2009 eylül anneleri doğum öyküleri

ayfersmu · 10 Eylül 2009

artık bende doğum öykümü yazayım kızlar ancak fırsat oluyor malum bebişten:)o kadar güzel bir duyguymuş ki yarabbim herkese nasip etsin isteyen.Allah'ım ayırmasın yavrularımızı bizden.kimseyi anasız babasız koymasın aile birliğimiz daim olsun ana bacı kardeş koca abi yavrularımız akrabalarımız.
28/08 gününü iple çekerek 12:30 da gireceğim genel anestezili sezeryan için geceden aç susuz yatarak hastaneye gittik 11 de oradaydık.abi,abla,anneler herkes orada hazır kamera elimizde güle oynaya bilgilerim alındı ama ne zamanki sedyeye yattım bone takıldı bi ağlama bi ağlama ki sormayın.el sallayıp ağlayarak gittim.ameliyattada uyanıncada ağlamışım doktor dedi:) acılar içinde (sezeryan ağrısı pek zormuş ya.kiloda var yağ dokum fazla daha çok acı çektim ama olsun bebişim kollarımdaya sağlıkla maşallah)odama geldim bebişimi gösterdiler yanağıma tuttu hemşire hanım o kadar güzeldi ki ağlamaktan bi hal oldum ama mutluluk gözyaşları.benle beraber herkes ağlıyor:)hemen emmeye başladı yavrum yaarılık olma tehlikesinden takviye mama verdiler aç kaldı sütte olmayınca.uykusuzluk,acıyan meme başları,dikiş yerleri hepsiii unutuluyor onun o güzel kokusu varlığı ile.darısı tüm isteyenlere.Allah'a çok şükürler olsun yarabbiimm.28/08/2009 12:42 yavrum geldi sağlıkla.kurban kestirdik dağıttık ihtiyaç sahiplerine Allah kabul etsin inşallah.gözden dilden nazardan hasetten afetlerden her türlü kötü şeyden Allah saklasın bizleri hepizimi.maşallah demeyi ihmal etmeyin kendinizede herkesede emi canlar.herkesede dua ettim ameliyata girerken Allah kabul etsin.

ayfersmu · 10 Eylül 2009

bu arada eşim bebeği gördükten sonra beni beklerken volta atıp dua etmiş hep canım yaa.kameraya çekmiş abisi gördüm.Allah ayırmasın birbirimizden eş,dost,bacı,abi,kardeş,yavru ana,baba,akraba,ailemizi.

emsalll35 · 11 Eylül 2009

bir hikaye anlatırdı annem onunla başlamak istedim
bir zamanlar biri çok zengin digeri çok fakir iki aile varmış evleri birbirlerine çok yakınmış
fakir olan ailenin evinden her gün kahkahalar duyulurmuş zengin olan aile ise hiç mutlu olamazmış
komşularının neden ve nasıl mutlu olduklarını merek eder dururlarmış
bir gün eşi ben gideyim kadının ağzını arayayuım demiş ve komşularının evine gitmiş bir bahane sormuş
siz,n evden her gün kahkahalar duyuluyor nedir sizi bu kadar mutlu eden demiş
ev sahibi kadın bizim altın topumuz var demiş biz onunla gülüp eğleniyoruz demiş
kadın hemen evine dönmüş ve eşine onların hiç bir şeyi yok ama bir tane altın topları varmış o onları bu kadar mutlu ediuormuş demiş
adam gidip bir altın top almış bir birlerine atıp tutmuşlar ama yinede mutlu olamamışlar
tekrar gidip komşuya sormuş kadın hani sizin altın topunuz vardı ve siz onunla mutlu oluyodunuz bizde aldık ama mutlu olmadık demiş
kadın gülmüş ve bebeğini getirmiş işte bizim altın topumuz bu malımız mülkümüz neşe ve sevinç kaynagımız en büyük zenginliğimiz demiş :))))
bu hikaye hep aklımda kalmış birde minik meleğimi 5 yıldan fazla bekleyince
Rabbime ettiğim dualarda bile altın top vardı yağmurlu günde edilen dua iftar vakti edilen dua ezan Allah u ekber dediğinde edilen dua kabul olurmuş her dakika dua ettim Allah ıma bana bir evlat bağışlasın diye
geceleri herkes yataken ben ağlayarak dualar ettim eşimi izledim ağladım düşündüm haylini kurdum ağladım ama hiç isyan etmedim hayırlısını diledim yılmadım dua ettim bekledim
Rabbim dualarımı kabul etti ve meleğime hamile kaldım yine dua ettim hayırlısı ile kucagıma alabilmek için 9 ay boyunca her ezanda dua ettim hem kendim içiin hem benim gibi meleklerini bekleyenler için
Allah a bin şükür 9 ay geldi geçti doğuma gittiğim gün rüya gibiydi
eşimle çıktık yola dualar ederek gittim yol boyu eşimde bende çok fazla konuşmadık heyecanım yoktu dua ediyordum sürekli taki hastanenin yakınlarına gelene kadar :))
hastaneye yaklaştık heyecan bastı gittik odamıza yerleştik kan falan alındı gerekli evraklar imzalandı
epidural sezeryan olacaktım eşimi öptüm güldüm doğumhaneye girdim fotoğraf makinesini verdim hemşireye kızım doğar doğmaz çekin olurmu dedim tamam dedi
anestesi uzmanı geldi iğneyi yapmaya basladı ama bir türlü olmadı omur iliklerimin arası çok darmış en ince iğne ile yapmasına ragmen giremedi 3. denemişti 4. bu ve son kez deniyorum eger olmazsa genel olacaksıon dedi dr.umda aynı şeyi söyledi hayır deneyin kaç kez denerseniz canım yanmıyor genel olmayacagım kızım doğdugu anda onu görecegim dedim ve Allah a dua ettim ne olur olsun bu igne diye çok şükür oldu anestezi uzamanı senin kadar sakin ve dirayetli bir anne görmedim dedi :))
dr.uma da annemiz son derece sakin ve biz buna alışık değiliz dedi bende kızım için herşeye değer dedim o o kadar uzak yoldan geliyor ki ben ne yapsam nelere katlansam azdır dedim
hem aksini yapsaydım Rabbime ve bana verdiklerine karşılık nankörlük etmiş olurdum
doğum başladı dualar etmeye devam ettim çok fazla geçmedi kızım doğdu saat 07:45 te ve ağlıyordu
o anı anlatmak mümkün değil o ağlkadı ben ağladım o ağladı ben ağladım
bebeğimin göbeği kesilir kesilmez benim yanıma getirdiler gögsümü emmer gibi oldu yanağıma sıcacık değdi kuzum ağzı ağzıma değdi öpüştük o haliyle meleğimle cennet kokulu kızımla
o anlar o kadar başkaydıki anlatamam size kızım ilk muaynesini oldu silindi giydirildi odaya çıkartıldı
ben,im dişiklerim devam ediyordu o anlar sanki asır gibi geldi bir an önce bende kızımın yanına gitmek istiyordum çok şükür bitmişti ve odama çıkarıldım kızım ağzında emzik beni bekliyordu bi kere maşallahhh suphanallar kızıma gözümün içine bakıyordu
Allah ıma binlerce kere şükürler olsun ki banada annelik duygusunu yaşattı altın topumuzu bize verdi
evimizin çıldırtan sessizliği artık kahkahalarla bozuldu eşim de bende onu izlemeye doyamıyoruz
her anını fotoğralamak istiyorum her dakika onu izlemek istiyorum
bakıp bakıp ağzına burnuna yaptıgı şekillere gülüşüne misss kookusuna gülüyor şükrediyoruz
eşim şimdiden ben nasıl işe gideceğim nasıl kızımı bırakacagım diyor :)))
neyse kızlar çok uzun oldu ama kusura bakmayın
buda bizim doğum hikayemiz hepinizi öpüyoruz kocaman bu ana hep birlikte geldik
Allah ım hepimizin yavrularını korusun nazarlardan gözlerden ve her türlü kötülüklerden
kuzucuklarımıza sağlık sıhhat ve uzun ömürler versin inşallahhhhh

