Haklısınız kızlar hiçbir savunmam yok bu konuda. Akşamdan beri uykum kaçtı, gittim kızımın yanında uyudum. Sürekli sarılıp özür diliyorum ama vicdan azabı çekiyorum. Bugünlerde her şey üstüme gelmeye başladı, çalışmadığım için kendimi yetersiz hissediyorum. Eşim de hiç yardımcı olmuyor. Üstelik ikinci çocuk istiyorum deyip duruyor. Onun da stresi var. Ama tabi Ayşe'ye haksızlık yapmanın anlamı yok. (Bu arada Quarta yüzündeki çizikleri ağzını silerken oldu. Kendisi beni ittirince. Yüzüne kafasına beline vurmam tabii ki. O kadar vicdansız değilim. Poposuna ve avuçları dışında hiçbir yerine vurmadım. Yanlış anlattım sanırım.)
Annen yakınlardaydı değil mi canım? bence biraz Ayşe'yi ona bırak da kendine zaman ayır, şöyle kendin için belirleyeceğin bir kaç saati dolu dolu kullan. Alışveriş yap, kuaföre git, kitap oku, film izle, hiç bir şey yapma yat dinlen...
Biliyorum ben de, çalışmayıp bütün gün evde çocukla ilgilenince, insan bir zaman geliyor bunalıyor, sıkılıyor, kendini yetersiz hissediyor hele de çalışmaya alışıksa. Ben de öyleyim çünkü. Çalışanlar özlem yaşıyor, çocuklarına yeterince zaman ayrıamadıkları için üzülüyor, onların gelişimlerini kaçırdıklarını sanıyorlar bunlarla boğuşuyorlar. Evde bütün gün çocuklarına bakanlar da kendilerine ait hiç bir alan olmaması, her şeye yetişememek, yetersizlik gibi duygular yaşıyorlar ki bu da çocuklara yansıyor ilk olarak. İki türlüsü de kolay değil, vallaha anne olmak hiç kolay değil, her zaman hesaplaşıyorsun.
Neyse sen de kendini sorumluluklar arasında boğma bu kadar. Hele ki böyle bir durumda ikinci çocuğu biraz erteleyin derim, daha da bunalırsın, daha zor gelir sanki. Eşine istiyorum demek kolay çünkü her şey sana bakıyor, sen iyi düşün bence, senin hazır olman daha önemli anne sensin, hamilelik yaşayacak, emzirecek, geceleri kalkacak, her şeyini düşünecek sensin. Kolay gelsin canım hepimize.
Bu arada dövdüm, yüzünde çizikler var deyince gerçekten de yanlış algılanıyor, o kadar kendini kaybetmemiş olmamana sevindim. olur arada böyle ufak şeyler kendine zaman ayır biraz. Hatta mümkünse anlaş annenle, her gün belli bir saat versin sana, düzenli zamanın olsun.