2 yaş sendromundan bildiriyorum sakin gelmeyin!!!

Aglarken kucagınızı açıp sarılacaksınız ve sen aglarken kulaklarim bozuluyor ne istedigini anlamiyorum diyerek sakinlesmesini saglayın .Zaten hedef sakinlestirmek .
surekli kucak istiyor her aglamasini benim sakinlestirmemi bekliyor.bu sekilde daha fazla agliyor.ben gel sarilalim ama aglarsan sarilmam diyorum.
 
Onu anladığını, onun tarafında olduğunu gostermelisin. Hep de onun tarafında olmalısın. Bir iç sıkıntısı var demekki diye düşünüp, koşulsuz sonsuz sevgiyle hiçbirşey demeden sarılmalısın ona.
Bahsettiğin çocuk sadece 2 yaşında. Söylemlerden değil eylemlerden anlar. Davranışlarınla ona, kendisini anladığını, koşulsuz (aglasa da aglamasa da, uslu da olsa yaramaz da olsa...) çok sevdiğini, her zaman sevecegini anlatmalisin.
Dediklerin değil yaptıkların önemli...
Siz agladiginizda eşiniz size sevgi ve anlayış ile sarilsa ne hissedersiniz? Peki ya tepkisi "kulaklarım patladı, ağlamayı bırak, aglarsan bir daha sana sarilmayacagim" olsa? Ya da daha da ileri gidip sinirlense "bıktııımmmm.... Suuuuussss... Yeter. Zirlayip durma" dese? Ya da sizi fiziksel olarak hırpalasa?
Ne düşünürdünüz? Ne hissederdiniz?
Bebeginiz de aynisini hissediyor.
 
Son düzenleme:
bende 1 ay oldu sutten keseli onunda etkisi olabilir belki.halbuki cok kolay kesildi
aaa yanlis cevap yazdım kusura bakmayin simdi ilk olarak evet sutten yeni ayrilmis o etkileyebilir birde genelde sakin bir cocuk ya bir anda aglayip bagirmaya baslamasi sizi korkutmus olabilir ama suna emin ol zorda olsa kolayda olsa bu yoldan geçiyorlar kizim 5.5 yaşında amma oyle bir iki yas donemi gecirdik ki kendini yerlere atardi markette az kavga etmedim milletin cenesinden ama kizima eve gelince hep anlattim konustum cokkk zor gecirdik ama simdi cok sukur kizim cok degisti siz hosgorulu olun bu donem gecicek bunu biliyorsunuz zaten arada da kendi kendinize kalin bu donemde bu cok onemli bir nefes almak
 
surekli kucak istiyor her aglamasini benim sakinlestirmemi bekliyor.bu sekilde daha fazla agliyor.ben gel sarilalim ama aglarsan sarilmam diyorum.
Aglarsan sarılmam olmaz .Sarılma ve sevgi ilginin koşulsuz oldugunu bilmeli .Zaten size olan güvenini kontrol ediyor .Annem beni her şartta sevecekmi gibi gibi .Size olan baglanma duygusunu sınıyor .
Bu yaslar sizin gelecege ve ergenlige yatırımınız .Sakin ve kontrollü olun ki size güveni artsın.
 
Aglarken kucagınızı açıp sarılacaksınız ve sen aglarken kulaklarim bozuluyor ne istedigini anlamiyorum diyerek sakinlesmesini saglayın .Zaten hedef sakinlestirmek .
benim oğlan konuşmuyor bir de anlatsam da kar etmiyor bende arkamı dönüp tepki vermiyorum sonra susuyor
 
Benim kızım da 23-24 aylık olunca ağlama stilini değiştirdi:))))

Hergün değişik moda girdi...
Kaprisleri arttı...Ağlayarak yaptırtmaya çalıştı isteklerini...

Ama beni bilmiyordu...:)))
Yemedim hiçbir numarasını...
Artık tecrübe konuşuyordu nede olsa...

Ablasında yaptığım hataları bu cimcimede yapmadım...

Ağladığı zamanlarda durumu anlatarak,sakinleştirdim...
Dinlemiyordu,ama şimdi dinlemeyi öğrendi...

Şuanda 29 aylık... Ve kesinlikle ağlamıyor artık...
2 ay önce tuvalet alışkanlığını kazandı...