destna · 11 Eylül 2009

allah huzurlu sağlıklı yaşatsınn yavrularınızla ailenizle inşş banada az kaldı heyecanla bekliyorum artıkın

SueBelize · 11 Eylül 2009

emsalcim öyle güzel anlatmışsınki...... yani ne desek ne söylesek az az az az az............................

gamma · 11 Eylül 2009

aqualotus2000 .!.:
emsalcim öyle güzel anlatmışsınki...... yani ne desek ne söylesek az az az az az............................

katılıyorum... Emsal muhteşem anlatmışsın Allah tüm bebekleri analı babalı büyütsün...öykü yazma sırası bizede gelsin hayırlısıyla...

cicibisi · 11 Eylül 2009

Emsal..[/B]
Okuyalı yarım saat oldu ama ağlamaktan bi türlü yazmaya başlayamadımbenneyaptımki
Kendi hikayemin bi kısmını gördüm sende,Bizde de çok söylenirdi o altın topu..
5 sene bekledikden sonra benimde bi altın topum var artık,ama henüz kucağımda değil=)
Bende senin gibi her ezanda,her gece başımı yastığa koyduğumda ağlayarak dualar ederdim Allahıma,
Binlerce kez şükrolsun bizlere bu melekleri gönderen Rabbimize..Sağlıkla büyüt altın topunu evinizden kahkahalarınız hiç eksik olmasın..

emsalll35 · 12 Eylül 2009

BeyaAZz .!.:
Emsal..[/B]
Okuyalı yarım saat oldu ama ağlamaktan bi türlü yazmaya başlayamadımbenneyaptımki
Kendi hikayemin bi kısmını gördüm sende,Bizde de çok söylenirdi o altın topu..
5 sene bekledikden sonra benimde bi altın topum var artık,ama henüz kucağımda değil=)
Bende senin gibi her ezanda,her gece başımı yastığa koyduğumda ağlayarak dualar ederdim Allahıma,
Binlerce kez şükrolsun bizlere bu kadinlarkulubu.comkadinlarkulubu.comkadinlarkulubu.comkadinlarkulubu.comkadinlarkulubu.comkadinlarkulubu.comkadinlarkulubu.comkadinlarkulubu.comi gönderen Rabbimize..Sağlıkla büyüt altın topunu evinizden kahkahalarınız hiç eksik olmasın..

canım benim güzel dileklerin için Allah razı olsun senden
Rabbim inşallahh sana yavrucagını sağlıkla sıhhatle kucaklamayı nasip etsin çoğu gitmiş azı kalmış çok şükür seninde
eli ayağı düzgün sağlıkla sıhhatle gelsin bebişin inşallahh Rabbim ona açılan elleri geri çevirmesin
dileyen isteyen bekleyen herkese ana baba olmayı nasip etsin kimsenin boynunu bükük kucagını boş bırakmasın inşallhh
önümüzdeki aylarda seninde doğum hikeyeni okuruz en güzelinden inşallahh opuyorumnanaktan

fussilet · 12 Eylül 2009

emsalll35 .!.:
canım benim güzel dileklerin için Allah razı olsun senden
Rabbim inşallahh sana yavrucagını sağlıkla sıhhatle kucaklamayı nasip etsin çoğu gitmiş azı kalmış çok şükür seninde
eli ayağı düzgün sağlıkla sıhhatle gelsin bebişin inşallahh Rabbim ona açılan elleri geri çevirmesin
dileyen isteyen bekleyen herkese ana baba olmayı nasip etsin kimsenin boynunu bükük kucagını boş bırakmasın inşallhh
önümüzdeki aylarda seninde doğum hikeyeni okuruz en güzelinden inşallahh opuyorumnanaktan

emsal cim Rabbim yavrunla bi ömür boyu mutluluk ve huzuru eksik etmesin ailenizden inş.:gitme:çok duygulandım bende

flower_85 · 12 Eylül 2009

merhaba arkadaşlar hazır evde tek kalabilmişken ve meleğim uyuyoken bende hikayemi yazmak istedim sizxlere

