26 eylül 2009 günü de yaptığım idrar testinde silik bir çizgiyle başladı zeynoma giden maceramız:)
teste güvenmeyip eczaneye gittim ve eczacının burnuna dayayıp bu test bozuk galiba silik çıktı,yenisini istiyorum dedim,eczacı %99 hamilesiniz dedi..öyle şaşkındık ki..sabahı zor ettik..ertesi gün pazardı ve test sonuçları en erken p.tesi veriliyordu,hemen özel bir lab. gidelim dedik,bekleyecek sabrımız yoktu..
sonucu aldık,pozitifti..
henüz hazır hissetmiyordum kendimi,eşim destekliyordu ama ben çok karmaşık duygular içindeydim..şimdi iyi ki yapmışız diyorum:)
veeee hayatımızın en önemli insanları listesinde en üst sırayı alan doktorumuzla tanıştık..
tolga ecemiş,bu isim sayesinde öyle rahat bir hamilelik geçirdim ki..ne desem az..
ilk günden itibaren verdiği güven ve güzel enerjisi içimi çok rahatlattı hep..
20.haftadan sonra suyum azalmaya başladı,kızım kordonu boynuna dolamıştı ama hiç tedirgin olmadık, tolga bey ne derse yapıyordum..
30.haftadan itibaren de her muayenede acaba doğum için gün mü verecek heyecanıyla gidiyorduk,suyum kritik sınırlardaydı..haftada hatta 4-5 günde gider olmuştuk muayeneye..
normal doğum hayalim bir yana erken doğurmak vardı gündemde..
hep yattım,sol yanım çürüdü diyecek kadar hem de..
vee haziranın muhteşem anneleri vardı hayatımda,biraz geç bir buluşmaydı ama çok kısa zamanda canım oldular..aralarında kardeşim gibi gördüğüm,hep hayatımda olacaklarını bildiğim,kuzucuklarını kendi yavrum gibi gördüğüm anneler oldu..
hep söyledim yine söylüyorum,onların duaları ilaç gibi geldi..
kızım 36+5 e kadar geldi ite kaka:)
doğum yaptığım gün yazdıklarını okuduğumda nasıl ağladım anlatamam..
hastaneden canlı yayın yapan,desteğini esirgemeyen blackime,
taaa almanyadan arayıp beni ağlama krizine sokan sılama,
yüreği hep benimle olan yesicama,
tüm anneleri temsilen geldim diyen,beni sevinçten uçuran betülüme
ve dualarını,pozitif enerjisini esirgemeyen haziran annelerine ne kadar teşekkür etsem azdır..
zeynomu her kucağıma alışımda dua ediyorum,her şey hep gönlünüze göre olsun..
yavrularınızla bi ömür çook mutlu olun,,allahım eksikliğinizi göstermesin..
gelelim 14 mayısa:)
önceki günlerde çok uykusuz kaldığım için o akşam erkenden uyudum:)
o heyecanla nasıl uyuduğumu merak edenlere de söyleyeyim;
doktoruma çok güveniyordum,arkamda dualarla bekleyen canlarım vardı,ailem yanımdaydı..
sabah 4te uyandım,hazırlandım..önceki günden kuaförüme gitmiştim zaten,kızımı karşılamaya hazırdım..
sabah 7de hastanedeydik,herkes yanımdaydı..
odaya girdikten 5 dk sonra hemşire gelip önlüğümü giydirdi,damar yolu açtı,serum taktı,ne oluyor derken ameliyathaneye gidiyorduk..eşim yatış işlemlerini yapıyordu,doğum fotoğrafçımız gelmemişti henüz..annem ve kız kardeşimle sarıldım,girdik içeriye..
hayatımda ilk kez ameliyathaneye girdiğim için şaşkındım..
anestezi uzmanımla önceden tanışmış olmak çok işime yaradı,tanıdık bir yüzdü..gördüğüm en pozitif doktor..terapist edasıyla hazırladı beni..
