- 12 Şubat 2025
- 537
- 602
- 18
Merhaba, yirmili yaşların başındayım. Son zamanlarda bişeylerin geçeceğine olan inancım kayboldu. Sürekli böyle mi geçecek bu yaşlar diye düşünüyorum.İçimde uzun zamandır hevessizlik var. Günlük hayatımı sürdürmekte zorluk çekmeye başladım.Gece uyumadan önce sabah bunu yapıcam diyorum ama gündüz düşündüğüm şeyi yapamıyorum. Halim yok çok bitkinim. İşe gitmek bile istemiyorum artık.Bazen mutfağa gidip bir bardak su içmek bile zor geliyor. Gün içinde işteyken olduğum yer üstüme geliyor evde de böyle olduğum yere sığamıyorum. Durup dururken ağlamaya başlıyorum ama neden ağladığımı bile anlamıyorum. Bazen sadece dışarda hava almak istiyorum kapalı alanlar nefesim kesiyor sanki. Tek bir arkadaşım var o da çalışıyor pek zaman ayıramıyoruz birbirimize. Kendimi o kadar yanlız hissediyorum ki böyle yoldan geçen kediye bile içimi açmak istiyorum yeter ki biri beni dinlesin. Bazen kafayı yiyecek gibi oluyorum bağıra çağıra ağlamak geliyor içimden. Hep böyle mi hissedicem sanki içimde kocaman bir hüzün bulutu var. Sizler nasıl atlatınız bu yaşları? Her türlü tavsiye’ ye açığım. Sadece yorum yaparken olumlu yorumlar yaparsanız çok sevinirim. Herkese şimdiden çok teşekkür ederim.