01.09.09 sezeryan tarihimdi annem ablam eşimin ailesi falan derken cümbür cemaat hastanenin yolunu tuttuk:) saat 9.00da yatış işlemlerim yapıldı ve odama çıktım inanılmaz bir heyecan ve korku vardı beni hazırladılar bu arada odada son fotoğraflarımı falan çektiriyorum artık ameliyat zamanım gelmişti korktuğum için genel anestezi olucaktım sedyeyle almaya geldiler beni ve tabi orada film koptu ben ağlamaktan hastaneyi inletiyorum hep normal doğum istemiştim ama çatı darlığından sezeryan olucaktım ve çok korkuyodum ama iyikide sezeryan olmuşum çok memnun kaldım. neyse ameliyathaneye indik eşim ve ailemle onlar orda beni bekliyolar ben içeri girdim anestezi uzmanı beni sakinleştirmeye çalışıyo ama nafile sonra uyudum zaten ağlamama dayanamadılar daha fazla hemen uyuttular beni:) neyse kızım zeynep eylül 10,58 de 3,210gr 49cm olarak dünyaya gözlerini açtı okadar güzel tarifi imkansız bir duyguki allah olmayan herkeze nasip etsin kimsenin kucağını boş nırakmasın

a.almina · 13 Eylül 2009

kedinihal .!.:
en başta hepinizi özlediğimi söyleyerek hemen kızımın kucağıma verildiği an ve öncesini anlatmak istiorum.. 24 ağustos pazartesi günü rutin kontrolüm vardı.. ama ben baya sıkılmıştım hamileliğimin verdiği ağırlıktan.. normalde aşırı hiperaktif olan ben artık yürürken bile nefes almakta zorlanıodum.. bişey yaparken başkalarına minnet etmek zorunda kalmaktan nefret eder olmuştum... aslında normal istiyordum ama ne sancım çıkıodu ne en ufak bi belirti.. dr um kızımın kilosunun gayet iyi olduğunu istediğim zaman sezryan alabileceğini söledi.. ama normalden vazgeçme dedi.. düşündüm... hem kızımı artık görmek dokunmak istiyordum hemde hamileliğimin verdiği psikolojiden kurtulmak... eşimi arayıp izah ettim sağolsun anlayışlı oldu.. ne zaman sezeryan olmamı istediğini sordum ramazandayız cuma günü gelsin kızımız dedi.. bende onun bu kararında anlayışlı oldum ve 4 gün daha bekledim hatta belki normal gelir umuduyla bekledim.. derken geceleri uykusuzlukla arkadaş olan ben ayın 27 sini 28 ine bağlayan gece stresten gece 12 de bayılır gibi uyumuşum... uyandığımda saat 7 idi. dr um sabah 8 de orda olmamı 9.30 da beni ameliyata alıcaklarını sölemişti.. hala inanamıodum uyandığımda kızım en fazla ALLAH nasip ederse 3 saat sonra kollarımda olacaktı.. kalkıp hemen üstümü giyindim eşimi ve ailemi uyandırdım sanki doğuma ben değilde eşim gircekti.. öyle heyecanlı öyle stresliydi.. eli ayağına dolaşmış ne yapıcağını bilmiodu aşkım benim.. çantamızı taktı koluna direk hastane yoluna :) saat 08:10 odaya yatışım yapıldı.. 9 gibi ameliyat önlüğümü giydirdiler ama sanki ameliyata değil geziye gidio gibiydim.. kahkahalarım yüksek moralim ve relax oluşum tüm ailemi rahatlatmıştı... bol bol resimler çektik.. ameliyat önlüğümle bile çok sexi pozlar verdim :) an an fotoğrafladık her halimizi.. derken damar yolum açıldı.. lavman yapıldı.. saat 09:40 da bi sedye getirdiler o an biraz duraksadım ama sonra kızıma az kaldı die yine gülümsedim.. hemen yattım.. ameliyathanenin kapısına kadar eşim elimi bırakmadı.. en son girerken kapıdan ellerini çekmek zorunda kalırken ben yine moral olsun die ' kızıma slm ını sölicem' die gülümserken o 'seni seviyorum' diyerek gözlerini kapattı işte o an ağlamamak için kaç kere yutkundum hatırlamıyorum.. hemen kendi dr umu sordum.. gelicek dediler.. sandığım kadar korkunç değildi ameliyathane hatta beni ameliyata götürürlerken ben sağa sola bakınıp etrafı keşfediyodum yeni bi yer daha gördüm die kıs kıs gülüodum kendime :) merak böle bişi demek