Ve artık ben büyüdüm diyor kendi kendine :))




 
konuyla hic ilgisi yok ama nasil ayirdin sutten kestin Allah rizasi icin yardimEn Büyük KK
Uzun bir süreç oldu ama kısaca anlatayım. Benimki emerek uyurdu. Sallanmaktan hiç hoşlanmazdı ne yapsak olmamıştı. İlk bunu halletmeye çalıştık. Babasıyla ışıkları kararttik yanına uzandık masal anlatmaya sohbet etmeye başladık yanında. Babasının sesiyle uyumayi sevdi bazen annesini kardeşini telefondan arar konuşurdu öyle öyle emmeden sızmayı başardı. Yine gece emmesi vardı bir süre. Sıra gündüz emmelerine geldi bizimki pek keyifciydi sık sık emmek isterdi. Bunun önünü kesmeye başladım ne zaman emmek istese dikkatini başka yöne çektim emmek yok dedim biraz ağladı ama oyuna başlayınca ustelemedi. O sıralar babaannesiyle halası bizdeydi. Onu gündüz uykusuna onlar yatırdı. Ben gözüne görünmedim. Gündüz uykusuna da emmeden uyumaya alıştı. Yavaş yavaş gün içinde bir kez emmeye alıştı. Sonra gece emmesini kestik. Uykusu çok bölünüyordu mecbur kalmıştık. Uyandı gece hiç emzirmedim. Biraz ağladı sonra uyuyakaldi. Tamam olmus bu dedik kestik.
 
Uzun bir süreç oldu ama kısaca anlatayım. Benimki emerek uyurdu. Sallanmaktan hiç hoşlanmazdı ne yapsak olmamıştı. İlk bunu halletmeye çalıştık. Babasıyla ışıkları kararttik yanına uzandık masal anlatmaya sohbet etmeye başladık yanında. Babasının sesiyle uyumayi sevdi bazen annesini kardeşini telefondan arar konuşurdu öyle öyle emmeden sızmayı başardı. Yine gece emmesi vardı bir süre. Sıra gündüz emmelerine geldi bizimki pek keyifciydi sık sık emmek isterdi. Bunun önünü kesmeye başladım ne zaman emmek istese dikkatini başka yöne çektim emmek yok dedim biraz ağladı ama oyuna başlayınca ustelemedi. O sıralar babaannesiyle halası bizdeydi. Onu gündüz uykusuna onlar yatırdı. Ben gözüne görünmedim. Gündüz uykusuna da emmeden uyumaya alıştı. Yavaş yavaş gün içinde bir kez emmeye alıştı. Sonra gece emmesini kestik. Uykusu çok bölünüyordu mecbur kalmıştık. Uyandı gece hiç emzirmedim. Biraz ağladı sonra uyuyakaldi. Tamam olmus bu dedik kestik.
hadi insallah darisi basima emmeyi cok seviyor dedigin gibi artik yapisti yakama acikca soykiyim cok bunaldim ee 21 aylikta oldu cunku bana guveniyor yemek yemez oldu insallah basaririm bende cok tesekkur ederim bimgi icin
 
evdeyken sorun degil ama disarda cok kotu oluyor.
Başkaları ne diyecek diye çocuğunuzla kötü olmayın.
Kriz anlarında hiçbirşey demeden "sevgiyle" sarilin.
2 dk.sürmeyecek bebeginiz sakinlesecek, hic şüphesiz siz de :KK66:
Bu (sevgi dolu kucaklasma) bir mucize...
Deneyip görün lütfen.
Sonuçları paylasirsaniz sevinirim.
 
Valla geliyoruz 3 ay sonra ordayız kaçarı yok :KK45:

Benimki şimdiden başladı yalnız kucak istemeler, kucakta oraya buraya yönlendirmeler, istediği olmayınca kendini yere atmalar.. :KK12:

Ben bunu bizi sadece akşam görmesine bağlıyordum. Ama her çocukta var sanırım.
Çünkü benim evde olduğum günler babası evde değilse nispeten(birazcık) daha uyumlu. Babası gelince coşuyor..

Ben de öyle ağladığı zaman oturup bekliyorum. Sonra başka şeylere ilgisini çekiyorum. Başka yolu yok bence.. :bicak:
 
hadi insallah darisi basima emmeyi cok seviyor dedigin gibi artik yapisti yakama acikca soykiyim cok bunaldim ee 21 aylikta oldu cunku bana guveniyor yemek yemez oldu insallah basaririm bende cok tesekkur ederim bimgi icin
Biz 22 aylıkken kestik. Babaannesi buradayken yapayım tek başıma daha zor olur demiştim. Akşam uyuyordu ama gündüz uykusuna emmeden yatiramiyordum. Gece emmeden uyumasaydi biraz daha erteler kiyamazdim sanırım. Babası da çok destek oldu. İnşallah siz de Hayirlica sütten kesebilirsiniz.
 
