- Konu Sahibi AnlamadanDinlemeden
-
- #10.821
günaydın kızlar
hepimizin ağrıları arttı artık iyice
beklemek canım ciddi bir korku atlatmışsın ama bebeğinin ve senin iyi olmana çok sevindim canım
dark da şimdi kucaklanıştır belki yavrusunu değil mi? çok duygulandım yine Allah hepimize nasip etsin
karagözlüm sanki beni anlattın dün saat 23:30 da başalayan şiddetli kasılmalarım giderek düzenli hale geldi
sonra kasılmalara bir de bel ağrısı eklenince bende senin gibi zamanı geldi sandım
biraz bekledim dolandım duşa girdim saat sabahın 5 ine kadar
sonra sızmışım resmen
şimdi de sanki dayak yemişim gibi bacaklarım karnım belim acıyor
bende normal düşünüyorum
Allah hepimize kolay doğumlar nasip etsin
Selam kızlar. Kim kaldı, kim buralarda bilmiyorum ama hepinizi öperim. Sanırım Çilek sonunda doğurdu kızlar. Çünkü iki gündür ne burada ne de msn de gözükmüyor.
Kızlar doğuma 4 gün kala bana bir haller oldu. Neşeliyim yine eskisi gibi ama içimde bir ukte. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak, önümde kocaman belirsiz bir hayat varmış gibi düşünüyorum. Evet kızım geliyor bu sevinçli ve şükrettiğim bir olay ama çocuklu bir Juli'yi düşünemiyorum. Kafamda ikisini yanyana oturtamıyorum. Bana kızabilirsiniz şimdi mi aklına geldi diye ama inanın bugüne kadar böyle bir şey yoktu. Ne zamanki doğum tarihi belli oldu, ben de stres baş gösterdi. Eşime diyorum ki acaba onu yeterince sevebilecek miyim, acaba ona bakabilecek miyim. Her şey nasıl olacak. O boşuna endişelendiğimi söylese de özellikle sezeryan olunca sancılarım yüzünden ona yeterince ilgi gösterememekten korkuyorum. Ve sadece 4 gün sonra hayatımda bir şeyleri terk edip, yeni bir döneme gireceğimi düşünüyorum... Olumlu ya da olumsuz değil sadece terk etme ve değişme fikri beni korkutan. Umarım anlatabilmişimdir size derdimi...
Selam kızlar. Kim kaldı, kim buralarda bilmiyorum ama hepinizi öperim. Sanırım Çilek sonunda doğurdu kızlar. Çünkü iki gündür ne burada ne de msn de gözükmüyor.
Kızlar doğuma 4 gün kala bana bir haller oldu. Neşeliyim yine eskisi gibi ama içimde bir ukte. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak, önümde kocaman belirsiz bir hayat varmış gibi düşünüyorum. Evet kızım geliyor bu sevinçli ve şükrettiğim bir olay ama çocuklu bir Juli'yi düşünemiyorum. Kafamda ikisini yanyana oturtamıyorum. Bana kızabilirsiniz şimdi mi aklına geldi diye ama inanın bugüne kadar böyle bir şey yoktu. Ne zamanki doğum tarihi belli oldu, ben de stres baş gösterdi. Eşime diyorum ki acaba onu yeterince sevebilecek miyim, acaba ona bakabilecek miyim. Her şey nasıl olacak. O boşuna endişelendiğimi söylese de özellikle sezeryan olunca sancılarım yüzünden ona yeterince ilgi gösterememekten korkuyorum. Ve sadece 4 gün sonra hayatımda bir şeyleri terk edip, yeni bir döneme gireceğimi düşünüyorum... Olumlu ya da olumsuz değil sadece terk etme ve değişme fikri beni korkutan. Umarım anlatabilmişimdir size derdimi...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?