ki :):) dr umu gördüğüm anda rahatladım ve kendimi çok güvende hissettim hemen elimdeki kamerayı verip hazırım arzu hanım kızımı istiyorum dedim.. güldü... iğne yapılırken son sözüm ilk eşime gösterin kızımı oldu.. sonrasını hatırlamıorum.. her anı videolamış canım dr um.. gözümü açtığımda odamın kapısından giriyoduk ilk annemi gördüm.. ama ilk söylediğim kelime anne kızımı görmek istiyorum oldu.. annem ağlamaya başladı gelicek kızım dedi.. yatağıma aldılar beni o an ne acı ne herhangi bişi düşünüodum düşündüğüm tek şey kızımdı her saniye kızımı görmek istiyorum diye mırıldanıodum hatırladığım kadarıyla.. sonra hemşire kapıdan ufacık tefecik kedi gibi bişeyi getirirken kalkmaya elinden almaya çalıştım ama tabi doğrulamadım bile beni yan çevirip göğsümü çıkarttırdılar onu kızımı kollarıma aldığımda göğsümü emmeye başladığında neler hissettiğimi anlatamam... yeni doğmuş gibiydim... ama bi prb vardı narkozun etkisi hala üzerimdeydi.. saat 10:15 te kızım 11:00 de ben çıkmışım ameliyattan.. o kadar uzun sürmesinin ve üzerimdeki o kadar narkozun etkisinin sebebi meğer sezeryanla beraber alınan kistimmiş.. bende kist vardı dauglas boşluğunda 6 cm lik.. dr um bunu biliodu.. devamlı aynı dr a gittiğim için ciğerime kadar biliodu :) çocuğumu alırken ek narkoz verip az daha uyutup kistimide almış sağolsun hemde ek bi ücret talep etmeden.. çocuğumu ilk getirdikleri anlarda hatırladıklarım önce annemin sonra diğer aile fertlerimin gelip alnımdan öpmesi ama hatırlamadığım anneme sarılıp ağlamam bunuda videoda izledim.. anneme sarılıp ağlamışım tek kolumda kızım tek kolumda annem.. en son eşim tam seçemediğim bi ifadeyle girdi içeri elinde çiçeklerle alnımı öpüp bana tşk ederim karıcığım dedi.. sonrasını yarım yamalak hatırlıorum.. kızımı yanıma bi beşiğe yatırmışlar elim hep beşikteymiş dakka başı sıçrayıp kzıma bakıp anneme saat kaç diye soruyomuşum :) niyeyse :) tam olarak kendime geldiğimde saat 5 gibiydi. hemen hemşireler gelip kollarımdan tutup odanın içinde turlamamı sölediler ilk kalkışımıda anlatamam.. hemşireler kollarımdan kaldırırlerken bırakın ben kalkıcam dedim ve başardım.. sonrasında bütün gece hiç oturmadan yürüdüm.. bi an önce iyileşip kızımla evimize gelmek istiyodum.. gece yarısı başka bi doğum için kendi dr um gelmiş ve beni gördü gülüp süpersin dedi.. beni öyle görenler normal doğum mu yaptın die soruolardı.. hemşirelerle makara yapmaya başladım.. hiç ağrı kesici vurdurtmadım.. !!! bünyem alışmasın ilaca kendim yeniyim bu acıyı dedim.. ha acı ağrı yokmuydu elbetteki vardı ama kimin umurunda !!! canımdan çok sevdiğim bi biblo verdiler kucağıma ona bakarken ne acısı kalırki??? allahtan bünyemde acıya dayanıklı sadece 1 gece kaldım ve ertesi sabah 10 da hastaneden taburcu oldum.. tam ilk günden beri kızıma ben bakıyorum... çok şükür ara ara ağrım olsada geçicek biliyorum diyorum ve geçiyo.. normal günlük aktivitelerime ertesi gün döndüm.. bünyesine ve kendine güvenenlere çokta zor bi ameliyat değil.. sonuçta bıçak altına yatıoruz mutlaka acı var bunu en başta kabullenmek lazım..
bugün kızımla 1. haftamız bitti. bu arada ameliyata girerken sölediğim gibi ilk eşim görmüş o almış kucağına kızımızı.. o anki surat ifadesinin tarifi yok... allahtan video diye bi alet varmış zamanımızda :)
o günü izlemeye doyamıyorum... canım kızım... senin verdiğin mutluluk çektiğim acıların hepsini sildi.. seni çok seviyorum annecim... ve canım eşim.. asıl ben sana tşk ederim hayatımın en güzel duygusunu bana yaşattığın için... sizi çok seviyorum...