bu arada 9 ay bulantı çekmemiş ben kusmaya başladım,ama nasıl utanıyorum:) elimde bir kap kusuyorum:) anestezi uzmanım da tamam rahatlarsın,sen kendini hazır hissedene kadar bekliyoruz diyor,sesi nasıl şefkat dolu..
sonra epiduralimi taktı,her şeyi anlatıyordu,şimdi şöyle olacak,böyle olacak diye..
masaya yatırdılar,hazırlıklar başladı..
herkesin merak ettiği sondayı taktılar,söylemeseler haberim olmayacaktı gerçi:)
sonra karnıma bir sürü şey sürdüler,hatta süngerle siliyorlardı,iyi keselediniz diye gülüyordum:) ojem makyajım falan da gündeme bile gelmedi,süslü püslüydüm yani:)
derken tolga bey geldi, gözüm kapalı canımı emanet edebileceğim,koşulsuz güvendiğim doktorum gelmişti onu görünce içim hem rahattı hem de heyecanlandım çünkü kızıma dakikalar kaldığının müjdecisiydi..
eşim geldi,elimi tuttu,heyecandan kıvranıyordu ama bana destek olmaya çalışıyordu..her aşamada en büyük destekçim olmuştu ve finali de birlikte yaparak ona olan sevgimi katladı:)
sonra doğum fotoğrafçımız elçin hanımla tanıştık ameliyat masasında:)
hep telefonla konuşuyorduk ve yüz yüze gelişimiz hayli ilginçti:)
tahminimizden erken içeri alındığım için ancak tanışabilmiştik ama o muhteşem enerjisi ve cıvıl cıvıl sesiyle renk kattı ameliyathaneye..
birden müzik başladı,hala kulaklarımda:)
selami şahin’den seni seviyorum anlıyor musun:)
espriler falan havada uçuşuyor,ben mal olmuşum,garip bakıyorum:))) videoda görünce fark ettim tabi bunu:))))
içerdeki herkes müthiş enerjik,saat sabahın körü halbuki:)
sonra tolga bey başlayayım mı diye sordu,hissetmiyordum ama tahmin ettim kaç dakikadır elleri karnımda olduğuna göre çoktan başladı,kızım gelmek üzereydi:)
sonra anestezi uzmanı Kenan bey aldı eşimden videoyu,karnımı çekiyor,bu anı kaçırma diye..
ben de beni kan tutar bakamam diyorum,eşim de evet bakmasın diyor ama Kenan bey ısrarla tekrarı yok,kan falan yok diyor..
iyi ki de ısrar etmiş:)
kızımın dünyaya geliş anına tanıklık ettim..
feryat figan ağlıyor ama ben sadece bu benim mi,gerçek mi diyorum..
ilk muayeneden sonra yanağıma koydular,rüya gibiydi..
öpüp kokladım,cennetin kokusu buymuş dedim..
şükrettim,sonunda sağlıcakla geldi yavrum..
ilk duam allahım isteyen herkese versin oldu..
sonra eşim,fotoğrafçımız elçin hanım kızımın ardından çıktılar..
artık işin son kısmı kalmıştı..
tolga bey anlatıyor,şunu yapıyorum bunu yapıyorum diye..
sonra Kenan bey hadi seni iki dk rahatlatayım,derin nefes al dedi,aldım ve gözümü açtığımda her şey bitmişti..uyutmuşlar beni:) o uyku çok iyi geldi ama:)
çıkışta herkes heyecanla bekliyordu..ama en çok da kızım..
odaya benden önce gelmiş,giydirmişler kar beyazları..
kucağıma verdiler..
süt falan gelmiyordu ama kuzum hevesle emiyordu..
yazarken bile içim sıcacık oldu..
rabbim isteyen herkese yaşatsın..
eşim de geldi,biz artık üç kişi olduk,aile olduk diye öyle huzur dolduk ki..
14 mayıs 2010 Cuma saat 07:42
işte bu dakika itibariyle yüreğim artık göğsümde değil kızımda atıyor..
iyi ki geldin minik kurabiyem,içimin gülen yüzü,Zeynep Lal’im hoş geldin dünyamıza..