Oglum iki yasinda ve kriz anlarinda sadece yaninda durup bekliyorum. Izin verirse sariliyorum. Mesela birsey almak icin diretiyorsa baska odaya geciyorum onunla. Orda sakinlesmesini bekliyorum. Bu yastaki cocuklari cezalandirmak yalnis. Cogu zanan daha dertlerini anlatamiyorlar bile ve kendileri de o kriz anindan cikamiyorlar. Beyin de henüz bu konuda ilerde olacak gibi gelismis degil. Yani ceza vermek fayda etmez. Bazen zor biliyorum ama agladigi sirada sakin konusmaya devam edin. Sirtini ovalayin,sacini oksayin, yüzüne az soguk su serpebilirsiniz. Heleki memeden yeni kestiyseniz cocugunuz henüz kendini nasil baska tür sakinlestirebilir ögrenmesi lazim. Hepimize kolay gelsin :)
 
2 yaş ceza ve yalnız bırakılmak için çok küçük. Ağlayan çocuk kucak istiyorsa belli ki ilginizi istiyordur çocukla inatlaşmaya gerek yok. Üyeler sizı kullanmasına izin vermeyin yok ceza verin demiş gerisini okumadım. O bir çocuk ve küçücük. Ağlayarak istediği şeyi tabiki yapmayın ama ilginizden mahrum etmeyin ömür boyu yapışacak hali yok dönem dönem olur ilgi ve kucak ihtiyacini karsilar doyurursunuz ve yine ayrılır sizden. burda yazılanların çogu eskiden kadınlar tarlada vs calismak zorunda olduklarından çocuk kendilerine yapismasin engel olmasin diye mecbur uyguladiklari türk usulü yöntemler. İlgiden sevgiden anneden eksik buyumusler. koşulsuz ebeveynlik ve çocuğun duygusal dunyasi kitaplarini oneririm.
 
Bence aglayinca kucağınıza alın daha çok küçük kızım üç yaşında oda bazı şeyleri ağlayarak yapmak istiyor tabi bende karşıyım ama başka oyunlar yapıyorum güzelce konuşup daha sonra diyorum oda anlıyor şimdiki çocuklar bizden farklı eskisi gibi değil herseyleri var her istedikleri alınıyor yokluktan anlamıyorlar
 
Bu konuda kesinlikle kararlı ol.istemediğin şeyleri sırf o ağlıyor diye yapma.ama ağlarken de asla onu yalnız bırakma.her fırsatta ona sevgini şefkatini göster.güzelce konuş anlat.anlamaz daha küçük diye düşünme.zamanla düzelecek emin ol.ben de aynı durumdaydım sinirden ağladığım oluyordu ama şimdi kızım 3 yaşına girecek.baya değişti çok şükür.o halleri tam olarak geçmedi ama eskiye nazaran çok iyi.
 
Benim oglan da oyleydi
Ama dedigim gibi kisa surdu bizde , bikac haftada atlattik biz
Hatta en son olayimiz suydu , arkadasim geldi bizi almaya kahvaltiya gidecektim
Benimki de gayet mutluydu , hazirlandik indik otoparka , tam arabaya bindigi an bir aglamaya basladi , ama ne aglamak boguruyo kendini koltuktan yere atiyo
Agzim acik kaldi
Komsular kosarak geldiler cocuga bisey oldu diye
Bi anda etrafimozda onlarca insan dolustu
Arkadasim saskin saski ne oldu diyo
Ben sok oldum dondum kaldim
Bi 10 dk sonra kendime geldim
Tuttum kolundan yuru dedim gidiyoruz
Arkadasimdan ozur diledim plan iptal drdim
Onca insanin arasindan gecirdim oglani
Eve girdik kapinin onunde biraktim yere
Bu arada deli gibi tepiniyor yerde
Gittim kendime kahve aldim oturdum
Bi 15 dk sonra sustu yanima geldi
Kahvaltiya gidelim dedi
O zaman cok kizgindim gercekten , senin yauzunden gitmiyoruz ve sen boyle devam etyigin surece asla gitmeyecegiz dedim
Git odana kal orda dedim
Odasina goturdum , aklin basina gelene kadar burda oturacaksin dedim
Bi saat sonra cikti sarilip ozur diledi
Neden yaptin dedim , bilmiyorum icimden geliyor dedi :)
Nryse cok uzattim ama o son oldu bir daha da krize falan girmedi benim oglan

Böyle okuyunca da bu sendromlara ağlama krizlerine karşı çok katı davranıyormuşuz gibi geliyor.. Gerçi o anda sakin kalabilmek de büyük başarı..

Ergenlik gibi bir şey bu 2 yaş sendromu. Kıyamam bir de içimden geliyor demiş :)
Aslında ne kadar açıklayıcı bir söz. Engel olamıyor o an içgüdüsel olarak yapması gerekiyor :)
 
Back
X