biraz uzun oldu ama virgülüne kadar anlatmak istedim :) kolay sayılcak bi doğum hikayesi gibi.. allah ım herkeze benimki gibisini nasip etsin...

allahım saglıklı sıhatli uzun ömurler versın kızına sanada gecmiş olsun cnm ayrıca tebrıkler

a.almina · 13 Eylül 2009

dilekakal .!.:
Kızlar size hemen doğum hikayemi anlatayım ne zamandır aklımda yazayım yazayım diyorum ama bir türlü fırsat bulamadım.

26 Ağustos gecesi eşimle hiç uyuyamadık sabaha kadar bekledik heyecanla. 27 Ağustos sabahı İzmire gitmek üzere saat 05:45'te Tire'den iki araba halinde yola çıktık.... Acayip bir duyguydu bir yandan heyecan bir yandan korku...Tüm yol boyunca eşimle kimi zaman hamilelik süreci boyunca yaşadıklarmızı konuştuk, kimi zaman korkumu yenmem için beni teselli etmeye çalıştı ama gerçek olan birşey vardı ikimizde heyecandan resmen ölüyorduk 6:30'da hastaneye varmıştık hemen odamıza yerleştik saat 7:00'de doğuma girmeyi beklerken, yoğunluk nedeniyle 09:45'te doğuma alındım o gün hastanenin sezeryan günüymüş sedyelerin biri gidiyor biri geliyor tabii öncesinde hastane koridorlarında bebek ciyaklamaları:))) Bana serum verdiler bu arada beklerken uyuyup kalmışım ben doğuma girene kadar eşim 6 tane doğurmuştu zaten öyle deyip gülüyordu,
sonra haber bile vermeden 9:20'de beni almaya geldiler annemler öptü ama eşim heyecandan eli ayağına dolaştı beni asansöre uğurlarkenki hali gözümün önünden hiç gitmiyor hiç birşey diyemedi... 09:25'te anestezi uzmanı asistan doktor ve kendi doktorum geldi tüm ekip oradaydı ama sağolsun beni sakinleştirmek için ellerinden geleni yaptılar ameliyathanede müzik çalıyordu anestezi uzmanı belimden 2 adet iğne yaptı biri spinal diğeri epidural böylesinin benim için çok daha iyi olacağını söyledi ilk iğnede canım azıcık yandı ama sonrakinde sıkıntı yoktu anestezi uzmanı çok pozisyonda durduğumu ve hiç kıpırdamadığımı söyledi çok rahat yapmış iğneleri zaten her ne yapıyorlarsa bana anlata anlata yaptılar, kolumaserum bağladılar yatırdılar beni ama ben hala bacaklarımı hissediyordum dedim ben bacaklarımı hissediyorum kaldır dediler kaldırdım, birkaç dakika sonra bacaklarımın üstüne sanki 5 tane kum çuvalı koydular kıpırdatamıyordum 09:25'te doğum başladı beni kesmeye başladılar acı yok ama sanki vücudunu ortadan ikiye ayırıyorlar gibi hissediyorsun ki zaten ayırıyorlar:))) Demek istediğim vücudunda elleri hissediyorsun 09:30'a gelirken doktorum ben tamam deyince ıkınacaksın sakın demeden ıkınma dedi ayrıca karnına baskı uygulayacağım sakın korkma dedi neyse ıkındım ve bu ıkınmanın ardından minik meleğim hayata merhaba dedi .. Gerekli prosedürleri yerine getirip sildiler kızımı ben hala görmemiş bir halde gözümde yaşlar minik meleğime bakıyorum gördüğüm sadece elleri falan çok hareketliydi çünkü maşallah doktorunda ilk sözü küçük ama çok hareketli bir bebek:))) Sonra yanıma getirdiler ve ona ilk öpücüğümü verdim... Onu hemen giydirmek üzere götürdüler eşim görür görmez hastanenin koridorlarında hıçkıra hıçkıra ağlamış :))) Annemler söylüyor... Sonra dikişimin bitmesini bekledim 15 dk'da bitti zaten yani sezeryanım toplam 20 dk sürdü ve hiçte korkulacak birşey değilmiş... Odaya çıktığımda kuzumu yatağına yatırmışlar bana ne kadar benzediğinden bahsediyorlardı... Rabbime bin şükür sağlıkla kucağımıza aldık kuzumuzu rabbim bundan sonra analı babalı sağlıklı bir şekilde büyütmeyi nasip etsin inş... Doğum esnasında bol bol dua ettim hem size hem bebek sahibi olmak isteyen tüm herkese.... Bir gece hastanede kaldık ilk gün hakikaten zordu bugün 9. günümüz allaha şükür kendimi gayet iyi hissediyorum tabi yatıp kalkarken yine dikkatli olmam lazım. Yoksa kesiğim çok acıyor ama şunu söyleyeyim ilk gün hastanede yatmam dışında hiç yatmadım ben evde.... Hastane çantama koyduğum şeylerin çoğu işime yaramadı ama göğüs ucum olmaması dolayısıyla en çok işime yarayanlar süt sağma pompası ve silikon uç oldu... Ertesi gün hastaneden taburcu olduk çok şükür artık yavaş yavaş herşey düzene giriyor , size şunu söyleyeyim ilk gün bol bol anne sütü verin bebeklerinize ve bebek ne kadar çok üyük tuvaletini yaparsa sarılığa yakalanma olasılığı o kadar düşüyormuş benim kızım 11 kez yaptı ve allah bin şükür sarılığa yakalanmadık....Bu arada bana hiç sonda takılmadı, doğumdan sonra serum bile bağlamadılar .. 1 saat sonra sıvı gıda ve kraker yiyebileceğim söylendi iki saat sonra ise istediğimi yemeye başladım. Zaten planlı sezeryan olduğum için lavmanda olmadı.... Darısı bekleyenlerin başına inşallah umarım sizlerde benim gibi rahat bir doğum geçirir kadinlarkulubu.comkadinlarkulubu.comkadinlarkulubu.comkadinlarkulubu.comkadinlarkulubu.comkadinlarkulubu.comkadinlarkulubu.comkadinlarkulubu.cominizi kucağınıza alırsınız.....

allah saglıklı sıhatli uzun ömürler versin bebişine darısı bizim başımıza canım buarada dogumu hangi hastahanede nekadar yaptın paylaşırsan sevınırım doktorunun adı neydi?

