Güzel demissiniz. Çok ta beğendim aslında düşüncelerinizi. Hiç de maddiyatci biri değilimdir bu arada. aynı sizin gibi dusunuyorum. Ama ben memurum. İşimi bırakamam ki. İstifa etmem lazım. Bu çok mantıksız olur. Eşim özel sektörde yarın bı ıssız kalsa yaptığım işin hesabını ilerde önce kızım sorar bana. Kızım sana ve kardeşlerine bakabilmek için ben ne emeklerle sahip olduğum işi bıraktım desem önce o kızar bana. Yani çalışan anneleri biraz anlamak lazım. Sizin kardeşlerinizle ilişkinizi Allah im bozmasın. İnşallah hakkımızda neyse hayırlı o olsun. Ben isterim benimde çocuğumun sizin gibi kardeşlik ilişkileri olsun ama baba işte anne gece gündüz nöbette(hemşireyim bu arada) çok zor iş ben çok ağlarım yapamam. Birine elim kolum yetişir de daha fazlası zor.
Benim kuzenimde hemşire. Att. Ve çocugu bakıcısına anne diyor. Üç tane evleri var. Vs vs... işe ağlayarak gidiyorum diyo...
Ben bu gibi durumlara kızıyorum.
Ayrıca memursanız istifadan snra eğer asaletiniz tasdiklenmişse istediğiniz zaman dönüş yapma hakkınız var. İlk atamada öncelik sırası sizin.
Gerçekten yanlış anlamayın herkesin ev düzeni farklıdır. Ama ben şöyle düşünüyorum. Bi çocugun karakterinde ahlakında anne çok etkilidir.
Biz okuldan gelirken annemiz sokakta beklerdi. Mesela haramı helali veya birçok toplumsal kuralın bizde şekillenmesini biz annemize borçluyuz.
Saygı sevgi merhamet yardım etme hayvanları sevme kendi haklarını savunma vs...
İlkokul mezunudur annem. Neden iki karseşmz daha olmadı diyoruz yatıracak yer yoktu kızım diyo:) hani kardeşlere bu bagı verende annedir.
Mesela nizim evimizde sofraya küsülmez. Herkes doymadan kalkılmaz sofradan. Herkes gününün nasıl geçtigini anlatır. Saatlerce sofrada oturruz bazen. Evin düzeni temizliği asla ön planda olmadı. Gece yarılarına kdr otururduk.
Abilerim kahveye sokağa gitmesin diye bir odada babam bizle maç yapardı voleybol oynardı balonla:) tavla oynardı. Bazen sınavlarımıza hep beraber çalışırdık.
Abim ingilizce öğretmenidir onun okulu boyunca evde herkes ingilizce söktü diyeblrm.
Mübarek geceler Kuran okurduk sonra abimler Türkçesini okurdu saatlerce sohbet ederdik.
Herşeyi ama herşeyi ailecek yaşadık.
Bu arada babam emekliliğini bile yatırmamış. Bişey sordugumuzda abine sor derdi:)
Yani her aile böyle değildir ama evin kilit noktası annedir....
Bayat yemekler yerdi annem seviyo sanırdım. Meğerse olmadıgı için yermiş. İlkkez sıfır eşyayı abim işe başlaynca aldı... hiç aç kaldıgımz yada maddi zorluk çektigimiz günler umrumda değil... daha altı sene önceye kdr banyosu olmayan evdeydik...
Ayaklarını öpsek annemizin babamızın azdır. Bu şartlarda bizi böyle bağlı büyüttükleri için.
Benim kariyerimden vazgeçme sebebimde bu düşüncelerim. Evet zorda kalsam her şekilde çalışırım. Asla gocunmam ama bi birey olarak kardeş kuzen teyze amca herşey başka başka güzel... hele yeğen yenge bunlar varya mükemmel:)
