti, Istanbul etiler bölgesinde, beklemeden randevu aldım ve bugün gittim.

Görüsmede klasik aile sorularinı sordu(yas kac- ne is yapiyorsunuz, eşiniz vs- kac yaşında yürümeye başladığını sordu)
Görüşme odasında bir koltuk, kendi oturdugu bir koltuk ve onunde bilgisayari vardi. Odanin ortasina hali üzerine serilmis örtude bir kac oyuncak. Oğlumla içeri girdik, oğlum ilk önce etrafı keşfetmek istedi, sonra onu yerde olan oyuncaklara yönelttik, zaman zaman ilgilendi ama daha cok etrafı keşfetmek istedi( oda icerisinde olan bir iki objeye bakmak istedi)
Bana görüsmede net olarak;
*dil gelisiminde geri olduğunu bildirdi(bu dönemde bıcır bıcır konuşur dedi)
*Cocukla çok konuşuyorsun fakat o bu dili anlamaz, daha yalin ve net olman gerekir dedi , yani çok konusuyormusum ama bos konusuyormuşum🙈( mesela, bu araba, araba ne yapar düt düt, sonra tekrarla neymiş bu araba, araba nerede- araba düt düt gidiyor gibi- kısa, basit, anlasılir, net ve tekrarlayan kelimeler)
* oyun grubuna gitmeli, başka cocuklari görmeli dedi
* Evde yapışık ikiz gibi dolaşmana gerek yok, onu tek oyunlara yavaş yavas yönlendirmelisin dedi, surekli öyle birlikte oyun oynayacağız yok dedi.
* cocuga ne verirsen ister, hicbir çocuk anneden ayrılmak istemez ona doğru yolu siz göstereceksiniz dedi
* ağlama krizlerindeyse, ağlayabilir, aglasin izin ver sakinleşsin dedi ( ben o arada peki kapi önundeyiz tam çıkacağız, mont vb giymek istemeyip ağlıyor nasil bir tavir icinde olmaliyim dedim, - ağlasin giydireceksin, kucağina alıp cıkacaksin dedi, boyle boyle öğenecek hayat bu dedi)
* küçük seylere takılmayın, ay acaba cocuğum sundan mı etkilendi böyle mi oldu demeyin, kuralları koyup ona uygun olacaksinız o da bu duzene uyacak dedi.
* gorüsme sırasında oglum koltukta ayakkabılarıyla ayakta durmak istedi ben oğlum ayaklarinı söyle koy dedim(asağı dogru) Doktorumuz mesela cocuk bundan anlamaz ona; koltuğa ayakla basilmaz diyeceksin dedi🙈 dogru öyle denmeli ama demek ki insan konuşurken fark etmiyor.
- oyuncak fili ağzına aldı- hayir- o ağza sürulmez dedi.

--Yani işin özeti; bazen bir seyleri en değerli varliklarimiz için mükemmeli yapmaya çabalarken daha çok karmaşık hale getirebiliyoruz.
Ağlaması, bir seyleri denemeye cabalamasi normal- net ifadelerle yapma- hayır gibi ifadeler kullanip, imkan varsa ilgisini başka seye çekmek gerekiyor.

Yeni olusturacağımız duzende;
- kendi odası olacak( ilk once öğle uykularıyla baslayip, sonrasında ben yanında olup alisma sureci tamamlanacak)
- Net, yalın kelimeler pekistirilecek
- Türkçe şarkı öğretilecek( Ali babanin çiftligi gibi)
- Hayvan sesleri oyun gibi çıkarılıp onun da çıkarması icin teşvik sağlanacak
- Kurallar net ve değişmez olacak
- ev rutini olusturulacak (sabah uyanma saati- oyun saati- ev de yapılan aktiviteler- yemek duzeni- aksam uyku oncesi kitap ve uyku)
- cocuklarla teması artırilacak

Ben görüsmeye gittiğim için huzur duydum, coğu bildigimiz şeyler lakin insan orada konuşurken kendisiyle tüzleşiyor ve dışaridan daha iyi görebiliyor. Görüşme ücreti maalesef biraz pahali(820tl) geldi lakin söz konusu evlat olunca insan kısıyor bazı şeylerden.

Hayat hepimize sağlikla, mutkulukla evlatlarımızı büyütmeyi nasip etsin🙏
 
Son düzenleme:
Not: Bu konu benim gibi çocuğunun dil gelişimi konusunda endişelenen anneler için bilgilendirme amaçlıdır.

Merhaba Sevgili anneler,
19 aylık oğlum var, evimizin tek çocuğu ve şu an evde birebir ben ilgileniyorum.
(3 - 6 ay araliğında evimizde bir yardımci vardı, Türkmen ve Türkce konusunda zayıftı)

Oğlum henüz 3 aylıkken oyun gruplarina ara ara gotürmeye basladım ki diğer cocuklarin çikardığı sesleri duysun, etkilesime girsin diye.( onlar da bebekti)
Evde kitaplar okuyup, yaptığım her seyi anlattım, konuştum, parka gitmesine özen gösterdim (pandemi döneminde hala ozen gösteriyorum ki hem başka cocuk görsün hem ışık alsın hem doğal oksijen diye.)

Pandemi döneminde, sokağa çıkma yasaklarında biraz daha zorlu gecti, evde daha çok vakit gecirmeye başlayınca evde yapılacak işler arasında tv ile tanısma oldu- kontrollü izin verdim, sözsüz cizgi animasyon- şarkı- hayvan sesleri gibi seyler.

Hayvanların hepsini biliyor, komutların hepsini alıp cevap veriyor( su nerede, bunu getir, otur, götür, ayakkabinı al, hadi gidelim)

Duygusal bir çocuk, sarılmayı, dokunsal temas halinde olmayı seviyor. Hala bizimle uyuyor, ayirmadım. Kendi odasi olarak bildigi bir alan mevcut, oyun odasi olarak.( taşinma aşamasindayız, yeni evde kendi odası yatağı ve oyun alani var. Yavastan kendi yatak donemi başlayacak)

Konuşma konusunda cok arastırdım, internetten, kitaplardan. Zaman zaman cok aklima takildı zaman zaman kendimi ferahlattım, akışına bıraktım. Gectigimiz gunlerde, oğlumun yapmak istemedigi olaylar karsısında aglama krizleri baslamasi üzerine bir uzman arayışı içine girdim. ( mesela evden çıkacağız, ustünü degistirmek istemiyor ya da üstüne mont giymek istemiyor, giydirdigimde ağliyor ve şiddeti artıyor- arabanin anahtarini görünce almak istiyor vermeyince diretip ağliyor gibi) çünkü ağlama krizlerinin ilerlemesiyle ben de stres oluyor nasıl davranacağımı bilemiyordum, uzun konuşmalarin sonu-anlayışli annecim hadi bak dısarı çıkacağiz, simdi üstümüzü giyelim gibi cumlelerin yerini -yeter! -dur! Gibi direktif cümleler almaya başlayınca, bu böyle olmaz dedim çunku insan cocuguna psikolojik olarak zarar vermekten endişeleniyor.