a.almina · 13 Eylül 2009

emsalll35 .!.:
bir hikaye anlatırdı annem onunla başlamak istedim
bir zamanlar biri çok zengin digeri çok fakir iki aile varmış evleri birbirlerine çok yakınmış
fakir olan ailenin evinden her gün kahkahalar duyulurmuş zengin olan aile ise hiç mutlu olamazmış
komşularının neden ve nasıl mutlu olduklarını merek eder dururlarmış
bir gün eşi ben gideyim kadının ağzını arayayuım demiş ve komşularının evine gitmiş bir bahane sormuş
siz,n evden her gün kahkahalar duyuluyor nedir sizi bu kadar mutlu eden demiş
ev sahibi kadın bizim altın topumuz var demiş biz onunla gülüp eğleniyoruz demiş
kadın hemen evine dönmüş ve eşine onların hiç bir şeyi yok ama bir tane altın topları varmış o onları bu kadar mutlu ediuormuş demiş
adam gidip bir altın top almış bir birlerine atıp tutmuşlar ama yinede mutlu olamamışlar
tekrar gidip komşuya sormuş kadın hani sizin altın topunuz vardı ve siz onunla mutlu oluyodunuz bizde aldık ama mutlu olmadık demiş
kadın gülmüş ve bebeğini getirmiş işte bizim altın topumuz bu malımız mülkümüz neşe ve sevinç kaynagımız en büyük zenginliğimiz demiş :))))
bu hikaye hep aklımda kalmış birde minik meleğimi 5 yıldan fazla bekleyince
Rabbime ettiğim dualarda bile altın top vardı yağmurlu günde edilen dua iftar vakti edilen dua ezan Allah u ekber dediğinde edilen dua kabul olurmuş her dakika dua ettim Allah ıma bana bir evlat bağışlasın diye
geceleri herkes yataken ben ağlayarak dualar ettim eşimi izledim ağladım düşündüm haylini kurdum ağladım ama hiç isyan etmedim hayırlısını diledim yılmadım dua ettim bekledim
Rabbim dualarımı kabul etti ve meleğime hamile kaldım yine dua ettim hayırlısı ile kucagıma alabilmek için 9 ay boyunca her ezanda dua ettim hem kendim içiin hem benim gibi meleklerini bekleyenler için
Allah a bin şükür 9 ay geldi geçti doğuma gittiğim gün rüya gibiydi
eşimle çıktık yola dualar ederek gittim yol boyu eşimde bende çok fazla konuşmadık heyecanım yoktu dua ediyordum sürekli taki hastanenin yakınlarına gelene kadar :))
hastaneye yaklaştık heyecan bastı gittik odamıza yerleştik kan falan alındı gerekli evraklar imzalandı
epidural sezeryan olacaktım eşimi öptüm güldüm doğumhaneye girdim fotoğraf makinesini verdim hemşireye kızım doğar doğmaz çekin olurmu dedim tamam dedi
anestesi uzmanı geldi iğneyi yapmaya basladı ama bir türlü olmadı omur iliklerimin arası çok darmış en ince iğne ile yapmasına ragmen giremedi 3. denemişti 4. bu ve son kez deniyorum eger olmazsa genel olacaksıon dedi dr.umda aynı şeyi söyledi hayır deneyin kaç kez denerseniz canım yanmıyor genel olmayacagım kızım doğdugu anda onu görecegim dedim ve Allah a dua ettim ne olur olsun bu igne diye çok şükür oldu anestezi uzamanı senin kadar sakin ve dirayetli bir anne görmedim dedi :))
dr.uma da annemiz son derece sakin ve biz buna alışık değiliz dedi bende kızım için herşeye değer dedim o o kadar uzak yoldan geliyor ki ben ne yapsam nelere katlansam azdır dedim
hem aksini yapsaydım Rabbime ve bana verdiklerine karşılık nankörlük etmiş olurdum
doğum başladı dualar etmeye devam ettim çok fazla geçmedi kızım doğdu saat 07:45 te ve ağlıyordu
o anı anlatmak mümkün değil o ağlkadı ben ağladım o ağladı ben ağladım
bebeğimin göbeği kesilir kesilmez benim yanıma getirdiler gögsümü emmer gibi oldu yanağıma sıcacık değdi kuzum ağzı ağzıma değdi öpüştük o haliyle meleğimle cennet kokulu kızımla
o anlar o kadar başkaydıki anlatamam size kızım ilk muaynesini oldu silindi giydirildi odaya çıkartıldı
ben,im dişiklerim devam ediyordu o anlar sanki asır gibi geldi bir an önce bende kızımın yanına gitmek istiyordum çok şükür bitmişti ve odama çıkarıldım kızım ağzında emzik beni bekliyordu bi kere maşallahhh suphanallar kızıma gözümün içine bakıyordu
Allah ıma binlerce kere şükürler olsun ki banada annelik duygusunu yaşattı altın topumuzu bize verdi
evimizin çıldırtan sessizliği artık kahkahalarla bozuldu eşim de bende onu izlemeye doyamıyoruz
her anını fotoğralamak istiyorum her dakika onu izlemek istiyorum
bakıp bakıp ağzına burnuna yaptıgı şekillere gülüşüne misss kookusuna gülüyor şükrediyoruz
eşim şimdiden ben nasıl işe gideceğim nasıl kızımı bırakacagım diyor :)))
neyse kızlar çok uzun oldu ama kusura bakmayın
buda bizim doğum hikayemiz hepinizi öpüyoruz kocaman bu ana hep birlikte geldik
Allah ım hepimizin yavrularını korusun nazarlardan gözlerden ve her türlü kötülüklerden
kuzucuklarımıza sağlık sıhhat ve uzun ömürler versin inşallahhhhh

allahım saglıklı sıhatli mutlu huzurlu uzun ömürler versın kızına ayrıca sanada gecmış olsun ve tebrıkler cnm.gittiğin hastahaneyi doktoru ve ssk anlaşması olup olmadıgını memnun olup olmadıgını paylaşırsan sevınırım

teuto · 13 Eylül 2009

slm arkadaslar bebeklerini kucağına alan arkadaslarımız güle güle büyütün bebeklerinizi büyütelim hep birlikte inşlh bende 05.09.09 sabah 05.00 da suyumun gelmesiyle hastanenin yolunu tuttuk eşim ben ve kızım hastaneye girdiğimizde ağlamaktan gözlerimi açamıyordum ilk kızımı normal doğurduğum için çok korkuyordum ve sezeryan istiyodum ama doktorum normal yapabilirsin rahatlıkla dedi doğumhaneye girdiğimde muayne ettiler ve 7 cm açılma var 1 saate kadar doğurursun dediler ve doktorumu aradılar ben yine korkudan ölüyodum o kadar cok dua ettimki rabbim bana yardım et kurtar beni diye, yarım saatte doktorum geldi ve .08.10 da kızımı kucağıma aldım doktorum çok pozitifti .inanamıyordum hiç basaramıcam sanıyordum cok güzel bir duygu ikinci kez bu duyguyu yasamak süper kızlar allah tüm bekleyenleri kurtarsın hayırlısıyla bir nefeste inşlh.

