merhabalar; rica ederim çok sevindim sizi rahatlatabildiğime.
Kızınızı mutlu etmek için o kadar uğraşıp, emeklerinizin boşa gittiğini düşündüğünüz için tahammülsüzleşmişsiniz büyük ihtimal. Çünkü verdiğinizi alamadığınızı düşünüyorsunuz. Sinirlenmeniz gayet normal her anne gibi.İnsanların patlama noktaları sinirli geçirdikleri bazı dönemleri olur ki siz bu yaşına kadar sakin kaldığınızı söylediniz.Çünkü deneme sürecindeydiniz ve sürekli vererek sonucu bekliyordunuz ama bir türlü istediğinizle onun isteklerinin bir olmadığını gördünüz.Size annelerin yapmış olduğu birkaç hatayı söyledim,önemli olan hatanızı görüp kabullenmek.Tek sorun bu;"ben elimden geleni yaptım ama şu yöntemi yanlış yaptığım için böyle oldu".İlk kendinize bunu söyleyin yani emekleriniz boşa gitmemiştir yalnızca söylediğim bazı önemli şeyleri atlamışsınız.Evet söylediğiniz gibi her şeyi akışına bırakın. Bebeğiniz minyon yapılı bir bebek mi? Eğer öyleyse yediklerini ona göre değerlendirin. Siz az bulduğunuz ya da başka çocuklar ondan fazla yediği için o da yiyecek diye bir kural yok. Katı gıdaya ilk başta 1 çay kaşığı başlarız hatırlarsanız, tamamen katı gıdaya geçmiş olan çocuk (1 yaşında) 2 yemek kaşığı;30cc alır fakat bundan daha az veya daha çok da yiyebilir kilosuna göre.Eğer minyon yapılı bir çocuksa 1 yemek kaşığı ona kafi gelir.Ve yıllara göre buna ya bir ya da 2 yemek kaşığı eklenir. 2 yaşında 3 ana öğün bir de aralarda atıştırmalıklar yer. Her ana öğünde ona 2 yemek kaşığı ya da 4 yemek kaşığı katı gıda yeter ve genelde 2 yaşındaki çocuklar bu sınırı geçmez. Atıştırmalıklarını az ve besin değeri yüksek verirseniz çok daha sağlıklı beslenmiş olur.Eğer az yiyorsa siz de besin değeri daha yüksek şeylerden hazırlayabilirsiniz.Hastalanması psikolojik de olabilir. Korkularınızı bir kenara bırakın belki de onlar kızınızın hayatıyla eşleşmiyordur ve boşunadır. Hastalanması sizin korkularınızın onun hayatına bir yansıması olabilir.
Gündüz uykusunu çok güzel bir şekilde uyumuş bu çok güzel. Gün içinde yapmış olduğu aktivitelerin onun bünyesine çok gelip gelmediğine bakın bunlar onu uykuya dalmakta zorlayabilir.Özellikle televizyon izliyorsa ki, en az 3 yaşına kadar televizyonu bilmemesi gerekir ,uykusu çok fazla etkilenir. Bilimsel araştırmalarda televizyon izleyen küçük çocukların izlemeyenlere göre uykusunda bağırma oranı ve kabus görme oranı daha yüksek. Eve misafirin gelmesi uyku saatini aksatmasına neden olur çünkü bu yaşlarda o kadar meraklıdır ki o içerden gelen sesler evde yeni birinin varlığı içi içini yemesine neden olur.21:00 a kadar duran çocuk da gereğinden fazla ayakta durduğu için uyumakta sıkıntı çekebilir. Bazı çocuklar bünyeleri gereği 18:30 gibi yattığında daha iyi bir gece uykusu alır. Bir de mutlaka tutarlı olun tutarlılık çocuklar üzerinde o kadar etkili bir kavram ki eğer "tamam kızım bugün de bu saatde yat"dediğiniz an her şey başa döner unutmayın. Belirli bir düzeniniz varsa onu devam ettirmeye mutlaka özen gösterin.Geç yattı diye geç kalkmasına izin vermeyin. Örneğin uyuması gereken saatte yatağına koydunuz ama uyku hazırlık aşaması olmadan bunu gerçekleştirmek mümkün değil.Oyunun ortasında onu alıp yatağa ya da yemeğe götürmeniz hatalı bir davranış olur.Her zaman önceden hazırlayın. Uyku saati gelmişse en az 20 dk önceden ona oyuncaklarını toplatıp dişlerini fırçalatmak vb. şeyler ona önünü görmesinde yardımcı olur.Mesela yatağına koyduktan sonra biraz yanında kaldınız kitap okudunuz ve iyi geceler öpücüğüyle yanından ayrıldınız ama o kalktı.İte o zaman tekrar gidip onu yatırın ağlıyorsa elinizi sırtına koyup sakinleştirebilirsiniz. Dalmaya başladığında odadan çıkın ama tekrar kalkarsa siz de tekrar edin ve uyku saati o yatakta olmasını sağlayın. Bu, zamanla ona o saatte yatılması gerektiğini öğretir. Çığlık çığlığa da ağlasa yapmanız gereken onu yüzüstü yatağına yatırıp elinizi sırtında hissettirmeniz sizi görmemeli o an ve sakince onunla konuşmanız.O uyumadı mı geç mi uykuya daldı bu kısımla değil yatma saatinde siz onu yatağına koyup orada tuttunuz mu bununla alakadar olmalısınız.O yarımda da uyumuş olsa onu 7 de kaldırdığınızda o kendini zamanla o saatlerde yatıp kalkmaya ayarlar. İlk başlarda çok uğraştırır ama çocukların ihtiyacı olan şey budur.Çocuklar kendi hayatlarına nasıl düzen vereceğini bilmez bizim rehberliğimizde ancak isteklerine yön verirler.Mesela siz sadece yemek zamanını ayarlayın ne kadar yiyeceğini değil. Atıştırmalıklarını ayarlamanızda bir sakınca yok örneğin bir bardak süt 2. ana öğündeki öğününü her zamankinden daha az almasına neden oluyorsa sütü daha küçük bardakla vermeyi deneyebilirsiniz. Az yiyen bir çocuğa besin değeri yüksek şeyleri çok fazla zorlamadan verebilirsiniz. Örneğin sütü sevmiyorsa ve muz çok sevdiği bir meyveyse ya da çilek muzlu ya da çilekli süt yapabilirsiniz.Hatta ikisini bir yapıp hangisi diye sorup masaya bırakın onu da oturtun yerse yer zorlamayın. Onun yemek saatleri ayrı sizin ayrı olmasın annenin ayak üstü yemek yemesi bile çocuğu etkiler.Hep birlikte yiyin böylece sofra adabını da ona öğretmiş olursunuz "ekmeği uzatır mısın hayatım" gibi bıçağı çatalı tutuşunuz bile onu özendirir çünkü çocuklar anne babasını taklit eder.İyi günler :)