Tanidığimız ve güvendiğimiz psikiyatri doktoruna cocuk ve ergen psikiyatri uzmani sordum. Bana bir prof. Tavsiye etti, Istanbul etiler bölgesinde, beklemeden randevu aldım ve bugün gittim.

Görüsmede klasik aile sorularinı sordu(yas kac- ne is yapiyorsunuz, eşiniz vs- kac yaşında yürümeye başladığını sordu)
Görüşme odasında bir koltuk, kendi oturdugu bir koltuk ve onunde bilgisayari vardi. Odanin ortasina hali üzerine serilmis örtude bir kac oyuncak. Oğlumla içeri girdik, oğlum ilk önce etrafı keşfetmek istedi, sonra onu yerde olan oyuncaklara yönelttik, zaman zaman ilgilendi ama daha cok etrafı keşfetmek istedi( oda icerisinde olan bir iki objeye bakmak istedi)
Bana görüsmede net olarak;
*dil gelisiminde geri olduğunu bildirdi(bu dönemde bıcır bıcır konuşur dedi)
*Cocukla çok konuşuyorsun fakat o bu dili anlamaz, daha yalin ve net olman gerekir dedi , yani çok konusuyormusum ama bos konusuyormuşum🙈( mesela, bu araba, araba ne yapar düt düt, sonra tekrarla neymiş bu araba, araba nerede- araba düt düt gidiyor gibi- kısa, basit, anlasılir, net ve tekrarlayan kelimeler)
* oyun grubuna gitmeli, başka cocuklari görmeli dedi
* Evde yapışık ikiz gibi dolaşmana gerek yok, onu tek oyunlara yavaş yavas yönlendirmelisin dedi, surekli öyle birlikte oyun oynayacağız yok dedi.
* cocuga ne verirsen ister, hicbir çocuk anneden ayrılmak istemez ona doğru yolu siz göstereceksiniz dedi
* ağlama krizlerindeyse, ağlayabilir, aglasin izin ver sakinleşsin dedi ( ben o arada peki kapi önundeyiz tam çıkacağız, mont vb giymek istemeyip ağlıyor nasil bir tavir icinde olmaliyim dedim, - ağlasin giydireceksin, kucağina alıp cıkacaksin dedi, boyle boyle öğenecek hayat bu dedi)
* küçük seylere takılmayın, ay acaba cocuğum sundan mı etkilendi böyle mi oldu demeyin, kuralları koyup ona uygun olacaksinız o da bu duzene uyacak dedi.
* gorüsme sırasında oglum koltukta ayakkabılarıyla ayakta durmak istedi ben oğlum ayaklarinı söyle koy dedim(asağı dogru) Doktorumuz mesela cocuk bundan anlamaz ona; koltuğa ayakla basilmaz diyeceksin dedi🙈 dogru öyle denmeli ama demek ki insan konuşurken fark etmiyor.
- oyuncak fili ağzına aldı- hayir- o ağza sürulmez dedi.

--Yani işin özeti; bazen bir seyleri en değerli varliklarimiz için mükemmeli yapmaya çabalarken daha çok karmaşık hale getirebiliyoruz.
Ağlaması, bir seyleri denemeye cabalamasi normal- net ifadelerle yapma- hayır gibi ifadeler kullanip, imkan varsa ilgisini başka seye çekmek gerekiyor.

Yeni olusturacağımız duzende;
- kendi odası olacak( ilk once öğle uykularıyla baslayip, sonrasında ben yanında olup alisma sureci tamamlanacak)
- Net, yalın kelimeler pekistirilecek
- Türkçe şarkı öğretilecek( Ali babanin çiftligi gibi)
- Hayvan sesleri oyun gibi çıkarılıp onun da çıkarması icin teşvik sağlanacak
- Kurallar net ve değişmez olacak
- ev rutini olusturulacak (sabah uyanma saati- oyun saati- ev de yapılan aktiviteler- yemek duzeni- aksam uyku oncesi kitap ve uyku)
- cocuklarla teması artırilacak

Ben görüsmeye gittiğim için huzur duydum, coğu bildigimiz şeyler lakin insan orada konuşurken kendisiyle tüzleşiyor ve dışaridan daha iyi görebiliyor. Görüşme ücreti maalesef biraz pahali(820tl) geldi lakin söz konusu evlat olunca insan kısıyor bazı şeylerden.

Hayat hepimize sağlikla, mutkulukla evlatlarımızı bbüyütmeyi nasip etsin🙏
 
Not: Bu konu benim gibi çocuğunun dil gelişimi konusunda endişelenen anneler için bilgilendirme amaçlıdır.

Merhaba Sevgili anneler,
19 aylık oğlum var, evimizin tek çocuğu ve şu an evde birebir ben ilgileniyorum.
(3 - 6 ay araliğında evimizde bir yardımci vardı, Türkmen ve Türkce konusunda zayıftı)

Oğlum henüz 3 aylıkken oyun gruplarina ara ara gotürmeye basladım ki diğer cocuklarin çikardığı sesleri duysun, etkilesime girsin diye.( onlar da bebekti)
Evde kitaplar okuyup, yaptığım her seyi anlattım, konuştum, parka gitmesine özen gösterdim (pandemi döneminde hala ozen gösteriyorum ki hem başka cocuk görsün hem ışık alsın hem doğal oksijen diye.)

Pandemi döneminde, sokağa çıkma yasaklarında biraz daha zorlu gecti, evde daha çok vakit gecirmeye başlayınca evde yapılacak işler arasında tv ile tanısma oldu- kontrollü izin verdim, sözsüz cizgi animasyon- şarkı- hayvan sesleri gibi seyler.

Hayvanların hepsini biliyor, komutların hepsini alıp cevap veriyor( su nerede, bunu getir, otur, götür, ayakkabinı al, hadi gidelim)

Duygusal bir çocuk, sarılmayı, dokunsal temas halinde olmayı seviyor. Hala bizimle uyuyor, ayirmadım. Kendi odasi olarak bildigi bir alan mevcut, oyun odasi olarak.( taşinma aşamasindayız, yeni evde kendi odası yatağı ve oyun alani var. Yavastan kendi yatak donemi başlayacak)

Konuşma konusunda cok arastırdım, internetten, kitaplardan. Zaman zaman cok aklima takildı zaman zaman kendimi ferahlattım, akışına bıraktım. Gectigimiz gunlerde, oğlumun yapmak istemedigi olaylar karsısında aglama krizleri baslamasi üzerine bir uzman arayışı içine girdim. ( mesela evden çıkacağız, ustünü degistirmek istemiyor ya da üstüne mont giymek istemiyor, giydirdigimde ağliyor ve şiddeti artıyor- arabanin anahtarini görünce almak istiyor vermeyince diretip ağliyor gibi) çünkü ağlama krizlerinin ilerlemesiyle ben de stres oluyor nasıl davranacağımı bilemiyordum, uzun konuşmalarin sonu-anlayışli annecim hadi bak dısarı çıkacağiz, simdi üstümüzü giyelim gibi cumlelerin yerini -yeter! -dur! Gibi direktif cümleler almaya başlayınca, bu böyle olmaz dedim çunku insan cocuguna psikolojik olarak zarar vermekten endişeleniyor.

Tanidığimız ve güvendiğimiz psikiyatri doktoruna cocuk ve ergen psikiyatri uzmani sordum. Bana bir prof. Tavsiye etti, Istanbul etiler bölgesinde, beklemeden randevu aldım ve bugün gittim.

Görüsmede klasik aile sorularinı sordu(yas kac- ne is yapiyorsunuz, eşiniz vs- kac yaşında yürümeye başladığını sordu)
Görüşme odasında bir koltuk, kendi oturdugu bir koltuk ve onunde bilgisayari vardi. Odanin ortasina hali üzerine serilmis örtude bir kac oyuncak. Oğlumla içeri girdik, oğlum ilk önce etrafı keşfetmek istedi, sonra onu yerde olan oyuncaklara yönelttik, zaman zaman ilgilendi ama daha cok etrafı keşfetmek istedi( oda icerisinde olan bir iki objeye bakmak istedi)
Bana görüsmede net olarak;
*dil gelisiminde geri olduğunu bildirdi(bu dönemde bıcır bıcır konuşur dedi)
*Cocukla çok konuşuyorsun fakat o bu dili anlamaz, daha yalin ve net olman gerekir dedi , yani çok konusuyormusum ama bos konusuyormuşum🙈( mesela, bu araba, araba ne yapar düt düt, sonra tekrarla neymiş bu araba, araba nerede- araba düt düt gidiyor gibi- kısa, basit, anlasılir, net ve tekrarlayan kelimeler)
* oyun grubuna gitmeli, başka cocuklari görmeli dedi
* Evde yapışık ikiz gibi dolaşmana gerek yok, onu tek oyunlara yavaş yavas yönlendirmelisin dedi, surekli öyle birlikte oyun oynayacağız yok dedi.
* cocuga ne verirsen ister, hicbir çocuk anneden ayrılmak istemez ona doğru yolu siz göstereceksiniz dedi
* ağlama krizlerindeyse, ağlayabilir, aglasin izin ver sakinleşsin dedi ( ben o arada peki kapi önundeyiz tam çıkacağız, mont vb giymek istemeyip ağlıyor nasil bir tavir icinde olmaliyim dedim, - ağlasin giydireceksin, kucağina alıp cıkacaksin dedi, boyle boyle öğenecek hayat bu dedi)
* küçük seylere takılmayın, ay acaba cocuğum sundan mı etkilendi böyle mi oldu demeyin, kuralları koyup ona uygun olacaksinız o da bu duzene uyacak dedi.
* gorüsme sırasında oglum koltukta ayakkabılarıyla ayakta durmak istedi ben oğlum ayaklarinı söyle koy dedim(asağı dogru) Doktorumuz mesela cocuk bundan anlamaz ona; koltuğa ayakla basilmaz diyeceksin dedi🙈 dogru öyle denmeli ama demek ki insan konuşurken fark etmiyor.
- oyuncak fili ağzına aldı- hayir- o ağza sürulmez dedi.

--Yani işin özeti; bazen bir seyleri en değerli varliklarimiz için mükemmeli yapmaya çabalarken daha çok karmaşık hale getirebiliyoruz.
Ağlaması, bir seyleri denemeye cabalamasi normal- net ifadelerle yapma- hayır gibi ifadeler kullanip, imkan varsa ilgisini başka seye çekmek gerekiyor.

Yeni olusturacağımız duzende;
- kendi odası olacak( ilk once öğle uykularıyla baslayip, sonrasında ben yanında olup alisma sureci tamamlanacak)
- Net, yalın kelimeler pekistirilecek
- Türkçe şarkı öğretilecek( Ali babanin çiftligi gibi)
- Hayvan sesleri oyun gibi çıkarılıp onun da çıkarması icin teşvik sağlanacak
- Kurallar net ve değişmez olacak
- ev rutini olusturulacak (sabah uyanma saati- oyun saati- ev de yapılan aktiviteler- yemek duzeni- aksam uyku oncesi kitap ve uyku)
- cocuklarla teması artırilacak

Ben görüsmeye gittiğim için huzur duydum, coğu bildigimiz şeyler lakin insan orada konuşurken kendisiyle tüzleşiyor ve dışaridan daha iyi görebiliyor. Görüşme ücreti maalesef biraz pahali(820tl) geldi lakin söz konusu evlat olunca insan kısıyor bazı şeylerden.

Hayat hepimize sağlikla, mutkulukla evlatlarımızı büyütmeyi nasip etsin🙏
Ne demek 19 aylık bıcır bıcır konuşur ya bu doktorlarda bı alem. Kızım 4 buçuk yaşına girdi artık tamamen konuşuyor sayılır ama anca daha oldu. 2 yaş 2 li cümle kuruyosa yetiyor diyor bı çok kaynak 19 aylık bazıları konuşuyor evet ama konuşmaması da anormal değil. Bende çok yazdım buralara zamanında otizm mi diye zamanı varmış çok akıllı uslu sorularıma c vap veren çocuk oldu. Her çocuk aynı değil ay i zamanlarda herseyleri eşit gitmiyor
 
Benimde 19 aylık kızım var. Hiç te bıcır bıcır konuşmuyor. Hayvan sesleri çıkarıyor anne baba abla dede annanne gel git al ver bay bay gibi tek kelimelik şeyler söylüyor henüz . Büyük kızım da 3.5 yaşında o da 2 yaşından sonra başladı tam anlamıyla konuşmaya. Yani her çocuk farklı oluyor kardeş bile olsalar.
Bana da bi doktor bir çocuk Komut alıyorsa er ya da geç konuşur demişti. Bence sizin ki biraz net ve kesin konuşmuş 19 aylık bi bebek için bıcır bıcır konuşmak erken.
 
Bu mesajinizi gormek içime su serpti...🙏 Insan neye el atacağini şaşirıyor.
Göz teması kuruyorsa ki benim kızım o yaşta sadece bizimle kurardi direktif alıyorsa tek tuk te kelimesi varsa endişelenmeyin komut alan çocuk yakalıyor yaşıtlarını. Postunuz anneler için acmisiniz bende naçizane bişey eklemek istiyorum. Kızımın göz teması hep işine gelince kurardi özellikle yabancılarla yok gibi bile davranirdi. Göz teması falan baya düzeldi şimdi kurmasada da yabancilarla tepkilerinden zorlandığını anliya biliyorum. Müzik öğretmeni arkadaşım var kızımla kızı yaşıt bayadir gorusmuyoduk çok iyi konusuyo du erken yaşta da başladı konuşmaya 4 buçuk yaşında olmasına rağmen benimle hiç göz teması kurmadi fazla tanımadığı için. Ne otizm ne de başka bişey cin gibi bazı çocuklar gerçekten fıtrat gereği yabancılarla iletişim de olmayı sevmiyor. Bu da benim tavsiyem olsun🥰💞
 
Benimde 19 aylık kızım var. Hiç te bıcır bıcır konuşmuyor. Hayvan sesleri çıkarıyor anne baba abla dede annanne gel git al ver bay bay gibi tek kelimelik şeyler söylüyor henüz . Büyük kızım da 3.5 yaşında o da 2 yaşından sonra başladı tam anlamıyla konuşmaya. Yani her çocuk farklı oluyor kardeş bile olsalar.
Bana da bi doktor bir çocuk Komut alıyorsa er ya da geç konuşur demişti. Bence sizin ki biraz net ve kesin konuşmuş 19 aylık bi bebek için bıcır bıcır konuşmak erken.
🤗 En büyük destek anne desteği en gerçek bilgi anne bilgisi👌
 
Göz teması kuruyorsa ki benim kızım o yaşta sadece bizimle kurardi direktif alıyorsa tek tuk te kelimesi varsa endişelenmeyin komut alan çocuk yakalıyor yaşıtlarını. Postunuz anneler için acmisiniz bende naçizane bişey eklemek istiyorum. Kızımın göz teması hep işine gelince kurardi özellikle yabancılarla yok gibi bile davranirdi. Göz teması falan baya düzeldi şimdi kurmasada da yabancilarla tepkilerinden zorlandığını anliya biliyorum. Müzik öğretmeni arkadaşım var kızımla kızı yaşıt bayadir gorusmuyoduk çok iyi konusuyo du erken yaşta da başladı konuşmaya 4 buçuk yaşında olmasına rağmen benimle hiç göz teması kurmadi fazla tanımadığı için. Ne otizm ne de başka bişey cin gibi bazı çocuklar gerçekten fıtrat gereği yabancılarla iletişim de olmayı sevmiyor. Bu da benim tavsiyem olsun🥰💞
🙏🙏 Bu mesajlar benim gibi olan anneler için o kadar değerli ki🙏🙏 Biliyorum gün gelecek ben de bu günlerime bakıp ah ne boş kederlenmişim diyeceğim💞
 
Benim çocuklarım 2 bucuktan önce konuşmaya baslamadilar kelimeleri vardi elbet ama cümle kurmaları 2 bucuktan sonra oldu coķ da akıllı ve zekiler maşallah.
Ama diğer söyledikleri çok mantıklı.
Etrafımda gördüğüm tüm. Çocuklar. 3 yaşından sonra konuştu tam olarak.
 
Bana fazla dominant biriyle görüşmüşsünüz gibi geldi. Psikoloji gibi çok çok fazla ekolün olduğu ve hiçbir ekolde 2+2nin 4 etmediği bir alanda uzmanların her biri kendi karakteri ve hayat anlayışına uygun seçtiği ekole bağlı olarak birbirinden çok farklı şekillerde yaklaşabilirler aynı soruna. Ebeveynin uzman desteği alırken öncelikle kendi ihtiyacını, aile dinamiklerini ve çocuğunun karakterini enine boyuna değerlendirerek uzman tavsiyesi kendisine uygun mu değil mi karar vermesi gerekir. Aldığınız öneriler ailenize ne kadar uygun iyi düşünün derim. Ben özellikle konuşma dilinize yönelik tavsiyeyle ilgili yazmak istedim.

Bebekler etrafı bilfiil keşfetmeye başladıktan sonra yavaş yavaş şunu öğrenmeleri gerekir: "Benim bir özgürlük alanım var, özgür seçimlerim var, çünkü bağımsız bir bireyim. Fakat özgürlük alanımın bir de dışı var ve burada ebeveynlerimin kurallarına uymalıyım." Bu idraki kazanmaları tabi ki uzun bir zamana yayılarak ve basitten karmaşığa doğru gerçekleşir. Ebeveynin yapması gereken gereksiz abartılmamış, mutlaka evdeki herkesin uyduğu ve birbirleriyle tutarlı kurallar oluşturmaktır. Kurallar konusunda nisbeten buyurgan, otoriter bir dil kullanırken çocuğun özgürlük alanında son derece esnek bir dil kullanmak gerekir. Çocuğa dünyayı öğretmek için o öyle yapılmaz, bu böyle yapılmaz gibi sadece kısıtlayıcı ve buyurgan ifadeler kullandığınız zaman öğreneceği inanılmaz çok şey olduğu için kendinizi sürekli kısıtlar, buyurur, dikte eder halde bulursunuz. Bu çocuğu ya içine döndürüp pasif agresif yapar ya da inatla, hırçınlıkla size kendini kabul ettirmeye çalışır.