Fatosygt · 18 Eylül 2009

sıra geldii bizim hikayemize.........
14.09.09. öglen saat 11 de uyandım... ama 2 gundur oglusumun hareketleri baya azalmıs idi ve fazla hissetmiyordum...saat 12 de doktora randevum vardı.. eşim işte oldugu için kayınvaldemle gittim.. ve doktor uzun bir kontrolun ve incelemenin ardından.. oglumun suyunun iice azaldıgını ama o an için ii oldugunu fakat yarına garanti veremeyecegini söyledi.....bana hastaneye git birazdan gelecegim nst ye gir dedi.. ben dogru hastaneye gittim eşimde orda calıstıgı için onlada görüştük ve doktorla birlikte sezeryane karar verdik ....benim bir yandan yatıs işlemlerim yapıldı... ama tabi buzaman içinde aglıyorummm.... hem korku hem heycan hem sevinç hepsini aynı anda yasadım....damar yolum acıldı ve geriye saatleri saymak kaldı. saat 19.45 te hemsire odama girdi ve hadi bakalım sizi hazırlayacagız dedi... ve ben simdimi azdaha dursak diye sacmalamaya basladım:)önlük giydirildigi an aglamaya basladım... tek rahat oldugum konu eşimde ameliyatın basından sonuna kadar basımda ellerimi tutuyordu.... neyse beni sedyeye yatırdılar ve ameliyathanenın önüne geldik aglamam giderek arttı annemle ve kayınvaldemle vedalastım... eşim devamlı beni güldürüyoru elinde kamera beni çekiyordu... neyse içeri girdik ve inanılmaz soguktu... içerde 15 dkka bekledim sonra anestezi uzmanımız geldi ve belden ignemi yaptı... oan bi agrı hissettim belimde ve sonra bi sıcaklık... sonra hissetmiyordum zaten bacaklarımı....eşim elinde kamera bir yandan beni cekiyoo bi yandan beni oyalıyo...doktorum geldiiii ve bana haızırmısındedi? HAZIRDIM.......
ameliyat basladı eşim ve hemsire basımda beni konusturyolardı... ama ben tavandaki lambalardan butun ameliyatı izledimmm:)))) kimse cakmadı... hemsire birden eşimi dürtükledi eşim kameraya sarıldı ve saat 20:53 te Bı AGLAMA SESııııııı..........
HOŞGELDıN OGLUM........
bende onla birlikte basladım aglamaya.... eşimin surat ifadesinden bebegin nasıl oldugunu anlamaya calısıyordum... bebegimi temizlemeye aldılar... ve sonra bana gösterdilerr ben hala bu bizimmi canım diye soruyordum eşime?
dünyanın en anlatılmaz duygusu imiş..... bebegimi cıkardılar... ve yaklasık yarım saat sonra ben cıkabildim... cıktıgımda hrkes kapıda beni bekliyordu.. ama bende tarifsiz bi titreme cenem kollarım zaptedemiyordum... ... ama mutluu cook mutluydum......hastanede gecen agrılı ve zorlu 2 gunden sonra evimizde oglumlayım.... hersey cok güzl........kusura bakmayın uzun uzun anlattım ama inanın daha kıslmıs hali..:)

baharcikk · 18 Eylül 2009

36.haftamı doldurmaya yakın sancılarımız çıkmaya başlamıştı nst de.işin garibi sancılar 99 a vuruyordu düzenliydi ve ben hiçbirşey hissetmiyordum.doktorum sürekli kontrol istemişti.günler geçiyordu ama değişen bişey yoktu.cumartesi günü doktorum tekrar yatıracağını söylediğinde moralim bozulmuştu hüngür hüngür ağlıyordum.el mahkum yatışımız yapıldı.pazartesi günü için sezeryan tarihi almıştık iki gün hastanede beklicektik.ancak sancılar iyice artınca doktorum iftardan sonra bebeği alacağı haberini göndermişti.hiçbirşey yiyemiyor içemiyordum.hatta iftar için babaneme getirdikleri yemekteki üzümleri ayırdım ki ameliyattan sonra yiyeyim :) anestezi doktorumuz geldi bilgiler aldı.kendi doktorum da geldi moral verdi saolsun.sonra üstümü giydirdiler.ben sürekli gülüp espriler yapıyordum.sedyeye aldılar gidiyordum artık.eşim asansöre kadar yanımdaydı.gözleri dolu dolu bana el sallarken ben ona nerdeyse nanik yapacaktım :)) babanem baya ağlamış arkamdan.oysa ben ameliyathanede orama burama bişiler yapıştırılıp ellerim bağlanırken bile espriler yapıyor gülüyordum.doktoruma bayılmadan kesmeyin derken anestezi doktorum gitmedin mi baharcım dedi gittim dediğimi hatırlıyorum en son :)) şimdi düşününce ne psikopatmışım diyorum kendi kendime.:) ayılırken çok canım acıdı hatta odaya geldiğimde nasıl olmuşsa ellerim kanlıydı.oğlumu verdiklerinde de bu maymun benim mi diyebildim sadece.hiç ağlamadım.oğluma kavuşmuştum ya acı falan kalmamıştı.zaten 12 saatte kalkıp yürüdüm ve benden beklenen gaz olayını fazlasıyla gerçekleştirdim :) 2 gece hiç uyumadım hastanede.yanımda beşikte yatan mucizemi izledim varlığına inanmaya çalıştım. ilk günden beri herşeyi ile ben ilgilendim oğlumun. şimdi yanımdaki beşiğinde yatıyor yine. ve mucizeme bakarken içimin titrediğini hissediyorum.

zeytingxoxzlxux · 20 Eylül 2009

Merhaba Hanımlar , uzun bir aradan sonra sizlerle doğum öykümü paylşaşayım :

