Selam kızlar. Şu sela sallamasını haftaya da ben yapayım sizinkiler yürürse... Bu arada biz ne zaman yürürürz hiçbi fikrim yok, koca popom daha tunarak ayağa kalkmayı bile beceremiyor. Varsa yoksa az az sıralasın, sürünerek orayı burayı karıştırsın...
Bu arada bizim evde dün kıyamet koptu kızlar. Bahsetmiştim ya ne yüzümüze bakıyor ne de konuşuyor diye... Dün Bengiş'i kontrol etmek için 5 gibi eve gittim. Ben gelince bu kalktı odasına çekildi. Ben de mutfağa girdim bi yandan kızı eğliyorum bi yandan yemek yapıyorum. Neyse bi anda kapı açıldı, kapı açılınca Bengisu da heyecanlandı biri geldi sandı. Baktım bu toplamış valizlerini hırsız gibi gidiyo. Bengisu da yanına gitmek isteyince aldım kucağıma kızı noluyo annecim dedim. Kadın bunu duyunca "nolcak, istediğin oluyo gidiyorum sonunda" diye söylenmeye başladı. Hiç duymazdan geldim gitsin diye bekliyorum ama kadın gitmiyo. Bi başladı bana sövmeye, beddualar etmeye. Hatta "ayırıcam seni oğlumdan, gece koynuna girdiğin benim oğlum!" gibi laflar. (Sanki kocasının koynuna giriyoruz) Bu arada kapı açık apartmana rezil ediyo bizi. Ben hala ya sabır diyorum. Benden tepki alamayınca aileme dil uzatmaya başladı, işte o noktada kadını dışarı doğru ittirdim ve bu eve bi daha gelemezsin dedim. ıttirince iyice çıldırdı falan ama olay sonsuza kadar kayınvalide ve kaynımın hayatımdan çıkması ile noktalandı... Bu arada nasıl basit nasıl kötü bi insanın oğluyla evlenmişim diye de üzüldüm. Gerçi kocamı çok seviyorum, annesini o da tasvip etmiyr hatta o da artık sildi bu olaydan sonra ama hayatta kavga küslük bilmeyen bir insan olarak yaşadıklarıma inanamıyorum. Neyse işte, tek tesellim artık canımı sıkamayacaklar...
Bu arada Lelal'cim senin de canını sıkmışlar canım, ama resti çektiğin iyi olmuş daha fazla seni üzemezler inşallah.