19 aylık bebek koltuğa ayakkabıyla çıktığında ikna oldugunun isaretlerini vermesini bekleyerek "oğlum ayakkabıyla çıkma ama yoksa koltuk kirlenir, hadi in" demek böyle bir kuralın varlığından yeterince emin değilim ama seni yine de yapmamaya ikna etmeye çalışıyorum hatta biraz da yalvarıyorum demektir. Çocuk bunu farkeder ve özgürlük alanına dahil ettiği o alana müdahalenizi kabul etmez, sonuçta hırgür çıkabilir. Son derece kararlı "Hayır, koltuğa ayakkabıyla basılmaz" diyip çocuğu koltuktan indirmek demekse şu an yanlış bir şey yaptın ve hoşuma gitmedi, sen bana ait olduğun için dediklerimi yapmak ve hoşuma gitmek zorundasın demektir. Oysa çocuk size ait değildir, sizin bakimindan sorumlu olduğunuz bağımsız bir bireydir. Sizin istediklerinizi de yapmak zorunda değildir, sadece yapsa iyi olur çünkü onun faydasını gözetiyorsunuzdur. Bunu anlayabilmesi için ne yalvaran ne buyuran ebeveyn olmalısınız, ikisinin arası ideal olanıdır. Son derece kendinden emin, tatlı sert bir tavırla "Oğlum ayakkabının altı pis. Ayakkabinla basarsan koltuk kirlenir. Ayakkabını çıkaralım rahatça bas." deyip onay vermesini beklemeden ayakkabılarını çıkarırsanız ve sonunda neşeyle hadi simdi istediğin gibi oyna derseniz "bu kuraldan eminim, bu kuralı bilmediğin için yanlış bir şey yaptın ama sorun değil çünkü ben sana doğrusunu öğretmek için yanındayım ve kurala uyduğunda özgürsün." demiş olursunuz. Sonunda verdiğiniz özgürlük başında yaptığınız kısıtlamaya direnmesine engel olur. Ve zihinsel gelişimi normal, ekrana maruz bırakılmamış, vakit ayrılıp konuşulmuş 19 aylık her bebek örnek verdiğim bu cümleleri anlar. Dil gelişiminde alıcı dil becerileri dediğimiz söyleneni anlama çok önce gelişse bile bireysel farklılık dolayısıyla konuşmayı kapsayan ifade edici dil becerileri çok daha geç gelişebilir. Ifade edici dil becerileri zayıf diye çocuğun dil dünyasını araba, düt dütle kısırlaştırmak çok yanlış bir tercih olur kanaatindeyim. Zaten çocuk anlıyor mu anlamıyor muyu anne babası uzmanından daha iyi bilir. Sizi anladığını düşünüyorsanız gerçek kelimelerden oluşan kısa cümleler kurarak konuşmaya devam etmelisiniz derim.
 
Not: Bu konu benim gibi çocuğunun dil gelişimi konusunda endişelenen anneler için bilgilendirme amaçlıdır.

Merhaba Sevgili anneler,
19 aylık oğlum var, evimizin tek çocuğu ve şu an evde birebir ben ilgileniyorum.
(3 - 6 ay araliğında evimizde bir yardımci vardı, Türkmen ve Türkce konusunda zayıftı)

Oğlum henüz 3 aylıkken oyun gruplarina ara ara gotürmeye basladım ki diğer cocuklarin çikardığı sesleri duysun, etkilesime girsin diye.( onlar da bebekti)
Evde kitaplar okuyup, yaptığım her seyi anlattım, konuştum, parka gitmesine özen gösterdim (pandemi döneminde hala ozen gösteriyorum ki hem başka cocuk görsün hem ışık alsın hem doğal oksijen diye.)

Pandemi döneminde, sokağa çıkma yasaklarında biraz daha zorlu gecti, evde daha çok vakit gecirmeye başlayınca evde yapılacak işler arasında tv ile tanısma oldu- kontrollü izin verdim, sözsüz cizgi animasyon- şarkı- hayvan sesleri gibi seyler.

Hayvanların hepsini biliyor, komutların hepsini alıp cevap veriyor( su nerede, bunu getir, otur, götür, ayakkabinı al, hadi gidelim)

Duygusal bir çocuk, sarılmayı, dokunsal temas halinde olmayı seviyor. Hala bizimle uyuyor, ayirmadım. Kendi odasi olarak bildigi bir alan mevcut, oyun odasi olarak.( taşinma aşamasindayız, yeni evde kendi odası yatağı ve oyun alani var. Yavastan kendi yatak donemi başlayacak)

Konuşma konusunda cok arastırdım, internetten, kitaplardan. Zaman zaman cok aklima takildı zaman zaman kendimi ferahlattım, akışına bıraktım. Gectigimiz gunlerde, oğlumun yapmak istemedigi olaylar karsısında aglama krizleri baslamasi üzerine bir uzman arayışı içine girdim. ( mesela evden çıkacağız, ustünü degistirmek istemiyor ya da üstüne mont giymek istemiyor, giydirdigimde ağliyor ve şiddeti artıyor- arabanin anahtarini görünce almak istiyor vermeyince diretip ağliyor gibi) çünkü ağlama krizlerinin ilerlemesiyle ben de stres oluyor nasıl davranacağımı bilemiyordum, uzun konuşmalarin sonu-anlayışli annecim hadi bak dısarı çıkacağiz, simdi üstümüzü giyelim gibi cumlelerin yerini -yeter! -dur! Gibi direktif cümleler almaya başlayınca, bu böyle olmaz dedim çunku insan cocuguna psikolojik olarak zarar vermekten endişeleniyor.

Tanidığimız ve güvendiğimiz psikiyatri doktoruna cocuk ve ergen psikiyatri uzmani sordum. Bana bir prof. Tavsiye etti, Istanbul etiler bölgesinde, beklemeden randevu aldım ve bugün gittim.

Görüsmede klasik aile sorularinı sordu(yas kac- ne is yapiyorsunuz, eşiniz vs- kac yaşında yürümeye başladığını sordu)
Görüşme odasında bir koltuk, kendi oturdugu bir koltuk ve onunde bilgisayari vardi. Odanin ortasina hali üzerine serilmis örtude bir kac oyuncak. Oğlumla içeri girdik, oğlum ilk önce etrafı keşfetmek istedi, sonra onu yerde olan oyuncaklara yönelttik, zaman zaman ilgilendi ama daha cok etrafı keşfetmek istedi( oda icerisinde olan bir iki objeye bakmak istedi)
Bana görüsmede net olarak;
*dil gelisiminde geri olduğunu bildirdi(bu dönemde bıcır bıcır konuşur dedi)
*Cocukla çok konuşuyorsun fakat o bu dili anlamaz, daha yalin ve net olman gerekir dedi , yani çok konusuyormusum ama bos konusuyormuşum🙈( mesela, bu araba, araba ne yapar düt düt, sonra tekrarla neymiş bu araba, araba nerede- araba düt düt gidiyor gibi- kısa, basit, anlasılir, net ve tekrarlayan kelimeler)
* oyun grubuna gitmeli, başka cocuklari görmeli dedi
* Evde yapışık ikiz gibi dolaşmana gerek yok, onu tek oyunlara yavaş yavas yönlendirmelisin dedi, surekli öyle birlikte oyun oynayacağız yok dedi.
* cocuga ne verirsen ister, hicbir çocuk anneden ayrılmak istemez ona doğru yolu siz göstereceksiniz dedi
* ağlama krizlerindeyse, ağlayabilir, aglasin izin ver sakinleşsin dedi ( ben o arada peki kapi önundeyiz tam çıkacağız, mont vb giymek istemeyip ağlıyor nasil bir tavir icinde olmaliyim dedim, - ağlasin giydireceksin, kucağina alıp cıkacaksin dedi, boyle boyle öğenecek hayat bu dedi)
* küçük seylere takılmayın, ay acaba cocuğum sundan mı etkilendi böyle mi oldu demeyin, kuralları koyup ona uygun olacaksinız o da bu duzene uyacak dedi.
* gorüsme sırasında oglum koltukta ayakkabılarıyla ayakta durmak istedi ben oğlum ayaklarinı söyle koy dedim(asağı dogru) Doktorumuz mesela cocuk bundan anlamaz ona; koltuğa ayakla basilmaz diyeceksin dedi🙈 dogru öyle denmeli ama demek ki insan konuşurken fark etmiyor.
- oyuncak fili ağzına aldı- hayir- o ağza sürulmez dedi.

--Yani işin özeti; bazen bir seyleri en değerli varliklarimiz için mükemmeli yapmaya çabalarken daha çok karmaşık hale getirebiliyoruz.
Ağlaması, bir seyleri denemeye cabalamasi normal- net ifadelerle yapma- hayır gibi ifadeler kullanip, imkan varsa ilgisini başka seye çekmek gerekiyor.

Yeni olusturacağımız duzende;
- kendi odası olacak( ilk once öğle uykularıyla baslayip, sonrasında ben yanında olup alisma sureci tamamlanacak)
- Net, yalın kelimeler pekistirilecek
- Türkçe şarkı öğretilecek( Ali babanin çiftligi gibi)
- Hayvan sesleri oyun gibi çıkarılıp onun da çıkarması icin teşvik sağlanacak
- Kurallar net ve değişmez olacak
- ev rutini olusturulacak (sabah uyanma saati- oyun saati- ev de yapılan aktiviteler- yemek duzeni- aksam uyku oncesi kitap ve uyku)
- cocuklarla teması artırilacak

Ben görüsmeye gittiğim için huzur duydum, coğu bildigimiz şeyler lakin insan orada konuşurken kendisiyle tüzleşiyor ve dışaridan daha iyi görebiliyor. Görüşme ücreti maalesef biraz pahali(820tl) geldi lakin söz konusu evlat olunca insan kısıyor bazı şeylerden.

Hayat hepimize sağlikla, mutkulukla evlatlarımızı büyütmeyi nasip etsin🙏
İlgili bir anne olmanızı tebrik ederim.ama 19 aylık bir erkek bebeğin konuşmaması normal.oglum 24 aylıkken birden açıldı.anlamadik bile nasıl konuşmaya başladığını.baska olası problemler için götürülebilir psikaytr..o da otizm bulguları varsa...
 
aldığım pedogojik ingilizce eğitimine, kısa öğretmenlik geçmişime ve ayrıca 4 yeğenim ve 20 aylık çocuğumla kazandığım deneyimlere dayanarak söylüyorum, "koltuğa ayakkabı ile basılmaz" tabiri yanlış, çok sert, fazla sert,

benim oğlum o doktorun dediği bıcır bıcır konuşanlardan, asla öyle sert komut vermedim, biraz da çocuğun kişiliği ile ilgili. Yeğenlerin 3 tanesi 20 aylıktan sonra konuşmaya başladı, bir tanesi 2,5 yaşında hala net konuşamıyordu, kelimeleri tam çıkaramıyordu, benimki 16 aylıkken ikili kelimelere geçti. Tüm yeğenlerim de zehir gibi. Okullarında çok başarılılar, saygılı akıllı çocuklar.

Yalnız doktorun doğru söylediği birşey var, 11 aylıktan itibaren cümlelerimi baya kısalttım, tane tane yavaş konuşurum genelde. Bunun için ciddi çaba harcadım, açık net ve kısa konuştum hep. Komut fazla vermedim, oğlum bana xx getirir misin, hadi şimdi sen göster, ayakkabımızı giyeceğiz adda gideceğiz, ayakkabının altı piiisss ıgggh pis, bununla halıya basmayalım bence, ne dersin.. vs iletişimimiz iyi, oturur ayaklarını uzatır, ben giydiririm, kollarını uzatır. Bir yere gittiğimizde ayakkabılarını rasgele koyduysam alır düzeltir ve benimkilerin yanına koyar, bu onun için oyun haline geldi.

Ne gerek var sert konuşmaya, sert komutlar vermeye, açıklayınca anlıyorlar zaten. Arada tutturduğu oluyor, mesela anneannesinin evinden eve gelmek istemiyor, kendini yerlere atıyor falan, kucağıma alıyorum, o çırpınırken sakin sakin artık eve gitmemiz lazım, baban özlemiş diye konuşmaya devam ediyorum, koltuğuna oturtunca biraz mızıldanıyor bir iki dakika sonra yine konuşmaya başlıyor, öyle anlarda gizli silahım şu, çantamda her zmaan onun sevdiği arabalardan bulunur, bir tanesini çıkartıp veriyorum, mutlu oluyor hala susmadıysa ikinci arabayı veriyorum, şu hotwheels küçük arabalardan, çantama atıyorum her zaman birkaç tane. Bende çok işe yarıyor
 
Nasıl güzel yazmışsınız🌿 Nasıl insanın içine su serpiliyor bir bilseniz🙏Gece bu vakitte uyandım, farkında olmadan görüşmeyi kafama taktıgımdan sanırım bu mesajlari görünce kendime, rahatla dedim. gunebakan_ gunebakan_ vaper vaper ve diğer arkadaşlarım. Biliyorum ki benim gibi bu sayfayı okuyan bir cok kisi faydalanacak. Gerçekten teşekkür ederim💞
Dediklerinizi kesinlikle uygulayacağım.
 
Nasıl güzel yazmışsınız🌿 Nasıl insanın içine su serpiliyor bir bilseniz🙏Gece bu vakitte uyandım, farkında olmadan görüşmeyi kafama taktıgımdan sanırım bu mesajlari görünce kendime, rahatla dedim. gunebakan_ gunebakan_ vaper vaper ve diğer arkadaşlarım. Biliyorum ki benim gibi bu sayfayı okuyan bir cok kisi faydalanacak. Gerçekten teşekkür ederim💞
Dediklerinizi kesinlikle uygulayacağım.
yeni nesil anneler olarak çok takıyoruz bunlara, her çocuk farklı deyip duruyoruz ama etraftaki çocuklarla kendi çocuğumuzu kıyaslamadan duramıyoruz. Göz teması varsa saatlerce araba tekerleği çevirmiyorsa ekokoli yoksa çok da müdahale etmemek lazım belki, bol sevgi her sorunu çözer deyip ayrılıyorum :)
 
Oglum 22 aylik. Hic de bicir bicir konusmuyor. Net soyledigi kelimeler var ama iki kelimeyi yan yana getirmiyor. Bir de bu ara konusma taklidi yapmaya basladi ama anlamli bsy yok ortada. Hep onceki aylariyla kiyasliyorum gelisimini, baska cocuklarla degil. O yuzden endiseli degilim. Ofke krizleri bizde de mevcut. Ben de yonetme konuda basarili olamiyorum bazen. Dur, yapmA, hayir gibi sozcukler cikiyor agzimdan veya sesimi yukselttigim de oluyor. Ama bunlarin hicbir etkisi yok oglumda oyun gibi geliyor. O yuzden kendimi torpulemeye calisiyorum. Yalniz profun ofke anlarinda kurdugu cumleleri cok otoriter buldum. Ayrica direk olarak dil gelisimi geri deyisi de cok dogru degil gibi. Yalniz kisa ve anlasilir konusma kinusu beni dusundurdu, buna dikkat edecegim. Paylastiginiz tecrube icin tesekkurler.
 
Not: Bu konu benim gibi çocuğunun dil gelişimi konusunda endişelenen anneler için bilgilendirme amaçlıdır.

Merhaba Sevgili anneler,
19 aylık oğlum var, evimizin tek çocuğu ve şu an evde birebir ben ilgileniyorum.
(3 - 6 ay araliğında evimizde bir yardımci vardı, Türkmen ve Türkce konusunda zayıftı)

Oğlum henüz 3 aylıkken oyun gruplarina ara ara gotürmeye basladım ki diğer cocuklarin çikardığı sesleri duysun, etkilesime girsin diye.( onlar da bebekti)
Evde kitaplar okuyup, yaptığım her seyi anlattım, konuştum, parka gitmesine özen gösterdim (pandemi döneminde hala ozen gösteriyorum ki hem başka cocuk görsün hem ışık alsın hem doğal oksijen diye.)

Pandemi döneminde, sokağa çıkma yasaklarında biraz daha zorlu gecti, evde daha çok vakit gecirmeye başlayınca evde yapılacak işler arasında tv ile tanısma oldu- kontrollü izin verdim, sözsüz cizgi animasyon- şarkı- hayvan sesleri gibi seyler.

Hayvanların hepsini biliyor, komutların hepsini alıp cevap veriyor( su nerede, bunu getir, otur, götür, ayakkabinı al, hadi gidelim)

Duygusal bir çocuk, sarılmayı, dokunsal temas halinde olmayı seviyor. Hala bizimle uyuyor, ayirmadım. Kendi odasi olarak bildigi bir alan mevcut, oyun odasi olarak.( taşinma aşamasindayız, yeni evde kendi odası yatağı ve oyun alani var. Yavastan kendi yatak donemi başlayacak)

Konuşma konusunda cok arastırdım, internetten, kitaplardan. Zaman zaman cok aklima takildı zaman zaman kendimi ferahlattım, akışına bıraktım. Gectigimiz gunlerde, oğlumun yapmak istemedigi olaylar karsısında aglama krizleri baslamasi üzerine bir uzman arayışı içine girdim. ( mesela evden çıkacağız, ustünü degistirmek istemiyor ya da üstüne mont giymek istemiyor, giydirdigimde ağliyor ve şiddeti artıyor- arabanin anahtarini görünce almak istiyor vermeyince diretip ağliyor gibi) çünkü ağlama krizlerinin ilerlemesiyle ben de stres oluyor nasıl davranacağımı bilemiyordum, uzun konuşmalarin sonu-anlayışli annecim hadi bak dısarı çıkacağiz, simdi üstümüzü giyelim gibi cumlelerin yerini -yeter! -dur! Gibi direktif cümleler almaya başlayınca, bu böyle olmaz dedim çunku insan cocuguna psikolojik olarak zarar vermekten endişeleniyor.

Tanidığimız ve güvendiğimiz psikiyatri doktoruna cocuk ve ergen psikiyatri uzmani sordum. Bana bir prof. Tavsiye etti, Istanbul etiler bölgesinde, beklemeden randevu aldım ve bugün gittim.