36. haftamda izne ayrıldım , bir hafta evde geçirdim ve her gün yakınıyordum bu göbek beni öldürecek , ev hanımlığı ne fena falan diye neyse düzenli işlerimi de kendim yaptım ... Hafta sonu cumartesi akşamı kayınvalidemlere geldik yemek yedik oturuyorduk hatta o kadar çok yedim ki sabahında inşallah sancım tutmaz bu halde doğuramam diye dalga geçiyordum ... Birden sandelyenin ayağı kırıldı ve düştüm popomun üstüne neyse panikledik ve bebeğin hareketlerini bekledik , sonra kımıldayınca yattık uyuduk ... Ertesi gün 6 eylülde yani , arkadaşlarım iftar sonrası geleceklerdi ben temizliğimi yaptım çamaşırlarımı yıkadım , pasta böreklerimi hazırladım , oturuyordum görümcem aradı sen delimisin akşam düşmüşsün nasıl bana haber vermezsin dedi ve beni hastaneye götürdü sonra ultrasonda baktı bir şey yok .... Ben akıntım var deyince çatı muayenesi yaptı 3 cm açılmam varmış , nst ye bağladı ve orada da şiddetli ve düzenli sancılarım çıktı amadüşmeyle alaksı yok tamamen tesadüf dedi ...Beni apar topar eve bıraktı ben hemen ağda işleri için kuaföre gittim eve geldim duşumu aldım valizim hazırdı allahtan hemen hastaneye gittik ... Annemi aradım gece yola çıkması gerektiğini söyledim tealşa kapıldılar ,Hastanede ki rutin işler falan derken 20.20 de meleğim dünyaya geldi , ama 3 hafta önce geldiği için ciğerleri ıslak olduğundan dolayı o gece küvezde kaldı ben ertesi gün akşam ancak kucağıma aldım oğlumu, aniden oldu herşey paldır küldür ama iyi ki de oldu ... Ağrı eşiğim yüksekmiş eğer düzgün pozisyonda olsaydı çok kolay bir doğum yapabilirmişim ama hiç bir şeyin önemi yok 2 hafta geçti ve ben şu an çok mutluyum, dönecek mi dönmeyecek mi bayram öncesi mi sonrası mı derken paldır küldür doğurdum :))) Bir de hep büyük konuşurdum ben kimsenin yanında emzirmem falan derken ama o gece hastanede kayınvalidem kaldı ve herşeyimle o ilgilendi , 3 gün süttüm gelmedi çok üzüldüm şimdi çok şükür iyiyiz cok cok emiyor bende hiç utanmadan emziriyorum , onun için canımı veririm ilk 3 gün emmeyip de mama verdiğimde çok gücüme gitmişti doğrusu ... Oğlum tam bir karışım oldu benmim ve eşimin uyumlu bir karması gibi :))
Allahım herkese bu duyguyu yaşatsın , sezeryan da çok korkuynç bir şey değilmiş tabi ilk hafta dikişlerden dolayı oturup kalkarken zorluk oldu ama şimdi turp gibiyim , yine her işimi kendim görebiliyorum ....

fussilet · 21 Eylül 2009

slm kıslaaarrrrr

eee bende yazem gari doğum hikayemi...en çok bekleyipte doğuran 2009 eylül annelerinden biri olaraktan....ben son güne kadar normal doğum bekledim biliyorsunuz...m.t.d.2 gün kala nişan ın geldi hemen dr umu aradım cumartesi olduğu için hastaneye gitmemi istedi..gittik açılmam sadece 1 cm idi...nöbetçi dr yatış yapabilirim ama evinde bekle ağrın artarsa yada kanamn artrsa gel dedi..... bu arada ben de sun sancı verseniz diye saçmaladım bi ara dr yüzüme bakıp daha 2 gününüz var lüzum olmadığını söyledi....
sonra ben 2 gün hafif bazen 10 dk bire düşen sancılar çektim ama doğum sancısı değildi kesinlikle yani bana göre o 2 gün nasıl geçti anlatam sıkıntı stres....ağrı bekleme modunda...sonra 40+1 olduğum gün dr umu arayıp hala bölünemediğimizi söyledim hemen çağırdı bakmamız lazım dedi bende bugün artık olsun bebeğim dedim...neyse öğlen gibi dr ma gittik ... ben yine açılmam filan varsa suni sancı istemeyi düşünürken...önce ult.bakalım dediki bir baktı suyu yok denecek kadar az risk edemeyiz dedi anneyi ve bebeği bugün hemen alıyoruz bebeğimizi dedi biz eşimle bibirimize baka kaldık ve hemen hastaneye gittik allah tan karnım açtı sadece su içmiştim 14.09.09 da saat 15.30 da sezeryana alındım ve sadece eşim uğurladı beni ameliyata herşeyde olduğumuz gibi bunda da yanlızdık eşimle...
bende çok sakin ve metanetle girdim ameliyathaneye gülerek dalga geçerek ...beni hazırladılar ve ben anestezi uzmanına ağzıma hortum sokcakmısınız die sordum çokmu film seyrediosun filan dedi güldük felan ve ben sordum oğlumu kim giydirecek die hemen geldi yanıma bi bayan ben dedi bi isteğim olup olmadığını sordu derken ben uyudum ve uyandığımda oğlum ağlıyordu ve hayal meyal hatırlıyom göğsüme verip emzirdiler ve odama geldim...o gece hiç uyumadım hep oğlumu izledim.... uyumadığım için bol bol yürüdüm ...ağrım vardı ama... bi şekilde geçiyo...ertesi gün sabah dr um kontrol e geldiğinde ii olduğuma ikna edip 11.30 da taburdu olduk ve evdeyiz...2 kişi ayrıldığımız evimize 3 kişi olarak geri döndük hamdolsun.....
Allah ım herkese yaşatsın annelik duygusunu inş.
sevgiler

Aussie · 21 Eylül 2009

kızlar hepinizin hikayesi ayrı bir şekilde kalbimin pır pır etmesine neden oldu.Hepiniz sağlıcakla bebişlerinizi kucağınıza alsınız bundan sonra da Allah onları nazarlardan kötülüklerden korusun.

fussilet · 22 Eylül 2009

Aussie .!.:
kızlar hepinizin hikayesi ayrı bir şekilde kalbimin pır pır etmesine neden oldu.Hepiniz sağlıcakla bebişlerinizi kucağınıza alsınız bundan sonra da Allah onları nazarlardan kötülüklerden korusun.

amin betülcüm darısı başına inş. sende sağ slaim alırsın bebişini kucağına

2009 eylül anneleri doğum öyküleri

Guru

Guru

Allah ım sen yavrumu koru

Popüler Üye

Su Beliz'im.. Mucizem..!

Popüler Üye

Popüler Üye

Allah ım sen yavrumu koru

Popüler Üye

EYLÜL' ÜM

iyi ki varsın melegim

iyi ki varsın melegim

iyi ki varsın melegim

Guru

Popüler Üye

ali efe'm

Popüler Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency