bak ne anlatıcam zeyna belki alakasız bir durum ama bir anda aklıma geldi benimde
ben gerçekten eşimi seviyorum ama bazen dengesiz ve tutarsız davranışları konuşmaları beni öldürüyor. en son 14 şubatta birbirimiz girdik hatta öyleki beni ve kızı annemlerde bırakıp gitti olay artık ayrılmaya kadar geldi.. benim ailem herşeyi görüyor farkında ama iki tarafıda kırmamak rencide etmemek için tarafsız davranıyor. benim moral sıfırın altında 1500 yani yeni doğum yapmışsın hayatın değişmiş çalışmıyorsun resmen bunalımdasın bir de üstüne bu .neyse ertesi gün kendimizi toparladık ve eve döndük tesadüf kayınvalidem aradı, ben de ilk defa ona anlattım anne bak böyle böyle bir durum var oğlun son zamanlarda tuhaflaştı hatta ayrılmayı bile düşünüyoruz hani sen annesisin ne kadar da olsa bir konuş istersen bana anlatamadığı bir şey varsa siz yardımcı olun diye yani belli mi olur sonuçta evet eşim ama belkide bende üzülmeyeyim diye benimle paylaşmadığı bir şey vardır.kadın sadece dinledi ve kapadı telefonu.akşam eşim gelince ona da anlattım bak annen aradı böle böle bende durumumuzu anlattım hani istersen annenlerle konuş belki iyi gelir dedim. daha konuşmam bitti ki kayınvalidem aradı eşim açtı teli. konuşuyorlar ve bende duyuyorum kadın kaldırıp herşeyi farklı anlatıp eşin seni bana kesiyor diyip üstüne de kız çocucğu babada kalır sorun yok dedi.. tabi benim başımdan aşağı kaynar sular döküldü ne olduğumu şaşırdım bize destek vereceğine kadın ayrılalım diye yol yapıyor sanki.
ben tabi çok kötü oldum ama sonrasında o olaydan sonra gördüm ki eşimin bana olan davranışları daha bir değişti çok daha iyi ve anlayışlı bir hale geldi zaman tabi herşeyin ilacı birbirinizi iyice anlayıp dinleyin mutlaka çözümü oluyor herşeyin ..
bazen bende diyorum alıp başımı gideyim diye ama kaçmak en kolay kaçış yolu sanki ..
sen üzme kendini herşeyden önce sen ve oğulların var gerisi boş ..