Görüsmede klasik aile sorularinı sordu(yas kac- ne is yapiyorsunuz, eşiniz vs- kac yaşında yürümeye başladığını sordu)
Görüşme odasında bir koltuk, kendi oturdugu bir koltuk ve onunde bilgisayari vardi. Odanin ortasina hali üzerine serilmis örtude bir kac oyuncak. Oğlumla içeri girdik, oğlum ilk önce etrafı keşfetmek istedi, sonra onu yerde olan oyuncaklara yönelttik, zaman zaman ilgilendi ama daha cok etrafı keşfetmek istedi( oda icerisinde olan bir iki objeye bakmak istedi)
Bana görüsmede net olarak;
*dil gelisiminde geri olduğunu bildirdi(bu dönemde bıcır bıcır konuşur dedi)
*Cocukla çok konuşuyorsun fakat o bu dili anlamaz, daha yalin ve net olman gerekir dedi , yani çok konusuyormusum ama bos konusuyormuşum🙈( mesela, bu araba, araba ne yapar düt düt, sonra tekrarla neymiş bu araba, araba nerede- araba düt düt gidiyor gibi- kısa, basit, anlasılir, net ve tekrarlayan kelimeler)
* oyun grubuna gitmeli, başka cocuklari görmeli dedi
* Evde yapışık ikiz gibi dolaşmana gerek yok, onu tek oyunlara yavaş yavas yönlendirmelisin dedi, surekli öyle birlikte oyun oynayacağız yok dedi.
* cocuga ne verirsen ister, hicbir çocuk anneden ayrılmak istemez ona doğru yolu siz göstereceksiniz dedi
* ağlama krizlerindeyse, ağlayabilir, aglasin izin ver sakinleşsin dedi ( ben o arada peki kapi önundeyiz tam çıkacağız, mont vb giymek istemeyip ağlıyor nasil bir tavir icinde olmaliyim dedim, - ağlasin giydireceksin, kucağina alıp cıkacaksin dedi, boyle boyle öğenecek hayat bu dedi)
* küçük seylere takılmayın, ay acaba cocuğum sundan mı etkilendi böyle mi oldu demeyin, kuralları koyup ona uygun olacaksinız o da bu duzene uyacak dedi.
* gorüsme sırasında oglum koltukta ayakkabılarıyla ayakta durmak istedi ben oğlum ayaklarinı söyle koy dedim(asağı dogru) Doktorumuz mesela cocuk bundan anlamaz ona; koltuğa ayakla basilmaz diyeceksin dedi🙈 dogru öyle denmeli ama demek ki insan konuşurken fark etmiyor.
- oyuncak fili ağzına aldı- hayir- o ağza sürulmez dedi.

--Yani işin özeti; bazen bir seyleri en değerli varliklarimiz için mükemmeli yapmaya çabalarken daha çok karmaşık hale getirebiliyoruz.
Ağlaması, bir seyleri denemeye cabalamasi normal- net ifadelerle yapma- hayır gibi ifadeler kullanip, imkan varsa ilgisini başka seye çekmek gerekiyor.

Yeni olusturacağımız duzende;
- kendi odası olacak( ilk once öğle uykularıyla baslayip, sonrasında ben yanında olup alisma sureci tamamlanacak)
- Net, yalın kelimeler pekistirilecek
- Türkçe şarkı öğretilecek( Ali babanin çiftligi gibi)
- Hayvan sesleri oyun gibi çıkarılıp onun da çıkarması icin teşvik sağlanacak
- Kurallar net ve değişmez olacak
- ev rutini olusturulacak (sabah uyanma saati- oyun saati- ev de yapılan aktiviteler- yemek duzeni- aksam uyku oncesi kitap ve uyku)
- cocuklarla teması artırilacak

Ben görüsmeye gittiğim için huzur duydum, coğu bildigimiz şeyler lakin insan orada konuşurken kendisiyle tüzleşiyor ve dışaridan daha iyi görebiliyor. Görüşme ücreti maalesef biraz pahali(820tl) geldi lakin söz konusu evlat olunca insan kısıyor bazı şeylerden.

Hayat hepimize sağlikla, mutkulukla evlatlarımızı büyütmeyi nasip etsin🙏
Sanırım ben olsam "tamam, oldu o zaman" deyip arkama bakmadan kaçardim. Bu ne yahu, şöyle de , böyle yap.
Pandemi öncesi bebeğiniz ile ilgili anlattıklarinizi okurken, ah ne güzel bir şey yakalamış dedim. Bence siz içgüdülerinize güvenmeye devam edin.
Pozitif disiplin, şiddetsiz iletişim gibi kavramları araştırın.
Ve bence yardim alacaksanız bağ odaklı ebeveynligi merkeze alan bir uzman ile görüşün. Bu adam tamamen davranışci. Ve evet davranış değişikliği elbet olur ama bu süreçte çocuğun duygusal ve bilişsel yönu ihmal edilebilir. Amac çocuğun ihtiyaclarini da gözetmek, davranışlarının nedenlerini anlamak olmalı. Yoksa oraya basma, onu ağzına sürme diye diye elbette yapmamayi öğrenir.
 
Benimde 19 aylık kızım var. Hiç te bıcır bıcır konuşmuyor. Hayvan sesleri çıkarıyor anne baba abla dede annanne gel git al ver bay bay gibi tek kelimelik şeyler söylüyor henüz . Büyük kızım da 3.5 yaşında o da 2 yaşından sonra başladı tam anlamıyla konuşmaya. Yani her çocuk farklı oluyor kardeş bile olsalar.
Bana da bi doktor bir çocuk Komut alıyorsa er ya da geç konuşur demişti. Bence sizin ki biraz net ve kesin konuşmuş 19 aylık bi bebek için bıcır bıcır konuşmak erken.
Bicir bicir derken bence hani boyle ne dedikleri anlasilmiyor ama bir seyler söylüyorlar ya bebekler bidilamak derler hani mirildanmak gibi onu kastetmis bence
 
benim oglum 21 aylık ve hwr komudu algılıyor masallah zekı bırıde ama bıcır bıcırda konusmuyor hatta pedagog dokrorumuz bıle normal demiştı. 19 aylık bebek nasıl konusuyorkı oyle.
 
X